Pierwsze nuty piosenki wejściowej wprowadziły wszystkich zebranych w spokojny klimat, aczkolwiek po kilku sekundach, młode dziewczęta zaczęły piszczeć. Powodem doprowadzania tych kobietek, był prawdopodobnie on, Enzo Amore... To przez niego przemawiała ogromna ilość energii, którą ujawniał światu poprzez energiczne wejście. Obok niego pojawił się bardziej spokojny oraz mniej porywczy Big Cass. Obaj mieli w swych dłoniach mikrofony, a gdy Enzo przyłożył ów przedmiot do swoich ust, zaczął przemowę, którą powtarzali razem z nim, wielkie tłumy zebrane, by podziwiać ich walki...



"My name is Enzo Amore,and I am a certified G, and a bona fide stud. And you can't. Teach. That.

Po pierwszych wypowiedzianych słowach, Enzo odwrócił się, aby spojrzeć na swojego Tag Team partnera, który począł uderzać się w klatkę piersiową, podczas gdy Amore wypowiadał kolejne słowa

And this right here? This is Big Cass, and he's 7 foot tall. And you can't. Teach. That.

Kolejny fragment wypowiedzi Amore został zakończony, co wiązało się z tym, że Big Cass powędrował do kwadratowego pierścienia, podczas gdy Amore chcąc dać upust swojej nazbyt dużej ilości energii, przy pomocy fanów wypowiedział ostatnie słowa...



Bada boom, realest guys in the room! HOW YOU DOIN'?"

Zacznie Mav ;3

Sędzia stanął na środku ringu i uniósł obydwa pasy, na których wydziergane były dwa gladiatorskie hełmy. Oznaczało to, że starcie Tag Team'owe właśnie się rozpoczyna, a w ringu po swoich narożnikach stanęli Big Cass oraz Chris Sabin. Cole wlewa w siebie trunek, zaś Sabin gotowy jest do walki. Enzo spokojnie oparł się o swój narożnik i bacznie obserwował swojego partnera. Czas na Kto Ładniej na max. 400 słów. Liczę na bardzo dobre posty, zatem życzę powodzenia!

Nadszedł wieczór próby i doskonale zdawałem sobie sprawę z tego, że nie ma co liczyć na taryfę ulgową. Przez ostatni miesiąc zmagałem się z kontuzją kolana, ale teraz powracałem do swojego drugiego domu, którym był kwadratowy pierścień. Przeciwnicy wydawali się być nie do powstrzymania, ale nie bałem się, ponieważ towarzyszył mi mój brat - Enzo. Kiwnąłem głową w jego stronę, po czym wkroczyłem do ringu ponad górną liną, dając tym samym sędziemu znać, że to ja rozpocznę ten pojedynek.


Stojąc w narożniku, rozgrzewałem nadgarstki i bacznie obserwowałem swoich przeciwników, starając się obmyślić jakiś sensowny plan. Z kilkunastosekundowego zamyślenia wyrwał mnie metaliczny dźwięk gongu, który rozpoczął starcie. Westchnąłem lekko, przymykając oczy. Miałem nadzieję, że mój refleks nie pogorszył się zbytnio przez ten miesiąc. Nie mogłem zawieść wszystkich fanów, którzy recytowali wraz ze mną i moim bratem nasz monolog podczas wejścia do ringu. Czy jestem w stanie poradzić sobie z Sabinem? Czy dam radę stawić czoła przeciwnościom i obronić pasy Tag-Teamowe?

Cass, kick their asses! They're SAWFT!

Głos Amore rozległ się po arenie. Publiczność zareagowała na te słowa gromką owacją, a ja otworzyłem oczy i byłem gotów na wszystko. Świadomość tego, że jestem wspierany przez tak wiele osób, i że tak wiele ludzi pokłada we mnie teraz nadzieję, była dla mnie jak opium. Sabin ruszył powoli w moim kierunku, ale ja nie zamierzałem polec już na samym początku. Zwinnie uchyliłem się przed nadchodzącym atakiem, po czym wymierzyłem precyzyjny Kitchen Sink w żołądek oponenta. Chris zachłysnął się powietrzem i upadł na kolana. Posłałem wrogie spojrzenie jego partnerowi, po czym chwyciłem rywala za włosy, następnie wyniosłem go do góry i posłałem do najbliższego narożnika za pomocą Irish Whipu. Na kontynuację natarcie nie trzeba było czekać długo - gdy tylko plecy przeciwnika uderzyły w poduszkę cornera, wziąłem rozbieg i zaaplikowałem na adwersarzu Corner Splash! Fani zawyli z radości, Adam Cole opluł się piwem, a Enzo krzyknął ochoczo, zachęcając mnie do siania dalszej destrukcji. Uśmiechnąłem się ledwie dostrzegalnie, po czym uderzyłem się zaciśniętą pięścią w klatkę piersiową, ukazując tym samym swoją dominację. Spojrzałem na Shelley'a po czym wykrzyknąłem do niego następujące słowa: "YOU ARE NEXT, ASSHOLE!". Alex przygryzł wargę i zacisnął mocniej uścisk na linie, ja natomiast powróciłem do natarcia. Obróciłem się w stronę przeciwnika, który zdążył już chyba odzyskać sprawność. Sabin ruszył z szarżą w moją stronę i gdyby nie ostrzeżenie ze strony mojego brata, nie dałbym rady się przed tym uchronić. Uchyliłem się przed kolejnym Clotheslinem ze strony rywala, po czym przeszedłem do pozycji pełnego Nelsona. Publiczność zawyła, Enzo im zawtórował, natomiast ja wykonałem potężny Full Nelson Slam, który wbił oponenta w matę.

