Trybuny szalały, bowiem w ringu już za chwile miały stanąć dwie persony, pomiędzy którymi całkiem niedawno występowało spore napięcie. Pierwszą z nich okazał się być CM Punk, który kilka sekund bo wybrzmieniu adekwatnej piosenki, pojawił się na arenie. Publika od razu rozpoczęła skandować "CM Punk! CM Punk!", a sam zainteresowany przeszedł kilka kroków w kierunku "kwadratowego pierścienia" po czym zatrzymał się by przyklęknąć na prawe kolano. Prawą dłonią przejechał kilkukrotnie po podłożu, po czym uniósł palce ku twarzy, ze zdziwieniem się w nie wpatrując, jakby zobaczył coś bardzo ciekawego. Po sekundzie przeniósł jednak swoje spojrzenie na wyimaginowany zegarek, spoczywając na nadgarstku tej samej ręki. Z powagą uniósł głowę i układając dłonie w trąbkę zakrzyknął głośno podczas wstawania:

- It's Clobbering Time!

Zaciśniętą pięść zamaszystym ruchem skierował w stronę ringu, jednocześnie z nią się obracając i przechodząc kilka kroków tyłem, by móc zaprezentować wszystkim nową koszulkę. Po odwróceniu się ku miejscu batalii Chicago Made ruszył pewnym krokiem w stronę metalowych schodków. Wprost z nich wdrapał się na sąsiadujący z nimi narożnik, gdzie rozłożył szeroko ręce.

- I'm The Best In The World!

Po tych słowach Punk zeskoczył do środka ringu, zmierzając ku kolejnemu narożnikowi, wdrapując się również na niego. Publika przyjęła to ogłuszającym cheerem, a Phillip zeskoczywszy z narożnika oparł się o niego, oczekując na Księżulka.

Stojąc w narożniku nerwowo podskakiwałem. Kolejny wieczór, kolejny przeciwnik, kolejna walka. Cóż, na początku nie zapowiadała się ona inaczej od poprzednich - miał być to kolejny zawodnik do pokonania. Teraz jednak jest to ktoś kogo muszę zniszczyć! Przeniosłem spojrzenie na Devitta, który opierał się leniwie o corner. Całą swoją postawą dawał mi do zrozumienia, że będzie to dla niego łatwe jak bułka z masłem. Wiedziałem jednak, że to tylko dobra mina do złej gry! Ostatnio gdy pojawiliśmy się w jednym ringu, wystarczyło mi zaledwie 5 minut by pokazać mu jak słabym wrestlerem jest. I to, że nie może równać się z Najlepszym na Swiecie...

*GONG*

Ostry dźwięk wydany poprzez uderzenie metalowego młoteczka w gong rozpoczął nasz pojedynek. Bez wahania ruszyłem na spotkanie z przeciwnikiem. Doszło do niego w centrum "kwadratowego pierścienia", gdzie momentalnie złączyliśmy się w klasycznym zwarciu. Nie zamierzałem przeprowadzać żadnej próby sił, nie to było moim celem. Postanowiłem wykazać się wrodzonym sprytem i jak najszybciej przejąć jedną z rąk adwersarza. Zezwoliłem więc Prince'owi na delikatną przewagę siłową, by nagle zerwać klincz i szybkim Gut Kickiem pochylić rywala! Momentalnie przechwyciłem jego prawą rękę, wykręcając ją o kilka stopni, tak by lekki ból zapanował nad chwilową koncentracją Devitta. Dołożyłem do tego również Elbow Strike w wykręcone przedramię, po którym z ust oponenta wyrwał się zduszony okrzyk bólu.

- Jeśli tak bardzo nie lubisz bólu, to po co stajesz ponownie na drodze Najlepszego na Swiecie? Co gnojku?

Po tych słowach okręciłem się wokół własnej osi, by następnie -  wciąż trzymając rękę rywala - przejść za jego plecy. Gwałtownie opadłem na kolano, pociągając za sobą Irlandczyka który ponownie zakrzyknął. Z tego powodu szybko owinąłem wolną ręką jego ciało, po chwili puszczając uchwyt na przedramieniu i owijając Prince'a ciasno w pasie. Momentalnie rzuciłem się na plecy, wykonując German Suplex! Publiczność ryknęła z zadowolenia, ciesząc się z przewagi jaką ich ulubieniec zdołał sobie wypracować. Chcieli jednak więcej, o wiele, wiele więcej! A mógł im to dać tylko Najlepszy z Najlepszych - Ja!

