Nie byłem w najlepszej sytuacji. Właśnie niedawno ocknąłem się po bolesnej kontrze Rydera, teraz ten sam zawodnik stał na szczycie drabiny. Wiedziałem że razem z Mizem coś kombinują. Gdy zauważyłem że ten już wzbił się w powietrze, nie miałem czasu na przemyślenia. Nie chciałem odturlać się na bok, bo mógłbym odczuć jakimś przypadkiem spadającego Zacka. Chciałem sprawić mu więcej bólu, wykorzystując zwinne nogi, wystawiłem kolana. Ryder z ogromnym impetem wpadł na nie, jak śliwka w kompot..

Akcje wysokiego ryzyka, niewyobrażalny ból, i wiele więcej. Ale nie widzę innej opcji na zostanie mistrzem. Zack wykonał Trentowi bardzo efektywną akcję. To mógł być kluczowy moment w tym pojedynku. Ale to co stanie się teraz, może całkowicie odwrócić losy tej walki. Muszę cały czas być skupiony. Zainkasowałem już wiele, ale teraz czas na odwet. Podczas ostatnich paru minut wiele się działo. Przespałem już większą część starcia. Teraz nastał czas, by to odwrócić. Jestem już na nogach. Dobrym działaniem byłoby teraz przemyśleć to, co należy zrobić. Lecz do ringu wskakuje Austin, który już wszystko wyjaśnia. Wskoczył do piekła, jak śliwka w kompot. To daje mi do myślenia, że trzeba zacząć kontratak. Nie miałem większego problemu, z obmyśleniem co teraz zrobię. Wziąłem szybki rozbieg, w stronę mojego wroga. By wykonać na nim mocny Clothesline. W ringu jest jeszcze trochę miejsca dla nas dwojga. Bo pozostali zawodnicy leżą na dobre. Więc nic mi nie przeszkodzi w odbiciu się od dalszych lin, i wyprowadzenia mojemu wstającemu przeciwnikowi kolejny Clothesline. Rozejrzałem się trochę, by wypatrzeć najbliższe krzesło. Nie miałem z tym większego problemu, ponieważ znajdywało się nieopodal. Położyłem je obok powstającego Ariesa. Była to dopiero połowa mojego planu. Teraz stoję obok rywala. Który niedawno zainkasował Kneeling Kick Out DDT na krzesło...

Nadszedł czas, w którym wracam do gry. Tak łatwo się nie poddam. Będę walczył do ostatniej kropli krwi. Jestem The Miz, i jestem niesamowity. Zawodnik który ostatnim czasem był obijany przeze mnie, leży na deskach. Jak widać tak szybko nie wstanie. Ale nie mam na to żadnego dowodu, więc odwracam go na plecy. I zaczynam obijać go całą serią mocnych Stomp'ów. Teraz tym bardziej, będę miał więcej czasu. Bo mam pewność, iż Austin szybko nie powstanie. Mogę zająć się teraz Trentem. Spoglądam jeszcze na niego, po czym z największą prędkością wyskakuję z ringu. I chwytam najbliższy stół. Po czym przesuwam go bliżej ringu. Tak aby stał tuż przy kwadratowym pierścieniu. Spoglądam co dzieje się w środku, co uświadamia mi że muszę już wskakiwać do ringu. Aries powoli próbował się podnieść. Lecz uniemożliwił mu to Low Angle Boot ode mnie. Oponent ponownie został znokautowany. Mogłem zabrać się teraz za realizowanie dalszej części swojego planu. Złapałem za rękę leżącego Baretty. Po czym szybko podniosłem go na nogi, by popchnąć go mocnym Irish Whip'em. Pod którego wpływem Trent znalazł się za linami. Tym samym spadając na stół, który pod nim się złamał...

Po raz kolejny jestem na fali. Moi obaj przeciwnicy leżą na glebie. To dobry pomysł na podejście do Zack i podniesienie go. Ze słowami typu, siądź odpocznij, ja się tym zajmę. Wówczas Austin powoli podnosił się ze śnieżno białej maty. Pomogłem mu w tym, równomiernie wyprowadzając Russian Leg Sweep'a. Jestem na fali, i jest to dobry moment na kontynuowanie mojego planu. Stoję tuż obok rywala. Drwię sobie z niego, lekko obkopując go. Co troszkę go rozzłościło. Widziałem jak z furią wstawał...

