Nagle na arenie zapadł półmrok, wokół głównego telebimu rozprysły dwa ogromne strumienie ognia. Huk poderwał niejednego fana z miejsca, pomarańczowo-czerwony płomień rozrastał się nieopodal rampy. Publiczność z lekkim poddenerwowaniem spoglądała na miejsce, w którym zaraz pojawić miał się wybraniec samego Diabła. Przez dłuższy czas jednak nic się nie ukazywało, na dodatek koloseum zaczęła zakrywać pokrywa dymna, mgła zupełnie uniemożliwiła widoczność. Komentatorzy ucichli, fani również, wszyscy czekali na rozwój wydarzeń. Atmosfera robiła się coraz bardziej mroczna, strach można było wywąchać na kilometr. W pewnym momencie jednak coś, jakby cień, wydostało się poza szarawą powłokę, to był On. Zamaskowana twarz, ciemny strój z płomieniami na ramionach, duże czarne obuwie i oczywiście pas Stanów Zjednoczonych w rękach. Tytuł mistrzowski lśnił na jego barku, co było widać dość wyraźnie. Demoniczna Bestia wolnym, dostojnym krokiem, w zupełnej ciemności, którą rozświetlały co jakiś czasy wybuchy płomieni, zbliżała się do kwadratowego pierścienia. Wtem rozeszły się po arenie słowa wypowiedziane przez spikera, wszystko było już jasne.
Justin Roberts:
Introduce to the ring,
from Madrid, Spain,
weightin' 323 Pounds,
United States Champion
Kane!
Bezlitosny Potwór zbliżywszy się już do pola bitwy, zwrócił się ku lewej stronie. Przemarsz nie zajął mu długo, już po chwili Zamaskowana Kreatura stała na stalowych schodach prowadzących do ringu. Wszyscy wpatrywali się w jego stronę, czekając na jakąkolwiek reakcje. Lecz nic z tego, maska zasłaniała twarz Demona i nic nie dało się wywnioskować. Gdy mistrz Stanów Zjednoczonych wszedł do kwadratowego pierścienia, stanął na jego środku po czym powoli pochylił głowę. Swe złoto ułożył u swych stóp, po czym powoli unosił swe ręce ku górze. Gdy tylko wykonał ruch ku podłożu, w każdym z czterech kątów ringu wybuchł strumień ognia. Przeraźliwe zdarzenie jednak nie zostało jeszcze zakończone. Kane wolnymi ruchami zaczął zdejmować wierzchnią maskę, która już po kilku sekundach leżała na ziemi obok tytułu mistrzowskiego. Ulubieniec Szatana podniósł jeszcze swój pas, po czym stanąwszy w jednym z narożników, czekał na rozpoczęcie batalii.

Czarna siła nadludzka powróciła, aby znowuż zasiać strach i zniszczenie. Szatanowskie dzieło okazało się mierzyć z innym wysłannikiem Piekieł, albowiem Kane był przeciwnikiem Abyssa. Dwie potężne postury znajdowały się już w ringu, a obecny mistrz Stanów Zjednoczonych wyglądał na lekko przestraszonego. W końcu miał się zmierzyć z duszą niemalże identyczną, która mogłaby stać się odbiciem Jacobsa. Czynniki te wszelakie wskazywały na bardzo wyrównane i emocjonujące starcie. Wtem rozległ się dźwięk gongu, który rozpoczął batalię dwóch tytanów, w tym nowożytnym koloseum. Oba olbrzymy stanęły w centrum kwadratowego pierścienia, zaczynając tym samym kontakt siłowy poprzez wejście w klincz. Zwycięzcy niestety nie było, albowiem ów zwarcie po chwili zostało zerwane, gdyż obie postaci posiadały podobne zasoby siły. Nagle znikąd Abyss wyprowadził Headbutt. Posiadacz tytułu mistrza Stanów Zjednoczonych został objęty w biodrach, aby otrzymać akcję o nazwie - Belly To Belly Suplex. Mrokiem i siłą nieczystą, obie postaci otoczone zostały wybrane, aby nawrócić wszelakie istoty ludzkie na złą drogę... Dzieło z piekieł wysłane, odchyliło swą głowę, aby poprawić włosy. Wtem Glenn podniósł swe wielkie cielsko, choć po chwili padł ofiarą cholernego Gut Kicku, po którym Parks zarzucił swą wielką rękę na szyję Kane'a i ścisnął ją. Odcinając dopływ tlenu swemu oponentowi, trzymał go tak w tej pozycji kilka sekund, po których wbił głowę rywala prosto w matę - DDT connecting!!! Prawdziwe piekło powróciło, aby was zniszczyć...

Arin, nie próbuj stosować prawie że archaicznych zwrotów, lub nietypowych odmian typu "znowuż" , bo to nie daje efektu, o jakim myślałeś. "Mrokiem i siłą nieczystą, obie postaci otoczone zostały wybrane, aby nawrócić wszelakie istoty ludzkie na złą drogę... Dzieło z piekieł wysłane (...)" Zabij, ale ni cholery nie rozumiem tego zdania. Wydaje mi się, że przecinek jest nie w tym miejscu, co potrzeba, dlatego tak to odebrałem. Poza tym, trochę ubogie słownictwo.

Macio, lepiej, ale bez szału. Potrafisz napisać dużo lepiej, jednak to stało na całkiem niezłym poziomie. Fajnie słownictwo, ten skok ku niebiosom mnie urzekł, opisałeś trochę obie postacie, za co plus, no i ogólniej to wyglądało przyjemniej.

Dalej Kane.

Krótka gra psychologiczna, rozgrywająca się pomiędzy dwoma gigantami, została wygrana przez Abyssa. Ta potyczka umożliwiła przejęcie inicjatywy wykonanie Belly to Belly Suplex. Szybko wykonana akcja została idealnie wykonana, co wykorzystał znowuż Abyss i odbijając się od lin wykonał Jumping Leg Drop. The Big Red Monster leżał idealnie w środku kwadratowego pierścienia, a Parks postanowił to wykorzystać zapinając tym samym Boston Crab

3x tap. Zwycięża Abyss.