Wszedłem. (Będzie edit)

Dziś wieczorem na moim terenie pojawił się pewny siebie intruz. Rozsierdził mnie arogancko rzucając rękawicę. Nie okazał szacunki, ani lęku. Pragnął jedynie zakwestionować me panowanie w dżungli oraz rozlewu krwi… więc go dostanie! Nie będzie tradycyjnego pinu, zakończę łowy dopiero, gdy ofiara padnie z wyczerpania! Nasze nieludzkie spojrzenia starły się bardzo szybko, a powstałe iskry mogłyby wzniecić pożar nie do ugaszenia. Nie potrafiłem znieść oczekiwania na rozpoczęcia rzezi. Testosteron szalał, a samcza duma nie mieściła się wewnątrz mnie. Audytorium zdzierało czerwone gardła, aby dodać mi kolejną porcję pozytywnej energii. Mieli nadzieję, że upoluję Potwora, zanim zagości tu na dobre. Nie mogłem ich zawieść! Pokrzepiające „Go Batista” przelewało się z jednego końca areny na drugi, a ja myślałem wyłącznie o czerwonej posoce cieknącej z ran adwersarza. Apetyt narastał z każdą sekundą… zwierz przejmował kontrolę- nie będzie litości! Arbiter dał znak gotowości, dodając mi animuszu. Już niedługo całe miasto zamieni się w dzicz, tam urządzę sobie ucztę na jego truchle! Wreszcie metaliczny dźwięk oznajmił początek batalii! Błyskawicznie ruszyłem, aby dopaść zwierzynę. Kły były gotowe wyszarpać kawał mięcha! Na środku ringu doszło do próby sił, choć nie było mowy o klasycznym klinczu. Dziko rzuciliśmy się na siebie z pięściami, masakrując nasze twarze nawzajem. Długo nikt nie mógł przechylić szali na swoją korzyść, aż w końcu to ja zmieniłem strategię. Odepchnąłem przeciwnika, a publika wstrzymała oddech- czyżbym miał stracić miejsce na szczycie łańcucha pokarmowego? Nic bardziej mylnego! Gromki aplauz ponownie mnie orzeźwił, gdy tylko solidny Big Boot dosięgnął klaty oponenta. Mówi się, że Brock Lesnar to Bestia, ale ja mam w sobie zwierzę, które go poskromi! Potwór nie zagościł długo na deskach, lecz gdy uniósł swe cielsko zainkasował Gut Kicka, a następnie brutalny Knee Lift, który ostatecznie potwierdził mą supremację. Zamroczony przeciwnik zachwiał się, a tymczasem ja wygrzałem się w blasku chwały, niczym pyton na gorącym kamieniu w słoneczny dzień. Rozentuzjazmowani fani łaknęli więcej, dokładnie tak samo jak ja. Dlatego złapałem za rękę rywala i przy pomocy Irish Whip’a posłałem go na liny. Kiedy do mnie wracał czułem pierwotny instynkt wymuszający działanie- wyniosłem go nad głowę i przerzuciłem ponad linami, aby zaliczył twardy upadek na podłogę. (Gorilla Press Slam) Paul Heyman aż otworzył usta ze zdziwienia, a ja z godnością mistrza WWE poklepałem się po klacie. Trybuny skandowały „Batista Unleashed”, a ja absorbowałem wigor, żeby nabrać krzepy. Wiadomość do całej trójki pretendentów została wysłana- moja hegemonia jest niezaprzeczalna! Kevin Steen i Luke Harper przekonali się jak kończy śmiałek drażniący samca alfa. Teraz dowie się tego Brock Lesnar… a już w niedzielę kolejna trójka pójdzie na pożarcie!

Ilość słów: 422

Ted DiBiase miał zaznać tego wieczora największej i najbardziej krwawej porażki w zawodowej karierze. Jednym pojedynkiem Potwór miał odkupić swe winy i jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki z powrotem wrócić na świecznik. Obaj jednak nie braliśmy pod uwagę tego, że organizacją gali zajmują się imbecyle. Nasza wyraźna prośba z zeszłego tygodnia została jawnie zignorowana. Po wejściu do budynku dowiedzieliśmy się, że to nie multimilioner będzie przeciwnikiem Lesnara, co wręcz doprowadziło Niszczyciela do wściekłości. WWE po prostu przestraszyło się ewentualnych konsekwencji zwycięstwa mojego klienta. Na tydzień przed galą PPV Ted miał zostać zrównany z ziemią, a władze nie mogły sobie oczywiście pozwolić na stratę jednego z pretendentów do głównego pasa. Nasze nastroje poprawiła wieść o walce wieczoru dzisiejszego show.

Taka okazja nie zdarza się często. Naprzeciwko Bestii stanie aktualny czempion RAW, Batista - samozwańczy Król Dżungli, Myśliwy, Łowca i...Bestia. Bestia równie groźna co rozpędzony ślimak, a dziś była najlepsza okazja, by to udowodnić. Ted mógł zaczekać, albowiem droga do raju wiodła dzisiaj prosto do celu, nie zawadzając o boczne uliczki.

