Pewny swego Kane stanął w nieszerokim rozkroku nad truchłem swej ofiary z wysoko uniesioną do góry głową. Po chwili powoli opuścił głowę w dół i spojrzał wrogo na oponenta, a niechęć i pogardę było czuć, jak zapach przypalonych ziemniaków, który unosi się po kuchni. Kane po chwili zadał silny Stomp na klatkę piersiową Cesaro, a po upływie kilku sekund jeszcze jeden! Po dwóch silnych kopnięciach, Demon postanowił złapać nieszczęśnika rodem ze Szwajcarii i wykonać Catapultę! Mistrz Świata Wagi Ciężkiej z impetem uderzył o narożnik! Zamroczony kapitan niebieskiego teamu nie świadom zagrożenia szedł przed siebie, a Kane tylko na to czekał i wykonał Backbreaker! To nie wszystko, bo Kane nie zatrzymuje się ani na chwilę. Od razu podnosi przeciwnika i częstuje go kolejnym już w tej walce Back Suplex!

PS: Najmocniej Was przepraszam, że post wygląda mizernie, ale nie chciałem przeciągać jeszcze bardziej walki.

Jak powalić ponad dwumetrowego kołka? Sytuacja nie była klarowna, lecz również nie do wyjścia. Gdy zostałem objęty przez Kane'a, od razu przystąpiłem do działania, które powinno przybliżyć mnie do realizacji marzeń mojej drużyny. Bez zastanowienia począłem wymierzać łokcie w mostek swego rywala, a ten już po chwili zaczął się dusić, a ostateczny kopniak z pięty w piszczel sprawił, że zostałem puszczony. Odwróciłem się i wyskoczywszy w górę, zdzieliłem rywala podeszwami obuwia w klatkę piersiową, dzięki czemu legł na deski maty ringowej - Dropkick. Wracam do gry!

Słyszałem doping publiczności, która zaczęła klaskać i krzyczeć, abym wstał i rozprawił się na dobre z zamaskowanym potworem. Czułem się wyśmienicie, ponieważ mogłem pławić się we wsparciu widowni, która z każdą uciekającą sekundą była coraz głośniejsza. Agonalny ból wszystkich części ciała sprawiał, że miałem chęć opuścić ring i odpocząć. Ale jednak nic z tego! Postanowiłem postawić wszystko na jedną kartę i nawet gdybym miał wypruć swoje bebechy, to i tak dokonam tego, czego oczekuje ode mnie moja wspaniała ojczyzna - zwycięstwa! Łapczywie łapałem hausty tlenu, by móc choćby w najmniejszym stopniu, zregenerować doskwierające zmęczenie i stawić czoła potworowi! Uniosłem głowę i spojrzałem w znużone światłem mądrości oczy Kane'a i zacisnąłem swą pięść, przegryzając wargę oraz unosząc się do pozycji pionowej. Nie spuszczałem swojego rywala z pola widzenia, ponieważ mogłoby to się dla mnie bardzo źle skończyć.

Z drakońskim wysiłkiem trzymałem się na nogach, lecz doping Szwajcarów oraz Amerykanów, którzy również mnie pokochali był czymś, co dawało mi pewność siebie i chęć walki z dwumetrowym kolosem. Kluczyłem w myślach, szukając odpowiedniej taktyki, lecz wszystko na marne, ponieważ nie potrafiłem odnaleźć odpowiednich czynów, aby w takim stanie rozgromić adwersarza. Wszystko chodziło jak w Szwajcarskim zegarku, aż nagły zryw Kane'a spowodował, że musiałem postawić na spontaniczność. Minąłem Kane'a na środku ringu, przechodząc pod jego ręką, zaś on odbił się od lin. Przystanąłem, spojrzałem i w idealnym momencie wyskoczyłem, trafiając podeszwami obuwia w klatkę piersiową konkurenta - Dropkick! Padłem na deski maty ringowej i mętnym spojrzeniem rozglądałem się po arenie, czując że słabnę i raczej muszę doczołgać się do narożnika, aby dokonać zmiany. Publiczność wydzierała się wniebogłosy, tym samym motywując mnie do tego, abym raz jeszcze postawił się i pokazał Szwajcarski charakter wojownika. Energicznie uderzyłem pięścią o matę i wzrokiem otaksowałem swój zespół, postanawiając że następnym zawodnikiem w ringu będzie Brock Lesnar. Ciężko dyszałem i niczym żołnierz swojego kraju dumnie czołgałem się do narożnika, gdzie przy końcu pokusiłem się o raptowny zryw, by dokonać zmiany - Brock stał się legalnym zawodnikiem w ringu!

