Wchodzę


(Edit będzie)

Krwawe widowisko, niczym starcia gladiatorów w Starożytnym Rzymie, miało zostać rozegrane w samym środku teraźniejszego koloseum. Dwóch wspaniałych wojowników dzierżących pasy mistrzowskie na swych barkach zostało zamkniętych w klatce o stalowych ścianach, gdzie stoczyć mieli bój na śmierć i życie. Po jednej stronie mistrz federacji ulubieniec publiczności, Christian. Po drugiej Zamaskowana Kreatura, która swe mistrzostwo posiada niespełna 24 godziny, Wielki Czerwony Potwór o imieniu Kane. Publiczność powstała ze swych miejsc, by lepiej widzieć cóż dziać się będzie w stalowej komorze. Emocje sięgały zenity, batalia zaraz miała zostać rozpoczęta. Zapaśnicy stali jakby osłupiali, bez ruchu jedynie głęboko patrząc w oczy rywala. Nerwowa atmosfera była aż nadto odczuwalna, wszystko jednak uległo zmianie, kiedy tylko mężczyzna w pasiastej koszulce nakazał zabić w gong...
Stało się, starcie zostało rozpoczęte. Ulubieniec Szatana wolnym, dostojnym krokiem ruszył ku prawej stronie. Christian, niczym lustrzane odbicie, robił to samo. Rozpoczęła się walka psychologiczna, który zaatakuje pierwszy, który popełni błąd? Glenn w pewnym momencie przystanął, spojrzał na hartowaną stal, po czym złapawszy za ścianę, ze wszystkich swych sił potrząsnął całą klatką. Potęga jego była przeogromna, lecz nie na tyle, by choćby naruszyć potężną konstrukcję. Christian jednak nawet nie mrugnął, jakby spektakl odegrany przez Potwora nie zrobił na nim wrażenia. Wtedy wszystko było już jasne, za chwilę rozpocznie się pierwsza potyczka. Mistrz Stanów Zjednoczonych ruszył jako pierwszy, seria ciosów na głowę i korpus doprowadziła Kapitana Charyzmę do jednego z czterech kątów pola bitwy. Coraz to silniejsze uderzenia zaczęło mocno dawać się we znaki Williamowi, który spływał po cornerze niczym morska fala. Najwierniejsi z jego fanów wstrzymali oddech bowiem Demon nie tracił ani sekundy, postanowił szybko wykorzystać sytuację. Cofnąwszy się kilka kroków, wytworzył drogę, którą po chwili przebył z niezwykłą prędkością i zakończył bolesną akcją o nazwie Corner Clothesline. Szyderczy uśmiech bezwzględnego zapaśnika pokazywał, jaki był on naprawdę, nie zamierzał okazywać litości ani szacunku. Poczynania Zamaskowanego Potwora pokazały, że jest bardzo niebezpieczny. Sytuacja pogorszyła się, gdy nie obowiązywały go żadne granice, zamknięty jak zwierze okazał się być perfekcyjnym drapieżnikiem. Powstający już z podłoża mistrz WWE najlepiej się o tym przekonał, aczkolwiek to był jedynie początek, naparstek możliwości Kane'a. Jacobs pochwycił głowę dysydenta, po czym z ogromną siłą cisną nią o ścianę, która oddzielała ich od reszty świata. Zamroczony Jason nie był w stanie obronić się przed kolejnym atakiem ze strony napastnika, który wykonał ów ruch ponownie. Tym razem jednak zaraz po odbiciu, Reso zainkasował dewastujący Running Big Boot. Publiczność zamarła, ich mistrz leżał półprzytomny u stóp Wielkiej Czerwonej Maszyny, która pragnęła nie tylko zwycięstwa...

Po dość krótkich walkach na ostatniej PPV okazało się, że tylko jeden mistrz obronił swój pas. Intelektualista poległ w boju z moim dzisiejszym rywalem, Kane bardzo łatwo wszedł w posiadanie pasa, który jeszcze cztery miesiące temu spoczywał na moich biodrach. Naprawdę małym wyzwaniem było zdobycie, dziś już nie tak bardzo prestiżowego, pasa - czas zobaczyć jak Wielki Czerwony Potwór poradzi sobie w starciu z prawdziwym mistrzem...

