Hymn Kanady rozbrzmiał na hali, a to znaczyło tylko jedno - czas na walkę o pas WWE i właśnie do ringu zmierza pretendent do tytułu - "Kapitan Charyzma" Christian. Owy zawodnik wyszedł na rampę w koszulce z flagą Kanady i zagrzewał się do walki cytując przy tym słowa hymnu.

Wszyscy fani powstali ze swych miejsc i unieśli w góre transparenty, wykrzykując jakże znany okrzyk "One More Match"

Gdy Kanadyjczyk był w połowie drogi do ringu hymn ucichł i grać zaczął jego normalny theme - Just Close Your Eyes. Christian wbiegł do ringu w którym od razu skierował się ku narożnikowi, na który wszedł i swym tantem wyraził swe przygotowanie do tego starcia.

Obaj zawodnicy w ringu, a więc czas zacząć jedną z głównych walk dzisiejszego wieczora. Kanadyjska konfrontacja na amerykańskiej ziemi, a stawką - najcenniejsze złoto w organizacji: Mistrzostwo WWE!

A więc tak. Oczekuję, że dacie z siebie wszystko. Aby było mi łatwiej ocenić wasze posty, poproszę was ,abyście w swoich tekstach zawarli:
a) Co znaczy dla was walka na największej ze scen
b) Braterska wojna
c) Relacja z publicznością
d) Wyraźnie zarysowany gimmick

Znacznie mi to pomoże w ocenie A więc powodzenia. Z racji, że to walka o pas to zarządzam pierwsze KŁ na 500 słów. Powodzenia

Wrestlemania. Największa gala całego roku mająca swoje miejsce w Miami przygotowała coś niesamowitego bowiem to dziś na amerykańskiej ziemi do walki o największe wyróżnienie federacji stanie dwóch kanadyjczyków.  Paradoksem jest to że naród tak bardzo dyskryminowany i nie chciany w praktycznie każdej części stanów zjednoczonych od dłuższego czasu stanowi o sile korporacji dającej amerykanom największą rozrywkę. Dzisiaj najgorsze w tym wszystkim jest to że zamiast stać ramię w ramię i udowadniać o naszej wyższości stoimy po przeciwnych stronach barykady. Jeszcze dwa miesiące temu mało kto spodziewał się że brat wbije nóż w plecy swemu bratu i zgarnie coś co wcale mu się nie należy. Dzisiaj jest to rzeczywistością. Dzisiaj czas aby młodszy brat wyszedł z cienia i uświadomił wszystkim, że to nie koniec. Dzisiaj czas na zemstę...

Tysiące mężczyzn i kobiet, chłopców i dziewczynek, ale przede wszystkim Peepsów zebrało się na tej arenie tylko po tą jedną walkę, po walkę która na zawsze zmieni WWE. Wprawdzie wszyscy mają w pamięci zeszłoroczną Wrestlemanię na której to poległem w walce o pas Stanów Zjednoczonych, lecz tego roku przyszedłem tutaj ze zdwojoną siłą, a stawka będzie większa niż kiedykolwiek bowiem to starcie nie ogranicza się jedynie do nagrody w postaci pasa, walka toczy się przede wszystkim o honor i chwałę. Dla mnie liczy się nie tylko moja chwała, liczy się także mój kraj. Kanada musi być godnie reprezentowana, dlatego teraz niczym Terry Fox pokonam wszelkie przeciwności losu i dopnę swego - nie dam ciała.

Sędzia skrupulatnie wykonał swe obowiązki przed walką - sprawdził nasz stan, zaprezentował wszystkim piękny złoty pas i nakazał zabić w gong. Zegar zaczął odmierzać czas, wojna się rozpoczęła. Bratobójcza walka dzisiaj mieć będzie prawdopodobnie swój finał, liczę że dotrwam do happy endu...

Gdy uczyłem się walki powtarzano mi że najważniejszy jest respekt do przeciwnika - rzecz której wcale teraz nie posiadam i nie zamierzałem jej teraz nabywać. Edga czeka kara i dzisiaj ją dostanie. Postąpiłem do przodu lekko stawiając kroki. W ringu czuje się jak ryba w wodzie, a gdy wpadnę w trans nic mnie juz z niego nie wyciągnie i on o tym doskonale wie.

Złapaliśmy kontakt wzrokowy, toczyliśmy walkę, nie taką jakiej spodziewali się wszyscy, a znaczniej ważniejszą od oczekiwanej. O sile zawodnika świadczy jego umysł - nie atrybuty fizyczne, zawsze wygra ten który walczy z głową i coś w tej głowie ma. W tej konkurencji obaj nie mieliśmy sobie równych i obaj nie mogliśmy zepchać rywala do psychicznej defensywy. Musieliśmy więc skrzyżować miecze i tak właśnie się stało...Zaczeliśmy od klinczu, przepychaliśmy się w nim przez parę chwil próbując wypracować sobie najlepszą pozycję do ataku. Edge wspierany przez swą pychę i rządzę pieniędzy po chwili został przeważony przez mój honor i determinacje. Nie miał już opcji odwrotu, został zepchnięty w najgorsze mozliwe miejsce - do narożnika. Tam przez chwilę był okopywany i bity, ale gdy postanowił oddać i zaatakował uderzeniem w mój brzuch został za to ukarany Snap Suplexem.


482/500

Niestety, czas płynie nieubłaganie i nie inaczej jest w tym przypadku. Krzysiek już przy pierwszym KŁ wykorzystał cały przysługujący mu czas, a post i tak się nie pojawił. Jestem zawiedziony, ale trudno.

Spajk - przeczytałem Twoje wypociny, żeby nie było i muszę stwierdzić, że potrafisz pisać lepiej. To było na miarę upper Mid Cardu, a może nawet i nieco niżej, bo gdyby brać pod uwagę karygodne błędy jak pisanie Kanadyjczyków i Stany Zjednoczone z małej litery, jak również nałogowe zapominanie o przecinkach, to śmiem twierdzić, że gdyby przeciwnik napisał post, to wynik byłby oczywisty. A, i jak na KŁ to poleciałeś chłopie w opis, a w walce dałeś jeden atak. Wiem ,że poprosiłem o zawarcie kilku podpunktów, ale można było spokojnie to zmieścić w limicie. Tym bardziej ,że zostało Ci jeszcze 50 słów licząc dodatkowy limit.

Nie mniej jednak, inicjatywa trafia do Christiana! Szybki Snap Suplex wykonany, lecz rywal błyskawicznie podniósł się na nogi. Co zrobisz Kapitanie?

Edge całuje matę, a Christian zaznacza swoją dominację! Co masz jeszcze w zanadrzu kapitanie?

Christian sam wywołał ryzyko do tablicy. Próba akcji o podwyższonym stopniu niebezpieczeństwa może zakończyć się dla niego fatalnie. Kapitan Charyzma przy wiwacie tłumów wybił się z narożnika i zmierza w kierunku swojego celu. Edge ma niecałe PIĘĆ SEKUND na reakcję. Co zrobi?

Christian całuje matę! Co za namiętne spotkanie! Edge zazdrosny na ten widok rzuca się do ataku na swojego brata. Co teraz?