Po wykrzyczanych słowach postawiłem na nogi Big Cassa i ponownie schwyciłem za długie kudły, by raz jeszcze cisnąć nim w obce ciało stałe. Tym razem nie była to jednak barykada, a stalowe schodki stojące obok ringu! Sędzia, wciąż stojący w ringu, wykrzyknął głośno "7!", co nakazało mi wrócić do ringu. Nie mogłem jednak tego dokonać w pojedynkę, bowiem pozostawienie Colina poza konstrukcją oznaczało wyliczenie poza ringowe. Mimo wygranej, nie zostalibyśmy mistrzami! Musiałem więc zabrać ze sobą adwersarza! Wrzuciłem go więc pod dolną liną, samemu wślizgując się obok niego i szybko wstając. Cassady przez te kilka sekund prawie doszedł do siebie, co zauważyłem po jego próbie powrotu do stójki. Nie mogłem do tego dopuścić, dlatego momentalnie odbiłem się od naprzeciwległych lin i pędząc wyskoczyłem w powietrze! Running Front Dropkick przycisnął ciało rywala do gumowych sznurów, co wywołało okrzyk bólu wyciekający z ust mej ofiary. Zadowolony z siebie wstałem, i przysunąłem się do członka SAWFT, opierającego się z ledwością o liny. Pochwyciłem go za głowę i przeprowadziłem siłą do najbliższego narożnika, w którym wyprowadziłem kilka Shoulder Thrustów, po których Big Cass wręcz spływał po narożniku. Ponownie odszedłem na kilka kroków, by zrobić sobie miejsce na nabranie prędkości, przy pomocy której wykonałem Corner Backsplash! Tym razem nie było już mowy o pozostaniu Colina na nogach - zawodnik runął jak długi na deski ringowe, a ja spróbowałam swojego szczęścia przy pinie! Arbiter doliczył zaledwie do jednego, a delikwent już odbił. Uśmiechnąłem się zagadkowo, pochylając nad wciąż leżącym oponentem.

- Nie łatwiej będzie się poddać? Zaoszczędzisz sobie cały ból i cierpienie, które dla Ciebie przygotowałem...

Po tych słowach wyskoczyłem w powietrze, co zezwoliło mi zaaplikować Jumping Senton! Adam wreszcie, po raz pierwszy od kiedy wróciliśmy w takim składzie do WWE, zainteresował się walką, domagając się wpuszczenia go.

- Ty chcesz walczyć? O kurwa, chyba sobie to zanotuję w kalendarzu, bo pewnie więcej nie doświadczę tak zadziwiającej rzeczy!

Pokiwałem z uznaniem głową, gotów wpuścić Cole'a do ringu. Wcześniej musiałem jednak przemieścić adwersarza do narożnika mojej drużyny, co też po chwili zrobiłem, wykonując Belly to Belly Overhead Suplex! Zdemolowany Cass leżał pod narożnikiem, a ja na odchodne dołożyłem mu jeszcze kilka stompów, by nastepnie uderzyć w otwartą dłoń przyjaciela, co w konsekwencji oznaczało zmianę!