Po wykonaniu mu Snapmare Driver'a, używając masy ciała. Zostało mi tylko jeszcze rzucić okiem na Trenta. Widziałem że był już dość zmęczony i obolały. Ale nie mogłem dać mu dojść do siebie. Zwinnie wyślizgnąłem się z ringu. Podniosłem go i przy wykorzystaniu otoczenia. Wykonałem Barricade Drive'a, łamiąc tym samym boczne barierki. Aries powoli szykował się do wstawania. Zbliżał się już w kierunku Ryder'a. Nie pozostało mi wówczas nic innego jak zrobienie mu Dropkick'a w tył pleców. Co zawiesiło go na bocznej linie kwadratowego pierścienia. Szybko wyszedłem z ringu, i wykonałem mu Knee Lift'a w samą głowę...

Ta cała sytuacja ich chyba przerasta. Ale mnie nie, to jest dla mnie tylko norma. Aries jest znokautowany, na tyle dobrze, że wiem iż szybko nie wstanie. Nastaje chwilą, której trzeba atakować Trenta. Tak więc powoli podchodzę do niego. Albowiem mam dowód wzrokowy na to że jeszcze leży. Tak więc nie zostaje mi nic innego jak podnieść go i zaatakować go paroma Low Kick'ami, co uniemożliwia mu skontrowanie Suplex'u prosto na drabinę stojącą nieopodal (tak że ja upadam jeszcze na podłogę, a on na drabinę). To dało mi do myślenia, że już jestem zwycięzcą. Miałem parę sekund na przemyślenie, tego co stanie się dalej. Po krótszym namyśle, postanowiłem podnieść Barette, póki jest jeszcze zamroczony. Popchnąłem go lekko na barierki. Złapałem za drabinę, która leżała na ziemi, po powyższej akcji. Wziąłem lekki, ale równie skuteczny zamach. I zaatakowałem przeciwnika czubkiem stalowej drabiny, w samą jego głowę. To znokautowało mojego rywala. Dostałem trochę czasu dla siebie. Zerknąłem na Zacka, który jest w ringu i odpoczywa. Tym samym pilnując Austina. Mogłem teraz zerknąć pod ring, i wyciągnąć dwa stoły. Po tym rozkładam je, jeden na drugim...


Miałem już dość tych wszystkich zmian nastrojów. Nie ważne jest, jak się zaczyna, ale najważniejszą rzeczą jest końcówka walki.  Wrzucam nieprzytomnego oponenta do ringu, pod pierwszą liną. Łapię go za rękę, by wykonać przemyślany atak. Zrobiłem mu udawany Irish Whip w jedną stronę. Lecz przekręciłem się o 180 stopni. I popchnąłem go na narożnik. Posadziłem go na górze. Po czym zwinnie zepchnąłem go na stołu obok ringu. Ale co to? Stoliki nie załamały się. Musiałem coś zrobić. Tak więc skoczyłem na Trenta,(powiedzmy Crossbody) łamiąc obydwa stoły...

Nie mogłem dać ponownie sobie wykonać akcji wysokiego ryzyka. Gdyby się to udało Miz'owi wygrana dla jego drużyny byłaby bardzo blisko, a ja mógłbym zostać wyniesiony z areny na noszach. Leżałem na stołach, zamglonym spojrzeniem widziałem stojącego na jednym z narożników Mizianina. Wiedziałem, że będzie chciał mnie wyeliminować z dalszej walki. Ja jednak gdy ujrzałem wyskakującego go z narożnika. Natychmiast poderwałem się i zwinnym ruchem sturlałem się ze stołów. The Miz potężnie spadł na stoły łamiąc je boleśnie, ja natomiast spadłem na podłoże. Tylko, że to było mniej bolesne niż złamanie stołu plecami..

Publiczność ociera oczy ze zdziwienia. To co wyprawiają ci zawodnicy, aby osiągnąć złoto, to jest wręcz nie wyobrażalne. Kaleczą swoje ciała i umysły tylko po to aby dosięgnąć pasy. Sam dziś za bardzo zaszalałem. Posunąłem się za daleko. Skoczyłem z ogromnej drabiny. Czuję się niewyobrażalnie dobrze. Jestem pewien, że publiczność zapamięta ten spot na naprawdę długo. Ja zapamiętam te chwilę, kiedy publiczność eksploduje niczym bomba. Dziś staramy się wykonać najlepszą prace jaką tylko możemy i jest to docenione. Dla takich chwil, warto jest być wrestler'em. Prawdopodobnie jest to najtrudniejsza walka w mojej karierze, a było ich bardzo dużo. Walczyłem już na Wrestlemanii, walczyłem z byłymi i obecnymi mistrzami świata jak równy z równym. Jednak, teraz trzeba szybko zareagować bo Austin już mnie atakuje, dlatego powalam go Clothesline'm.