Dominacja Brotherhood nie podlega dyskusji, ale co to?! Nagły zryw rywali niweluje ich zamiary!

Panowie, mamy kontrę!

Ryder ma szansę skontrować Asai Monsult! Trent jest już na drugiej linie i szykuje się do wyskoku!
Czy Miz uniknie Jumping Knee Dropu? Austin szykuje się do zadania ciosu!

(Jeżeli kontry będą udane i wystarczająco satysfakcjonujące, dostaniecie ini)

Sytuacja jest już w stanie krytycznym. Muszę szybko zareagować, jeśli chce wyjść dziś ze złotem.  Widzę to Trent jest już na drugiej linie. Już szykuje się do wyskoku, dlatego szybko gdy jest już w locie odskakuje w lewą stronę, upadając niczym goalkeeper zacięcie broniący swojej bramki. Barretta już na ziemi, a ja szybko się podnoszę.

Sytuacje nabiera rumieńców. Muszę się postarać, jeśli chce dziś osiąść na laurach. Wrestler'a można porównać do poety, który piszę wytrwale swój dwunastogłoskowiec, aby być szanowany, bogaty. Również, żeby został okrzyknięty wirtuozem swojej profesji. Dziś ja niczym taki poeta podchodzę do tej walki. Chcę zrobić to co ciągle wykonuje lepiej niż kiedykolwiek. Zdobyłem już wiele. Rok temu zdobyłem te pasy, które są teraz w moim zasięgu wzroku, zawieszone nad ringiem, jednak to nie wystarcza aby je zabrać. Jest to zdecydowanie za mało. Walczyłem na największej scenie ze wszystkich. Wygrywałem z najlepszymi, a jednak nadal czuję niedosyt, który każdego dnia mnie przepełnia. Całe dnie oczekuję na jakąś szansę. Dziś tak ową dostałem i nie potrafię jej wykorzystać. Nie mam zamiaru opuścić gardy, póki nie usłyszę dźwięku sygnału karetki. Będę walczyć do póki tlen jest we krwi. Kątem oka zauważyłem, iż Trent kieruje się w moją stronę, dlatego go podcinam.

ilosc słów: 149, unikalnych: 129

Wszystko jak na razie szło zgodnie z planem. Udało się mi i Trent'owi zdominować naszych rywali od pierwszego gongu i mam nadzieję, że tak będzie do drugiego, który zakończy dzisiejszy pojedynek. Przygniatając kolanem głowę Miz'a do maty czułem się jakbym go deklasował w tym starciu. Nie dał rady nawet kiwnąć palcem w moją stronę. Inna sytuacja jednak była z Zack'em, który dał radę uniknąć akcji Trent'a. Nie mogłem teraz zawieść i utracić inicjatywy na korzyść Zack'a. Podniosłem się z maty i przyjąłem pozycję do walki zaczynając zachęcać Ryder'a do odwiedzenia mnie w pierścieniu. Ja jednak widziałem, że nie miał zamiaru wykonywać pierwszego ruchu więc postanowiłem go wyręczyć. Odbiłem się od lin biorąc rozbieg, który przestraszył mojego rywala. Zack odskoczył na bok, a ja za pomocą sędziowskiego ślizgu po macie wyleciałem za ring stając na przeciw niego. Zdezorientowany Ryder ruszył na mnie z punch'em, który minąłem. Gdy oponent się odwrócił powaliłem go za pomocą Clothesline.

Słowa: 152/180 wliczając limit.

Było jak na razie wręcz idealnie. Z szyderczym uśmiechem spojrzałem na Zack'a leżącego pod moimi nogami. Gdy zaczął się podnosić sam mu pomogłem podnosząc go za głowę i za pomocą Irish Whippu wbiłem go w stalowe schodki! Gdy mój przeciwnik zwijał się obok rozwalonej konstrukcji ja ściągnąłem matę ochronną z podłogi i zaciągnąłem go za głowę na odkrytą powierzchnię dookoła ringową. Wyniosłem rywala na barki i wykonałem Death Valley Driver na odkrytą podłogę dookoła ringową! Mój przeciwnik zaczął zwijać się z bólu, a ja zacząłem się podnosić także lekko trzymając się za plecy. Podniosłem go za głowę i zaciągnąłem go znowu nad schodki. Zarzuciłem jego rękę na swoje ramiona i wykonałem Inverted Suplex Mat Slam na te stalowe schodki. Postanowiłem pogorszyć sytuację mojego rywala i wszedłem na te schodki by wbić go w nie jeszcze bardziej za pomocą Double Foot Stomp.

