Wiem że nie tak szybko. xD

Kick Out?! Jak to możliwe?! Zdenerwowany szybko powstałem i serią stompów wcisnąłem Showa w matę, by po chwili Leg Dropem zakończyć ofensywę względem Atlety. Przeszedłem jednak do ataku na Zwierzaka, który już dawał oznaki życia. Na środku ringu właśnie podnosił się na kolana, więc musiałem działać szybko. Momentalnie prześlizgnąłem się pomiędzy drugą a trzecią liną na apron i stamtąd wykonałem Springboard Lariat ponownie sprowadzający Batistę na matę! W przypływie bólu Dave zaczął rzucać się na lewo i prawo, kończąc to wszystko pozycją w której leżał na brzuchu. Schwyciłem więc jego obie ręce i wbiłem swój but w jego plecy, w wykonaniu Curb Stompa! Całkowita dominacja!

Walka od samego starcia nie układała sie dla mnie po mej myśli. Teraz jednak mam okazje do powrócenia do starcia której nie mogę zepsuć. Nie teraz! Dostrzegając kątem oka biegnącego w mym kierunku Punka, wiedziałem dobrze co muszę zrobić. Gdy był już blisko przeturlałem się w bok. Punk uderzył tyłkiem o matę a ja mogłem dokonać zemsty.

Pora na zemstę. Cały dotychczasowy pojedynek byłem w opłakanym stanie, lecz teraz wszystko może się zmienić. Batista oraz Punk pożałują tego czego się dopuścili. Oboje obrali sobie za cel właśnie mnie, dlatego też muszę ich unicestwić, co też zaraz zrobię. Oboje byli wystarczająco blisko siebie - oparci o liny. Szybko na nich ruszyłem i z potężną siłą wyrzuciłem z ringu obu poprzez Clothesline. Śmiejąc się z ringu postanowiłem jednak samemu także wyjść po za niego gdzie zamierzam kontynuować swą ofensywę. Batista pierwszy wpadł mi w łapska toteż potężnym Irish Whipem wbiłem go w stalowe schodki. Pora na Brooksa. Chwytając za jego czaszkę przeszedłem z nim pod sam stół komentatorski gdzie wykonałem kilka uderzeń jego łbem właśnie o ten stół. Następnie chwyciłem go na swe ręce i rzuciłem na matę po za ringiem wykonując Body Slam. Punk na chwilkę wyłączony z rozgrywki, czas na Dave'a. Ten zwijał się z bólu tuż przy schodkach dlatego też szybko podniosłem go do stójki i ponownie wbiłem go Irish Whipem lecz tym razem w barierki. Następnie dokładnie w tym samym miejscu wykonał na zwierzaczku Belly To Back Suplex. Plecy rywala znów spotkały się z barierkami. To dopiero początek...

Rywale byli na jakiś czas wyłączeni z akcji pora więc to wykorzystać. Zaglądając pod ring po chwili wyciągnąłem stamtąd jedno z krzesełek, którym momentalnie zaatakował Batiste osłabiając go, następnie przeszedłem do Punka. Potężnym Chair Shotem w jego plecy otworzyłem sobie drogę do ataku. Krzesełko rzuciłem na matę tuż koło siebie, tylko po to by na ten sprzęt wykonać Brooksowi Body Slam. Powróciłem na chwilkę do Batisty. Którego solidnie obiłem Stompami, aby oprzeć go plecami o barierki i wymierzyć Open Hand Chop. Ból jaki wywołałem zwierzaczkowi pozwolił mi na wykonanie kolejnej akcji, a mianowicie Russian Leg Sweep wprost na wcześniej wspomniane barierki.

Nie! Koniec tego dobrego! Doskonale wiedziałem co szykuje dla mnie Big Show, kiedy oparł mnie o ścianę i uniósł swoją rękę w górę. Niedoczekanie! Nie mogłem pozwolić na to, żeby mnie tak bezkarnie obijał, w końcu to ja jestem Szczytowym drapieżnikiem i to ja poluję na niego! Nigdy odwrotnie! Miałem jednak mało czasu, trzeba było działać naprawdę błyskawicznie, aby powstrzymać Olbrzyma. Na moje szczęście wiedziałem co zrobić. Big Show jest tłusty, więc przez to trochę wolniejszy ode mnie... jednak oboje zainkasowaliśmy już kilka solidnych ciosów, przez co nie możemy działać na swojej optymalnej prędkości. Postanowiłem więc wykorzystać ścianę, o którą się opierałem - jedną ręką odbiłem się od niej, jednocześnie odbijając się od niej biodra, dzięki czemu zaskoczyłem Paul'a i stałem się znacznie szybszy niż on. Właśnie ta prędkość pozwoliła mi na wykorzystanie sytuacji, moje ciało momentalnie zbliżało się do ciała adwersarza, przez co mogłem użyć drugiej ręki, którą to wykonałem brutalny Lariat i sprowadziłem agresora do parteru! Sam padłem zaraz za nim, aby odpocząć i nabrać sił na dalszą część starcia. Król Dżungli znowu górą!

Kakofonia dźwięków panujących na trybunach, połączona z obrazami zmieniającymi się jak w kalejdoskopie nie pomagała mi się skupić. Obraz miotającego się na macie Big Showa... Wyszczerzony Batista skierowany w moją stronę... Docierający do mnie okrzyk publiczności CM PUNK! CM PUNK!... Wszystko to nakładało się na siebie, tworząc nieprzyjemną otoczkę mojego powrotu do walki. Byłem jednak całkowicie zdeterminowany, by jeszcze raz sięgnąć po WWE Championship. By tego dokonać, musiałem najwidoczniej wspiąć się na wyżyny swoich możliwości, pokazać wszystkim z jakiego materiału zostałem stworzony. Jak zahartowana w boju stal nie łamie się pod byle naciskiem plastikowych nożyków, tak i ja nie mogłem dać się pokonać moim przeciwnikom. Musiałem coś udowodnić... Nie Batiście, nie Big Showowi. Musiałem udowodnić sobie, że wciąż jestem Najlepszy na Świecie, że moje miejsce jest wciąż na samym szczycie!

"Big Show sucks" nosiło się po całych trybunach. Wściekłość połączona z niezadowoleniem, kierowała mymi poczynaniami. Niedowierzanie, wobec nie powodzenia mej akcji, było ogromne. Postać Batisty, stała przed mym obliczem, jako ta, która powstrzymała olbrzyma. Publiczności się to podobało, natomiast we mnie pobudzało tylko agresję, o której istnieniu sam nie wiedziałem. Stawka starcia była wysoka, po raz pierwszy w swej karierze, mogłem mieć zaszczyt dzierżenia na swych biodrach tytułu WWE. Przeszkodą byli jedynie Ci dwaj głupcy... Tłumy skandujące ringname'y swych ulubieńców otaczały mnie wręcz z każdej strony, czułem się nieco sfrustrowany - działało mi to na nerwy. Umysł zaczynał wariować, namawiał mnie do najgorszego, starałem się temu przeciwstawić. Lecz w końcu oddałem się w władanie ów sił. Pora zgotować piekło tym sukinkotom!

EDIT: literówki.

Ostatnio edytowany przez Nole (2015-02-12 17:26:29)