Wchodzę...

*Jeb z gonga*
Kto ładniej! Max. 20 zdań. Do dzieła panowie

Przede mną walka, która nie jest tak bardzo ważna dla mnie tylko dla mojego roosteru, którym jest SmackDown (1). Nie zamierzam odpuszczać z tego powodu bowiem każdy wie, że wygrana w draftowej walce będzie wynagrodzona przez General Managera poszczególnego brandu (2). Moim przeciwnikiem jest mistrz Tag Teamowy, a zarazem niezwykle techniczny zawodnik, który potrafi w każdym momencie wykończyć swoją ofiarę (3). Drugie co wiem o nim to jest to, że ciągle mu się nie powodzi i zaczynają się pogłoski o jego zakończeniu kariery zapaśnika (4). Stojąc w ringu i rozglądając się w okół czuję się trochę jakbym walczył handicap match, ponieważ za ringiem czyha na mnie CM Punk, który za wszelką cenę będzie próbował zagrać na mojej psychice dekoncentrując mnie (5). Wiem, że nie zostałem wybrany do tej walki bez powodu, jestem jednym z najlepszych zawodników na tej gali i muszę się zemścić na Y2J za przegraną o tytuł mistrza interkontynentalnego

(7). Słyszymy już znany przez wszystkich dźwięk jakim jest gong i walka rozpoczęła się (8). Publika od razu zaczęła skandować mieszanie nasze nazwiska, a my rozpoczęliśmy w pełni skupieni krążyć, w okół ringu (9). Nie byłem zdecydowany czy wejść w siłowe starcie czy nie, za chwilę się zdecydowałem i zrobiłem to osiągając wepchnięcie rywala w narożnik (10). Tam już nie było miejsca na żarty, więc szybko wyprowadziłem trzy szybkie Low Kicki, które powaliły z nóg Chrisa (11). Wiem, że rywal szybko wstanie, więc cofnąłem się tylko do środka ringu widząc, że oponent jest już na nogach rozpędziłem się i wykonałem soczystego jak mandarynka Turnbuckle Dropkick (12). Podkreślając początkową inicjatywę bezlitośnie krzycząc Yes, Yes ! stompowałem przez jakiś czas póki sędzia mi nie przerwał (13). Tag Teamowy Mistrz zaczął się lekko turlać z bólu, a dla mnie to była dobra okazja żeby zaczaić się za jego plecami i wykonać kolejną akcję jaką był Regal Plex. Wszystko układa się wręcz, po mojej myśli, a ja odszedłem kawałek w stronę lin i zacząłem wynosić rękę w powietrze i wykrzykiwać YES, YES, YES ! jednocześnie drażniąc Punka, któy ma ochotę wskoczyć na apron ringu (14). Zajęło mi to trochę czasu i przez to prawie straciłem inicjatywę, bo Jericho był na nogach i chciał mnie Clotheslinem wywalić poza ring (15). Niestety jak każdy wie jestem technicznym zawodnikiem i swój refleks mam odpowiednio się schylając uniknąłem ciosu przeciwnika, a sam zaciskając pięść uderzyłem Y2J w tył głowy (16). To spowodowało, że on upadł, a ja przeszedłem do szybkiego pinu 1.. i nie Jericho szybko podniósł bark przerywając pin (17). Wszedłem szybko na narożnik i tam stanąłem na samym szczycie i zacząłem fiestę mojej przewagi wydając z siebie znane wszystkim słowa, jakie każdy zna (18). Publika odwzajemniła to, a ja wyskakując z narożnika i upadając jak placek na rywala wykonałem przepiękny Diving Headbutt (19). Tą akcję niestety też odczuwa osoba wykonująca, więc po akcji lekko przysiadam i łapię się za klatkę piersiową (20).

Jak na razie wszystko idzie po mojej myśli. Nie zastanawiam się jednak długo i decyduję się na dalsze ataki. W tym celu podnoszę Daniela i szybkim ruchem wykonuję na nim Double Underhook Backbreaker. Wyraźnie jestem na fali. Nie wiem czy ci najlepsi zdołaliby mnie zatrzymać.