Sytuacja nie jest ciekawa, dlatego aby spokojnie wyjść z opresji, trzeba uśpić czujność przeciwnika. Już położył, jedną z moich rąk na swoich ramionach, jednak w tym momencie uwalniam swoją drugą rękę i atakuje go ciosami w brzuch. Ogromna, szybko seria i po kilku chwilach jestem już uwolniony, dlatego szybko nokautuje go Low Dropkickiem.

Czas posprzątać w ringu. Dominacja jest nad to widoczna. Muszę ją zniwelować za pomocą całych moich umiejętności i doświadczenia zbieranego przez lata w ringu. Dzisiejsza walka jest momentem przełomowym w mojej karierze. Jeśli zdobędę pasy Tag Team, dam radę zmotywować się do dalszej pracy, aby w końcu wspiąć się na sam szczyt tej ogromnej góry o nazwie WWE. Muszę się zmotywować. Mam tylko moment. Wszystko się uda, albo wszystko upadnie. Aries stoi obok mnie, dlatego szybko przechwytuje jego głowę i wykonuje wspaniale technicznie akcje o nazwie Spinning NeckBreaker na odsłonięty fragment maty wokół ringu. Kto mieczem wojuje ten od miecza ginie, przysłowie to znalazło swoje zastosowanie w dzisiejszym pojedynku. Publiczność nagle ożyła. Cała arena uniosła ręce okazując swoje zadowolenie.

Michael Cole: Ten zawodnik jest wspaniały! Jaki to jest efektowny powrót do walki.
Jerry Lowler: Tak jest, Zack wykonał niebezpieczną akcję na betonową podłogę! To mogło zakończyć się tragicznie dla Aries'a!

Rozejrzałem się szybko po arenie i od razu wiedziałem, dlaczego walczę. Robię to dla tej publiczności, która stoi za mną murem. Przez kilka minut siedzieli cicho, a teraz gdy od razu poczułem przypływ energii oni zaczeli się tak na prawdę bawić. Kątem oka zauważam, iż The Miz nie jest w komfortowej sytuacji, dlatego szybko ruszam mu z pomocą. Wślizguję się do ringu i zaczynam atakować Trent'a serią uderzeń w głowę, póki nie wycofa się do narożnika. Sytuacja nabiera rumieńców. Walka staję się coraz bardziej zacięta. Dokładam dla Barretta Clothesline. Trent spływa po narożniku niczym woda po ścianie, a ja zaczynam dominację w ringu. Mój przeciwnik usiadł na macie opierając się o corner, dlatego szybko dokładam serie kopnięć w brzuch, po czym podduszam go kolanem. Sędzia nie ma prawa odliczać, dlatego trzymam go w takiej pozycji przez najbliższe 15 sekund. Trent póki co nie sprawi mi zagrożenia, jednak już zauważam, że Austin stanął na nogach, więc odbijam się od lin i gdy zbliżę się do przeciwległych wyskakuje wykonując efektowny Suicide Dive. Znowu publika wstała z miejsc. W szoku są jak Ryder teraz włada swoją energią, zbierającą się przez cały czas, gdy inkasował atak za atakiem. Oznacza to, że za chwilę nasi przeciwnicy mogą kuriozalnie zmienić się z nami pozycjami. Znajduję się za ringiem, dlatego trzeba to wykorzystać. Chwytam w dłoń krzesło, które wygrzebałem gdzieś pod ringiem i zaczynam atakować nim Austin'a. Atak po ataku z coraz większą siłą. Rozpędzam się z atakami, jednak w pewnym momencie zaprzestałem. Wiedziałem, że muszę coś zrobić. W mojej głowie uknuł się szatański plan. Wchodzę na trzecią linę narożnika. Trzymam cały czas przy sobie krzesełko, po czym wyskakuje w powietrze atakując go Diving Splash'em! Jednak przy brzuchu miałem krzesełko, które wzmocniło akcję kilkokrotnie. Aries zwija się z bólu, a ja chwytam się za brzuch, jednak z bólem, ale jak że szczęśliwy, że akcja powiodła się zaczynam fist pumpować zabawiając publiczność oraz zachęcając ich do dalszego dopingu w tej walce. Adrenalina skoczyła gwałtownie, jednak ja cały czas muszę wykorzystywać swoją szansę.