- Podnieś swoją leniwą dupę z maty Prince i walcz jak mężczyzna! A nie jak panienka którą starasz się chyba być!

Moja prośba została wykonana - Devitt zebrał się w sobie i wstał. Obolały po ostatniej akcji był jednak zbyt wolny by stawić mi czoła. Co prawda próbował rzucić się na mnie z pięściami, jednak wystarczył prosty unik by wyprowadzić go w pole. Przy tym manewrze przechwyciłem ponownie jego rękę i szybko odwracając się ku niemu wykonałem Falling Armbreaker! Po ataku powstałem, pozostawiając przeciwnika na macie. To był twardy orzech do zgryzienia, ale bycie Najlepszym na Swiecie zobowiązywało - i wywiązywałem się z tych obowiązków cholernie dobrze!

430 słów.

Nie pozostawiłem przeciwnikowi wiele wolnej przestrzeni. Od razu po powstaniu schwyciłem go za ręce i ciągnąc go za nie do góry, wbiłem się Curb Stompem w jego plecy! Kolejny okrzyk bólu uswiadomil mnie, że taktyka którą zastosowałem do tego pojedynku jest nader dobra! Prince po ataku przewrócił się na plecy, ukazując mi swoją twarz na której widniał grymas bólu, połączony z aroganckim spojrzeniem na moją osobę. Uciąłem to chamskie zachowanie Knee Dropem! Delikwent po ataku aż odbił sie od maty, starając się szybko wrócić do pionu. Odsunąłem się więc na kilka kroków dając mu do tego wolną przestrzeń, by wykonać Swinging Neckbreaker po tym gdy powstanie! Publicznosc zawyła z uciechy, radując się każdą chwilą Prince'a spędzoną na macie! Ja nie byłem im dłużny, unosząc wysoko do góry zacisnięte pięsci, co publudziło ich jeszcze bardziej!

Leg Drop w drodze, co zrobi Prince, żeby uniknąć zainkasowania ciosu?

Łapiąc drugi oddech powróciłem do atakowania Prince'a. Szybko podniosłem go do pionu. Z zadowoleniem obserwowałem jak mój niedawny wróg ledwo słaniał się na nogach, starając utrzymać fason. Nie wychodziło mu to jednak zbyt dobrze. Pochyliłem go więc Gut Kickiem, po którym głowa Devitta wylądowała pomiędzy moimi nogami. Jego ręce zablokowałem tuż za plecami. Publika wiedział co to oznacza. Szybko podniosłem go do góry i opusciłem plecami na kolano, wykonując Welcome to Chicago, Motherfucker! po którym Irlandczyk spłynął na matę. Nie traciłem już więcej czasu - szybko ruszyłem w kierunku narożnika, na który wspiąłem się bez większych problemów, w końcu nie zainkasowałem żadnego ciosu w tej walce. Stojąc na trzeciej gąbce wyprostowałem się i uniosłem na chwilę zacisnięte pięsci do góry, oddając tym samym hołd Randy'emu Savage'owi. Po chwili zeskoczyłem z cornera, opadając na adwersarza z Diving Elbow Dropem! To co stało się później, wydarzyło się w mgnieniu oka - ja stając za plecami powoli podnoszącego się Prince'a ułożyłem dłonie pod głową, na kształt poduszek. Gdy tylko Księżulek się wyprostował, owinąłem rękę dookoła jego głowy, chwytając go w DDT Clutchu! Publicznosc dosłownie oszalała, cheerując mnie ile popadnie - wiedzieli bowiem co to oznacza! Bloody Sunday connected! Bloody Sunday connected! Przeciwnik po ataku poległ na srodku ringu, dlatego też jedyną rzeczą którą musiałem zrobić, było przypięcie go i zgarnięcie wygranej!

Oczywiscie używam umiejętnosci Showman do Finishera.