Obaj stanęli naprzeciw siebie gotowi do starcia tytanów, mającego zmienić układ w hierarchii. Batista stojąc na środku ringu wciąż dzierżył w dłoni tytuł, który dumnie zaprezentował unosząc nad głowę. Brock zrobił tylko krok w jego stronę i spojrzał mu głęboko w oczy. Ja, Paul Heyman, stojąc przy krawędzi czułem te potężną siłę zaklętą w tonach mięcha gotowego zmiażdżyć się wzajemnie. Ale to Lesnar miał przewagę. On mógł. I wiedziałem, że to zrobi. Jego wzrok przeszywał duszę przeciwnika jak japońska Katana. Krople potu spływające z czoła Batisty wypełnione były lękiem. Obawą o własne życie. Dźwięk gongu wręcz go zabił. Sygnał obudził tę prawdziwą Bestię.

Arena zatrzęsła się w posadach gdy Potwór zasypał mistrza nawałnicą punchy. Tytuł upadł na deski, lecz sędzia nie odważył się go podnieść. Nie chciał wchodzić między dwóch walczących ze sobą Tytanów. Ten silniejszy zyskał przewagę. Z zachwytem obserwowałem jak potężne dłonie Lesnara okaleczają tułów i głowę Batisty. Nic nie mogło go powstrzymać. To był Street Fight. Większość fanów nie mogła znieść widoku masakrowanego "króla", jednak zewsząd dobiegały do mnie brawa. Lesnar z gracją wprawiał w zachwyt. Jakby na potwierdzenie tych słów objął przeciwnika w pasie, przyciągnął go do siebie i wykonując przerzut zaaplikował mu piękny Belly to Belly Suplex. Dłonie same składały mi się do oklasków, ale to nie był koniec. Brock szybko doskoczył do Dzikusa i przyciskając go dłońmi do maty wymierzył mu kilkanaście ciosów kolanem w okolice żeber, a potem dorzucił jeszcze serię uderzeń łokciem ( Elbow Drop Combo ). Ten widok był dla mnie niczym ambrozja, a to przecież dopiero początek...

400/400
26/30

A ja wykorzystam prawo do odwołania się

Atak wciąż trwał i trwał, i trwał, i trwał...Nikt nie mógł nic zrobić. Wściekły Lesnar był jak chodząca maszyna do zabijania. Nawałnica ciosów spadająca na ciało Batisty na sam widok przyprawiała mnie o ból w trzewiach. Nie chciałem być teraz w skórze mistrza. Brock wciąż przyciskał go do maty i zasypywał gradem potężnych uderzeń z kolana. Ani lina, ani sędzia nie mógł pomóc Łowcy. Myśliwy jak nigdy wcześniej sam stał się zwierzyną. Zwierzyną rozszarpywaną przez rozwścieczoną i potężną Bestię.  Gdy Potwór wreszcie wstał, wszyscy myśleli, że da odpocząć Dave'owi, jednak nic z tych rzeczy. On po prostu napiął swą okazałą muskulaturę i zasypał wciąż leżącego przeciwnika miażdżącymi stompami. Gdy w końcu przestał, na jego twarzy pojawił się szyderczy uśmiech. Słysząc reakcję publiczności zaczął przeskakiwać z nogi na nogę dając im sygnał, że wciąż ma ich zdanie gdzieś.

Obserwowałem, jak przyszły mistrz nokautuje obecnego. Bijąc brawo obserwowałem jak Batista chwytając się dolnej liny próbuje złapać powietrze. "LEPIEJ NIE WSTAWAJ. DOBRZE CI RADZĘ, JEMU WCIĄŻ JEST MAŁO. OSZCZĘDŹ SOBIE I TYM NIEWINNYM LUDZIOM TEGO WIDOKU. PODDAJ SIĘ Z HONOREM! Słowa wycedzone przeze mnie w jego stronę były przepełnione goryczą. Mistrz nie chciał zrezygnować, ale w obliczu takiego zagrożenia jego śmierć była pewna. Mój klient był głodny. Głodny jak Bestia. Skinieniem głowy dałem mu sygnał. Nie czekał długo.

Lesnar podbiegł do przeciwnika, podniósł go, wyprowadził w jego głowę potężny Headbutt, by nieco go zamroczyć, następnie chwycił go wygodnie, by ostatecznie rzucić nim za siebie wykonując przepiękny Fallaway Slam! Publiczność zawyła, deski zatrzeszczały, a mój klient wyszedł z ringu, by wyciągnąć z pod niego kij do kendo. Po drodze zgarnął jeszcze krzesło, które zabrał ze sobą. Bałem się tego, co za chwile mogłem ujrzeć. Nie myliłem się.

Brock początkowo chciał zabawić się z przeciwnikiem. Rozstawił sobie krzesełko, po czym usiadł na nim, a kijem zaczął trącać niemal nieprzytomnego rywala. Jego charakterystyczny uśmiech wciąż nie schodził mu z twarzy. W końcu zdecydował się wstać, a chwilę potem zasypał Łowcę serią uderzeń kijem w plecy. Ostatni cios złamał przedmiot! Jakby tego było mało, Lesnar podrzucił sobie krzesło, po czym kilkukrotnie trafił nim w plecy i tył głowy mistrza! Rzeź działa się na moich oczach! Byłem wniebowzięty. Siła ciosów zapędziła Batistę pod narożnik. Na jego nieszczęście, Brock to wykorzystał.

"Usadził" mistrza opierając go o liny, po czym ...zaklinował jego głowę między nogami krzesła! Publiczność już krzyczała, by tego nie robił, ale on tylko się uśmiechną, wziął rozpęd i trafiając w krzesło potężnym Big Bootem, zmiażdżył przeciwnikowi krtań. Władzę w dżungli, przejął nowy Potwór...

+12 ew.

Kontra przed zapięciem dźwigni. Moment dowolny.