Arenę wypełniły światła skierowaną na moją osobę... "Hail Sabin" - takie słowa można było usłyszeć ze strony publiczności. Wszedłem powolnym krokiem do ringu, celując palcem w stronę kamery za którą stał kamerzysta... Patrząc na pomalowanego oponenta, czekałem na gong...



Zmęczony po szkole, ogólnie po całym dniu... Wiem, że słabe wejście, ale przynajmniej jakieś jest @.@

Moja pierwsza walka od czasu powrotu.. Mówią, że jestem stary, ale udowodnię im, że się mylą! Szybka rozgrzewka, trochę śmiechu i reddy stedy go..

Gong!!!!

Powoli odchodzę od narożnika, w którym bylem ustawiony. Nikt z nas nie chce zaatakować, czy też nawet podejść pierwszy. Zdenerwowany tym faktem, postanawiam zrobić krok. Krok za krokiem zbliżam się do swojego przeciwnika. Chris zareagował bardzo szybkim unikiem, jednak to nie wystarczyło. Skróciłem jego kąt ucieczki, tak że stał za nim tylko pusty narożnik. Wyczekałem dogodny moment i rzuciłem się na Chris'a. Oczywiście zatrzymał odpowiednio moje ciało.. no może pomógł mu przy tym narożnik. Tam wymierzyłem prosto w jego brzuch dwa ciosy, z krótkim zamachem, toteż nie były za mocne. Następnie ryzykując, schyliłem swojego ciało do poziomu pasa i wbiłem się barkiem prosto w jego tułów. Oczarowany Chris z bólu schylił się do przodu. Postanowiłem dłużej nie czekać. Chwyciłem obu ręcznie jego głowę i zaprowadziłem go na środek ringu. Tam wymierzyłem jeden cios w głowę prawą ręką, a lewą wykonałem tak zwanego Irish Weepa(uni). Chris nie był zmęczony ani oszołomiony, toteż wracając chciał zadać mi cios. Wyprostował swoją rękę w łokciu, chcąc uderzyć mnie na poziomie mojej szyi. W ostatniej chwili schyliłem swój tułów, przechodząc pod nią. Zaskoczony Chris odbił się od następnych lin. Ja w tym czasie obróciłem się w jego kierunku, ugiąłem kolana, wyciąłem ręce.. Tak, byłem idealnie przygotowany. Gdy wyczułem, że jest już odpowiednio blisko, chwyciłem go w okolicy pasa i wykonałem Spinebuster, Udało mi się bez najmniejszych problemów, ponieważ Chris jest lekki, a i fizyka mi pomogła. Publika wybuchła wrzaskiem i oklaskami. Ja zadowolony z całej sytuacji zaśmiałem się niczym prawdziwy Joker! Czas mnie goni, muszę o tym pamiętać! Zabrałem duży wdech i dalej ruszyłem do akcji, bo przecież Chris nie może tak samotnie leżeć, muaha. Szybciutko wstałem i skierowałem się w stronę jego odnóży. Stomp, stomp.. no jasne, że tak! Jeden na lewą nóżkę i jeden na prawą nóżkę. Na twarzy Sabina ukazało się nie zadowolenie, a ja nie mogę pozwolić, żeby ktoś nie był szczęśliwy. Wolnym krokiem zbliżyłem się do jego twarzy, pochyliłem się i zaśmiałem się prosto w jego brzydką twarz.  Następnie od razu bez zastanowienia wykonałem Leg Drop prosto na jego szyje... Po udanej akcji postanowiłem zaszaleć, więc szybko wspiąłem się na najbliższy narożnik. Musiałem odrobione poczekać, aż ten debil wstanie. Publika zaczęła skandować mojego pseudo, a ja widziałem już tylko jedno - mój cel, który wstawał i wstawał, i wstawał.. Chris wstał odwrócony do mnie plecami. Zagubiony zaczął mnie szukać! Gdzie on jest mamo? Ja tylko na to czekałem! Sabin nie zdając sobie sprawy z tego co robi, obrócił się w stronę narożnika i... łup Diving CrossBody.. Razem leżymy, ale ja śmieje się jak psychol.


450 słów według ten strony http://ile.liter.pl/slow.html

Leżymy, leżymy, muahahahha. Ojjj, dość tych pieszczot, czas wstać. Szybkim i zdecydowanym ruchem powstałem na nogi, śmiejąc się z Chris'a, który jest tak bezbronny. Czas jednak przejść do sedna. Zbliżyłem się do jego głowy, skierowałem wzrok na publiczność i wykonałem Knee Drop, uderzając kolanem prosto w jego mordę. Chris z bólu chwycił się oburącz za głowę, zakrywając swoją twarz ze wstydu. Publiczność znów się obudziła, dobrze wiedzą, że zaraz będzie coś grubego. Postanowiłem podnieść swojego przeciwnika. Delikatnie chwyciłem jego rękę moją lewą ręką, mając prawą w asekuracji. Chris bez większego problemu powstał na swoje nogi. Dla pewności i dobrego samopoczucia, dorzuciłem prawy prosty prosto w jego nos, a następnie dorzuciłem szybkie kolanko w okolice pasa. W skutek uderzenia, schylił się o 90 stopni do przodu. Haah, mam teraz dogodną sytuacje! Szybkim ruchem chwyciłem jego głowę i wykonałem Facebuster. Chris uderzył twarzą w mate! Ojj bolało... Dobrze o tym wiem i oni to wiedzą(publiczność). Z chęcią podniosłem ręce do góry, prosząc o wsparcie, szczerze mówiąc, nie musiałem długo czekać. Spokojnie mogę ruszyć dalej z ofensywą! Zbliżyłem się do żeber przeciwnika i wykonałem małe kopnięcie, które obróciło przeciwnika na plecy. Od razu to wykorzystałem! Przygotowałem łokieć i wykonałem Elbow Drop! Ponownie mogliśmy zauważyć brzydki wyraz twarzy Chris'a.. Zadowolony szybciutko wstałem i nie tracąc czasu, udałem się do najbliższego narożnika. Zwinie dostałem się na samą górę, jednocześnie prosząc publiczność o małe wsparcie! Lud wstał i krzyczy... Tego mi trzeba było! Odbiłem się i wykonałem Diving Splash, trafiając w samo sedno....

Woo!!! Hahah, trafiłem, trafiłem, trafiłem... Yes! Z nadmiaru adrenaliny od razu wstałem na swoje nogi. Oczywiście nie był bym sobą, gdybym nie zaczął pajacować dla mojej publiczności. Zabawa trwała by dłużej, jakby nie fakt, że za mną leży jakiś młody debil, próbujący pokonać legendę. Czas się nim zająć... Przypadek sprawił, że jego ciało jest ustawione praktycznie na środku ringu. Co to oznacza? Ból i cierpienie! Energicznym ruchem zbliżyłem się do ciała oponenta. Chris nie wyglądał za świeżo, no ale dla pewności dodałem 2 kopnięcia prawą nogą w okolice jego nerek. W skutek bólu, Sabin przewrócił się na swoje plecy, no może troszeczkę przy tym pomogła mu moją noga, muaha! Od razu usiadłem na nim i zapiąłem Camel Clutch(sub)! Wygiąłem jego tułów odpowiednio w moją stronę, klinczując jednocześnie jego ręce! Z moim ust było słychać tylko jedno: Słabeusz, podaj się dziecko! muhaha, uderz mnie, uderz mnie, UDERZ MNIE!

24 H, a więc...
Chris Sabin odklepuje.

Sting zwycięża w pojedynku.