Dalej...

4 szanse

Udane.

Jeff z lekka zaskoczony twoimi desperackimi atakami odpuszcza, oddala się na kilka kroków dzięki czemu wstałeś na proste nogi. Hardy dość szybko cie dostrzega i mamy OŚ na 195 słów.

Hardy stoi przy linach trzymając się za twarz ^^.

Ted przed sekundą wstał z maty i masuję obolałą szyje ;D.

Co za pieprzony egoista! - te 4 słowa najlepiej opisują przebieg ów batalii. Przed walką powtarzałem mu, że jeżeli da mi wygrać, zapłacę mu, ile tylko zechcę. Pieniędzy mam nadmiar, śpię na nich, więc cena nie gra roli. Wykonując mi pierwszą akcję, Jeff odrzucił ofertę, popełniając tym samym największy błąd w swoim życiu. Z rodziną DiBiase się nie zadziera, zapamiętaj to biedaku. Kiedy adwersarz zapiął mi dźwignię publiczność wybuchła gromkim cherem, pokazując, po której tak naprawdę znajdują się stronię. Nie wybrali tej odpowiedniej, jednak nie obchodzą mnie - aktualnie liczy się dla mnie wygrana. "Mój staruszek" obiecał, że jeżeli pokonam tego przebierańca, przeleje na moje konto bankowe kilka milionów. Słysząc co chwilę, jak ktoś z widowni krzyczy: "Jeff, dalej Jeff!" parsknąłem głośnym śmiechem. Czy wy naprawdę myślicie, że wasz "mentor" jest w stanie pokonać prawdziwego władcę tego świata? Żałosne... Po chwili stanąłem na nogi, otrzepując kolana z gęstego kurzu, który panował na arenie. Skierowałem uśmiech w stronę bliżej siedzący pań, po czym puściłem im oczko. Dziewczyną, najwyraźniej się to spodobało, gdyż na ich twarzy dostrzec można było czerwone ślady - zaczerwienienie. Pełen złości popędziłem w stronę Jeffreya aplikując w jego głowę całą serię potężnych Punchów, po czym przepchnąłem go w kierunku narożnika. Tam zaś wymierzyłem w jego polik mocny Slap, wskazując palcem na jego twarz uśmiechnąłem się - ośmieszając tym samym jego dumę.

195/195
29/30

Ostatnio edytowany przez Barni (2015-07-24 22:58:06)

Wymierzony slap w twarz adwersarza spowodował, iż wiedziałem, że to starcie jest już całkowicie pod moją kontrolą. Ojciec, może być tylko dumny z takiego syna. Jest tak i w moim przypadku, każde zwycięstwo sprawia to, iż mój tata staje się bardziej honorowy dla mojej osoby. Nie czekając, aż zamroczony Jeff wykona pierwszy ruch, chwyciłem z jego dłoń po czym mocnym Irish Whip'em wysłałem w kierunku lin. Po paru sekundach przeciwnik znów znajdował się na macie (Shoulder Block). Tak zachowuję się prawdziwy mentor publiczności? Mówiłem wam, wybraliście nieodpowiednią stronę! Myślicie, że Hardy jest tak dobry, by mnie pokonać? Dostrzegłszy, iż konkurent powoli się podnosi pomyślałem, że jest to doskonały moment, aby zaaplikować mu kolejną akcję. Tym razem coś mocniejszego, szybko podbiegłem w jego stronę, byłem bowiem oparty o narożnik ocierając pot z oczu. Objąłem Jeffreya w pasie, przerzucając go nad sobą sprawiłem, iż wylądował na deskach - wykonując  tym samym potężny Suplex. Nero spoczywał na deskach. Popędziwszy w stronę naprężonego sznura - lin, odbiłem się od nich, a gdy byłem dość blisko wroga skoczyłem na niego łokciem (Elbow Drop). Przewidywania wzięły górę, to było przecież pewne, nie było innej opcji! Nie mogłem przegrać z tym łachmaniarzem. Szybko rzuciłem się do pinu. 1..2..2,5! Tak niewiele brakowało, a byłby koniec. Ten brudas ma jeszcze czelność, by podrzucić barki, za to ukarzę cię podwójnie... W pewnym momencie pomogłem mu wstać, tym samym chwytając, za jego dłoń. Po chwili Jeff znajdował się poza ringiem, gdyż całą swoją siłą, wysłałem go za obwód kwadratowego pierścienia. Tam zaś mocnym Hot Shot'em wbiłem głowę przeciwnika w stalowy narożnik. Sędzia doliczył już do 7, nie mogłem dłużej zwlekać, gdyż nie chciałem zostać wyliczony. Podniosłem więc Hardy'ego za brudne włosy i wrzuciłem z powrotem na matę. Ja jednak, wszedłem na 3 linę, z której wyskoczyłem na wroga, tym samym aplikując Big Splash[UM.Tactics]. Po tym ciosie rzuciłem się do przypięcia, adwersarz zdołał jednak dotknąć lin, przerywając pin. Desperacko spojrzałem w kierunku sędziego, ten jednak popukał w logo WWE - sygnalizując mi, że jeżeli tylko go dotknę będę miał poważne problemy. Jeżeli on naprawdę to zrobił, to już tu nie pracuję! Po walce od razu zadzwonię w odpowiednie miejsce. Zdesperowany wstałem na nogi, spoglądając w stronę publiki uśmiechnąłem się - oni wiedzieli o co już chodzi. Szybko podszedłem do wroga i pomogłem mu wstać. Po chwili znów znajdował się na macie (Dream Crusher). Po tej akcji momentalnie wstał, był to jednak jego ogromny błąd, albowiem od razu popędziłem w jego kierunku aplikując na nim moją koronna akcję o nazwie Dream Street. Bez zawahania rzuciłem się na niego, a arbiter zaczął liczenie.