Kolejne moje ataki kończyły się powodzeniem, powolnie zbliżałem się do końca, lecz wciąż czeka mnie do tego niezwykle długa droga. W celu przybliżenia mnie do upragnionego końca walki ponownie podniosłem rywala i po kolejnym już kopnięciu w brzuch wyniosłem go pod Gutbuster. Po tej akcji znów wszedłem na narożnik, wyczekałem odpowiedniego momentu na wykonanie akcji i w końcu Diving Body Press stał się faktem. Następnym krokiem było wykonanie przeze mnie Russian Leg Sweepa

Nie tak szybko Christian. Chyba zapomniałeś z kim masz do czynienia. Nie ze mą takie numery! Już koniec tego dobrego. Nadeszła pora na moją dominację. W samą porę odzyskałem całkowitą trzeźwość umysłu. Szybkim spojrzeniem błyskawicznie przeanalizowałem sytuację, w jakiej się aktualnie znajduje. Niezwłocznie przełożyłem jedną z dolnych kończyn, tak aby nie była zapleciona przez nogę oponenta.Wtedy to niezwłocznie po tym prostym manewrze, wyprowadziłem szybki cios zamachowy wolną ręką. w głowę oponenta. Delikatnie przekręciłem się w biodrach tak, aby ten cały Kanadyjczyk nie mógł uniknąć uderzenia pięści. Warto zaznaczyć w tym miejscu, iż mam przewagę w gabarytach i co za tym idzie w zasięgu. Gdyby Christian nie puściłby mnie wolno, to bez namysłu powtarzam tą samą czynność, która to powinna mnie wyswobodzić oraz ogłuszyć nemezisa. Nikt, ani nic nie powstrzyma Prawdziwego Amerykanina.

Tak, jak zakładałem ten nic nie wart kosmopolita nic nie mógł poradzić. Reasumując całą tą sytuację, śmiało można stwierdzić, że jestem wolny. Moje kończyny nie są już skrępowane, wątłymi raczkami czy tez nóżkami oponenta. Nagle, bez zbędnych gestykulacji wymierzyłem Kanadyjczykowi dwa szybkie Elbow Attack, w odsłoniętą głowę ofiary. Ten prosty, ale jakże skuteczny manewr spowodował u niego zaburzenie błędnika, a co za tym idzie zaczął chwiać się na nogach, niczym słabe drzewo podczas silnego wiatru. Wtedy to zdałem sobie sprawę, iż grzechem byłoby nie wykorzystanie takiej ogromnej szansy od losu. Pora odpłacić pięknym za na dobre. Szybko wykonałem efektowny skręt na piętach, tak aby być przodem względem przeciwnika. Sprawnie obniżyłem sylwetkę przy pomocy prostego zgięcia nóg w stawach kolanowych. Niezwłocznie pochyliłem górną część tułowia i ruszyłem w jego kierunku. Nie zajęło mi to zbyt dużo czasu, gdyż dystans był wręcz znikomy. Prawy bark oparłem o jego uda, a rękoma pochwyciłem nemezisa w pasie. Następnie niezwłocznie wyprostowałem się, dzięki czemu wymierzyłem mu akcję o nazwie High Angle Powerslam! Christian z impetem po raz pierwszy, lecz na pewno nie ostatni podczas dzisiejszego wieczoru upadł na sprężyste podłoże. Z ogromną pogardą popatrzyłem w kierunku przeciwnika, który to przyprawia mnie o mdłości. Nagle ruszyłem w stronę lin, które to były a mną. Oczywiście odbiłem się od nich, lecz warto wspomnieć, iż zrobiłem to z dala od narożnika, w którym to stoi ten Japończyk. Z minimalnego biegu, mój przeciwnik zainkasował Jumping Leg Drop. Szyja tego kosmopolity została przez kilka sekund przytwierdzona do maty ringowej.

Początkowa dominacja mojego przeciwnika, była tylko i wyłącznie małym błędem przy pracy. W sumie muszę się do czegoś przyznać. Dałem mu fory. Przecież każdy wie, że taki bezwartościowy człowiek nie dorasta mi do pięt. Gdybym tego nie zrobił, to starcie byłoby jednostronne i po prostu... nudne. Powinienem za to samo poświecenie otrzymać jakiś medal, czy choćby wyróżnienie. No ale cóż. Zarząd nigdy na to nie wpadnie, więc trzeba pogodzić się z tym. Jednakże pora wrócić do realizacji Amerykańskiego Snu. Czas na jeszcze większą demolkę. Muszę raz na zawsze pozbyć się tego intruza z mojej rodzimej ziemi. Nie pozwolę by Christian panoszył się po terenie Zjednoczonych Stanów Ameryki. Na mojej twarzy pojawił się agresywny uśmieszek. To nie zwiastuje niczego dobrego! Nagle powstałem do stójki, ale tylko po to, by wykonać szaleńczą serię stompów. Na stąpnięcia podeszwą prawego buta, wykonywane były przy minimalnym, ale jednak w ostatecznym rozrachunku skutecznym podskoku, który to zwiększał siłę rażenia. Głównie skupiłem się na obijaniu kostek i brzucha wroga. Christian to szybki zapaśnik. Kluczem do eliminacji jego głównego atutu będzie osłabienie dolnych kończyn. Ostatecznie zatrzymałem się przy nogach oponenta. Bez zbędnej gestykulacji pochwyciłem pewnym chwytem za prawą, nominalną kończynę nemezisa. Kolano jest tuż pod pachą. Wykonałem jeden kroczek w tył, tak aby owa część ciała się wyprostowała. Nagle ostrożnie osunąłem się do tyłu, tak aby powstała tzw. przeciw waga. Kosmopolici byli świadkiem manewru One Leg Snap DDT! To było coś. Christian jęknął z bólu niczym mała dziewczynka. O mało, co nie straciłem słuchu przez tego śmiecia. Zadowolony z siebie powstałem i z szerokim uśmieszkiem na twarzy ustawiłem się tak, aby wróg podczas wstawania nie zauważył mnie. Jestem niczym jego własny cień. Nie wiadomo z której strony się wyłonię. Okres wyczekiwania na upragniony moment dłużył mi się niemiłosiernie. Wydawało mi się tak, jakby bieg czasu zatrzymał się. Nie wiem ile tak sobie stałem i czekałem. Na całe szczęście mój polityczny wróg powoli i bardzo mozolnie zaczął powstawać do stójki. Nie przychodzi mu to zbyt łatwo i przyjemnie. Tak jak zakładałem, Christian jest obrócony do mnie plecami. Gdy tylko jego nogi wyprostowały się w stawach kolanowych, błyskawicznie ruszyłem w jego kierunku. W odpowiednim momencie znacząco obniżyłem swoją sylwetkę, którą to również przechyliłem do przodu. Później tylko wykonałem tak zwaną pozycję na szczupaka. Kosmopolita zainkasował o prawą kończynę Chop Block, po którym usiadł na sprężyste podłoże. Rękoma trzyma się za obolałą i osłabioną część ciała.

