Dalej !

Niemożliwe staję się możliwe, Human jednak przejął inicjatywę i zapiął mi swój submission. Zawiedziony taki potokiem walki, postanawiam uwolnić się z dzwigni mistrza U.S lub może już niedługo byłego mistrz U.S. Nie poddam się tak szybko, zaskocze humana i ten nie będzie już taki pewnien siebie. Murzyn przechyla swoją siłą w tył, więc będzie bardzo trudno sczególnie przy moich grabarytach i warunkach. Dobra koniec z wyżaleniami i pora wyjśc z suba. Ból zwiększa się z sekundy na sekunde, ściskam pięści i zęby chcąc skumulować wszystkie możliwe siły w jednym miejscu. W myślach kłębią mi się milliony zbędnych myśli i pomysłów wyjścia z suba, lecz trzeba znalesć ten konkretny ! Chcąc znalesć czucie w rękach wykonuję próbe doczołgania się do lin. Już po pierwszych sekundach wiem że to nie jest takie łatwe, ponieważ nie jestem taki zwinny jak lotnicy i szybko się męcze. Dlatego teraz trzeba skupić się na skrzyżowanych nogach, które są zródłem trzymania humana w dzwigni. Nogi są tak skomplikowanie zapięte że trzeba coś wymyśleć, lecz wątpie dlatego znowu ponawiam czołganie się do lin. Droga daleka, więc w tym czasie sędzia pyta się czy wytrzymam odpowiadam mu - tak wytrzymam ! Czując niezbyt sprzyjający ból w plecach, staram się nogami lekko szarpać dzwignie aby osłabić ręce trzymające moje nogi. Nie wiedząc co robić dalej, bo każdy sposób jest jeszcze nie wystarczający aby pokonać mur, który doprowadza do wyjścia z dzwigni. Nogą, która jest pod pachą mistrza, próbuję nią uwolnić się poprzez przeciskanie się przez jego pachę. Widać kolejny sposób nie wystarcza do uwolnienia, więc pozostaję mi tylko czołganie do lin, które może uratują mnie.. Po dordze znowu muszę zaprzestać czołgania i skupienia się na skrzyżowanych nogach. Jedna z moich nóg jest połoźons pod pachą mistrza, więc staram się ją uwolnić z uwięznienia co spowoduję to iż Human powinien poluzować uścisk i może uda mi się łatwiej uwolnić z dzwigni. Wykonując tą czynnośc, myśle że się udała dlatego teraz ponownie czołgam się do lin zmęczony i obolały.. Kolejny przystanek do lin jeszcze trochę, więc teraz pora się wziąśc w garśc i ponownie uwalniając noge spod pachu humana, co powinno się udać i wtedy on będzie powoli tracił kontrole na submission'em. Human nieco zaskoczony wie że najśilniejszy człowiek świata potrafi wyjśc z takiej dzwigni i za wszelką cene trzyma mnie nadal w dzwigni. Ja tym czasem łapię chwilę oddechu i z nadzieją wykonuję próbe doczołgania się do lin po dordze stając po to aby uwolnić swoją noge spod spoconej pachu mistrza U.S...

Zadowolony z siebie po raz kolejny opuszczam arenę z pasem mistrzowskim oraz z zadartą do góry głową przy owacji fanów.