Na początku miałem ochotę dopaść go i zmasakrować w jeszcze bardziej brutalny sposób, niż on mnie. Po chwili jednak odczułem potężny ból, którego sprawcą był sam Lesnar... to wywołało we mnie jeszcze większą wściekłość i tylko na chwilę odwlekło wyrok, który będzie musiał przyjąć na klatę. Stanąłem nad wracającym do siebie Potworem, zajrzałem mu głęboko w oczy, aby dostrzegł nienawiść i chęć zemsty, która mną zawładnęła. Wtedy było już za późno na ucieczkę. Wziąłem głęboki oddech i zacisnąłem zęby, po czym usiadłem na jego klacie, klękając na jego rękach i pozbawiając go tym samym jedynej linii obrony. Następnie rozpocząłem szaloną nawałnicę punchy, a każdy z nich trafił w facjatę ofiary, którą w tym momencie stał się Brock! Kilkadziesiąt solidnych uderzeń zdemolowało jego łuki brwiowe, nos oraz kości policzkowe. Rumień, jak i krew pojawiły się w tych miejscach, a sam adwersarz przestał wierzgać w desperackiej próbie obrony przed moim natarciem. Teraz nie mógł mu pomóc nawet Paul Heyman. Na chwilę opuściłem "kwadratowy pierścień", aby wyciągnąć spod ringu stolik, który szybko rozłożyłem na podłodze przed ringiem, na drodze do rampy. Kolejnym krokiem było wturlanie się do "kwadratowej konstrukcji", podniesienie osłabionego przeciwnika i posłanie go na liny. Kiedy do mnie wracał sam ustawiłem się przy linach koło rozstawionego poza ringiem stołu. Nie tracąc czasu przeszedłem do hardcore'owej akcji, wykonując Gorilla Press Slam i dewastując truchłem Bestii stolik! Upadek z dużej wysokości i od razu twarde lądowanie. Nadszedł czas, aby zapłacił za szydzenie z Króla Dżungli! Jeszcze raz zajrzałem pod ring, wygrzebałem spod niego kosz na śmieci oraz gaśnicę. Natychmiast nałożyłem pojemnik na głowę wciąż leżącego Potwora i pomogłem mu wstać. Nic nie widział, po tym upadku był ledwie przytomny, a gaśnica posłużyła mi do brutalnego nawalania w blaszany śmietnik. Robiłem to bez opamiętania, aż wreszcie blacha pogięła się. Wtedy odrzuciłem czerwony przedmiot pod barierki i już wolnymi rękami dołożyłem bezlitosny Barricade Dive, który roztrzaskał bandy w drobny mak. Kosz spadł z głowy oponenta, ja wyniosłem go na plecy, aby przemieścić się w znacznie lepsze miejsce. Pochwyciłem jeszcze mą gaśnicę i obrałem za cel boczne wyjście z areny. Podążałem drogą wśród fanów, oni pokrzepiali mnie, poklepując po ramieniu oraz krzycząc "Go Batista!". To właśnie oni dali mi wystarczająco dużo krzepy, aby dotaszczyć Brocka pod drzwi wyjściowe. Tam odstawiłem gaśnicę i jeszcze na betonowych stopniach dołożyłem Fireman's Carry Spinebuster! Plecy adwersarza ponownie zaliczyły mocną dawkę cierpienia. Sam zyskałem chwilę, aby złapać oddech i zmierzyć się z porcją rzezi, którą zafundował mi konkurent. Jeszcze raz złapałem za sprzęt do gaszenia pożarów i dołożyłem kolejne uderzenie prosto w zmasakrowaną twarz! Już nie będę potrzebował tego sprzętu, gdyż znajdę nowe - lepsze. Otworzyłem drzwi i zaciągnąłem Bestię przed budynek hali. Przed nami cała miejska dżungla stanęła otworem! Napiąłem mięśnie i zaryczałem głośno - Here comes the pain!!! W ten oto sposób prawowity Król Dżungli powrócił na szczyt łańcucha pokarmowego!

Wtedy to moim oczom ukazał się parking... był naprawdę blisko. Właśnie tam zaciągnąłem ciało Lesnara i oparłem o maskę jednego z samochodów. Był to samochód terenowy, solidnie skonstruowany i wytrzymały. W jednej chwili dołożyłem Brock'owi potężny Knee Lift, po którym na mym kolanie została czerwona posoka z twarzy adwersarza. Tak przygotowaną Bestię sprawnym ruchem wyniosłem na barki i bez chwili zastanowienie wcisnąłem go, ze wszystkich sił, w maskę owego pojazdu! (Powerbomb) Głowa, kark oraz barki uderzyły w szybę, pozostawiając pajęczynowe wgniecenie, natomiast plecy zrobiły całkiem spore wgniecenie w masce. Teraz to Potwór był bezbronny, pozbawiony swego managera, który bał się podążać za prawdziwym Królem Dżungli, dewastującym jego klienta. Paul Heyman był przy ringu, a my na betonowym parkingu koło areny - tutaj mogło wydarzyć się absolutnie wszystko. Właśnie dlatego natychmiast przechwyciłem omdlałą ofiarę na plecy, chwyciłem w odpowiedniej pozycji i na betonie wykonałem *Air Raid Crash*! Zwierzyna miała już dość, jej kręgosłup był w naprawdę opłakanym stanie i z całą pewnością nie będzie wstanie już nikogo, ani niczego dźwigać. Ani dzisiaj, ani w najbliższym czasie. Wtedy to otworzyłem drzwi uszkodzonego truchłem Lesnara pojazdu, przeciągnąłem do nich ledwie oddychającego przeciwnika i położyłem jego głowę koło siedzenia, tak, iż znajdowała się ona "na progu" drzwi. Furia, jaką wywołało we mnie wspomnienie rzezi dokonanej na mnie, oraz zapach krwi cieknącej z ofiary w jednej chwili pchnęły mnie do zatrzaśnięcia drzwi! Twarz oponenta ucierpiała już nie po raz pierwszy, a jego truchło legło pod samochodem!

*Specjalna Zdolność Stunner*

Ostatnio edytowany przez Remik (2015-10-04 10:28:52)

Tego było już za wiele. Nie wiem jakim cudem Batista wrócił do świata żywych, ale to co wyprawiał z Lesnarem było nie do pojęcia. Targał nim jak szmacianą lalką, nie mogłem się temu tak bezczynnie przyglądać, ale też niewiele mogłem zrobić. Zacisnąłem pięści i z całych sił zacząłem krzyczeć w kierunku Brocka, by wreszcie się ocknął. Podziałało.

Kiedy Potwór był już na plecach Myśliwego, momentalnie zaczął okładać jego głowę ciosami z łokcia, co zamroczyło mistrza. Lesnar spadając pchnął rywala w taki sposób, że ten przywitał się ze ścianą! Bestia wróciła do gry.

Jezeli Remik pozwoli, to rowniez bym poprosil o dodatkowy czas. Wiem, ze wyczerpalem, ale wczoraj wrocilem pozno zuczelni i momentalnie padlem na lozko. Dzis odpis pojawilby sie najpozniej do 21. Niech Aigor tez sie wypowie

Udało się. Bestia uciekła z podstępnej pułapki zastawionej przez podrażnionego myśliwego. Obserwując to wszystko niemal nie dostałem zawału. Mój klient, najniebezpieczniejszy zawodnik jaki kiedykolwiek pojawił się w tej organizacji, był poniewierany jak szmaciana lalka, albo cesarska nałożnica. W jednej chwili nasza szansa, cały nasz dobytek mógł runąć jak domek z kart. Budując tego Kolosa, wiedziałem, że muszę wzmocnić jego gliniane fundamenty. Nie sądziłem jednak, że tak szybko będę musiał przeprowadzić test tej architektury. Brock po początkowej dominacji jakby się zapomniał. Zgubił we własnym szale niemal zatracając swoją bezapelacyjną przewagę. Teraz byliśmy z dala od ringu. Areał Myśliwego powiększył się o dodatkowe terytorium. I mimo, że wiedziałem, iż sezon łowiecki jeszcze się nie skończył, to prawdziwa Bestia jeszcze przebudzi się z letargu. Nie pomyliłem się.

Stałem oparty o ścianę ledwo łapiąc oddech. Ta huśtawka nastroju kosztowała mnie wiele sił. Gdy dostrzegłem jednak jak Lesnar podnosi się z ziemi, nowe siły wstąpiły we mnie jak za dotknięciem magicznej różdżki. [b]"WSTAWAJ BROCK! NIE MOŻESZ TEGO PRZEGRAĆ! NIE TY! JEST OSZOŁOMIONY, MOŻESZ TO WYKORZYSTAĆ!"]/b] Zawsze potrafiłem obudzić w nim gniew i chęć zwycięstwa. Widząc jak zaciska pięści, wiedziałem, że wygra. Gdy się na nich podparł, próbując wstać - to był już jasny sygnał, że Potwór nigdzie nie uciekł. Pełen furii, spocony, z naprężoną muskulaturą Brock Lesnar wstał na nogi, po czym kilkukrotnie uderzył się pięścią w tors. Wściekły goryl zawitał do dżungli. Gdy jego wzrok napotkał samozwańczego łowcę, góra mięcha ruszyła w jego stronę, po czym starającego się usiąść przeciwnika, sprowadził ponownie do parteru za sprawą potężnego Knee Lift! Mistrz upadł. Ta dżungla, mogła mieć tylko jednego myśliwego.

250/250
14/30

Ostatnio edytowany przez Ragarot (2015-10-06 12:00:45)

Ległem na ulicy, niczym zwierzyna pozbawiona życia. Czułem pulsującą skroń i czoło obficie oblane potem. Zmęczenie nie pozwalało zebrać myśli, a nieznośny ból paraliżował moje ciało- teraz już wiem co czuje ofiara przed pożarciem. Miałem wrażanie, jakbym zatrzasnął się w sidłach. Destrukcyjna potęga, z jaką przyszło mi się zmierzyć, zniechęciła mnie do dalszych łowów. Z trudem łapałem kolejne hausty życiodajnego tlenu. Mięśnie płonęły żywym ogniem, a my tkwiliśmy w centrum miejskiej dżungli. Kiepski początek i kpiny ze strony Lesnara prześladowały mnie, niczym najgorszy koszmar... nie mogłem się z niego obudzić. Byłem bardzo bliski poddania się, lecz duma Króla Dżungli kazała mi zacisnąć zęby i przechylić szalę zwycięstwa na swoją korzyść. Gdyby tylko kończyny nie odmawiały posłuszeństwa... gdybym tylko mógł się ruszyć! Dławiąc się oparami hańby oraz agresji zastygłem w martwym punkcie. W tym momencie zjawiła się wataha. Audytorium tłumnie zgromadziło się na parkingu, lejąc miód na me serce. Ich radosne wiwaty wstrzyknęły mi pod skórę niedźwiedzią dawkę adrenaliny, pobudzając do życia uśpione pokłady energii. Pomogli mi oswobodzić się z więzów bezradności. Przypomnieli mi, kto jest samcem alfa i musi zaprowadzić porządek na swoim terytorium! To dla nich podparłem się na rękach i uniosłem głowę do góry! Wspomnienie zakrwawionych zwłok Luke'a Harpera dodało  mi animuszu. Dopóki mam kły wciąż potrafię ugryźć! Dzisiaj rozszarpię Brocka, a w niedzielę nędzne psy zwabione aromatem mojego trofeum! Nie zamierzałem podzielić losu Kevina Steena, który sam mu zgotowałem. Nie mogłem dać satysfakcji Wyatt'owi! Ten kundel pozwolił sobie na zbyt dużo, tak jak wcześniej Bestia- czas wrócić na szczyt łańcucha pokarmowego!

To ja też poproszę jeszcze kogoś o ocenę

Na oczach fanów zebrałem się w sobie i wyjąc z bólu podniosłem się do stójki. Brakowało mi sił, lecz głośny doping kibiców zebranych dookoła pozwolił mi zebrać się w sobie i jeszcze raz dobrać się Lesnarowi do skóry! Powoli podszedłem do niego i chwyciłem jego głowę i zaciągnąłem go do samochodu. Otworzyłem drzwi i ustawiłem jego facjatę na "progu" auta, a następnie wziąłem krótki rozbieg, aby z impetem zatrzasnąć drzwi! Totalnie oszołomiona Bestia straciła cały swój autorytet i postrach. Nikt już się go nie bał! Właśnie wtedy postanowiłem dokończyć to co zacząłem. Ponownie dźwignąłem go na plecy, żeby na betonie wykonać Air Raid Crash! Uradowana publika zakrzyknęła radośnie i głośno zaczęła mnie dopingować. Pośród okrzyków usłyszałem "Wykończ go!" Drugi raz nie musieli mi powtarzać. Dźwignąłem półprzytomnego Brocka i wcisnąłem jego dyńkę w szybę samochodu, która obróciła się w pył. Odłamki szkła wbiły się w skórę, a nowa fala czerwonego posocza ujrzała światło dzienne. Zmysły natychmiast zareagowały budząc we mnie pierwotne instynkty oraz zew krwi. Omdlały Potwór "zatańczył" i gdyby nie mój uchwyt na jego szyi upadłby na beton. Przyciągnąłem go do siebie i spojrzałem w jego ledwie otwarte ślepia, rzuciłem jasne przesłanie - lepiej się nie podnoś! Niedługo potem uniosłem go nad ziemię, aby ze wszystkich sił wbić go w ulicę. (Two Handed Chokeslam) Jego kręgosłup był już w opłakanym stanie, nie miał prawa podnieść się samodzielnie. Wrzawa podniosła pośród audytorium i jeden z fanów podał mi butelkę z piwem. Doskonale wiedziałem jak jej użyć - szybkim uderzeniem stłukłem szkło na jego głowie! Wizja Paula Heymana z początku polowania odeszła w niepamięć! Król Dżungli odpędzi intruza!