Wszyscy się spodziewali w tej chwili potwora w masce na jedno oko... Aczkolwiek to nie jest jego theme song! Jest to muzyka wejściowa Chris Sabin'a który jest już na rampie. Rozejrzałem się, fani poznali mnie już na ostatnim RAW na którym zniszczyłem Corey'a Graves'a w swoim debiucie. Zszedłem w dół rampy, wszedłem na apron a nastepnie przeskoczyłem nad trzecią liną wchodząc do ringu. Wskoczyłem na narożnik, a tam "strzelając" z palca do publiczności oraz kamery pokazałem swoje dobre ja...





Słabe wejście pisane o drugiej w nocy @.@ Zmęczony jestem itp. Jak napiszę łaadne wejście to zedytuje w swoim czasie

"#Mod nWU™ Hardyz - Dzisiaj 01:41:51 - [ 28477 ChatBox Postów ]

Maupa jak nie wbije Abyss do walki w pre show to pozwalam ci wbić" - Pozwolenie na wejście jest

Gong, KŁ, max 450 słów.

G*O*N*G!

Mężczyzna w czarno-białych barwach, nakazał trzem śmiałkom, rozpocząć ten ciekawie zapowiadający się pojedynek. Kane krążac niecierpliwe między dwoma narożnikami, wpatruje się w dwóch zawodników, którzy czekają na moment do odpowiedniego ataku. Nagle kierunek demona został skierowany przeciwko Mizowi i Sabinowi. DDS czując wściekłośc, zacisnął pięście i wziął rozbieg, wykonując double clothesline! Obaj padli na mate, lecz nie na długo, bowiem od razu wstali na nogi, łapiąc się na kolejny double clothesline! Big Red Monster, postanowił skupić się na Chrisie Sabinie. Glenn nie czekając, podniósł rywala za głowe i korzystając z takiego momentu, wykonał kilka headbuttów, które nieco zwaliły oponenta z jego nóg. Isaac, puścił Joshue, po czym odbił się od lin i wymierzył potężny Running Clothesline! Do uszów potwora, doszło dośc wyraźne buczenie, na widok niszczonego Sabina. Uwielbia takie reakcje, bo wie, iż jest najbardziej znienawidznym zawodnikiem w WWE. Na jego gębie widać było lekkie zmęczenie oraz wściekły wyraz twarzy. Wyraźnie było widać, iż jest tu tylko po to aby okaleczać i hamować każdego, kto mu staje na drodze. W pewnej chwili do jego uszów dobiegło wstawanie, pyszałka Miza. Gwałtownie się odwrócił, widząc obraz wystrasznego Mike'a, spokojnie do niego podszedł, w ostatniej chwili, złapał jego noge i brutalnie sprowadził na środek ringu. Puścił jego kończyne, lekko zakręcił ręką i poczęstował The Awesome One kilkoma uderzeniami. Zamroczony The Chick Magnet, chwiał się na nogach, widząc tylko mgłe w oczach, po chwili zaowocowało to w szanse wykonania kolejnej akcji. The Devils Favourite Demon, wiedział, że to jest woda na młyn dla niego, toteż rzucił się na liny i wymierzył potężne kopnięcie podeszwą, znane jako Big Boot. Mike wyślizgnął się z rinu, mając na twarzy świerzy, czerwony odcisk na jego swojej twarzy. Kane wpatrywał się w nieprzytomnego Miza, a po chwili skierował swoje oczy na siedzących ludzi w pierwszym rzędzie. Wyraźnie było po nich wiadać, podenerwowanie do dalszej męczarni ich ulubieńców. Big Red Machine oblizał wargi, łapiąc chwlile oddechu, spowodowanego dużą ekscytacją i zawziętością w tej ciekawej batalii. Z jednej strony, był nadal wściekły, bowiem czuł, że to mu nie wystarcza. On chce nadal serwować udręke i płacz swoim rywalom, w końcu to on jest wybrańcem Lucyfera spod ziemi, bowiem nikt nie umie wypełniać jego zadania jak Kane! Belzebub wszystko widzi, jak jego ulubiony demon wypełnia owe zadanie... Charismatic Creature zerwał się ze swojego miejsca i wyszedł z ringu wtrącając się do brawlu jego rywali. Byli tak zmęczeni, że Isaac bez problemu poradził sobie z użerającymi konkurentami. Serwując każdemu po jednym uderzeniu, błyskawicznie zasięgnął po stalowe krzesełko, co było złą wiadomością dla jego współzawodników. Agresywny Thomas, po kolei wymierzył potężne chairshoty, które powaliły jego rywali już po paru uderzeniach. Czyżby, to był przedsmak tego pojedynku??

Forma przeciwników nadaje atut pojedynkowi i cenę sukcesu... To będzie godny podziwu starcie - takie słowa przemykają przez mój mózg z fenomenalną prędkością... Każdy opętaniec próbuje zaplanować co stanie się dzisiejszego wieczoru. Jednakże nawet ja nie wiem ile sprawię bólu dzisiejszym ofiarą. Kane - Demon zła i ciemności, The Miz - Uważający się za niesamowitego. Wiem jedno, dzisiejsza walka będzie rewelacyjna...



