wchodzę.

No dobra. Zatem KŁ na 350 słów.

Wypełniona po brzegi hala obserwowała przygotowujących się do pojedynku wojowników. Który z nich miał okazać się lepszy ? Tego nie wiedział nikt, jednak faworytem był, potężnie zbudowany syn zielonego buszu. Kto mógł stawiać na Trenta Barrete, który był mniejszej postury ? Jedyną osobą która w to wierzyła, był on sam. Mimo iż był posiłkiem dla głodnego drapieżcy, on nie śmiał wątpić w swój końcowy sukces. Po charakterystycznym dźwięku, który zaczynał dobiegać do wszystkich obserwujących i dla samych walczących, myśli odeszły na bok.. Teraz liczyło się tylko jedno - przetrwać w tej dżungli ! Leo Kruger wytropił mnie swoim wzrokiem, który był paraliżujący. Przypominał mi potwora ze snów, czy miałem dość siły by się przed nim obronić ? Musiałem polegać na swoim sprycie i zmyśle szybkości który był na wyższym poziomie niż u rywala. Ten, swoim powolnym krokiem zbliżał się ku mnie. Nie chciałem być gorszy, choć wewnątrz czułem że będę na przegranej pozycji. Moja zastygnięta w spokojnym wyrazie twarz, zakrywała panikę, nie mogłem dać po sobie poznać że się boję. Bo rywal miałby sporo satysfakcji i na samym początku dałbym sobą pomiatać. Staliśmy bardzo blisko siebie, rywal chciał mnie sprowokować. Nie wiedząc kiedy wyprowadziłem Slap'a. Naprawdę to zrobiłem ? Pomyślałem i wnet ujrzałem szyderczy uśmiech konkurenta, jak gdyby to uderzenie nic dla niego nie znaczyło. Teraz już nie było odwrotu, musiałem iść do przodu i tym samym serią Elbow Strike'ów doprowadziłem, że rywal opierał się o narożnik. Nie było mu wcale do śmiechu, widziałem jak pulsuje ze złości. Musiałem wykonać jakąś niezbyt trudną, ale szybką akcję i wpadłem na pomysł Roundhouse Kick'u po którym przeciwnik się zachwiał i nadal był oparty o narożnik. Wziąłem głęboki oddech i oddaliłem się z zamiarem wykonania Springboard Corner Back Elbow'u, który zadziałał piorunem. Kruger odszedł od narożnika, Snapmar'em załatwiłem przywitanie z matą. Nie czekając ani chwili dłużej dołożyłem bolesny Knee Drop. Szybka kombinacja podziałała ! Co ja robię ?! Pomyślałem. Zdołałem w szybki sposób zdominować oponenta, co wydawało mi się mało prawdopodobne, a jednak. Teraz nie mogło być chwili zawahania, musiałem cały czas napierać na leżącego rywala..

342/350

Nie kopie się leżącego, lecz w moim przypadku nie mogło to zadziałać. Rywal był zbyt silny, abym wdawał się z nim w pojedynki siłowe. Rywal jest nieprzewidywalny, nie wiadomo co do głowy mu przyjdzie, więc chciałem go jak najbardziej osłabić, póki miałem okazję. Kruger leżał na deskach ringu, ja natomiast odbiłem się od lin i w pełnym biegu wykonałem piękny Running Senton. Wydostałem się dość szybko z ringu i chwyciłem dwie paczki świąteczne, z którymi udałem się do ringu. Rywal zaczął się podnosić, jedna paczka leżała na macie ringu, drugą trzymałem oburącz. Wnet gdy konkurent podniósł się z maty, ta paczka którą trzymałem, wbiła się w głowę Krugera przez co ten nic nie widział. Chwyciłem jedną z nóg i wykonałem tym samym Dragon Screw na pudełko, które wcześniej już leżało. Rywal zwijał się z bólu, lecz nie widział co szykuję, bo miał prezent świąteczny na głowie. Wszedłem na narożnik i wykonałem niezwykle efektownie wyglądający Moonsault Leg Drop .

Wszystko idzie jak po maśle, nie spodziewałem się takiego początku pojedynku. Chwilę poczekałem aż rywal się podniesie, nadal pudło znajdowało się na głowie, wyglądał niezwykle komicznie. Chwyciłem go i wykonałem z miejsca Tilt a Whirl Backbreaker, choć Kruger do najlżejszych nie należał. Ponownie osłabione plecy dawały mu się we znaki, teraz chwilę mógł odpocząć na macie. Ja przeszedłem za jego plecy i udałem się na apron, gdzie czekałem na podniesienie się rywala. Chwilę później się podniósł, a ja wyskoczyłem z pomocą lin wykonując Kick of Death. Pod wpływem uderzenia paczka spadła z głowy rywala. Radość widowni była przeogromna, po raz pierwszy takie coś ujrzałem. Dało mi to solidnego kopa, chciałem im dać coś więcej i wpadłem na pomysł wykonania 720 DDT, który udało mi się spełnić pomyślnie..

Kick of Death - UM. High - Flyer

Zostałem upokorzony przez kolejnego, żałosnego żółtodzioba. O nie sytuacja sprzed tygodnia, kiedy to przegrałem dwie walki, więcej się nie powtórzy. Przynajmniej nie teraz kiedy mam szansę na powrót do gry. Trent wyniósł mnie w powietrze i już ma zamiar wcisnąć mnie w śnieżnobiałą mate ringową. Muszę coś wymyśleć, zanim oponent całkiem mnie zdominuje.

Na początek, jako, że jestem cięższy od Barrety, staram się nieco utrudnić mu zadanie w wykonaniu owej akcji. Jak? Otóż kiedy trzyma mnie na swoich barkach przodem, do wbicia mnie w matę, to próbuję ześlzgnąć się z jego barków, a gdy znajdę się za jego plecami, to z całej siły odpycham go rękoma w najbliższy narożnik. Zamroczony uderzył się przodem o stalowy kąt kwadratu, a ja postanowiłem odsunąć się kilka kroków, aby się uspokoić.


*Tylko taki pomysł mi przychodził do głowy.

Nadeszło moje pięć minut! Zamroczony rywal wyszedł z narożnika, toteż wykorzystując to, wykonałem silne kopnięcie w korpus Barrety, by chwilę później wykonać silny Snap Suplex. To nie był jeszcze koniec znęcania się nad Trentem. Przepełniony agresją, wyrzuciłem go z ringu serią stompów, a następnie posłałem go irish weap'em w choinkę. Trent zamroczony wpadł na zielone drzewko, a ja dorzuciłem kilka stompów i podniosłem go do pionu, lecz tylko po to aby wykonać potężny Sit-out Powerbomb na duży prezent, stojący obok. Na koniec pierwszej fazy ataków, znów podniosłem ciało oponenta, które z całej siły posłałem w metalowe schodki, po czym przechwyciłem cukrową laskę, którą zacząłem tłuc tors antagonisty. Wszystko zakończyłem silnym Russian Leg Swep on box with christmas baubles. Masa cienkich bombek została rozwalona przez cielsko rywal. Oj nie ładnie Trent!