Co prawda dzisiaj wchodzę w sam środek piekła - Steel Cage Match jest bowiem prawdopodobnie ulubioną stypulacją europejczyka, jednakże nie jednokrotnie mierzyłem się już w takim otoczeniu i to z o wiele bardziej utytułowanymi zawodnikami - ta walka powinna być więc bułką z masłem.

Po dosłownym zmieceniu z powierzchni ringu - Princa Devitta czyli kolejnego Europejczyka, który postanowił podbić federację czuję się bardzo pewnie - nawet mając naprzeciw siebie prawdziwego potwora.

Oczywistym było iż po usłyszeniu gongu nie rzucę się na rywala od frontu - byłoby to najgłupsze i najgorsze w skutkach wyjście. Musiałem standardowo zaskoczyć rywala - sprytnie zajść go od boku. Nie wykluczałem opcji, że Glen zdaje sobie sprawę z tego jaką taktykę wybiorę - w takiej sytuacji nie miałem miejsca na błąd....Po nakazie zabicia w gong i oficjalnym rozpoczęcia starcia mistrzów obaj zrobiliśmy parę kroków ku sobie. Rywal znacznie przewyższał mnie wzrostem, ale z pewnością ustępował mi inteligencją i sprytem - właśnie tutaj uderzę - uczynię z tej walki taktyczną bitwę w której Kane nie będzie miał szans.

Byliśmy może dwa metry od siebie, postanowiłem sprawdzić czujność rywala markując kopnięcie, europejczyk od razu zasłonił części ciała, którym mogłoby to uderzenie zaszkodzić - był czujny, nie chciał przegrać tego starcia. Jednakże ta kupa mięcha okazała się za wolna gdy szybkim przejściem znalazłem się za jego plecami, znalazłem się w sytuacji wymarzonej, miałem kilkanaście sekund zanim Kane zdoła się odkrecić, zdążyłem więc zadać Russian Leg Sweep.

Bestia na łopatkach, podniesienie się zajmie mu kupę czasu - mam wolną rękę aby zacząć działać...Po kilku kopniakach Glen przeturlał się do narożnika, co w tej stypulacji mogło skończyć się dla niego gorzej niż sytuacja przed chwilą. Mając przygwożdżonego do narożnika rywala zadałem mu jeszcze parę kopnięć po czym mocnym szarpnięciem pomogłem zawodnikowi stanąć na nogi. Chwiejącego się rywala pchnąłem na liny, a gdy ten wracał nadział sie na Lou Thesz Press, który przerodził się w potężną serie punchy

Drastyczny początek pokazał prawdziwą potęgę Demona, odsłonił kolejny rąbek tajemnicy. Stworzenie zza światów kolejny raz destrukcyjnie wpłynęło na swego nieprzyjaciela, doprowadzając go do granic wytrzymałości. To starcie jest jednak czymś więcej, dwie największe postaci czerwonego brandu stanęły na przeciw siebie by pokazać światu kto jest najlepszy, najniebezpieczniejszy. Ich mistrzostwa już mówią same za siebie, a poczynania w kwadratowym pierścieniu tylko to potwierdzają. Ich siła, wola walki jest godna podziwu. Najlepiej ukazuje to mistrz WWE, Kapitan Charyzma po zainkasowaniu tak silnych akcji ze strony Potwora, zaciska pięści i wstaje. Dla jednych czy heroiczny, a dla drugich? Naiwne posunięcie. Gotowy bowiem na wszystkie możliwe scenariusze jest Kane, który momentalnie złapał Christiana za głowę. Silny Uppercut był przygotowaniem do dalszej mordęgi, po raz kolejny Hiszpan cisnął rywalem o stalową ścianę, która przeraźliwie zatrzęsła się, a gdy tylko Reso odbił się, został przerzucony ponad cielskiem Zamaskowanej Kreatury. Wszystko to doprowadziło do morderczej kombinacji, mogącej wyrządzić wielką krzywdę. [ Irish Whip to the Steel Wall into Back Body Drop ] Dominacja z sekundy na sekundę rosła, Kanadyjczyk był bezbronny. Niezwykła potęga piekielna była dla niego czymś, z czym nie dało się walczyć. Zamknięty, jak zwierze przerodził się w najłatwiejszą ofiarę, którą nasycisz się bez trudu. Bezwzględna Bestia widząc stan swej ofiary, jedynie szyderczo się uśmiechnęła. Oburzona, bezradna publiczność mogła jedynie patrzeć jak ich ulubieniec jest bezczeszczony przez Bezlitosną Kreaturę. Pierw Kane pochyliwszy się nad dysydentem, wymierzył mu serię potężnych ciosów na głowę i korpus by potem, gdy się podniósł, zacząć następować na członki przeciwnika, wywołując niewyobrażalny ból. Nikt nie mógł go zatrzymać, stalowe ściany były oddzieleniem od reszty świata, która mogła jedynie patrzeć. Szybki atak ze strony olbrzyma zakończył się solidnym Running Elbow Drop'em. To jednak nie był koniec. Drapieżnik poczuwszy krew, którą w tym przypadku było ogromne zmęczenie i niemoc w uprzykrzaniu ataków przez Kane'a, nie tracił ani sekundy. Glenn uniósł wycieńczonego już antagonistę, po czym pochwycił jego ciało i oderwał od podłoża jego stopy. Będący w powietrzu Christian mógł tylko czekać aż Pendulum Backbreaker zostanie wykonany. Po chwili tak też się stało... Kres wydawał się coraz bliższy.

