Och, kocham manipulować moimi przeciwniczkami. To takie proste... Wystarczy powiedzieć kilka pustych, nic nie wartych słów, raniących ich godność, a one zwyczajnie czerwienieją ze złości, rzucając się na ciebie ze swoimi piąstkami. Nie zważają jednak na zagrożenie z mojej strony, wyprowadzone z równowagi atakują pełną parą. Zdenerwowana rywalka równa się nierozważna rywalka. A taką łatwo wyeliminować! Póki co jednak musiałam odegrać się na Serenie za osłabienie mojej siostry, która tuż przed chwilą opuściła ring, zostając wyeliminowana. Moja przeciwniczka właśnie na kolanach zmierzała w stronę narożnika, w którym wykonałam jej Corner Clothesline! Cios ten spowodował jej odbicie się od gąbki i wyruszenie chwiejnym krokiem w moją stronę. Nie mogłam się powstrzymać, by nie wykonać Back Body Dropa. Debb spoczęła na macie, a ja stanęłam nad jej głową, wznosząc ręce do góry. To mistrzostwo będzie moje! Nie miałam jednak czasu na więcej słów, ponieważ Serena niestrudzenie pracowała dalej. Starała się nauczyć mnie czegoś, co było częścią jej urojonego planu. Pokiwałam z niedowierzaniem głową. W następnej chwili ucięłam te mrzonki mocnym Flying Clotheslinem sprowadzając byłą członkinię Straight Edge Society do jej poziomu - na matę.

+24 h poproszę, i tak to przejebię :<

A gdyby tak wszystko co nas otacza zmieniło się w odwróconą rzeczywistość? Głodni byliby najedzeni do syta, przegrany zawsze pozostawałby zwycięzcą, a mistrz mianowany zostałby królem z dumnie dzierżącym trofeum wyglądał nowych pretendentów. Jednak było to tylko senne marzenie, które raz na jakiś czas staje się autentycznością, by polepszyć nasze samopoczucie. Wszystko niczym bańka mydlana prysło pokazując jakim brudnym świecie żyjemy, każdy szukający pomocy otrzymać może tylko kolejny nóż w plecy, podarowany przez los. Stojąc pośrodku pierścienia, widziałam całe zło jakie otacza ów miejsce, by tylko otrzeć się o mistrzostwo, wszystkie obecne zawodniczki, w stanie były zrobić dosłownie wszystko. Ból przeminie, chwała jest wieczna mawiają, lecz brak honoru i zasad stwarza w nas odłamek społeczeństwa, stajemy się zwykłymi szumowinami. Każda z nas musiała coś poświęcić by dostać szansę na przejęcie tytułu, każda oprócz samozwańczej księżniczki. Rozpoczynając starcie ring był aż wypełniony złotym kolorem, teraz powoli ten czas mijał. Maryse bo tak na imię księżnej, za wszelką cenę szukała dziury w całym, chcąc uciec drogą na skróty w myślach już polerowała zdobyty pas, jednak stanąwszy na jej drodze, stałam się ziarenkiem soli w jej oku. Maryse chcesz czy nie, ale powrót do rzeczywistości zaboli...bardzo zaboli...

194 słowa...
http://ile.liter.pl/slow.html

Gdy ja zajmowałam się Alexą, Brie w międzyczasie pozbyła się z ringu tej łysej dziwaczki. Pozostała nas zatem trójka najwytrwalszych wojowniczek. Każda miała własne powody, lecz wszystkie dążyły do jednego celu - zvacowanego pasa. W tym momencie byłam najpoważniejszą kandydatką do ostatecznego tryumfu. Potrzebowałam jednak pomocy, by zwolnić jedno miejsce w tej batalii. Szeroko się uśmiechając podeszłam do mej niedawnej rywalki i gestem ręki poprosiłam ja, by została w miejscu i czekała na swoją kolej. Mały sojusz, jak myślałam, mi nie zaszkodzi. Wszystko było szczegółowo zaplanowane. Spoglądając dyskretnie na Bellaskę, wróciłam do obijania Alexy.

