Nagle na arenie zapadł półmrok, wokół głównego telebimu rozprysły dwa ogromne strumienie ognia. Huk poderwał niejednego fana z miejsca, pomarańczowo-czerwony płomień rozrastał się nieopodal rampy. Publiczność z lekkim poddenerwowaniem spoglądała na miejsce, w którym zaraz pojawić miał się wybraniec samego Diabła. Przez dłuższy czas jednak nic się nie ukazywało, na dodatek koloseum zaczęła zakrywać pokrywa dymna, mgła zupełnie uniemożliwiła widoczność. Komentatorzy ucichli, fani również, wszyscy czekali na rozwój wydarzeń. Atmosfera robiła się coraz bardziej mroczna, strach można było wywąchać na kilometr. W pewnym momencie jednak coś, jakby cień, wydostało się poza szarawą powłokę, to był On. Zamaskowana twarz, ciemny strój z płomieniami na ramionach, duże czarne obuwie i oczywiście pas Stanów Zjednoczonych w rękach. Tytuł mistrzowski lśnił na jego barku, co było widać dość wyraźnie. Demoniczna Bestia wolnym, dostojnym krokiem, w zupełnej ciemności, którą rozświetlały co jakiś czasy wybuchy płomieni, zbliżała się do kwadratowego pierścienia. Wtem rozeszły się po arenie słowa wypowiedziane przez spikera, wszystko było już jasne.
Justin Roberts:
Introduce to the ring,
from Madrid, Spain,
weightin' 323 Pounds,
United States Champion
Kane!
Bezlitosny Potwór zbliżywszy się już do pola bitwy, zwrócił się ku lewej stronie. Przemarsz nie zajął mu długo, już po chwili Zamaskowana Kreatura stała na stalowych schodach prowadzących do ringu. Wszyscy wpatrywali się w jego stronę, czekając na jakąkolwiek reakcje. Lecz nic z tego, maska zasłaniała twarz Demona i nic nie dało się wywnioskować. Gdy mistrz Stanów Zjednoczonych wszedł do kwadratowego pierścienia, stanął na jego środku po czym powoli pochylił głowę. Swe złoto ułożył u swych stóp, po czym powoli unosił swe ręce ku górze. Gdy tylko wykonał ruch ku podłożu, w każdym z czterech kątów ringu wybuchł strumień ognia. Przeraźliwe zdarzenie jednak nie zostało jeszcze zakończone. Kane wolnymi ruchami zaczął zdejmować wierzchnią maskę, która już po kilku sekundach leżała na ziemi obok tytułu mistrzowskiego. Ulubieniec Szatana podniósł jeszcze swój pas, po czym stanąwszy w jednym z narożników, czekał na rozpoczęcie batalii.

Nie może, ale zrobisz.

Gong, kto ładniej na max 400 słów.

+12

______________________________

Demon okrążony przez pasmo niepowodzeń, zamknięty w klatce cierpienia, ukazał swą ludzką słabość. Wysłannik Lucyfera przeobraził się z Wielkiego Czerwonego Potwora, w bezbronną ofiarę swych błędnych czynów. Ojciec jego, sam Szatan nie był w stanie uwierzyć w to, co robi jego najukochańszy potomek. Dwie druzgocące porażki nadały nowy tor wydarzeniom, które prowadzą ku wielkiemu upadkowi Piekielnej Bestii. Kane stanąwszy na krawędzi życia i śmierci, zwycięstwa i porażki, ujrzał przed sobą olbrzyma, który miał być jego ostatecznym katem, zsyłającym do diabelskich lochów. Potwór wiedział, iż jest to bitwa, która przesądzi o jego losach, istnienie mistrza Stanów Zjednoczonych wisiało na kruchym włosku, który oderwać mógł potężny Big Show. Glenn spojrzawszy ostatni raz na swe lśniące złoto, ucałował je, po czym odłożył pod jeden z narożników pola walki. Arcyważna rozgrywka miała zaraz się rozpocząć, kto zostanie zwycięzcą, a kto przegranym? Czy Kane zdoła jeszcze powstać? Wiele pytań, żadnej odpowiedzi. To starcie wielkich wojowników miało rozwiać wszelkie wątpliwości. Metaliczny odgłos rozpoczął batalię. Wielcy tytani stali niczym w transie, wpatrując się w siebie nawzajem. Dobrze wiedzieli jakaż jest stawka ów pojedynku. W końcu, rozpoczęła się wymiana ciosów. Uderzenie za uderzenie, żaden nie odpuszczał. Nie mogło to trwać jednak w nieskończoność, tym, który zmienił bieg wydarzeń był Thomas Jacobs. Silne uderzenie kolanem w podbrzusze olbrzyma pozwoliło na kolejny atak. Seria ciosów na plecy nieprzyjaciela spowodowała klęknięcie na jedno z kolan. Big Show próbował się ocknąć, było jednak za późno. Początkowo Demon wyprowadził bezwzględny Big Boot, który zupełnie ogłuszył ofiarę. Lecz to jedynie początek, zwiększenie dystansu na kilka metrów, było przygotowaniem do bardziej skomplikowanego ataku. Począwszy bieg ku dysydentowi, Kane w odpowiednim momencie wyskoczył ku górze, by po chwili obiema dolnymi kończynami zaatakować nogę wielkoluda - Running Low Angle Dropkick sprowadził go na śnieżnobiałą matę. Wcześniejsze wątpliwości zaczęły odchodzić, Zamaskowana Kreatura pokazała, że jest wciąż silna i potrafi podnieść się nawet z najgorszego położenia, potrafi wrócić na powierzchnię, choć była na samym dnie. Ulubieniec Diabła jeszcze nie upadł, powstał, by ponownie ukąsić niczym najdoskonalszy łowca. Pierwszym, który zmuszony był się o tym przekonać jest osobnik lezący na macie, cierpi nie mogąc odeprzeć napaści Bezlitosnej Bestii...

