Po ostatniej akcji wykonanej przez CM Punka, publiczność wybuchła gromkim cheerem, a Best In The World podniósł się na równe nogi. Philip rozejrzał się po sali i otarł pot z czoła. Trzeba było brać się do roboty. Brooks chwycił swojego rywala za włosy, po czym brutalnie podniósł go do góry. Ambrose krzyczał z bólu, ale sam sobie na to zasłużył. Chicago's Own chwycił głowę rywala pod pachę, po czym zaaplikował na nim Inverted Suplex! CM Punk nie czekał - błyskawicznie podniósł mistrza WWE, po czym wykonał na nim KENTA Combo, pod wpływem którego to Dean przysiadł w narożniku i chwycił się za bolący tors. Punkston zaś cofnął się o kilka kroków, po czym zaszarżował z krzykiem na oponenta i wykonał na nim Cornered Shining Wizard! Publiczność szalała!

Niedobrze. Punk odzyskał inicjatywę, jednakże mam teraz szansę na przejęcie jej. Wysłano mnie w narożnik. Przed kolejnym atakiem, Brooks przygotował się, po czym ruszył na mnie z zawrotną prędkością. Znając mojego rywala, przewidziałem, że ten będzie chciał zaatakować mnie Shining Wizardem, więc gdy Phil jest dosłownie przy mnie i już wychodzi w górę wystawiając kolano, sprytnie ustawiam go sobie na barkach i wykonuję Powerbomb, tym samym kończąc jego ofensywę.

Pomysł jest z walki Takera z Punkiem (WM 29)

Inicjatywa przepadła równie szybko, jak się pojawiła. Drobna chwila nieuwagi, jeden błąd - to wystarczyło, aby mistrz WWE zniwelował zamiary pretendenta, powalając go na matę. CM Punk przekoziołkował do tyłu pod wpływem silnego zderzenia z rzeczywistością (a może raczej - z deskami). Targały nim mieszane uczucia. Był wściekły, zażenowany, rozgoryczony. Zostanie WWE Championem było marzeniem Brooksa, ale na drodze do jego realizacji stał on - Dean Ambrose. Ex-Moxley był wyjątkowym zawodnikiem - młody, sprytny, w pełni sił. Należał się mu szacunek i Chicago's Own, gdzieś w głębi duszy, respektował rywala. W tym momencie jednak - nie miało to żadnego znaczenia. Straight Edge Savior podniósł się na równe nogi za pomocą lin, po czym westchnął ciężko. Batalia dopiero się zaczynała - wygrać mógł każdy. Stawką było jednak nie tylko mistrzostwo WWE, ale również to, co dla każdego zawodnika najważniejsze - honor.

***

CM Punk przypomniał sobie wydarzenia z TLC - tytuł WWE był na wyciągnięcie ręki, ale Ambrose zniszczył wszystko, co było dla Philipa ważne. A teraz? Dean pozwalał sobie na o wiele za dużo - odważył się oblać twarz Lidera Straight Edge Society butelką nędznego whisky. O ile wcześniej Best In The World starał się być spokojnym, o tyle teraz jego nerwy wzięły górę nad rozsądkiem. Brooks zacisnął pięści, po czym podszedł zdecydowanym krokiem do klęczącego mistrza WWE. Chwycił go za włosy, ale wtedy wydarzyło się coś niespodziewanego - Ambrose wykonał uderzenie poniżej pasa i zaśmiał się głośno, stając nad Punkiem. Czy tak powinien zachowywać się prawdziwy mistrz? Ex-Moxley prowokował Philipa ciosami "z liścia" w twarz, ale nie wiedział co go za chwilę czeka, albowiem gdy tylko Dean zamierzał wykonać kolejne uderzenie, został powalony przez silną maczugę w plecy od Ryana!


Limit słów: 250/250
Dodatkowy limit: 30/30

Udało się. Jeden kluczowy moment znów odwrócił losy całego starcia. Wydawałoby się, że nie będę w stanie obronić się przed kolanem, po którym większość rywali dosłownie odpływa. Gdyby tego było mało, ofensywę Brooksa zdołałem przeinaczyć w pułapkę uwalniając się choć na chwilę spod nacisku lidera Straight Edge Society. Żeby unieść Punka, a następnie cisnąć nim w matę potrzebowałem sporej ilości siły. Biorąc pod uwagę jakie manto otrzymałem wcześniej, na wykonanie Powerbombu ledwie jej starczyło [siły], co można było dostrzec po moich chwiejących się kolanach oraz upadku na narożnik. Stojąc w kącie, sprawdzałem czy każdy z zębów jest na swoim miejscu, kiedy Punkster błyskawicznie wstał i ponownie ruszył prosto na mnie. Co to to nie. Szanuję osoby zdeterminowane do zdobycia swego upragnionego celu, lecz nie ze mną te numery. Punkowi nie udało się raz i nie uda drugi. Gdy mój oponent znajdował się literalnie przede mną, szybko przeszedłem pod ręką rywala unikając ataku, najprawdopodobniej Clothesline'a. Na widok takiego pudła, WWE Universe wydała z siebie głośnie "OH", a po tym jak dobiłem Phila Low Dropkickiem (uni), publika zaczęła nieprawdopodobnie buczeć. Kubki z napojami ponownie poszły w ruch. Omijając je niczym badass, oparłem się na liny i z szerokim uśmiechem na ustach począłem rzucać w stronę Punka jak i ludzi zebranych dookoła ringu liczne obelgi, oszczerstwa.

Pomimo tego, że wyglądałem na wesołego, ból oraz zawroty głowy nie ustępowały. Ciągle czułem to cholerne dudnienie w głowie, pulsujące ręce, skronie, a także wysuszone oczy. W tym starciu nie ma czasu nawet na mrugnięcie. Krótko mówiąc: jest ciężko, ale nie na tyle, by wyjść dziś stąd na tarczy.

