Oszałamiająco potężny ból wręcz odbierał mi możliwość doświadczenia pozostałych bodźców, oddziałujących na mnie. Przytłoczona dotychczasowymi porażkami, zamknięta w świecie złożonym z bólu i rozpaczy. Jedynym co mogło mi teraz pomóc złapać drugi oddech, było wsparcie moich najdroższych fanów. Ci jak na zawołanie rozpoczęli rytmicznie klaskać, pobudzając mnie do życia. Uczucie otępienia w każdej możliwej części mojego ciała było straszne, jednakże przy pomocy wiernych mi Amerykanów udało mi się to przezwyciężyć. Ale czy tak naprawdę ktokolwiek na calutkiej arenie powinien się temu dziwić? Przez kilkanaście lat pokonywałam wszystkie przeszkody jakie na drodze postawił mi los. Przezwyciężając więc swoją niechęć do dalszej walki uniosłam się lekko na wyprostowanych dłoniach, omiatając spojrzeniem ring. Maryse najwidoczniej zaprzątnięta była własnymi myślami, ponieważ ani na moment nie zerknęła w moją stronę. To moja szansa! Sprawię by ta zdzira uniosła do góry białą flagę w geście kapitulacji, zupełnie jak jej Francuscy przodkowie kilkadziesiąt lat temu!

148 słów

Choć wszystko obracało się przeciwko mnie i najmniejszy gest, choćby ruch palcem, odzywał mi się w głowie niczym młot pneumatyczny, musiałam dokończyć kampanię. Mała bitwa zadecyduje o losie tej wojny. Brie wciąż była na macie, ja z resztą też, ale miałam w sobie więcej samozaparcia. Łapiąc się środkowej lin udało mi się podciągnąć i stanąć na nogi. Równowaga - tego mi teraz było potrzeba. Chwilę mi zajęło nim doszłam do siebie. Musiałem też poprawić włosy, by wyglądać schludnie. Mimo wszystko.

Gdy odzyskałam nieco sił, a Bellaska podniosła się z kolan zaatakowałam. Jakimś cudem jednak chybiłam. Brie stała obok mnie uśmiechnięta ze swojego szczęścia. Szybko zdjęłam go z tej parszywej gęby. Wyprowadziłam bowiem błyskawiczny French TKO, który zupełnie zaskoczył ją, jak i całą widownię. Rywalka padła ponownie na matę niczym trafiona piorunem, a ja wbiłam w nią swoje mroczne spojrzenie. "NIKT NIE STANIE MI NA PRZESZKODZIE. NIIIKT!!! TO JA JESTEM KRÓLOWĄ!" Dałam upust emocjom, potrzebowałam tego. Tak samo, jak zakończenia tego pojedynku. Chwyciłam Brie za kudły, spojrzałam jej prosto w oczy, uśmiechnęłam się szeroko, złożyłam na jej ustach soczysty pocałunek, by ostatecznie zakończyć to wszystko pięknym French Kiss! Od razu rzuciłam się do przypięcia. Śpij słodko, kochana...