Kontynuuję zatem poprzednią akcję...

Wysoko uniosłem głowę i rzuciłem szczeniacki uśmieszek w stronę widzów zebranych dzisiaj na arenie. To był moment mojej pieprzonej chwały. Nie pozostało mi nic innego jak tylko wynieść Christophera ponownie, złapać go pod głowę i wykonać Snap Suplex[NM] prosto na leżące na macie krzesełko! Ouuu...jestem bezwzględny! Chris zwija się z bólu po poprzedniej akcji kiedy ja napawam się chwilą swojego zwycięstwa. Czuję jak ten smak zbliża się do mnie z każdym sprzedanym ruchem. Widzę grymas bólu na twarzy przeciwnika...napędza mnie on tylko do jeszcze żywiołowszej walki. Przyciągam Sabina do siebie performując Snapmare Driver[NM]! Jeden z rywali odcięty od świata. Pora wziąć się za drugiego. Podchodzę do lin i wychodzę pod najwyższą z Nich za obręb ringu. Kane ruszył w moją stronę kiedy ugasiłem jego zapędy Gut Kickiem. Zgięty w pół Kane nie wierzył razem z większą częścią widowni. Wszyscy ujrzeli popisowy numer jakim jest Mizard of Oz[SM] prosto na twardą podłogę!

O tak... Nadszedł czas na moje pięc minut, które Miz zapamięta do końca swoich dni. Mike złapał mnie za głowe i już chce mnie przekręcić, wykonując tak zwany Mizard of Ozz. Jednak ja zachowałem trzeźwy umysł i wiem jak mam postępować. Otóż na początek, muszę skupić się z głową, która stanowi kluczową część wcześnie wspomnianej akcji. Swoją łepetyne, staram się uwolnić za pomocą szarpania, chcąc uwolnić z ddt clutchu. Tak się powinno udać, lecz na wszelki wypadek, przekładam swoją prawą noge, blokując noge oponenta.

Co z tego, że skontrowałem jego Mizard of Oz? Jak ten szczeniak dalej stoi na swoich nogach i wgapia się we mnie swoim ignoranckim wzrokiem. Jestem wściekły na widok Pana Niesamowitego, który uważa się za zwycięzce tego pojedynku. Zacisnąłem pięści, a moja twarz przybrała czerwony kolor, wyglądająca jakbym miał zaraz eksplodować. Gdy tylko widziałem tą gwiazde showbiznesu i jego zachowanie, miałem ochote wyładować swoją frustrację, do takiego stopnia, że ujrze go nieprzytomnego na noszach. W tej chwili nie czułem, żadnego zmęczenia ani bólu, bowiem byłem zmotywowany na maksa w stosunku do tej batalii. Kiwnąłem głową w geście kpiny, która miała za zadanie zagubić antagoniste w jego nienawiści, niedługo będzie się w niej tułać, krzycząc o pomoc. W pewnej chwili Pan Niesamowity się wystraszył mojego wyglądu i błyskawicznie czmychnął z ringu, co bardzo mnie rozbawiło. Powolnym krokiem chodząc po ringu, nagle wybuchłem swoim diabelnym śmiech, wskazując palcem na wystraszonego oponenta. Tymczasem mój ojciec, baczie obserwując moje poczynania, pogratulowal mi oklaskami, wznosząc do góry złotą urne. Szybkim ruchem złapałem się napiętych lin, oblizując swe wargi i oczywiście jak na wpatrując swój zmysł widzenia w żenujący widok przed jego oczyma. Pfff... I to ma być niesamowity? Chyba fenomenalny tchórz!

hmm... Dziadek w prawdzie nie przedstawil os zle, ale licza sie uczucia, a nie gesty. Exter ladnie napisal, lecz i tu czegos mi brakuje.Oficjalnie ciut lepszy jest post Dziadka i to Kane ma ini!

Miz przejmuję inicjatywę w ringu...

Dziadek czytaj tez posty przeciwników bo inaczej do niczego nie dojdziesz...

Miz atakuje dalej, lecz nie rusza na Sabina tylko na Kane'a!

___________________________________________

Miz - atakuje przeciwnika...
Kane - opiera się o narożnik, próbując złapać oddech...
Sabin - powoli się podnosi, jednak nadal słabo kontaktuje...

___________________________________________

Edit: Ja sędziuje od opisu sytuacji Kevinku ;*

Ostatnio edytowany przez Rafi (2013-08-28 15:03:27)

Skull Crushing Finale!! I Kane umierając wturlał się z ringu...

Sabin powoli się podnosi i patrzy na Miza...

Kto ładniej max 300 słów (ile.liter.pl)...

Miz - wraz z Sabinem walczy o inicjatywę...
Sabin - wraz z Mizem walczy o inicjatywę...
Kane - leży se po za ringiem i pUacze ;c...

Publiczność zebrana dzisiaj po brzegi w przepięknej arenie Suns w Phoenix eksplodowała. Pre Show serwowane przez WWE po raz kolejny nie zawiodło ich oczekiwań. Starcie tytanów jakim niewątpliwie można było nazwać nasze obecne poczynania było jedynie zapowiedzią elektryzującego pay-per-view. Po wykonaniu swojej akcji koronnej na "wielkiej czerwonej maszynie" odprowadziłem jego zesztywniałe zwłoki poza obręb ringu gdzie Kane się wyturlał. Czułem się w tym iście epickim momencie niesamowicie...jak stary, dobry Miz! Otarłem z czoła resztki potu i odwróciłem się w drugą stronę gdzie do kontynuowania starcia gotów był Chris Sabin. Widownia zrozumiała powagę sytuacji. Wszyscy czuli, że jest to kulminacyjny moment tej batalii. Z cwanym i pewnym siebie uśmieszkiem spojrzałem Christopherowi prosto w oczy. Zupełnie tak jak chciałbym bez słów zapytać: "I co teraz, twardzielu?". Wszelkie dźwięki z zewnątrz, teksty komentatorów a nawet okrzyki fanów rozpłynęły się w powietrzu zupełnie nie docierając do mojej świadomości. Liczyło się teraz tylko jedno...ja i Sabin wewnątrz kwadratowego pierścienia. Walka psychologiczna w końcu musiała się zakończyć. Nie muszę chyba mówić, że ją wygrałem. Ruszyłem w stronę przeciwnika pewnym tylko z pozoru krokiem. Musiałem być przygotowany na wszystko. Będąc już w pół dystansie z oponentem wymierzyłem w jego kierunku precyzyjny Gut Kick mający na celu ochłodzenie rozpalonych aż nadto zapałów uważającego się za nie wiadomo kogo "jobbera". Złapałem go oburącz za głowę i przekręciłem na świetną pozycję do Neckbreakera. Jednak to nie było to czego wszyscy oczekiwali. Obniżyłem jego pozycję i kątem oka spojrzałem na jego wyraz twarzy. Reflektory które świeciły dość mocno poraziły go po oczach. Nie dałem mu jednak długo czekać kiedy jego twarz spotkała się z moim kolanem po Swinging Facebreakerze[NM]! Chris padł jak trup a ja pozostałem jeszcze przez chwilę na kolanach aby wziąć głębszy oddech i odnaleźć się w bitewnym zgiełku.