250/250
11/30

Było blisko... Zbyt blisko... Na całe szczęście jednak, Dean wpadł w pułapkę i zupełnie zignorował czające się wokół ringu Straight Edge Society. Teraz przyjdzie mu za to zapłacić, bo nikt nie powinien zadzierać z CM Punkiem. Mason Ryan brutalnie podniósł Ambrose'a do pionu i wykręcił jego ręce do tyłu, dając Philipwoi możliwość ataku. Chicago's Own uśmiechnął się lekko, po czym podniósł się z pozycji klęczącej i uderzył kolanem w twarz rywala. Cios był wymierzony perfekcyjnie - z nosa mistrza WWE buchnęła strużka krwi, a publiczność westchnęła głośno. Brooks pokręcił głową, po czym cofnął się o dwa kroki, a następnie wykonał Superkick, powalając WWE Championa na matę. Ex-Moxley krwawił dość obficie, ale szybko podnosił się na równe nogi, a przynajmniej próbował. Mason Ryan przytrzymywał go, aby pozwolić Straight Edge Saviorowi na bezpieczny atak. Punk nie czekał długo - wykonał Step-Up Enzugiri! W tym samym czasie, Luke Gallows wkroczył do ringu, dźwigając na plecach stół. Publiczność zaczynała ostro szaleć, a Chicago's Own rozstawił stół w narożniku, po czym posadził przy nim rywala. Pomocnicy Philipa przytrzymywali oponenta, a Punkston wziął rozbieg, po czym zaaplikował na Championie Cornered Shining Wizard! Cóż za emocje!

Pod wpływem silnego uderzenia, stół złamał się na pół, a publiczność wykrzyknęła głośne "HOLY SH*T"! Ambrose przykrył się szczątkami stołu, ale przed brutalną rzeczywistością nie było ucieczki. Mason Ryan i Luke Gallows błyskawicznie postawili go na chwiejne nogi, a CM Punk wziął krótki rozbieg, po czym wykonał Calf Kick, pod wpływem którego to Ex-Moxley oparł się o narożnik. Straight Edge Society chwyciło jego ręce przy samych łokciach, aby uniemożliwić mu jakikolwiek ruch. Nadchodził bowiem czas na coś specjalnego. Chicago's Own cofnął się w przeciwny narożnik, po czym ruszył na rywala i wykonał Corner High Knee & Bulldog Combo! Dean pewnie chciałby to skontrować, ale Ryan i Gallows skutecznie mu to uniemożliwiali. Ledwie przytomny mistrz WWE upadł na matę, a Brooks uśmiechnął się lekko. Wskoczył na jeden z narożników, po czym uniósł do góry rękę w geście oddania hołdu dla Macho Mana. Następnie, wyskoczył i wykonał na leżącym Deanie Diving Elbow Drop z umiejętnością High Flyer, po czym przeszedł do przypięcia! Publiczność szalała!

Punk podnosi wzrok na sędziego z niedowierzaniem, po czym pokazuje mu, że liczył trochę za wolno. Arbiter jest jednak nieubłagany i nakazuje kontynuować walkę. Brooks przygryza wargę, po czym nakazuje swoim pomocnikom podnieść mistrza WWE na równe nogi. Ambrose jest już ledwie przytomny i chwieje się na nogach, najwyraźniej nie kontaktując, co dzieje się wokół niego. Straight Edge Leader uśmiecha się lekko, po czym wykonuje charakterystyczny taunt.

It's time to go to sleep, Dean!

Ambrose nawet tego nie usłyszał. Luke Gallows i Mason Ryan ułożyli mistrza WWE na barkach Punka i byli gotowi na wszelką ewentualność. Nigdy nie wiadomo, co może zrobić nieobliczalny Ex-Moxley, prawda? Straight Edge Society, na wszelki wypadek, przytrzymywało leżącego na barkach CM Punka Ambrose'a, aby żadna ucieczka nie przyszła mu do głowy. Brooks krzyknął coś głośno, po czym wykonał Go To Sleep! Publiczność wstała z miejsc, a Philip przeszedł do przypięcia.

Nie jest dobrze. Niby skontrowałem nadchodzące kolano od Punka, lecz ten niczym maszyna wstał i jak gdyby nigdy nic kontynuował ataki w wyniku czego otrzymałem już kilka lekkich ciosów oraz signature move. Teraz, Brooks zbierał się do czegoś innego. Do czegoś co powinno zakończyć nasze dzisiejsze starcie...

Ryan oraz Gallows trzymali swoje głowy pod moimi pachami podtrzymując mnie swojemu szefowi, by ten zaraz "ułożył mnie do snu". Punk złożył ręce i jak do dziecka powiedział do mnie lekko się schylając: "To koniec, Dean. Dobran..." - przemowę Phila przerwało brutalne kopnięcie wprost w szczękę! Brooks padł na matę, a ja uwalniając ręce, uwalniam także swoją nienawiść, którą trzymałem od początku batalii. Łokcie poszły w ruch. Raz na Ryana, raz na Luke'a. Byleby uderzać. W końcu obróciłem się i dwóch osiłków zacząłem obarczać licznymi punchami. Gallows i Mason próbowali się bronić, lecz w końcu przełamałem ich barierę obronną. Gallows padł na liny, z resztą Ryan tak samo. Obaj wysłannicy Brooksa stali obok siebie. Idąc za ciosem, ominąłem leżącego Punka sprawnym ruchem, by później wyrzucić z ringu dwóch dryblasów jednym Clothesline'm.