300/300
29/30

Spoiler:

Chciałbym przypomnieć, że przeszedłem fejs turn podczas walki ze Styles'em.

Gdy tylko Brock ujrzał wyciągniętą dłoń mistrza Wagi Ciężkiej, momentalnie wręcz wyciągnął swoją, dokonując tym samym zmiany. Nieprawdopodobne wydawało się, iż jest to pierwsza wizyta w kwadratowym pierścieniu Bestii, która do tamtego momentu wyczekiwała na swą kolej. Od samego początku batalii, Lesnar przyglądał się temu, co dzieje się w ringu. Jak to w walce, działo się wiele rzeczy, lecz jedna była zarysowana mocniej - dominacja drużyny SmackDown. Po wielu niepowodzeniach w ostatnich tygodniach przed PPV, to niebiescy szybko objęli prowadzenie w wyścigu o zwycięstwo. Szybka eliminacja dwóch rywali położyła drużynę RAW w bardzo niewygodnej sytuacji, szansa na wygraną bowiem spadała z każdą sekundą. Podopieczni Dario Cueto perfekcyjnie rozegrali to starcie, wykorzystując każdy słaby punkt rywali. Kiedy to były mistrz UFC wchodził do ringu, nie czuł tak wielkiej presji, jak na początku. Wiedział, że to jego kompani mają przewagę, że nie musi się spieszyć. Dostojnie przedostał się pomiędzy linami, stając po chwili obiema stopami na podłożu. Widząc problemy mistrza federacji, Brock nie ryzykował nonszalanckiego zagrania, czekał na odpowiedni moment. Kane jednak nie był jeszcze zbyt zmęczony, mimo ciosów zadanych przez Cesaro, zdołał podnieść się w miarę niedługim czasie. Bestia niezwłocznie przeszła do ataku. Lesnar rozpoczął nawałnicą solidnych Punchy, które wyraźnie ogłuszyły Demona. Gdy ten wahał się na nogach, Zdobywca pochwycił nieprzyjaciela w pasie, rzucając po chwili jego marnym truchłem w tył. Potężny German Suplex sprowadził Wielkiego Czerwonego potwora ponownie na matę. Bestia ani przez moment nie pomyślała o zwolnieniu tempa, gdy tylko poderwała się na równe nogi, zaatakowała partnerów Kane'a. Ted jak i Matt pod naporem pojedynczych uderzeń w głowę, upali na apron, zostawiając Zamaskowaną Kreaturę samą sobie. Była to doskonała okazja do wyprowadzenia kolejnego ataku, do powiększenia przewagi, do pokazania dominacji SmackDown w całym WWE! Tego właśnie pragnął Brock, bowiem zwycięstwo w tej walce było niesamowitym prestiżem, lecz zmiażdżenie przeciwników z RAW było równoznaczne z zapisaniem się na kartach historii SmackDown już na zawsze. Dziedzictwo, które każdy z partnerów Brocka mógł pozostawić po tej walce, było największym motorem napędowym, najbardziej prowokowało do kolejnych ataków. Bestia idąc za ciosem, podniosła swego dysydenta, ponownie chwytając na korpus. Brock podniósł swego antagonistę niczym zabawkową laleczkę, przemieszczając się bliżej jednego z narożników. Pokaz siły nastąpił jednak dopiero po kilku sekundach, kiedy Bestia zaaplikowała mistrzowi WWE kolejną akcję, tym razem Overhead Belly to Belly Suplex. Każdy znał dobrze te firmowe zagrania Bestii, lecz każdego również przerażały, bowiem ich siła była nieporównywalna z niczym.