Widząc, iż nie może się podnieść, postanowiłam zaatakować ją na macie. Odbiłam się od lin znajdujących się za mną, po czym poczęstowałam ją pięknymLeg Dropem. To nie był koniec. Po małej prezentacji wdzięków wyskoczyłam obunóż w powietrze tylko po to, by upaść na twarz rywalki obydwoma kolanami wykonując silny Knee Smash! Potem uniosłam tułów Alexy, sama jeszcze raz nabrałam rozpędu i wbiłam się w jej śliczną buźkę Big Bootem.

Spojrzenie, które skierowałam na Brie mówiła wszystko. Załatwmy to między sobą, a młoda niech dalej leczy ząbki. Dając jej znak, podniosłam Alexę, chwyciłam ją za włosy i kant spodni i z całej  siły pchnęłam ją w stronę lin..."Pociągnij za liny Brie. Wydalmy ją z mojego Królestwa. To sprawa między nami."

Skoro Rafi kończy, no to ok...

Widząc, co Maryse robi, zastanawiałam się jak mam postąpić. Czy puścić w niepamięć nasze dzisiejsze niesnaski, by pozbyć się jednej z najgroźniejszych rywalek - Alexy Bliss - czy jednak dalej wojować z dwiema przeciwniczkami? Podjęłam jednak najprostszą decyzję, przybliżającą mnie do zdobycia tytułu - naciągnęłam liny, ułatwiając Alexie opuszczenie zarówno ringu, jak i naszej walki. Gówniara zdołała jednak przytrzymać się drugiej liny, ostając na apronie. O nie, na to nie mogłam pozwolić. Wymierzyłam przeciwniczce szybki Dropkick definitywnie pozbywając się ciężaru. Pozostałyśmy tylko we dwie, ja oraz ta ździra. Spojrzałam na nią lekceważąco. "Twoje królestwo? Hahaha. Chyba żartujesz. Pozwól, że przedstawię ci mój świat... Moją wizję lepszego życia. No chodź Maryse, zabawmy się ty mała ladacznico!"

"GRZECZNA DZIEWCZYNKA. A TERAZ CZAS, BYŚ I TY ODDAŁA MI POKŁON."

Moje sumienie było już gotowe na ostateczną bitwę. Wewnętrzna siła starała się za wszelką cenę pchnąć mnie do szaleńczego ataku, abym jak najszybciej mogła wznieść w górę upragnione trofeum. Na szczęście byłam świadoma swoich czynów. Pochopne decyzje mogłyby mi w tym momencie tylko zaszkodzić. Widziałam bowiem na twarzy Brie oznaki strachu, przeplatane jednocześnie buzującym gniewem odbijającym się w jej oczach. Taka mieszanka nie mogła jej poprowadzić do zwycięstwa. Tylko umiejętny strateg potrafiłby obrócić taką broń nieprzyjaciele przeciwko niemu. Ja byłam takim strategiem. Choć wokół nas działo się wiele, to byłyśmy zamknięte niczym w mydlanej bańce, zupełnie odcięte od świata. Żywiołowa reakcja publiczności docierała do naszych uszu, ale pozostawałyśmy na nią obojętne. Liczyłyśmy się tylko my dwie i nasz wspólny cel.

"CHOĆ, ZABAWIMY SIĘ."- słowa przesiąknięte goryczą i sarkazmem, okazały się skuteczną zachętą. Sprowokowana rywalka ruszyła w moją stronę z furią, jakiej nie powstydziłby się podrażniony byk. Liczyłam właśnie na taki błąd. Zwinnym ruchem udało mi się przeskoczyć w bok, omijając przy tym cios, który mógł zwalić mnie z nóg. W ramach odwetu to ja powaliłam Brie na matę przyklękając i częstując ją Choke Blockiem. Musiałam wykorzystać ten moment. Dopadłam do zdezorientowanej rywalki, szybko chwyciłam ją za włosy i poderwałam na nogi. Potem, dokonało się ostateczne. French Kiss ułożył Bellaskę do snu, a mi pozwolił na dokończenie dzieła. Gdy w końcu wyrzuciłam ją z ringu, padłam na kolana i nie powstrzymywałam łez. Czy to możliwe? Królowa wróciła do władzy?

248