Zacznę od oceny KŁ pomiędzy Damienem Sandowem a Curtisem Axelem. Miałem problem z wyborem lepszego posta. W obu znalazłem po parę błędów, takich jak:

"nadmiar potu, który znaczył moją odwagę" (Whaaa?)
"śnieżnobiała mata" - Wam to się nigdy nie znudzi, co?
złe końcówki - dość standardowe, ale daje po oczach i utrudnia czytanie
interpunkcja - no niestety, kuleje!


Ostatecznie jednak, postawię na Damiena Sandowa. Kevin - na przyszłość staraj się sprawdzać, czy wszystkie zdania są sensowne. Nie warto pisać skomplikowanie, jeśli pisze się bez sensu. Hardyz - mam wrażenie, że ta interpunkcja i znikające/niepasujące końcówki to wina krótkiego limitu, no ale takie są warunki Royal Rumble Matchu. Na przyszłość staraj się unikać takich błędów.

Chris Hero natomiast, wykonuje pierwszą akcję na swoim rywalu, po czym chwyta jego głowę pomiędzy nogi i zamierza wynieść go do góry. Rock ma jednak szansę na kontrę!

Pisze:
The Rock (kontra)
Damien Sandow (może atakować Axela)

10 minut na post

Post #2

To raczej on ma głowę pomiędzy moimi udami.

Nie czułem bólu, gdyż był to dopiero początek walki. Hero włożył swoją głowę pomiędzy moje uda, chcąc wynieść mnie pod jedną z bardziej widowiskowych akcji. Na to mu jednak nie pozwoliłem. Od razu skarałem go kilkoma silnymi maczugami wymierzonymi w jego plecy, by złapać go za pas i wynieść swawolnie w górę. Reverse Powerbomb weszło w życie! Chris zawiesił się na linach. Czyżby Knockout Kid miałby się pożegnać z występem na największym PPV roku? To się jeszcze okaże.

Tak jest! Panama City Playboy jest następny! Numerek sześć należy do nowego, wyłonionego na Smackdown mistrza Interkontynentalnego! Ale o co chodzi? Mijają kolejne sekundy, a Adam Cole nie pojawia się na arenie. W końcu theme mistrza przestaje grać ,a kamera wychwytuje Cola stojącego na szczycie trybun w otoczeniu dziesięciu rosłych ochroniarzy i Jima Cornette. Oczywiście ze swoim nowym, nieodłącznym pasem na ramieniu. Adam ma na sobie strój do walki, ale też okulary przeciwsłoneczne i koszulkę. Nic nie wskazuje na ty by wybierał się w stronę ringu. Świeżo upieczony champ przykłada jednak mikrofon do ust rozkoszując się buczeniem ze strony publiczności.

Adam Cole: <chanty "pussy"> Ja jestem cipką? Ja?! To zarząd, który nałożył na mnie niesprawiedliwy zakaz wygłaszania przemówień boi się tego co mogę powiedzieć oraz tego co mogę zrobić w Royal Rumble Matchu. Dlatego też dostałem jeden z najgorszych numerków. Jednak wiecie co? Na nic się to nie zda! Na nic! Jestem mistrzem Interkontynentalnym co czyni mnie lepszym od każdego z was, zgromadzonych na tej pięknej arenie <heel heat>. Ale nie tylko to. Czyni mnie to też cholernie inteligentnym człowiekiem, więc gdzie jest powiedziane, że muszę wejść do ringu akurat kiedy zagra moja muzyka? Nigdzie! Mój prawnik - Jim Cornette dokładnie przestudiował zasady tej walki i jedno jest pewne - nie będę grał tak jak zagra mi zarząd! Adam Cole albo ustala nowe zasady, albo łamie stare! Dlatego będę tutaj siedział choćby i całą noc, razem z tymi dziesięcioma dżentelmenami, byleby tylko dostać należne mi, sprawiedliwe miejsce w Royal Rumble Matchu, czyli... Numer trzydzieści! Możecie być więc pewni, że zobaczycie moje boskie, seksowne ciało dzisiejszej nocy <piski kobiet>, ale stanie się to wtedy kiedy ja będę chciał! <heel heat> I pamiętajcie! There is only one Adam Cole, and you fuckin' know that, boys!

Adam z zadowoleniem rzuca mikrofonem o ziemię i rozsiada się na krzesełku oglądając walkę z góry trybun podczas gdy 10 ochroniarzy zacieśnia krąg wokół swojego pracodawcy. Wygląda na to, że na wejście Cole'a do walki trzeba jeszcze poczekać...

