Rozbrzmiewa theme Setha Rollinsa który pojawia się na rampie pewny siebie, dobrze przygotowany do zblizającego się starcia. Rollins spokojnie zmierza w stronę ringu gdy nagle...



Rozbrzmiewa "Just close your eyes" i Christian momentalnie wybiegający zza BS. Seth z miną typu "Co on tu robi?" odkręca się w strone niespodziewanego gościa który jest już kilka metrów od niego i wykonał mu akcję Spear na rampie! Seth nie wyglądał najlepiej, jęczał w niebogłosy a Christian przy buczeniu swoich byłych fanów z aroganckim uśmiechem zmierzał w stronę ringu. Zwiastowało to koniec Especials, Tag Teamu Justina i Christiana. Capitan Charyzma wszedł do ringu i nakazał sędziemu żeby rozpocząć pojedynek.


___________

Dwa wydarzenia

- Heel Turn Christiana
- Rozpadek Tag Teamu "Especials"

Mocno wkurzony moim miejscem na Raw posunąłem się do ataku na Rollinsa i wykluczenia go na jakiś czas. Wybrałem drogę na skróty do powrotu na swoje miejsce ale opłaca się, nie mam zamiaru spędzić kilku lat w low cardzie. Publiczność nie jest zadowolona z tego co zrobiłem ale to było konieczne żeby ludzie z brandu zaczeli traktować mnie poważnie. Teraz znajduję sie w ringu z moim już dawnym TT partnerem - Justinem Gabrielem, nie muszę nikomu przypominać że pokonałem go już na Birthday Show i zamierzam zrobić to ponowie dzisiaj - na King Of The Ring. Czas już odłożyć na bok kalkulacje, przemyślenia i pójść pokazać wszystkim co tak naprawdę potrafię. Sędzia jest  już gotów rozpocząć ten pojedynek, pierwszą walkę poł finałową o tytuł Króla Ringu. Spokojnie opuszczam swój narożnik rzucając w strone rywala arogancki uśmiech który jeszcze bardziej potęguje jego złość. Sędzia nie pozwala nam dłużej czekać i nakazuje zabić w Gong! Wraz z dzwiękiem gongu rzuciliśmy się sobie do gardeł niczym dwa lwy walczące o przetrwanie. Przepychając się w klinczu dzięki swojej przewadze fizycznej potrafiłem wywalczyć sobie pozycję która pozwoliła mi na zepchnięcie rywala do narożnika. Kiedy Justin już sie w nim znalazł jak szalony zabrałem się za okopywanie jego mizernie wyglądającego ciała. Moje działanie wymusiło reakcję sedziego i szybko zostałem odciągnięty od rywala który wolną chwile poświęcił na podniesienie się. Wysłuchałem nudnego pouczenia podczas gdy mój rywal zmierzał w moją stronę z zamiarem wykonania mi jednej ze swoich akcji jakby zapomniał że trafił na jednego z najsprytniejszych zawodników federacji. Ruszyłem w stronę rywala i jakby znikąd wymierzyłem mu mocne kopnięcie w brzuch które spowodowało skulenie się rywala a mi dało okazję na powalenie go potężną maczugą w plecy.Postanowiłem wykorzystać chwilę w której Justin leży na wejście na narożnik a gdy ten podniósł się i odkręcił otrzymał Diving Crossbody. Podnosząc się z maty wytarłem pot który spływał po mojej twarzy i rozmazywał mi obraz. Gdy odzyskałem ostrość zobaczyłem wijącego się z bólu Gabriela, na mojej twarzy zawitał uśmieszek - udało mi się dobrze wejść w to starcie teraz wystarczy tylko to utrzymać a wygranie tej walki to będzie bułka z masłem. Sędzia delikatnie zagląda czy aby Justinowi nic się nie stało a ja podnoszę się z maty obmyślając już plan dalszego ataku.Bedąc już na nogach pomogłem wstać rywalowi aby móc zablokować mu głowę łapiąc go z tyłu i wykonać Inverted Facelock Backbreaker. Justin na pewno odczuł tą akcje a przypływ adrenaliny spowodował że chciałbym więcej, zadać więcej bólu, znęcać się nad rywalem i czerpać z tego przyjemność. Puściłem Justina a ten zsunął się na matę trzymając za plecy. Jeszcze jedną akcje postanowiłem wykonać Gabrielowi, podniosłem go jeszcze raz po czym Irish Whipem rzuciłem na liny aby wracającemu rywalowi wykonać Flapjack



_____________________________

Słowa = 453, minimalnie przekroczyłem ale można zaliczyć

Oba posty naprawdę bardzo dobre, zastanawiałem się długo. Jednak to Justin Gabriel kontynuuje.

