Czuł się jak najstarszy szczur na tonącym okręcie, momentami chciał po prostu uciec. Jednak instynkt podpowiadał mu populistyczną myśl, która omotała całkowicie jego umysł - twoja szansa jest na wyciągnięcie dłoni. Czy zaryzykujesz?
Mój czas właśnie nadszedł, tym razem nie przegram! Powiedział Mizanin powoli stąpając po niepewnym gruncie, na jego twarzy zagościł szyderczy uśmiech i to szaleńcze, wręcz psychopatyczne spojrzenie przeszywające człowieka na wylot. Ów spojrzeniem dążył każdego uczestnika tej gali, był jak drzazga w palcu, bolała ich jego sama aktualizacja, która uderzała w najczulszy punkt. Nie potrzebował nikogo, sam dbał o swe interesy, czując ciężar tej walki musiał być czujny. Mierzył wzrokiem swego rywala, szukał odpowiedniej okazji do ataku. Pobudzony ciężkim dopingiem fanów ocknął się Tommy. Atmosfera w ringu, doskonale opisywała sytuację, w której się znalazł. Mike nie czekając wyprowadził dwa silne uderzenia z zaciśniętej dłoni i przy pomocy kolana przedarł się przez barierę obronną przeciwnika. Mistrz padł po raz drugi na kolana przed Mizem, a ten zaciągając jego głowę wykonał Awesome DDT. Cała publika w tym momencie zamarła, słychać było tylko krzyki Maryse, która usilnie próbowała podnieść morale swego męża. By być najlepszy, musisz pokonać najlepszych! Wykrzyczał zdeterminowanym głosem Miz. Powoli podnosząc się zauważył tworząca się ścianę ognia, delikatnie zamroczony trudem starcia, patrzył jak przez mgłę na swą przyszłość, brakowało już tak niewiele. Ostatkiem sił chwycił rywala za głowę, przechodząc do Nelsona podciął go wykonując Skull Crushing Finale!!! Wiedząc że to już koniec zepchnął zwłoki wprost w otchłań piekła. To w końcu był koniec!!!

Podtrzymuje opinie Curix'a, post Rafiego czytało się przede wszystkim płynniej. Lepiej można było wyczuć gimmick, oraz miał On bogatsze słownictwo.

Dalej leci RAFI!