Wypatrując się w publiczność zauważam sporą ilość bannerków (?) [zapomniałem jak to się nazywa], co bardzo podnosi mnie na duchu. Bryan zbiera do siebie myśli. Powoli  trzeźwieje po ostatnich atakach. To znak, że nie mogę pozwolić na to, aby objął inicjatywę w tym pojedynku.

Tak więc kiedy Bryan już wstał, zaszedłem wcześniej dokładnie za niego, a tuż potem zaskoczyłem go ponownie częstując go One Handed Bulldog i wbijając go z powrotem w matę. Nie zastanawiając się długo, wziąłem głęboki oddech i znów ruszyłem na apron. Tam po raz drugi wykonałem Slingshot Splash lądując centralnie na brzuchu mojego rywala.

Daniel wydaje się być wyczerpany. Ja też powoli zaczynam odczuwać skutki tego pojedynku. Lekko zdyszony podchodzę do American Dragon'a i pomagać mu wstać na nogi. Tuż potem wyprowadzam Irish Whip i wykonuję Flapjack na Danielu, aby ten poleciał w stronę narożnika. Kiedy on tam ląduje, częstuję go sporym Clothesline'm, dzięki czemu ten wypada na apron nad trzecią liną. Podnosząc prawą rękę w górę sygnalizuję nadchodzący tryumf. W czasie mojego popisu kątem oka zauważam Daniela, który powoli wstaje. W tym celu biorę krótki rozbieg, wskakuję na jedną linę, odbijam się od niej i wykonuję Triangle Dropkick wypychając No Man'a poza strefę ringu. Nie dając ani chwili swobody mojemu rywalowi, szybko po niego schodzę i z powrotem wrzucam go na ring. Tam zadaję kilka stompów, po których znowu podnoszę Daniela i wykonuję na nim Jericho Spike potem go pinując!

Miało być tak pięknie planowałem szybkie zwycięstwo, a Jericho przekreślił moje szanse na to, dlatego odwdzięczę mu się dobrą kontrą. Oberwałem już kilka ciosów, ale to nie znaczy, że mam się tak łatwo poddać. Rywal z sekundy na sekundę zbliża się do sukcesu. Niestety nie ma tak łatwo i kiedy on łapię mnie za głowę, a nagle puszcza i wzbija się w powietrze, ja odpycham odpycham rękami jego klatkę piersiową nie dając złapać nogami mojej głowy, a jednocześnie rywal upada z powietrza na plecy kalecząc sobie kark.

Jesteśmy blisko narożnika. Daniel leży nieprzytomny. Pomyślałem sobie, że czas to kończyć. W tym celu wchodzę na narożnik, i namawiam Bryana do wstania na nogi. Kiedy też to czyni, wyskakuję w górę i ląduję na Danielu wykonując Missile Dropkick. Po kilku sekundach od tej pięknej akcji wstaję na nogi używając Kick Up'u (niczym HBK).

- Come on, babe! - Wykrzyknąłem w stronę American Dragona, apelując jednogłośnie, że jestem na fali i absolutnie nikt nie jest w stanie mnie zatrzymać.

Daniel Bryan nie ma zamiaru wstać. Trudno - pomyślałem i sam mu pomogłem ustać przed tym go podnosząc. Jeden punch wprost w twarz, drugi, trzeci, a potem Gut Kick, co spowodowało, że Bryan się schylił. Takiej okazji nie mogłem przepuścić. Momentalnie ruszyłem w kierunku jednej z lin, odbiłem się od niej i zaatakowałem Daniela Step-Up Enzuigiri, skutecznie go zagłuszając i sprowadzając do całkowitej nieprzytomności. Byliśmy akurat na środku ringu. Na mojej twarzy nagle zawitał szeroki uśmiech. Każdy chyba wiedział o co chodzi!



Spojrzałem na publiczność, Punka, a potem na liny. Niedługo po tym wyruszyłem w stronę lin odgradzających ring. Wskoczyłem na nie, odbiłem się i wykonałem obrót o 180°, częstując Daniela potężnym Lionsault'em. Oczywiście odniosłem jakieś tam obrażenia, co okazałem trzymając się chwilę za brzuch, ale po częściowym dojściu do siebie, pinuję rywala!