Niezwykły pojedynek przeprowadzany był jak do tego momentu w dość szybkim lecz i morderczym tempie. Totalna dominacja jednej ze stron była zapowiedzią na ciekawą końcówkę, czy niepokonany mistrz WWE w końcu ulegnie? Czy może Wielka Czerwona Maszyna okaże się nie taka wielka? Publiczność z zapartym tchem oglądała starcie mistrzów. Kane widząc ciągnącą się niemoc Kapitana Charyzmy, wiedział cóż czynić. Tak doświadczony zapaśnik jak on, obdarzony takimi warunkami nie marnuje takich okazji. Demon szybko zerwał z maty ciało Christiana, które dość mocnym zaciągnięciem ręki wysłał na liny. Christian wracał ku niemu z zawrotną prędkością, co mogło się bardzo źle skończyć. I tak też się zakończyło. Bestia w odpowiednim momencie wychwyciła ciało zbliżającego się nieprzyjaciela, obróciła je w powietrzu by na koniec wykonać potężny Tit-A-Whirl Backbreaker wprost na swe kolano. Ból był ogromny, Kanadyjczyk zwijał się niemiłosiernie, aż do pewnego momentu. Nagle ucichł, położył się na macie nie dając znaku życia. Były to jego granice wytrzymałości, cierpienie było zbyt ogromne. Wydawało się, iż koniec nadejdzie niespodziewanie szybko, ale czy na pewno? Zaraz się przekonamy. Kane jak zawsze, postępował bezlitośnie i mądrze. Ujrzawszy lezącego na plecach Christiana, ruszył ku niemy by zaaplikować kolejny cios, tym razem Running Leg Drop. Wydawało się iż to koniec, Kane wolnym krokiem ruszuł ku drzwiom do klatki, które nakazał otworzyć. Koniec?

Przeliczyłem się i zlekceważyłem rywala, który właśnie miotał mną po ringu. Musiałem coś zrobić....Najlepszą okazją wydawał się być moment w którym potwór przymierzał się do Running Leg Dropu, gdy wyskoczył ja przeturlałem się w bok jednocześnie unikając ciosu i zadając rywalowi trochę obrażeń

Po nieudanym wykonaniu akcji Kane był aktualnie w pozycji siedzącej co mogłem wykorzystać wykonując Back Heel Kick. Fani wpadli w euforię, ponownie zaczeły się krzyki i wzmógł się doping. Wpłynąłem na fale, musiałem pójść za ciosem. Ustawiłem się za plecami mistrza Stanów Zjednoczonych i gdy tylko ten stanął na nogach mogłem wykonać Half Nelson Bulldog. Miałem idealnie przyszykowanego rywala - Kane jako kupa mięcha będzie miał problemy z szybkim podniesieniem się więc mogłem wejść na narożnik i wykonać Diving Guillitione Legdrop