_______________________

Uzgodnione z Axronkiem i Mavem <3

"Come on, you lil' fucking bastard! U MAD?!" - wypowiedziane słowa miały sprowokować Chrisa i wykonały swoje zadanie pomyślnie. Hero podbiegł do mnie, ale na jego nieszczęście miałem w zanadrzu Jumping Clothesline! To nie wszystko, co posiadałem w swoim rękawie! Sprężynka pobudziła widownie, a podniesienie się pana Hero podgrzało atmosferę na widowni, która zadawała sobie pytania "Co zrobi mistrz publiczności?!". Z myślą o Bring Team wymierzyłem energicznego gut kicka, ażeby pochwycić jego głowę już w locie i zadać błyskawiczne Snap DDT, które bez wątpliwości mogło poważnie zaszkodzić jego tępej główce. Postawiwszy swoje ciało do pionu, uniosłem rękę i wskazałem palcem na logo Wrestlemani, które świeciło się niczym łzy, które zaraz wypłyną z oczu dziecka nokautów.

Emocje, które targały mą skromną osobą były nie do opisania... Spojrzałem na Rocka, a później na rozjaśnione logo największego PPV w roku. Łęska w oku się kręciła kiedy to, przez tyle czasu robiłem wszystko aby zostać w ringu, aż tu nagle wszystko mogło runąć i z największej szansy na występ na WrestleManii nici... Zacisnąłem zęby i popatrzyłem się swymi mądrymi oczyma ku największemu ignorantowi, który chce mnie upokorzyć przed wszystkimi ludźmi, pomiatając mną jak szmacianą lalką. Wściekły rzuciłem się na mistrza publiczności, obijając jego twarz serią potężnych ciosów. Gdy antagonista się chwiał na swych nogach, wyprowadziłem silny kopniak w jego korpus, aby moment później wykonać szybki Snap Suplex. Rocky jęczał z bólu, który mrowił się w jego ciele z sekundy na sekundę. Czułem się dumnie, kiedy to poniżałem ulubieńca tych wszystkich idiotów, którzy byli w niego zapatrzeni. You're Welcome Rocky! Krzyknąłem, powoli wstając na nogi, mając na twarzy lekki uśmieszek. Byłem uradowany...

No i zasady to zasady.
10 minut minęło!

Damien Sandow przejmuje inicjatywę w starciu!
Powoli podnosi się Curtis Axel i Chris Hero ( w przeciwnych narożnikach)
Mamy więc OS pomiędzy Chrisem Hero a Axelem.

Sandow dalej znęca się nad The Rockiem!

Pisze:
Damien Sandow
Axel & Chris Hero (OS na 150 słówek)

Post #2

Ufff... Jak mogło do tego dojść? Nie ważne... Powoli zacząłem już dochodzić do siebie, aczkolwiek nadal lekko zamroczony. Pora przeanalizować kilka spraw. Adam Cole najwyraźniej boi się wejść do kwadratowego pierścienia, skoro tak się od nas oddzielił. Damien Sandow poskromił The Rocka - nie ma się co dziwić, Rocky zainkasował już dużo ciosów i jest na wyczerpaniu. Zaś na przeciwko Mnie stoi Curtis Axel - ten sam z którym ugadałem się na backstage. Zaczęliśmy do siebie podchodzić, wydawało się już, iż rzucimy się na siebie niczym krwiożercze bestie... Ale zaraz... Chris Hero wraz z Curtisem Axelem podają sobie rękę - oznacza to sojusz pomiędzy tymi dwoma osobnikami.

Mam ugadaną ową sytuację z Hardyzem ;]

Cała hala oszalała w momencie, który rozpoczęło się 30 osobowe starcie tytanów. Każdy następny zapaśnik wchodzący do kwadratowego pierścienia był przyjmowany z ogromną euforią nawet, największe zakały tej znakomitej federacji był witane z należytym im szacunkiem. Muzyka przy, której wchodzę do ringu była ledwie słyszalna takiego podniecenia nie widziałem już od bardzo dawna. Stojąc na metalowych schodkach zastawiałem się na kogo przypuścić pierwszy ze swych wielu możliwych ataków. Jeszcze nie wiedziałem kogo  zaatakować ale mimo to postanowiłem wtargnąć do ringu, energicznie chwyciłem trzecią z lin a następnie wybiłem się z dwóch nóg przeskakując nad nimi niczym Rey Mysterio. Podniecenie panujące na arenie udzieliło się tak że mnie przez co bez zawahania zaszarżowałem wprost na wybrany przez siebie cel. Był to nie jaki The Rock Podbiegłem do niego z ogromnym animuszem a w następnej kolejności wykonałem dość solidny łokieć w jego twarz po tym uderzeniu z mordki zapaśnika wyleciał duża ilość śliny. Widząc to bezczelnie się uśmiechnąłem, złapałem naszą gwiazdkę za tył głowy po czym dorzuciłem uderzenie z główki będąc na fali wyprowadziłem brutalnego kopniaka w brzuch dzięki ,któremu zapaśnik zgiął się w pół a ja mogłem bez żadnych ogródek wykonać efektowny *Demon Drop*