Pojedynek zbliżał się ku końcowi, tym razem to Brock był bliższy zakończenia go. Na szczęście udało mi się skontrować atak z jego strony, po czym sam wyprowadziłem High Kick. Opener RAW trwa już zdecydowanie za długo. Byłem zdeterminowany, aby zakończyć pojedynek, wystarczyło wykonać pin i odliczyć do trzech. Pragnę o chłodnym prysznicy i jak najszybszym powrocie do domu. Marzę o tym, by położyć się spać i wstać nazajutrz, nie czując dolegliwości po walce. Było niezmiernie blisko- Brock leży znokautowany, mi natomiast nogi odmówiły posłuszeństwa i upadłem na matę. Ze zmęczenia czuję się zamroczony, patrząc przez moje małe oczka, widzę mgłę i rozmazane postacie. Z tym widokiem bardzo dobrze zgrywają się Chanty fanów, którzy skandują me imię. W pewnym momencie usłyszałem „six”. To niepokojąca liczba zważywszy na to, że nie dajemy znaku życia. Muszę się wziąć w garść, przeturlałem się metr w stronę Lesnara i położyłem rękę na jego klatce piersiowej, z ubłaganiem prosząc niebiosa o zakończenie walki. 1…2…iiii fani zgromadzeni w hali krzyknęli 3, sędzia po raz trzeci klepnął w matę, jednak uznał, iż Lesnar szybciej oderwał bark od maty!
Michael Cole: Nie mam pojęcia ile ta dwójka może jeszcze wytrzymać.
Jerry Lawler: Co za niesamowity pojedynek, co za otwarcie dzisiejszej nocy!
Z niedowierzaniem uniosłem moje ciało, by siedzieć na macie i pokazuję sędziemu, iż było trzecie klepnięcie w matę. Pan w pasiastej koszulce stoi przy swojej decyzji i nie ma ochoty na dyskusję oraz na zmianę werdyktu. Jestem na siebie wściekły, z nerwów uderzyłem dłonią o matę i powoli zaczynam podnosić swoje cztery litery. Kiedy stanąłem na nogi, powędrowałem w stronę narożnika, by się o niego oprzeć i złapać jeszcze kilka głębokich oddechów. Kilka sekund później Lesnar zaczął wstawać. Podszedłem do niego, kiedy ten był na czworaka i kopałem go po żebrach, po każdym ciosie pokrzykując „Stay down!” Na opponenta działało to, niczym płachta na byka. Nie zwracał on uwagi na kopnięcia ani na słowa, uparcie podnosił się do góry, aż wreszcie stanął na nogach i odepchnął mnie, po czym rzucił się na mnie z serią punchy, którymi spycha mnie w stronę narożnika i tam też okłada. Na moje szczęście po kilku soczystych pięściach ocknąłem się i to ja wyszedłem z serią ciosów, podobnie jak w filmie Rocky. Moje ciosy nie robią wielkiego wrażenia na przeciwniku, gdyż nie są tak silne, co spowodowało, że teraz to Brock odpowiedział mocnym sierpowym i rozpoczęła się prawdziwa wojna. Cios za cios, punch za punch- mordobicie na śmierć i życie. Po każdym z ciosów fani krzyczą „boo-yeah!” Wreszcie, kiedy Nasze ciosy zadawane były z coraz mniejszą siłą, przerywam wymianę mocnym kopniakiem w brzuch rywala, powodujące zgięcie się go w przód. Naprostowałem Go jeszcze delikatnie podbródkowym, po czym przechwytuję jego rękę i posyłam Go mocnym Irish whipem w liny, który niestety zostaje skontrowany i to ja lecę w stronę lin. W głowie mam plan jak wyjść z opresji- wracając wykonuję low dropkick w staw kolanowy Lesnara, powodując przyklęknięcie rywala. Nie mam zamiaru teraz odpuścić i chcę iść za ciosem, dlatego też szybko zbieram się do „kupy” po ostatniej akcji- wstaję i biorę rozbieg, ponownie odbijając się od lin. Tym razem wracając niski dropkick ląduje wprost na twarzy przeciwnika, który wykłada się na macie, niczym najebany menel na schodach. Zaczęła we mnie budzować adrenalina. Jak nie teraz to nigdy- pomyślałem. Od razy po podniesieniu się z maty, podążam w stronę narożnika i wchodzę na 2 linę. Wyprostowany, poprawiając fryzurę czekam, aż rywal podniesie swoje cztery litery. Kto by pomyślał, że chudzielec może rozłożyć tak napakowanego zapaśnika? Kilkanaście sekund później Brock zaczął się podnosić. Wtedy to spiąłem wszystkie swoje mięśnie, wyrzuciłem rozluźnienie z mojej głowy i skupiłem się na wykonaniu akcji. Lesnar ustawił się idealnie. Wyskakuję z narożnika, przechwytuję głowę rywala w powietrzu i robiąc z nim ładny dla oka obrót o 180 stopni, zaciągam jego głowę do maty, wykonując Tornado DDT. Kolejna akcja, kolejny ból- kolejny raz sparaliżowany Lesnar leży na macie, nie dając znaku życia. Wielu pomyślało „pinuj, nie oderwie już barku”, jednak wiem swoje. Wyciągnę wnioski z poprzednich prób przypięcia, przecież tyle razy odbił pin! Dlatego też ponownie podążam w stronę lin, przechodzę między 2, a 3 linką i wchodzę na sam szczyt narożnika. Wyprostowałem się na nim, a fani poderwali się z miejsc. Doskonale wiedzą, co czeka Brocka. Czekam, aż rywal wstanie, gdy to czyni biorę 2 głębokie oddechy, po których wyskakuję najwyżej jak potrafię i wykonuję Cacun tornado, 3 raz Lesnar już tej akcji nie skontruje… Tak jest! Brock powalony i mamy pin z mojej strony! Liczę na palcach razem z sędzią oraz fanami, czy to już koniec?!

Proszę wziąć pod uwagę, że dodałem post jako pierwszy.

W obu postach były zaje*iste błędy. Po przeczytaniu oby waszych wypowiedzi, wreszcie wybrałem zwycięzcę, lecz o werdykcie "sędziego" dowiecie się czytając tekst poniżej...

_______________________________________________________________________________________________

Dwudziesty piąty epizod czerwonej gali rozpoczął nam się wspaniałym widowiskiem! Na początku walka była wyrównana, potem inicjatywę przejął Brock "Lesba" Lesnar! W końcu pojedynek doszedł do końca, a ostateczne starcie rozegrało się w ten sposób:

Po udanym High Kicku, Human nie mając już ni tchu padł na matę, po czym nabrał sporą ilość powietrza do płuc i ponownie zdeterminowany był do dalszej walki! Znikąd wstaje Lesnar, a za nim szybko Tornado. Zdenerwowana bestia jest ogromnie wściekła na mistrza Stanów Zjednoczonych w wyniku czego od razu rusza do ataku! Otłukując murzyna w narożniku, dokłada jeszcze kilka szczególnych ciosów, po czym wyprowadza Triple Powerbomb! Nie ma wyjścia, aby mistrz USA podniósł się! TO! JUŻ! ZA! DUŻO! Brock chcąc się upewnić, że wyjdzie z tego starcia zwycięsko, podnosi resztkami sił Human'a, po czym z trudnościami wykonuje F-5! Okropnie zmęczona bestia rzuca się z nadzieją na Tornado, wierząc, że to już to!

Sędzia błyskawicznie rzuca się na matę i klepie:

1!

2!

3!

Here's your winner... THE NEXT BIG THING... BROCK! LEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEESNAR!