Widowiskowy Frog Splash zaaplikowany! Okada odpada z pojedynku, natomiast Batista ma szansę na kontrę przed DDT! Christian wszedł na apron i trzyma Cię za głowę. Co zrobisz?

Kontra udana i Batista wraca do walki. Mamy jednak już czwartą stronę, więc pora zbliżać się do końca. Pora wybrać decydującą parę. Zrobimy tak. Wejdziemy teraz w głowy Christiana i CM Punka. Tak jakby na chwilę czas się zatrzymał. Spajk i Jakub napiszą mi Opis Sytuacji na 100 słów. Tylko i wyłącznie odczucia na daną chwilę. Nic poza tym. Żadnego pieprzenia o pragnieniach, przebiegu walki, tego jakim to się jest najlepszym - tylko ten ból jaki teraz czujecie. Punk dochodzi do siebie w ringu, a Christian po pocałowaniu maty okalającej ring, leży na niej plackiem ledwo żywy.

Zasada jest taka: Jeżeli wygra Spajk, to ostateczne KŁ rozegra się między nim, a Remikiem. Jeżeli zaś wygra Jakub, będzie to Triple Threat na Kluczowy Moment, w którym będę chciał zobaczyć totalny hardcor i rozpierdol, ale to w swoim czasie.

Teraz jednak Spajk vs Jakub: OS na 100 słów. Powodzenia.

Ból związany z upadkiem na podłogę przyszedł razem z gorzkim poczuciem, że porażka staje się coraz bardziej możliwa. Za bardzo zapędziłem się do przodu, nie nadążyłem za tempem walki czym sam wkopałem się w dół, będąc mistrzem popełniłem amatorskie błędy, jest mi z tym wstyd.

A przecież parę miesięcy temu w takiej samej czteroosobowej walce zdobyłem inne mistrzostwo i przyszło mi to z łatwością...Czasy się zmieniają aczkolwiek wierzę, że nawet w najgorszej życiowej formie jestem w stanie wygrywać. Tylko to zostało mi teraz do udowodnienia. Jeżeli mam przegrać, muszę odejść z honorem. To jeszcze nie koniec.....

Zachwiawszy się, runąłbym jak długi na matę, jednak powstrzymały mnie przed tym pobliskie liny, o które z ledwością się oparłem. Każdy centymetr mojego ciała palił żywym ogniem, a płytki, urywany oddech jedynie przeszkadzał mi w choćby chwilowej koncentracji. To wszystko obleczone zostało najgłośniejszym dopingiem, jaki kiedykolwiek słyszałem. Każda sekunda tej wspaniałej walki, była wsparta równie wspaniałym dopingiem. Także teraz, gdy z ledwością się podnosiłem, trybuny żyły. Głośne chanty "CM PUNK! CM PUNK!" które docierały do moich uszu, były miodem na moje serce. Każdy pojedynczy okrzyk przypominał mi, że nie jestem tutaj przypadkowo! Jestem w tej walce, ponieważ jestem Najlepszy na Świecie!

Z trudem oderwałem się od lin, na których wciąż byłem wsparty. Powoli ruszyłem w kierunku przeciwnej strony ringu, ponieważ to tam znajdował się oparty o barierkę Batista, oraz gramolący się z maty Christian. Podróż przez ring ciągnęła się dla mnie w nieskończoność. Wydawało mi się, iż nigdy nie dotrę do przeciwników! Nie tylko w fizycznym znaczeniu tego słowa... Popadłem w rozpacz, uświadamiając sobie, że mogę nie poczuć smaku zwycięstwa już nigdy więcej, jeśli będę tak zaślepionym głupcem! Ci wszyscy zebrani na trybunach ludzie, oraz ci zasiadający w cieplutkich fotelach przed telewizorami! Oni wierzyli we mnie, od samego początku! A ja, największy z możliwych durniów, zawodziłem ich na każdym kroku! Musiałem udowodnić im, że nie wszystko zostało stracone! Musiałem pokazać, że nie jestem tutaj przypadkowo!

Będąc w połowie drogi, rozpocząłem biec lekkim truchtem. Co prawda nie miałem sił by chociaż powłóczyć nogami, jednak musiałem wykrzesać z siebie resztki energii, by wygrać tą walkę! Wraz z przebytym dystansem zwiększałem prędkość biegu. Docierając do lin byłem już porządnie rozpędzony, co pozwoliło mi wyskoczyć nad trzecią liną i wbić się w rywali Suicide Planchą! Animal oraz Kanadyjczyk z impetem gruchnęli o barierkę bezpieczeństwa, co wywołało niekontrolowaną radość na trybunach! Wszyscy fani zaczęli skandować moje imię, widząc iż wcale się nie poddałem! Bo przecież nie mogłem się poddać! Miałem coś do udowodnienia! Musiałem pokazać, że jestem Najlepszy na Świecie! By to zrobić, wystarczyło zdobyć WWE Championship! Mistrzostwo to od zawsze było moim marzeniem. I chociaż zdobyłem je tyle razy, wciąż nie mogę o nim zapomnieć! Dziś nadszedł dzień, w którym w końcu sięgnę po upragniony czempionat!

Wycieńczony oparłem się o barierkę, stojąc pomiędzy powalonymi adwersarzami. Fani poklepywali mnie po ramionach, dodając otuchy! Najprostszy w świecie gest, a jednak ci ludzie pokazali mi, jak bardzo we mnie wierzą. Nie mogłem przegrać tej walki, po prostu nie mogłem! Musiałem wygrać dla nich, ponieważ zawsze byli moim wsparciem! Odsunąłem się więc od barierki, zmotywowany do dalszego ataku! Pierwszy zaczął podnosić się Dave. Uciszyłem go więc szybkim Dropkickiem, który miał mi po prostu kupić więcej czasu na przygotowanie ofensywy! Powoli ruszyłem w kierunku metalowych schodków, zabierając ich górną część i przenosząc w pobliże ciała Batisty. Dolną część kopnąłem gdzieś w bok, zapominając o niej. Odwróciłem się w kierunku Animala i zacząłem przygotowywać kolejną akcję. Za pewne nigdy nie domyśliłbym się, że coś jest nie tak. Jednakże, nagła zmiana zachowania publiczności dała mi do myślenia. Czy aby na pewno jestem całkowicie bezpieczny? Musiałem się co do tego upewnić. Powracając wzrokiem do Kanadyjczyka zamarłem. Zamiast wciąż leżeć na podłodze, siedział na narożniku, zbierając sił do ataku! Instynktownie, bez zbędnego myślenia, wskoczyłem na narożnik, wymierzając Christianowi silnego Headbutta, wyłączającego go z rozgrywki! Szybko owinąłem przedramieniem jego głowę i wykonałem Superplex, wprost na leżącą obok dolną część schodków! Najlepszy na Świecie?! TO WŁAŚNIE JA!

530/530
29/30

Szczytowy drapieżnik jest stworzony do zabijania i pożerania swoich ofiar. Zwierzęca natura nieustannie kazała eliminować słabsze ogniwa łańcucha pokarmowego, zwłaszcza, że była karmiona owacjami fanów i bezkompromisowym pragnieniem zdobycia złota. Niestety... ciało odmawiało posłuszeństwa. Nie miałem w sobie sił, aby odjeść do ringu, stanąć pewnie na własnych nogach i zdewastować jeszcze panującego mistrza. Oddychałem bardzo ciężko, powoli łapałem zbawczy tlen do płuc, którego tak bardzo potrzebowały moje mięśnie. Publiczność nie dawała za wygraną. Pragnęli rozlewu krwi jak starożytni Rzymianie podczas Igrzysk. Donośnie "Go Batista!" utkwiły w mojej głowie wymuszając działanie.

Schyliłem się i jedną ręką zanurkowałem pod "kwadratowy pierścień". Wyciągnąłem jarzeniówkę, wywołując tym samym gigantyczną falę aplauzu wśród kibiców. Zebrałem się w sobie, zacisnąłem szczęki jakbym miał odgryźć ofierze kawał mięsa, lecz był to grymas bólu. Odwróciłem się w kierunku Kapitana Charyzmy i postawiłem pierwszy krok. Moje uda i plecy przeszyło paraliżujące rwanie, lecz wiedziałem, iż nie mogę zawieść WWE Universe! Ich żywiołowa reakcja na żarówkę spoczywającą w mej dłoni była jak powiew chłodnego wiatru na pustyni. Zdzierali czerwone gardła, żebym wiedział kto jest ich ulubieńcem. To zew dżungli wzywał króla na łowy. Trofeum miała być sytość oraz pas mistrzowski WWE. Te bodźce działały na mój zwierzęcy umysł jeszcze bardziej niż oklaski. Dziarsko powędrowałem  do wstającego Cage’a, po mimo nieustępliwego kłucia w kręgosłupie. Każdy krok przypominał o zainkasowanych ciosach podczas starcia, lecz publika słodko koiła ból swym nieprzerwanym dopingiem.

Gdy tylko znalazłem się nieopodal Christiana zatrzymałem się. Odwrócił się plecami do najgroźniejszego uczestnika batalii! Pazury były dobrze naostrzone! Zamachnąłem się i nawet przez moment nie zawahałem się przed egzekucją. To za ten Low Dropkick, po którym pocałowałem barierki! Uderzenie doszczętnie zniszczyło podłużną świetlówkę, pozostawiając po niej jedynie biały pył oraz małe rany na plecach Williama. Hala zamarła w głuchej ciszy, a zawodnik wygiął się i już miał upaść na kolana, ale zdążyłem do podtrzymać. Mistrz skamlał jak pies, lecz na próżno szukał u mnie litości. Poderwałem go w górę i z zimną krwią posłałem Back Suplex’em wprost na czarne bandy, na których pozostawił trochę czerwonego płynu. Była to chwila, w której WWE Universe złapało wiatr w żagle. Ponownie zasypali mnie gromkimi brawami, a fani znajdujący się najbliżej poklepywali mnie dodając animuszu.

Moja supremacja byłaby już przesądzona… gdyby CM Punk nie wyrósł za mną jak grzyb po deszczu. Brooks uraczył mnie Low Kick’iem, co okazało się zbyt trudnym wyzwaniem dla dolnych kończyn. Osunąłem się na kolana… czyżbym  miał oddać hołd Najlepszemu na Świecie? Nigdy! To ja stoję na szczycie łańcucha pokarmowego! Niestety, ręka Phila osiadła na mojej głowie, role się odwróciły- drapieżnik stał się ofiarą. Moje myśli spowiła wizja oddalającego się tryumfu, blask glorii zanikał… Jednak trybuny nie milkły! Nie poddam się dla nich! Zaparłem się o barierki i opierając się o nie wróciłem do pionu. Punk nie zdołał mnie poturbować i ponownie poczułem żar mistrzostwa! Wpadłem w szał, że ktoś ośmielił się wejść na moje terytorium i próbował stanąć mi na drodze do złota. Zwierzę obudziło najbrutalniejsze żądze! Gniewnie zawarczałem, zaglądając głęboko w oczy agresora, czym sprowokowałem go do natarcia. Wpadł prosto w moje sidła! Resztką sił przechwyciłem nacierającego oponenta i odwracając się o 180 stopni wykonałem Spinebuster. Brooks miał nieszczęście zahaczyć głową o bandę, pod którą spoczęło jego truchło. Sam nie miałem mocy, aby się podnieść. Klęczałem nad nieprzytomną ofiarą wsłuchując się w zachwyt kibiców i walcząc z wyczerpaniem. Upadłem nisko, ale „co Cię nie zabije, to Cię wzmocni!”

530/530
29/30

Ocena by Krzysztof:

"Jakub - Bardzo dobry post. Nie znalazłem żadnego błędu (może poza drobnymi interpunkcyjnymi, nie pamiętam, ale na to ja nie zwracam uwagi ;p). Bardzo mnie urzekła w tym poście interakcja z fanami. Wyszło to wszystko tak naturalnie i nie na siłę. Cały przebieg poczynań też wyszedł nadzwyczaj naturalnie. Gimmick też bardzo ładnie oddany. Trudno się do czegoś przyczepić.

Remik - Bardzo dobry post. Tu jest babol na samym początku literówka. Interakcja dobrze ujęta, aczkolwiek ciut gorzej, aniżeli u Kuby. Poza tym mamy jeszcze gimmick, który naprawdę fenomenalnie opisałeś. Zwierz w najczystszej postaci ;p.

Spajk - Bardzo dobry post. Cholernie mi się spodobało tu ukazanie, iż Christian dostawał ostatnio po dupie od każdego, ukazanie go jako underdoga w tej walce. Bardzo dobrze to wyszło. Ja mogę, wy musicie... W porównaniu jednak do Remika i Jakuba zabrakło "tego czegoś". W związku z czym będę wybierał między dwoma pierwszymi panami.

I wybieram... Jakuba. Jego post był naprawdę dobry. Spodobał mi się pod każdym względem. Był równy przez cały czas. Przyznam, że początkowo wybrałem post Remika jednak po przeczytaniu Waszych wypocin dwukrotnie, uznaję, że to jednak Kubuś się spisał lepiej.

PS: Nie, to nie przypadek, ani błąd, że przy każdym na początku pisałem, że bardzo dobry post ;p.

PS 2: Nie umiem opisywać postów. Tego, co mi się podobało, czy nie. Ja to raczej czuję ;p."

Ocena by eronics:
Jakub- Zaskoczyła mnie jedna rzecz, która niewątpliwie zawaliła jakość posta. Chodzi tutaj o powtórzenia. Masakrycznie duża ilość ich wystąpiła na samym początku Twojego kto ładniej. Może i lekko mógłbym przymknąć na to oko, lecz jest to walka o pas WWE, czyli najważniejsze trofeum tejże federacji. Poziom ME więc muszę patrzeć na posty bardzo dokładniej. Po drugie za mało opisu co wykonujesz. Najpierw idziesz przez pół ringu i jesteś bardzo zmęczony słaniając się na nogach, aby potem po wyskoczeniu nad linami, poza ringiem odgrywać superbohatera. Z tym błyskawicznym wejściem na narożnik to już totalnie klapa. Odczułem to tak, że wykonałeś Dropkick odpocząłeś ze dwie sekundy, a potem popatrzyłeś na narożnik i biegiem wskoczyłeś na apron, wyprowadziłeś Headbutt i wykonałeś Superplex. Przydałby się tu opis tego jaki ból rywale zadali Twojemu Punkowi podczas walki, a tego nie ma. Ten Superplex był pomysłowy i trochę hardcoreu nigdy nie zaszkodzi. Poza tym dobrze opisany gimmick i interakcja z publicznością.

Remik- Świetny post. Bardzo dobrze opisany gimmick zwierza i cała akcja. Odczucia również zostały perfekcyjnie odwzorowane. Interakcja z publicznością była także. Nie mam żadnych zastrzeżeń co do tego kto ładniej. Bogaty język także nie ustępował mi w czytaniu na krok. Jedynymi błędami były błędy interpunkcyjne oraz literówki typu- "po mimo", owy wyraz piszemy razem. Lub "(...) skamlał jak pies", a ma być "(...) skomlał jak pies". Lecz są to malutkie błędy, całość jest świetna.

Spajk- Niezły post. Mnie to już trochę nudzi. Czytając Twoje posty niestety nie czuję takich.. hmmm.. emocji. Opisujesz Christiana jako zdołowanego mistrza, który ledwo wygrywa walki i nie poddaje się. Pamiętam jak Kubuś tak pisał HBK'em kiedy ja byłem sędzią w jego walce i bardzo mi się to nie podobało tak samo teraz mi to nie podchodzi. Aczkolwiek opis samego gimmicku był niezły. W Twoich postach, zawsze Christian opierał się na fanach, a teraz tego nie było. Myślę, że to też część postaci więc muszę to uwzględnić. Opis przeżyć również jakoś nie powalał. Ataki Christiana były ok ale jego cierpienie w walce nie było jakoś świetnie odwzorowane przynajmniej według mnie. No i najgorszy moment posta, samo zakończenie, które wyeliminowało Twoje zwycięstwo w tej prestiżowej walce. W Fatal 4 Way Matchu nie można przypinać poza ringiem i nigdy nie można było. Ale ocena wygląda, tak: gimmick- ok, interakcja z publicznością- jak na Christiana to na minus, odwzorowanie akcji i uczuć- pół na pół, poprawność językowa- ok, interpunkcja- pół na pół. Końcówka jest niezgodna z przepisami toteż post przepada.

Według mnie najlepsze kto ładniej napisał Remik i to on powinien zostać zwycięzcą."

Ocena by ja:

Nie będę się za bardzo rozpisywał, bo chłopcy u góry już dokładniej to opisali, choć ich oceny się różnią. Ja napiszę, krótko i zwięźle. Zacznę od Spajka. To był Twój najlepszy post w walce. Bez wątpienia. Dwukrotnie jednak strzeliłeś sobie w stopę. Raz - brałem pod uwagę realizm. Wykonałeś ryzykowny Frog Splash za ring, na dwóch rywali, gdzie następnie po dwóch sekundach wstajesz i jak gdyby nigdy nic szykujesz się do dalszego ataku. Nie odczułeś tego? Nawet Jaśko Cena tak nie szaleje. Dwa- to, o czym wspomniał ero. Przypięcie za ringiem eliminuję Cię automatycznie z oceny. Choć post był naprawdę dobry, to jednak brakło tego czegoś.

Remik, Twój post był niemal perfekcyjny. Niemal, bo ta literówka i parę przecinków nieco zabrudziło cały obraz. Jednak atuty przewyższyły te drobnostki. Świetny gimmick, super słownictwo, genialnie oddany ból i trudy walki, super element z jarzeniówką, interakcja i głód zwycięstwa bardzo dobrze widoczny. No nie mam się do czego przyczepić. Brawo.

Jakub - po połowie zgadzam się z ocenami Krzyśka i eronicsa. Post był dobry, również chyba Twój najlepszy w tej walce. Interakcja i gimmick też bardzo dobrze opisany. Co mi nie pasowało. Słabsze słownictwo niż chociażby u Remika, czy tak jak napisał ero trochę za szybko się te akcje pojawiły. I choć dostrzegłem ten ból, to jednak po wyskoku nad linami, zrobiłeś błyskawiczny Dropkick, a potem chciałeś wdrapać się na narożnik. Nie kupiłbym tego z Twoimi obrażeniami, bo z tego co kojarzę, przyjąłeś chyba najwięcej. Plus za Superplex, choć jak wspominałem również mam obawy co do zabookowania tej akcji.

Sumując wszystkie za i przeciw ogłaszam, iż ostateczne KŁ wygrywa

REMIGIUSZ

( No nie mogę, Remek ) Tym samym Batista zostaje nowym mistrzem WWE! Poproszę o ładne zakończenie