Oh Yes! - wykrzyczałem, kiedy wpadłem do ringu i seksownie zakręciłem bioderkami. W jednej chwili pisk laseczek na całej arenie zagłuszył całą nienawiść, którą trybuny kierowały ku mojej personie. Jestem przekonany, że po prostu zazdroszczą nam naszej zajebistości i poczuli, jak ich panienki zrobiły się mokre na sam mój widok! Uciszyłem ich jednym gestem - środkowym palcem skierowanym ku męskiej części trybun... i wszystkim pasztetom liczącym na coś więcej. Gdy tylko spojrzałem na zdemolowanego oponenta, niemalże natychmiast parsknąłem śmiechem, opluwając go przy okazji drobinkami śliny. Dokładnie taki był mój stosunek do niego! Nie pasowała mi jednak pozycja, w której się znajdował. Znacznie bardziej wolałbym zobaczyć go w okolicach środka ringu, gdzie będę mógł zademonstrować fenomen moich kocich ruchów. W tym celu oplotłem go rękami w pasie, po czym przerzuciłem w docelowe miejsce. (Release German Suplex) Big Cass legł na plecach i słyszałem, że oddycha coraz ciężej. Ciekawe jak natlenuje to paskudne cielsko, po tym wszystkim co dla niego szykuję! Sprawnie, jednym susem wskoczyłem na najwyższy punkt narożnika, poprawiłem włoski, aby już po chwili wyskoczyć w powietrze i z idealną gracją wymierzyć mu dewastujący Frog Splash! Lalki oszalały z zachwytu, były jeszcze głośniejsze niż wcześniej... choć z całą pewnością nie aż tak głośne, jak dzisiaj wieczorem, kiedy będę je dymał - jedną po drugiej - jako nowy mistrz Tag Team! W tej chwili przeciwnik chyba poczuł, pod jak ogromną presją się znajduje i wiedział, że to ostatnia okazja, aby cokolwiek zrobić. Podniósł tą okropną facjatę razem z tułowiem i usiadł na macie, lecz była to tylko krótka chwili marzeń o utrzymaniu tytułów. Bowiem błyskawicznie ruszyłem w jego kierunku i ze wszystkich sił wbiłem kolano w szczękę! (Shinning Wizard) Adwersarz ponownie zwalił się na deski, niczym kłoda. Czułem w sobie tą ogromną moc, tę potężną siłę, którą dysponowałem i mogłem ją uwolnić w każdej chwili! Widziałem, że Big Cass odpływa coraz bardziej, dlatego tez postanowiłem nasycić oczy foczek i pobudzić ich wyobraźnię. W jednej chwili dźwignął na wpółprzytomnego przeciwnika i przechodząc kawałek, w kierunku mojego narożnika, wgniotłem go w podłogę. (Coleteral) Podniecały się coraz bardziej! Znowu żadna mi się nie oprze!

Kolejne ciosy spadały na mnie jak grom z jasnego nieba, ale poddanie się nie przeszło mi nawet przez myśl. Dzielnie znosiłem próbę bólu, na którą byłem wystawiony. Kątem oka dostrzegłem mojego brata, który energicznie podskakiwał w narożniku i zagrzewał mnie do walki. Wyczekiwałem na odpowiedni moment. W końcu, kiedy już myślałem że takowy się nie przytrafi, Cole wdrapał się na narożnik. Zaczął poprawiać sobie włosy - ta próżność będzie go drogo kosztować. Błyskawicznie zerwałem się na równe nogi, po czym wykonałem na rywalu potężny Dropkick, pod wpływem którego to Adam stracił równowagę i wpadł z powrotem do kwadratowego pierścienia, twarzą na śnieżnobiałą matę. Wracałem do gry...

Uśmiechnąłem się lekko, podnosząc się na równe nogi. Udało mi się przejąć inicjatywę - teraz w końcu będę mógł zaprezentować swoje umiejętności. Chwyciłem Adama za włosy, po czym poderwałem go do góry, a następnie posłałem na przeciwległe liny. Cole odbił się od nich, po czym wrócił w moją stronę, gdzie czekał na niego już bestialski Lariat z mojej strony, który prawie urwał mu głowę! Publiczność westchnęła, a Sabin zamknął oczy, nie chcąc patrzyć na to, co dzieje się z jego partnerem. To był jednak dopiero początek tego, co przygotowałem dla mojego rywala. Podniosłem go po raz kolejny, po czym posłałem w stronę jednego z narożników (pustego). Wziąłem rozbieg, po czym zaaplikowałem na oponencie Corner Splash! Adam oparł się o poduszkę narożnika zupełnie bez sił, ale to nie był dla niego koniec niespodzianek. Cofnąłem się na środek kwadratowego pierścienia, po czym uniosłem pięść do góry, a drugą uderzyłem się w klatkę piersiową. Miało to symbolizować moją dominację i publiczność najwyraźniej odebrała to w dokładnie taki sposób. Uśmiechnąłem się lekko, po czym ponownie wystartowałem w kierunku adwersarza. Tym razem jednak, zaaplikowałem mu Corner Clothesline, który dosłownie zwalił go z nóg. Bez chwili zawahania, chwyciłem Cole'a za kłaki i wyniosłem go na barki, po czym przeszedłem z nim w stronę naszego narożnika, gdzie dołożyłem mu Snake Eyes (TACTICS) i dokonałem zmiany z moim bratem - Enzo. Niech on zabawi się z zamroczonym rywalem.