Aktualny obrazek w kwadratowym pierścieniu można porównać do czasów dzieciństwa. Dlaczego? Otóż Christian to małe, bezbronne dziecko, które tylko siedzi i płacze. Ja natomiast jestem silniejszą jednostką, która to bez żadnych problemów podporządkowuje sobie takich słabeuszy. Wracając jednak to tego pojedynku. Stoję w niedalekiej odległości od wroga, który to bardziej zajęty jest obolałą noga, niż mną. Trzeba go za to pokarać. Niech się ten śmieć w końcu nauczy, że nie należy lekceważyć potęgi patriotyzmu. Nagle, ku zaskoczeniu wszystkich kosmopolitów pobiegłem do lin, które po pierwsze były za mną, a po drugie z dala od narożnika, gdzie spoczywa mój drugi patriotyczny oponent, pomimo tego, że jest w mojej drużynie. Tak na marginesie. gdybym to ja ustalał warunki walk, to nigdy, ale to przenigdy nie pozwoliłbym by taka sytuacja miała miejsce. Sprawnie odbiłem się od owych lin, przez co nabrałem odpowiedniej prędkości Delikatny trucht, w mgnieniu oka przerodził się w sprinterski bieg. Gdy byłem około pół metra od siedzącego i nic nie spodziewającego się celu, uniosłem na odpowiednią wysokość nominalną, prawą nogę, w skutek czego Kanadyjczyk zainkasował Running Low Big Boot! Podeszwa o mało co nie zmiażdżyłaby głowy, czy też dokładnie rzec mówiąc czoła ofiary. Ten po zainkasowaniu czołowego zderzenia rozłożył się na macie ringowej. Skoncentrowany niezwłocznie go podniosłem. Nie pozwolę mu na choćby odrobinę odpoczynku. Błyskawicznie zarzuciłem sobie jego rękę na bój bark, a jedną z dłoni złapałem za górną część spodni. Wykorzystując swoją niewiarygodną siłę wykonałem Snap Suplex!

Znalazłem się w nie miłej sytuacji, Jack odwrócił losy starcia i sam zaczął rozdawać karty w tym pojedynku. Bezwładnie przyjmowałem każdą kolejną akcję, do czasu....Teraz widzę swoją szansę, Swagger przygotowuje się do kolejnej akcji ze swojego arsenału, na szczeście mam już pomysł. Przekładam swoją nogę za nogę rywala aby uniemożliwić mu wykonanie na mnie akcji, wtedy mogłem zaatakować rywala uderzeniem w brzuch i skontrować jego akcję na mój Snap Suplex

Szybko wszedłem do ringu rozgrzewając przy okazji nadgarstki. Publiczność zaczęła głośno skandować moje imię. Byłem bardzo sfrustrowany po tym co zrobił Jack Swagger musiałem sam dokonać zmiany, gdyż uznał, że nie ma zamiaru zmieniać się z "JAPOŃCEM". Stałem na wyprostowanych nogach patrząc na przeciwnika. Zacisnąłem pięści, w moim sercu zapłonął płomień nadziei. W tym momencie doznałem niesamowitego uczucia było to nie do opisania. Krok po kroku podchodziłem co raz bliżej. Nie mogłem zwlekać, gdyż bardzo chciałem wygrać ten pojedynek. Postanowiłem, więc działać. Udałem się trzy kroki w tył, Christian myślał, że jestem przestraszony, lecz nagle ruszyłem. Gdy byłem już bardzo blisko rywala w odpowiednim momencie wyciągnąłem rękę, a następnie wbiegłem z dużą siła i obaliłem przeciwnika na deski. Christian z wielkim impetem upadł na matę oraz leżał jakby był nieprzytomny po wcześniejszych atakach Jacka.

Limit słów : 37/50

Barni - widać zmianę na lepsze, ale to nie jest post którym mógłbyś pokonać Spajka. Cieszę się że próbujesz znalazłem kilka błędów ...

Spajk - Post bezbłędny, a zasób słownictwa beardzo ciekawy. Post taki jakiego oczekiwałem po mistrzu.

No nic więcej nie mogę powiedzieć dalej kapitan Charyzma.