Publiczność szalała. Już niedługo w kwadratowym pierścieniu stoczą pojedynek wrestlerzy, którzy są wisienką na torcie tej gali. Świat WWE dowiedział się już kto został królem ringu, a także jaka stajnia oficjalnie może o sobie powiedzieć iż jest najlepsze w tej federacji. Ponadto widowiskowe pojedynki o pas wagi ciężkiej, pojedynek w którym pulą była walizka i pas (słowem - zwycięzca zgarnia wszystko) oraz walka dwóch mistrzów, w dodatku z tego samego brandu, sprawiły że publiczność nie mogła wysiedzieć w miejscu, czekając na ostatnią walkę tego wieczoru, main event w którym żółtodziób, najbardziej cheerowany heel w WWE oraz sama śmierć ostatecznie załatwią swoje sprawy.

Krzyki i wiwaty nieco ucichły gdy na titantronie pojawiło się promo nadciągającego starcie. Krótki opis feudu Edga z Undertakerem. Interwencja Rybacka na SummerSlam. Atak Big Hungry'ego na The Rock'a oraz Edge'a. Poddający się Ambrose po zaliczonym Hell's Gate. Podwójny spear Master Manipulatora wykonany na wcześniej wspomnianym mistrzu WWE. Matt Hardy zaliczający Shell Shocked na stalowe krzesełko.

Gdy tylko dzieło montażystów WWE dobiegło końca wśród widowni znów zagościły wiwaty, krzyki i ogólny harmider, z tymże teraz był on dużo głośniejszy. Publika nie była jednak zdana sama na siebie długo, gdyż już po paru sekundach halę wypełniła muzyka zwiastująca przybycie pierwszego, z trzech zawodników, na arenę.

FEED ME!

Ryback wyszedł powoli z Backstag'u, z opuszczoną głową. Stanął na środku metalowej rampy, zrobił parę charakterystycznych wymachów rękoma, po czym podniósł głowę jednocześnie wykrzykując końcówkę swojego hasła: "...MORE!". Następnie pewnym krokiem ruszył w stronę ringu i przy dość głośnym heet'cie publiki zajął miejsce w jednym z narożników, czekając na pozostałą dwójkę swych rywali.

Oryginalna wiadomość:

Z wściekłą miną Ryback wychodzi z Backstage'u, gotów pokazać swoją dominację w WWE!

Spoiler:

edytuję później, aby trochę lepiej to wyglądało (w końcu to main event), napisałem po to żeby nie wypaść z walki.

Ostatnio edytowany przez Shadow (2013-07-07 22:57:12)

wbijam (edit jutro, padam na twarz)

Zawodnicy stali zwróceni twarzami do siebie, na planie trójkąta. Każdy nerwowo zaciskał pięści, rzucając szybkie spojrzenia na dwójkę swoich rywali. Choć postawa każdego z nich była podobna, to ich spojrzenia były diametralnie różne. Ryback zaciskał zęby i ciskał z oczu gromy, Edge przyglądał się bacznie swym przeciwnikom, szukając jakiegoś słabego punktu, który mógł by wykorzystać, a Undertaker, który wykazywał się największym spokojem, patrzył na swych oponentów lekceważąco, jakby z pogardą. Czuł się pewnie - to właśnie jego imię skandowali teraz fani WWE oglądający na żywo main event gali King of the Ring. Ofłuszające "UNDERTAKER! UNDERTAKER!" ani na chwilę nie cichło. Nie dało się ukryć, że to właśnie grabarz jest najbardziej lubiany z trójki, która już za moment miała zwieńczyć swoimi popisami galę zorganizowaną w Detroit.