Dźwięk metalu obudziłby nawet głuchych. Publika na arenie zamilkła, patrząc na naszą trójkę która była w pełnym skupieniu. Moje możliwości fizyczne, dają mnóstwo do myślenia, czy poradzę sobie z przeciwnikami większej postury? Tutaj oczywiście moja o wielkiej czerwonej maszynie, a kto w to wątpi!? Nazywam się Chris Sabion i jestem przyszłym mistrzem, ot co! Oczywiście, nie mogę zacząć zbyt rygorystycznie, ani też czekać wiecznie, najlepszym sposobem, a za razem sprawdzonym, jest zaskoczenie przeciwnika. Mr. Awesome wpatrując się w Kane robi wielki błąd, co pomaga mi w zaatakowaniu go. Bowiem jest on zdezorientowany tak więc mam szanse. Stojąc nie daleko Miz'a, po chwili wziąłem rozbieg i po prostu ogłuszyłem go na jakiś czas akcją jaką jest Rolling Elbow! Amerykanin niczym szmaciana lalka wita się z matą. Jest to dopiero początek walki, a owy rywal jest już na deskach. Pozostał mi Kane który przez ten cały czas wpatrywał we mnie swoje ślepia... Raz kozie śmierć! Zagalopowałem... będąc w wielkiej prędkości, przy rywalu padam na matę, jednocześnie prześlizgując się pod jego poszerzonymi kończynami! Idealny moment zaskoczenia, ciężko wyfantazjować sobie lepszy, dlatego kiedy rozkojarzony Kane odwróci się, w tym czasie wstaje na równe nogi, by wykonać swój perfekcyjny plan! Zanim to oponent będzie mógł ogarnąć swoją sytuację, inkasuję on potężny kop na twarz - Ezuigiri Kick! Oba rywale na macie, świetnie. Wspaniały nowy nabytek WWE pokazał klasę. W dewastującą metodą udało mi się opanować sytuację w kwadratowym pierścieniu, teraz wszystko zależy ode mnie, od mojego dobrego serca, lub chęci zdewastowania oponentów którzy smacznie poszli spać. Aczkolwiek ja nie zaprzestaję, wybijam się ku górze nad wielkim czerwonym potworem aby wylądować mu prosto na brzuch akcją jaką jest Jumping Senton. Rywal zdecydowanie odczuł ból na swojej skórze. Oh yeah! Teraz nie ważne co publiczność sądzi o moich poczynaniach, nie ważne są odczucia komentatorów, nic nie zdejmie mnie z fali, nic nie może doprowadzić do mojej pomyłki! Teraz ważne jest tylko to, żeby moja inicjatywa trwała jak najdłużej. Jak na razie rozdaje karty ja, jednak co będzie za kilka minut? Dowiemy się już niebawem...

ilosc słów: 396, unikalnych: 301

Sabin po poprzedniej akcji potruchtał obolały w stronę środka ringu. Ja wydostałem się z objęć narożnika i zwróciłem się w kierunku przeciwnika. Chris wyskoczył na mnie zupełnie tak jak by chciał wykonać Dropkick, jednak ja uciąłem jego zapały Hand Sweepem[NM]. Jeden z głowy. Kane był w tym samym czasie gotowy na otrzymanie kolejnego prania dupy. Z początku oparty o liny nie mógł ujrzeć moich przygotowań do ponownej próby powalenia go na matę. Nim tylko zdążył się obejrzeć potraktowałem go Discus Punchem[NM]! Wielka czerwona maszyna wypadła z ringu pod drugą liną po tym ciosie gdy ja parłem dalej do przodu. Christopher powoli starał się wrócić na nogi. Gdy ujrzałem jego próby powrotu do pozycji pionowej postanowiłem wziąć rozbieg i okopać jego tułów zawsze skutecznym Punt to Ribs'em[NM]. Moja dominacja trwała dalej i nie zanosiło się na jej koniec. Po obiciu Sabina wyturlałem się z ringu gdyż był to no count-out.

Będąc za ringiem sięgam pod stalową konstrukcję i wyciągam krzesełko które w moich rękach jest niczym broń masowej destrukcji. Podchodzę do obolałego Kane'a i mamy uderzenie krzesełkiem okraszone reakcją publiczności. Po chwili dodaję jeszcze jedno uderzenie krzesłem prosto w plecy "wielkiej czerwonej maszyny"! Zostawiłem tego biedaka i razem z krzesłem wślizgnąłem się znów wewnątrz kwadratowego pierścienia gdzie Chris wrócił na nogi. Rzuciłem w jego stronę krzesło które oczywiście złapał po czym wykonałem prosto w nie dynamiczny Dropkick! Sabin padł a obok Niego upadł przedmiot którym przed chwilą go pokaleczyłem. Złapałem przeciwnika za włosy i cisnąłem nim w kierunku lin Irish Whipem. Szybka akcja została zakończona Arm Trap Swinging Neckbreakerem[NM]. Wysoko uniosłem głowę i rzuciłem szczeniacki uśmieszek w stronę widzów zebranych dzisiaj na arenie. To był moment mojej pieprzonej chwały. Nie pozostało mi nic innego jak tylko wynieść Christophera ponownie, złapać go pod głowę i wykonać Snap Suplex[NM]* prosto na leżące na macie krzesełko! Ouuu...jestem bezwzględny!

*um. Technics

Jak mogło do tego dość!? Nie ważne jak to się stało, ważne jest teraz ta chwila, w którym mogę zasnąć na wieki wieków... Rywal chwycił mnie za rękę, a chwilę po tym za kark, dokładnie pod DDT Clutch. Wiedziałem, że to jest ta chwila na przejęcie inicjatywy! Po prostu to wiedziałem... Z całej siły uderzyłem go pod mostek, co sprawiło zaparcie mu oddechu w klatce piersiowej. Widziałem jego zakłopotanie, od razu mnie on puścił a ja robiąc obrót dobiłem go Rolling Elbow'em który powalił The Miza na matę...