Dominacja jest już naznaczona na stronę Zack'a. Krzyczę do Mike "odpocznij sobie". Sytuacja jest bowiem teraz całkowicie zmieniona. Pojedynek przez ten moment nabierze charakteru pojedynku jeden na jednego. Barretta już się ocknął co daję mi szanse wykazania się, który z nas jest lepszy. Chwila pojedynku psychicznego. Wymieniamy się spojrzeniem, po czym szybko wślizguje się do ringu. Teraz twarz Trent'a zmieniła minę. Nie czuje się tak pewnie, ponieważ przed chwilą zobaczył jaki ból sprawiłem jego partnerowi. Wbijam się w niego za pomocą Clothesline. Ułożony na macie chwyta się za głowę, a ja spoglądam na to co robi Miz. Podaje mi krzesełko, które leżało za ringiem. Podziękowałem mu za to i teraz traktuje go serią chair shotów w tors. Po chwili założyłem mu krzesełko na głowę i rozejrzałem się po publiczności. Teraz muszę wykończyć to co zacząłem. Jeden mały ruch i mogę sprawić ból mojemu przeciwnikowi ogromny. Jestem w stanie posunąć się aż tak daleko, jednak czy chcę. Chęć zdobycia pasów jest większa dlatego bez skrupułów uderzam w krzesełko nogą, sprawiając tym samym ogromny ból mojemu przeciwnikowi. Rzuca się po macie niczym szalony i trzyma się za głowę. Ehh... Wiem, że dam rade zdobyć te pasy. Chwytam włosy Trent'a i nonszalancko go podnoszę. Spoglądam mu prosto w twarz i wykonuje klasyczny Body Slam. Na twarzy mojego opponenta pojawiły się pierwsze małe krople krwi co rokuje dobrze na przyszłość. The Miz już wrzucił drabinę do ringu i stoi w narożniku przyglądając się moim poczynanią. Ja specjalnie kupuje mu czas na odpoczynek. Ustawiam tak ową drabinę w narożniku, rozkładając ją tak, aby się o niego opierała. Po czym posyłam do niego Trent'a. Gdy już tam jest zbliżam się do niego i traktuje go serią ciosów w głowę, aby zwiększyć jego ranę i zwiększyć ilość krwi. Trochę widoczne są już jego obrażenia, dlatego szybko dokładam do tych ciosów uderzenie w brzuch, ten momentalnie się zgina a ja Powerbomb na stalową drabinę! Zack Ryder rzuca wszystko na szalę. Po takich akcjach jego rywale na pewno nie będą czuli się dobrze. Akcje na beton, skoki z krzesłami, akcje na drabiny. Wszystko spcjalnie dla nich, Na pewno jestem tego pewien nie wyjdą z tej areny o własnych siłach. Trent leży, ja jestem w stanie zdominować ten pojedynek bez reszty. Spoglądam na leżącego Areisa za ringiem. Widać bardzo zainkasował w moich poprzednich atakach. Wyjmuję tą drabinę z narożnika i ustawiam ją na środku ringu. Wspinam się na nią i sięgam po pasy, jednak Trent momentalnie się podniósł i próbował popchnąć drabinę, ale na miejscu cały czas jest Mike, który powala Trenta za pomocą najzwyklejszego Clothesline'a a ja zamiast chwytać pasy wspinam się na najwyższy szczebel drabiny. Widzowie już wiedzą, że muszę wyciągać aparaty, ponieważ za chwilę coś się stanie. Coś efektownego i zapierającego dech w piersiach. Wyskakuje w powietrze wykonując tym samym Diving Splash z samego szczytu klatki!. OMG! Publiczność wpadła w szał! Ryder szalony jest pod czas dzisiejszej nocy! Wykonuje niesamowite akcje. Publiczność jest w szoku. Ale ten wybuch euforii był niesamowity. Ciekawe jak daleko można się posunąć, aby wygrać najzwyklejsze pasy.