Skand, który trwał już dobre 20 sekund, jakby podsunął pomysł Ryanowi i Copelandowi. Spojrzeli ostatni raz na siebie i w niemym potwierdzeniu rzucili się na Deadmana spychając go do narożnika. Sojusz ten nie trwał jednak długo, bo gdy tylko znaleźli się w rogu kwadratowego pierścienia, Big Hungry odepchnął silnym ruchem Master Manipulatora i sam zaczął rozdawać silne Punche demonowi z doliny śmierci. Nie trwało to jednak długo, gdyż Edge szybko pozbierał się, wymierzył silnego Dropkick'a na plecy Silverbacka i sam zaczął okładać Undertakera, który zdążył już usiąść w narożniku. Pomimo wsparcia publiki, walka nie zaczęła się najlepiej dla Phenoma.

Tymczasem Edge popełnił ten sam błąd co przed chwilą Ryback - za mocno skupił się na jednym rywalu, zupełnie zapominając o drugim. Gdy przymierzał się do kolejnego, mocniejszego Stompu, poczuł mocny uścisk na swoich ramionach, a chwilę później przeleciał kilka metrów do tyłu, lądując twardo w okolicach środka kwadratowego pierścienia. Big Hungry znów dostał się do Grabarza. Wykonał kilka Stompów po czym podniósł Takera na nogi i uderzył go dwoma mocnymi Shoulder Thrustami. Następnie zerknął za plecy i widząc, że Adam dopiero zaczyna podnosić się na środku ringu, postanowił zaryzykować. Wyciągnął Demona z narożnika, nadludzkim wysiłkiem uniósł go nad głowę (był to dopiero początek walki, więc miał jeszcze dość sił) i z głośnym wrzaskiem wyrzucił Undertakera z ringu, niezbyt dokładnie wykonanym, jednak budzącym podziw Gorilla Press Body Tossem.

Dysząc odwrócił się od lin, chcąc zająć się pozostałym w ringu Copelandem, ten jednak tylko czekał na moment w którym olbrzym w końcu zwróci na niego swoją uwagę. Edge stał już przy linach gdy Ryback wyrzucał Phenoma z ringu i gdy tylko Big Hungry zaczął się odwracać Rated R Superstar ruszył na niego biegiem i dostarczył silny Clothesline. Silverback, lekko ogłuszony, przyłożył jedną rękę do szyi, cofając się jednocześnie na środek ringu. Edge, nie chcąc stracić inicjatywy odbił się od lin i znów zaatakował pokaźnej postury zawodnika potężnym Low Dropkickiem.

Tym razem Ryan upadł na jedno kolano, a Master Manipulator błyskawicznie umieścił głowę rywala pod swoją pachą. Edgecution wisiało w powietrzu, Big Hungry ryknął jednak wściekle co zdekoncentrowało Adama. Ten moment wystarczył aby Silverback podźwignął się na obie nogi i wcisnął zaskoczonego oponenta w narożnik - ten sam w którym przed chwilą obrywał Undertaker. Następnie, bez zbędnych punchów, publiczność mogła zobacz perfekcyjnie wykonany Biel!

Spoiler:

wg. tego licznika są 502 słówka, jednakże mam nadzieję, że sędzia wybaczy mi to drobne rozpisanie się

PS. jest dość późno i nie wiem czy moi rywala zdążą odpisać. Wiem że jest niby zasada 24h itd. ale to jest w końcu Main Event, więc zaczekajmy przynajmniej do jutrzejszego wieczora. Mav i Rag potrafią pisać i to pisać zaje***cie, więc dajmy im trochę dodatkowego czasu.
(tl;dr - Mav i Rag spóźnią się z postami )