To, co Bestia zrobiła już w pierwszych minutach pojedynku, robiło ogromne wrażenie. Pokaz siły, potęgi drzemiącej w jego ciele był postrachem dla niejednego zawodnika, dla którego najgorszą karą byłoby wejście do jednego ringu z Lesnarem. Brock, jego ciało, można było powiedzieć, iż on nie potrzebuje broni, to on jest bronią samą w sobie. Jego ataki, jak ten na Finnie Balorze z Night of Champions, przynosiły tragiczne skutki. Jeśli Brock się za coś brał, niszczył to, obracał w proch. Tak było i wtedy, wchodząc do ringu perfekcyjnie zaatakował swego nieprzyjaciela, którym był sam mistrz WWE, Wielki Czerwony Potwór. Kane nie miał nic do powiedzenia, oddał się on bezwładnie woli Bezwzględnej Bestii. Lesnar wykonał dwie ze swoich firmowych akcji, które jak zawsze, przyniosły wiele udręk ofierze. Kane próbował dość szybko wstać po ostatnim ataku, lecz nie było to już tak proste, jak na początku. Odczuwał on ból w dolnych partiach ciała jak i kręgosłupie. Przy jego wzroście powstanie na nogi nie było łatwe - wykorzystał do Brock. Momentalnie ruszył w stojącego na jednej nodze wroga, atakując od tyłu jego kolano akcją zwaną Chop Block. Przed upadkiem Zamaskowany Wojownik wydał jeszcze przeraźliwy krzyk, który był odzwierciedleniem ogromnego cierpienia. Niczym najdoskonalszy łowca, były mistrz UFC stanął za plecami ofiary, czekając aż ta ponowi próbę powstania. Gdy mistrz federacji ponownie podniósł się na prawą nogę, Lesnar wykonał identyczny Chop Block, tym razem Kane nawet nie próbował wstać. Bestia poszła za ciosem, tym razem sama podniosła bezbronnego dysydenta, aplikując po chwili Fisherman Suplex. Noga Hiszpańskiego Potwora była w opłakanym stanie, wykorzystać ten fakt pragnął Brock, który wciąż pamiętał ośmieszenie jakiego doznał od Kane'a zaledwie kilka tygodni temu na SmackDown. Wtedy to Demon był górą. Teraz jednak to Bestia była w dużo lepszej sytuacji, przeciągnęła przeciwnika na środek ringu, zapinając po chwili na obolałej nodze Brock Lock. Do lin było za daleko, kompani Kane'a wciąż zbierali się po ostatnim ataku Lesnara, kiedy ten odseparował ich od mistrza WWE. Noga bolałą bardziej niż zwykle, wszyscy fani siedzący na trybunach zadawali sobie jedno pytanie, czy Kane wytrzyma?

Brock Lock - 0:18 https://www.youtube.com/watch?v=IHR1aG4UDw0

Brock Lock zapięte.
Kane ma 3 szanse na wyjście.

Szoda gadać, ta walka to jakieś nieporozumienie...

Czarne chmury zebrały się nad Demonem. Przeraźliwy skowyt rozbrzmiał głosem wielotysięcznej hordy diabłów, które z niepokojem przyglądały się, jak ich najlepiej wyszkolony żołnierz nie potrafi przeciwstawić się agresorom spod niebieskiego szyldu. Jednak miłościwie panujący Książę Podziemia nie zamierza dopuścić do ostatecznego upadku swego wysłannika. Widząc, jak jego najlepszy uczeń nieporadnie stara się stawić czoło wyzwaniu, postanowił tchnąć w niego odrobinę szatańskiej mocy. Efekty widać w oka mgnieniu! Kane momentalnie, niczym feniks z popiołów, dźwignął się na swe dolne kończyny i z dumnie podniesioną ku górze głową, stanął naprzeciw Bestii - Brocka Lesnara. Do tej pory, kiedy to Lesnar z dziecinną wręcz łatwością ciskał swym oponentem po ringu, zdawało się, że to on jest większym potworem. Teraz, kiedy obaj panowie nastroszyli pióra ukazując swoje walory, widać wyraźnie, że to Kane ma przewagę fizyczną nad swym przeciwnikiem. Ogromne pokłady agresji wyciekały spod skóry monumentalnego Potwora w postaci niezliczonych kropel potu. Przekrwione ślepia również dawały jasno do zrozumienia, że najwyższy czas, by żarty odłożyć na bok, dać z siebie 100% możliwości i koniec końców móc zawlec do Hadesu kolejną duszę niewiernego. Z sekundy na sekundę atmosferę coraz bardziej gęstniała, w powietrzu było czuć unoszący się swąd zwiastujący nadchodzące mocne uderzenie. I jak się okazało, nikogo zmysł zapachu nie oszukał, bowiem nagle Kane ni stąd ni zowąd wystrzelił potężnym Uppercuttem, który zwalił z nóg śmiercionośną Bestię! Demon wraca do gry!