Mistrzyni po poprzednim ataku leżała rozłożona na macie. To tylko podkusiło mnie do jej ponownego zaatakowania! Pomogłam jej wstać wyłącznie po to, by ponownie powalić ją przy pomocy STO *UM na środek ringu! Następnym ruchem w tej walce było obrócenie jej na brzuch i zapięcie Camel Clutch!

- Maryse odklep! To już twój koniec! Jesteś za słaba!

*UM Technics

Przepraszam, jestem w górach (mam ferie) do końca tygodnia. Barni przejmiesz tę walkę za mnie, ja nie będę jej przeciągał. Naprawdę jeszcze raz przepraszam.

Maryse to heel, więc takie zachowanie jak najbardziej do niej pasuje. Kontra oczywiście udana. Sędzia dolicza jednak do 2, a obie zawodniczki powoli się podnoszą. OS na max 250 słów. Powodzenia!

+24, jestem niestety zmuszony. Sprawy ważne.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"JESTEŚ NIKIM! WRACAJ SKĄD PRZYSZŁAŚ, KANADYJSKA WYWŁOKO! TAKA Z CIEBIE KRÓLOWA? PRZEGRASZ TO!!!"

Czułam się jak skazaniec prowadzony na śmierć. W mojej głowie własne myśli toczyły nierówną walkę z salwami wrogich okrzyków. Zostałam zdradzona przez wszystkich poddanych...Po chwilowej dominacji, spadłam z piedestału na twardy grunt. Upadek otworzył mi oczy. Zrozumiałam, że nie mogę nikomu ufać. Nawet samej sobie. Powinnam przecież zareagować jak najszybciej, a pozwoliłam potraktować się jak przydrożną dziwkę. Ten ból jest dużo bardziej dotkliwszy, niż ten zadany ciału. Zranionej dumy nic nie jest w stanie wyleczyć. Siedząc oparta na linach, desperacko szukałam drogi ucieczki, lub jakiegokolwiek wsparcia. Pomoc jednak nie nadchodziła. Wszędzie czaił się wróg, a ten najgorszy stał przede mną i cieszył się mym nieszczęściem. Jej wzrok przeszywał me obolałe ciało, a szyderczy uśmiech zaciskał kajdany wokół mego serca. Nie mogłam nic zrobić. Zdetronizowana Królowa musiała skapitulować...

"DALEJ MARYSE!! WIERZĘ W CIEBIE! DASZ SOBIE Z NIĄ RADĘ! WSTAWAJ SKARBIE!"

Gdzieś, spośród tysięcy głosów, mój instynkt wyłowił jeden, niezwykle mobilizujący krzyk. Czyżbym już doszczętnie zwariowała? A może po prostu słyszę to, co chcę usłyszeć? To nie miało sensu, a jednak...uwierzyłam w siebie. Gdy obróciłam głowę znalazłam tego, który mnie wspierał. To Miz robił wszystko, bym nie straciła wiary. Słodki kretyn. Uparty, zawzięty, irytujący...Powinnam się od niego uczyć. Miał rację. Nie mogłam się poddać. Nie utracę mego złota. Gdy Brie zmierzała w moją stronę, zareagowałam błyskawicznie. Kiedy poczułam jej oddech, postąpiłam niegodnie Królowej, lecz godnie kurewskiej zołzy. Splunęłam jej w twarz i wyzwoliłam się z niewoli. Następnie poderwałam się na nogi, wzniosłam do góry dwa palce i zaczęłam irytująco naśladować jej taunt. Sarkastyczne "YES! YES! YES!" zagłuszyło całe towarzystwo. Nadszedł czas na zemstę.

276 słów.

"YES! YES! YES!" - Ten okrzyk stanie się chyba moją domeną. W jednej chwili uciekłam katu spod topora, oraz na nowo zjednoczyłam sobie poddanych. Brie wciąż wycierała z twarzy moją flegmę, a ja z uśmiechem na twarzy szykowałam się do ataku. Gdy wybiła odpowiednia chwila, wystrzeliłam jak z procy i zwaliłam rywalkę z nóg potężnym Clothesline'em! Bellaska trzymała się za nos, a ja podchodząc do lin wykonałam swój taniec, wprawiając wszystkich mężczyzn w zachwyt, a w szczególności tego, którego teraz najbardziej chciałam zauroczyć. Miz siedział na trybunach i wpatrywał się we mnie jak w obrazek. Nie dla Ciebie chłopcze ten widok...ale dziękuję. Kątem oka dostrzegłam, że Brie w końcu się podnosi. Wykorzystałam ten fakt i po nabraniu rozpędu, ponownie wytrąciłam ją z równowagi wykonując widowiskowy Spear! Jakby tego było mało, jeszcze raz nabrałam rozpędu i tym razem wbiłam się w jej szyję, wykonując perfekcyjny Leg Drop! Tłumy znowu szalały, a ja marzyłam tylko o tym, by zakończyć te starcie.

Jej ból sprawiał mi radość. Chciałam patrzeć na jej łzy, które wyroni z mojego powodu. Obalona Królowa wstępowała na tron. Powracał czas tyranii! Publiczność była mieszanie nastawiona do moich poczynań, lecz nie interesowało mnie to. Chciałam im tylko udowodnić, że jestem wstanie wykaraskać się z całego zła.

Chodź Brie. Już niedługo obie udamy się na zasłużony wypoczynek. Szepcząc te słowa do ucha rywalki, szykowałam się jednocześnie do mocnego uderzenia. Chwyciłam ją za włosy, następnie poderwałam w powietrze, zrobiłam obrót i wykonałam piękny Spinning Side Slam Backbreaker! Fani osłupieli, a ja nie miałam zamiaru na tym poprzestać. Korzystając z faktu, iż znajdowałyśmy się na środku ringu, usiadłam na oszołomionej rywalce i zapięłam na niej swą koronną dźwignię ( French Pain ). Nie miała drogi ucieczki, a ból był nieznośny. Moje złoto było bezpieczne.

Ból był nie do zniesienia. Postanowiłam jednak powalczyć z przeciwnościami losu, dokładnie tak jak nauczono mnie w wojsku. Moje wolne dłonie były wspaniałym sposobem na ucieczkę od kłopotów - podparłam się na nich ciężarem swojego ciała, dając nogom miejsce do popisu. Podciągnęłam je do siebie, pozostając ciągle w rozkroku. Może i przypominałam przez chwilę wielką ropuchę, co zapewne rozśmieszyłoby Kanadyjkę na ten widok. Po chwili nie było jej jednak do śmiechu, gdy lekko wyprostowałam się po odepchnięciu rękoma od maty i mozolnie poczęłam wstawać. Dodatkowo schwyciłam Maryse za nogi, by nie pozwolić jej ześliznąć się za moimi plecami, tak by nie mogła wyprowadzić kolejnego ciosu. Mając więc ją w idealnej pozycji, stojąc, zrobiłam dokładnie to samo co kilka minut wcześniej - powolnym krokiem przeszłam tyłem do narożnika, wbijając weń ciało Mistrzyni i przygniatając je dodatkowo swoim ciałem. Dołożyłam do tego również uderzenie łokciem w czaszkę przeciwniczki, niemal kopiując swoje ruchy przy wyjściu z poprzedniej dźwigni!

Jutro próba i takie gówna, jak wrócę to będę zmęczony - +24H