Tak… Wreszcie dokona się moja zemsta. Obmyślałem ją skrupulatnie, aby każdy jej szczegół wywołał niemiłosierny ból w ciele przeciwnika. Długo czekałem na chwilę, w której znajdę się w jednym ringu z tymi dwoma pomiotami, którzy zdecydowali się zagrać na nosie samej Śmierci. Nie wiem tylko, czy mam ich podziwiać za odwagę, że postanowili stanąć oko w oko ze swoim przeznaczeniem, czy po prostu są na tyle głupi i zadufani w sobie, iż wierzą w swój końcowy tryumf. Pewny byłem tylko tego, że obaj chcą obalić legendę, moją legendę. Jedyne co dzisiaj upadnie, będą ich bezwładne ciała, które spłyną do Doliny Śmierci rzeką cierpienia, którego nie da się opisać. Ryback i Edge…Dwie ofiary na jednym ołtarzu. Czułem w sobie przypływ wielkiej złości, ale jednocześnie i pogardy dla tych śmiertelników. Szyderczy uśmiech sam cisną mi się na usta. Siły dodawali mi też fani, którzy tego wieczora zdecydowanie byli za mną. Głośne okrzyki „LET’S GO TAKER!” wypełniły halę po same brzegi. Widziałem w oczach moich oponentów mieszankę strachu, ale i pychy. Obaj byli gotowi do ataku. Skoro chcą walki, dostaną ją. W końcu to King of the Ring, więc czas pokazać, kto tu jest królem, panem życia i śmierci. Rest in Piece chłopcy…

***

Wszyscy trzej wsłuchiwaliśmy się w te ogromne chanty, ale w końcu pojedynek musiał się rozpocząć. Pierwszy z łańcucha zerwał się Ryback, a zaraz za nim ruszył Mr. Manipulator. Uniknąłem jednak tej wściekłej szarży i zacząłem na zmianę wymierzać Punche moim przeciwnikom. Po kilku takich uderzeniach, Ryback zatoczył się do narożnika będąc chwilo zamroczonym, co pozwoliło mi poświęcić moją uwagę Copelandowi. Ten z kolei szykował się do jakiejś akcji w biegu. Gdy się zorientowałem, szybko postanowiłem wykorzystać fakt, że jest rozpędzony. Większe doświadczenie pozwoliło mi uchwycić jego rękę, dzięki czemu posłałem go na liny mocnym Irish Whip. Edge był już tak rozpędzony, że sam nie mógł kontrolować swojej prędkości. Musiałem mu jakoś pomóc wyhamować, a najlepszym sposobem na to był silny Spinebuster, który wbił go w matę.

Adam głośno zawył z bólu, po czym wyturlał się z kwadratowego pierścienia. Fani ponowili swoje okrzyki, które były dla mnie niczym woda na młyn. Przypomniałem sobie, że przecież w ringu jest jeszcze jedna zabłąkana dusza, która czeka na zbawienie. W końcu to Ryan był tym, przez którego przegrałem starcie na Summerslam i zwątpiłem we własną nieśmiertelność. Teraz, gdy zostaliśmy pośród czterech narożników tylko my dwaj, mogłem zacząć realizować mój plan. Widząc jak olbrzym słania się jeszcze w rogu, nie mogłem dłużej zwlekać. Wziąłem rozpęd i wbiłem się w niego  poprzez Corner Clothesline. Ryback pozostał oszołomiony. Zdołał zrobić kilka niechlujnych kroków do przodu, po czym wpadł na mój Sidewalk Slam.

Deski ponownie głośno zatrzeszczały, gdyż włożyłem w tę akcję dużo siły, a to był dopiero początek drogi przez mękę moich rywali. Demon zaczyna przejmować nade mną kontrolę. Nadeszła pora, by go nakarmić. Dzisiaj nie będzie litości.

Ok, a więc:

Main Event się rozpoczął. Zawodnicy patrzą na siebie groźnym wzrokiem, lecz po chwili walki psychologicznej rozpoczynamy główną atrakcję tego starcia.

GONG!

Dropkick na Rybacku! Następnie Flapjack i Leg Drop! EDGE NA FALI! CO ZROBI TERAZ? MA W GARŚCI DWÓCH ZAWODNIKÓW.

(Posty czytałem po trzy razy i za każdym razem wygrywał dla mnie Mav. Jeżeli macie jakieś skargi to podbijajcie do mnie na GG )

Dalej...

Ryback leży z koszem na głowie (tak zrozumiałem czytając post), a Edge postanowił zająć się The Undertakerem jednakże to Umarlak ma szansę na przejęcie inicjatywy!

Kontra przed Big Bootem!