Ostatnio edytowany przez Macio (2015-03-08 12:19:36)

Z tygodnia na tydzień starałem się o to, by w oczach kibiców wypadać jak najlepiej, do pewnego czasu me życie wyglądało wspaniale. Jednakże jeden błąd, którego się dopuściłem zamieszał w nim i to mocno, wszyscy fani, którzy stali po mej stronie odwrócili się ode mnie, pozostałem sam, zdany tylko na samego siebie. Z biegiem czasu, pragnąłem wrócić do swego dawnego ja, lecz nie udawało się to, przez co teraz jestem jaki jestem. To właśnie wy stworzyliście tego potwora, który drzemie wewnątrz mnie, od środka namawia mnie do najgorszego a ja przystaję na każdą jego propozycję. Stary i lubiany przez każdego Big Show zmienił się całkowicie, a winić za to możecie tylko i wyłącznie siebie nawzajem. Stojąc oparty o jeden z narożników, wbijałem swój wzrok w postać demona. Kane - bowiem taki nosił ringname mój dzisiejszy rywal, zacisnąwszy pięści chciał jak najszybciej rozpocząć bój.

GONG!

Niemalże wszystkie aspekty przemawiały za mną, Big Red Monster nie mógł w niczym równać się ze mną. Byłem pewien, iż starcie to padnie moim łupem, jedynymi niedowiarkami pozostawali przybyli na arenę kibice. "Już niedługo to twoje złoto, będzie w moich rękach Kane..." - skierowałem w kierunku oponenta, po czym zacząłem spokojnym krokiem zmniejszać dzielący nas dystans. W pewnej chwili, jednak nie byłem w stanie zatrzymać napierającej od środka adrenaliny i postanowiłem zmienić nieco swe plany. Z całym swym impetem staranowałem cielsko wielkiej czerwonej maszyny, ustawiając początek walki pod siebie. Clothesline sprawił, iż na hali momentalnie dosłyszeć można było dźwięki niezadowolonych z początku pojedynku fanów. Spoczywający na śnieżnobiałej macie rywal, był dla mnie nie lada okazją to szybszego zakończenia ów starcia. Przykładając podeszwę buta do jego szyi, począłem odbierać mu dopływ tlenu, dodatkowo w ruch poszły także i Stompy skierowane w najczulsze punkty wielkoluda, mianowicie w jego kończyny dolne. By zadać sukinkotowi jeszcze więcej bólu, w ośmieszający konkurenta sposób przystanąłem na jego klatce piersiowej. Ponad 200kg całym swym ciężarem przebyło po "zwłokach" Big Red Monstera. Stepping Body Crush, uzasadniło będące od samego początku po mej stronie przewagę, której nie zamierzałem oddać choćby na sekundę. Jakby tego było mało postanowiłem kontynuować swe dzieło, niemalże w dziecinny sposób wepchnąłem w pobliski corner Hiszpana gdzie począłem ponowną jego dewastacje. Cios za ciosem lądował na jego ciele, wydawać by się mogło, iż nic nie jest w stanie teraz mnie powstrzymać, lecz wtem w me poczynania wmieszał się arbiter batalii, który doliczył już do 4. Pozostawiając zdemolowanego Kane'a w narożniku postanowiłem wymienić kilka słów z sędzią...

Bezwzględny początek pozwolił na wyprowadzenie kolejnego ataku. Kane wyskoczywszy ku górze, lądując wykonał potężny Jumping Leg Drop rywalowi. Big Show wciąż leżał, osłabiony nie był w stanie nawet drgnąć. Demon bezlitośnie to wykorzystał wykonując wspaniały Running Elbow Drop. Na sam koniec, Ulubieniec Szatana złapał za jedną z rąk olbrzyma po czym sprowadził go na kolna. Szybko wykorzystał pozycję nieprzyjaciela poprzez silne Arm DDT.

Dźwignia zapięta, 3 szanse na wyjście!