Yankes warn za nieprzestrzeganie zasad sędziowania a także unieważniam werdykt z powodu braku kompetencji sędziego.

Jeszcze jedna taka sytuacja i nie będę taki łaskawy.

Wyraźnie dominuję w tym starciu. Christian posłusznie przyjmuje moje akcje a ja mogę się cieszyć z inicjatywy. Ale nie czas teraz na chełpienie się przewagą lecz na ciąg dalszy. Po wcześniejszej akcji jakby na moment zabrakło mi pomysłu na dalszą potyczkę. Jednak ta pustka została szybko wypełniona doskonałym planem. Aby wprowadzić go w życie, postawiłem Kapitana Charyzmę na nogi i momentalnie wykonałem STO. Kolejna akcja poprawnie zaaplikowana. Postanowiłem wykonać coś grubszego, pokazać styl w którym czuję się jak ryba w wodzie. Podszedłem do lin i odbiłem się na nich aby finalnie władować się w rywala i wprowadzić w życie Springboard Moonsault. (um. High Flyer) Wspaniała lotnicza akcja ale to nie wszystko co przygotowałem. Wskoczyłem na narożnik i czekałem aż przeciwnik się podniesie. Gdy tak się stało poczęstowałem go Missile Dropkick'iem.

Tuż po kilku udanych akcjach Gabriel jak przystało na lotnika pokusił się na akcję wysokiego ryzyka. I ku jego nieszczęściu ów próba okazuje się zbyt pochopna. Gdyż czujny aczkolwiek wciąż obolały Capitan Charyzma dostrzega kątem oka zamiary rywala. I chcąc zapobiec wykonaniu sobie kolejnej akcji po wybiciu rywala, dosłownie w ostatnim momencie przesuwa się szybko na lewo schodząc z linii "ognia" powodując dość bolesny upadek Gabriela

Odskoczyłem od ataku rywala i wpadłem na narożnik przewieszając obie ręce za liny. Wyrzuciłem język, ciężko przy tym dysząc. Chwilę potem zacząłem się uśmiechać, z początku delikatnie, a potem co raz śmielej aż w końcu uśmiech przerodził się w niemalże maniakalny śmiech. Byłem bezpieczny, już nie zagrażało mi niebezpieczeństwo. Gdybym nie skontrował teraz to mogłoby się naprawdę źle skończyć. Wizja rychłego zakończenia tej walki śmigneła mi przed oczami, pokonany przez byłego TT partnera? Nie. To nie dla mnie. Justin stał  naprzeciw mnie trzymając się za plecy, upadek musiał być bolesny a właśnie o to mi chodziło. Gabriel sprawił mi niespodzianke, nie spodziewałem się tego a powinienem. Dałem mu się zaskoczyć jak małe dziecko, jak jakiś amator. Muszę naprawić błędy, odkupić się, pokazać sobie i innym że dla mnie czas jednak się zatrzymał i jeszcze potrafię wygrywać.Odsapnąłem chwilę, spokojna regeneracja sił w narożniku wydawała się działać jak kojąca kąpiel... Powoli wychodziłem z narożnika gdy przy małym ruchu poczułem ogromny ból. Adrenalina która przyszła podczas kontry zdążyła opaść i poczułem ból atakowanych części ciała. Zaciskając zęby ruszyłem aby kontynuować walke. Wiedziałem, że teraz to ja muszę zaatakować, muszę przejąć inicjatywę. Muszę zasypać mojego rywala gradem ciosów. Uniosłem swe ciało z linek odwracając się w jego kierunku, on też wstał – stał naprzeciw mnie. Po raz kolejny uśmiechnąłem się, tym razem był to uśmiech pogardy, przepełniony pewnością siebie. Lekko poruszyłem żuchwą i uniosłem gardę – byłem gotowy do walki, gotowy aby walczyć o tytuł Króla Ringu.



Słowa = 244