Nagle wszystko ucichło, słyszałem tylko moje chaotyczne myśli. Ból przeszywał moje ciało od stóp do głów, a ja próbowałem zdać sobie sprawę z tego co właśnie się stało. Czyżby zgubiła mnie pewność siebie? Wszystko na to wskazuje. Zbyt obojętnie podszedłem do dzisiejszej walki i przed chwilą poniosłem tego konsekwencje. Ale nie wszystko stracone... Starałem się łapać każdą cząstkę tlenu która była w zasięgu moich płuc a kątem oka obserwowałem mojego rywala. Oboje byliśmy zbyt zmęczeni aby zadecydować jak dalej potoczy się ta potyczka. Cała akcja zamarła. Wszyscy w napięciu oczekiwali ciągu dalszego, lecz wydawało się że ten prędko nie nastąpi. Przebłysk zdrowego rozsądku spowodował że mozolnie przeczołgałem się do lin aby tam podjąć próby powstania na nogi. Jedną ręką złapałem środkowej liny, a drugą górnej. Zebrałem w sobie całą energię i podciągnąłem się w górę. Jeszcze odrobina, jeszcze trochę... Udało się! Byłem w pionie lecz całe to zajście kosztowało mnie więcej wysiłku niż wszystkie poprzednie akcje. Nie przeszedłem jednak od razu do ofensywy - odszedłem do narożnika aby tam obmyślić dalszy plan działania. Jednocześnie bacznie obserwowałem Christiana, nie chcąc dopuścić do jego nagłego ataku. Wyglądał on fatalnie. Pot lał się z niego jak z wodospadu, gdzieniegdzie na jego ciele pojawiły się zaczerwienienia a także nie brakowało siniaków. W jakiś sposób dodawało mi to odwagi, bowiem wiedziałem że przeszedł już swoje w tym starciu i jest w coraz gorszej dyspozycji. Staliśmy naprzeciw siebie i mierzyliśmy się wzrokiem. Nie śpieszyliśmy się do kontynuacji pojedynku. Hardo zaglądaliśmy sobie w oczy próbując uzyskać psychiczną przewagę. Patrzyliśmy tak na siebie przez kilkanaście sekund, gdy nagle dotarło do mnie że staniem w miejscu niczego nie osiągnę. Ruszyłem z miejsca na zdezorientowanego rywala, finalnie aplikując na nim soczysty Clothesline. Dało mi to trochę spokoju i szansy na dokładne przemyślenie co dalej...

Stoimy naprzeciwko siebie gdy nagle atakuję Justina mocnym kopnięciem w brzuch po czym powalam go na matę mocną maczugą w plecy. Mam teraz ochote mocno zaatakować rywala. W tym celu wchodzę na narożnik który znajduje się blisko mnie po czym przygotowuje się do lotu i wyskakuję a następnie uderzam w Gabriela jednocześnie wykonując mu akcje Diving Headbutt. Od tego aż rozbolała mnie głowa ale to mój rywal przyjął na siebie większą moc uderzenia. Po wykonaniu akcji z narożnika od razu zabrałem się za dalsze atakowanie rywala. Podniosłem go na nogi po czym dodatkowo oszołomiłem kilkoma ciosami w twarz co pozwoliło mi na wykonanie złapanie jego głowy i wykonanie Inverted Headlock Backbreaker. Nie był to jednak koniec, znów postanowiłem wejść na narożnik. Według mojego planu Justin szybko próbował podnieść się na nogi a gdy już mu się to udało oberwał akcję Diving Crossbody

Obaj z impetem upadliśmy na matę, mój rywal bardziej to odczuł i teraz zwijał się z bólu. Ja natomiast podniosłem się i od razu ustawiłem za Justinem szykując kolejny atak. Tym razem podniesiony Gabriel otrzymał Half Nelson Bulldog. Kolejna udana akcja przybliżyła mnie do zwycięstwa lecz nie mogę teraz odpuścić. Natychmiast podrywam się z maty zabierając ze sobą rywala po czym wykonuję mu Impant DDT, nie jest to jednak koniec. Na zakończenie chwilowej serii pakuję sie na narożnik po czym wykonuję na Justina Flashpoint

Uważam że to nie wystarcza, potrzeba czegoś więcej. Podnoszę ponownie mojego rywala i Irish Whipem rozpędzam go o liny aby gdy ten będzie wracał mógł otrzymać Sitout Spinebuster. Po tej akcji znajdujemy się na środku ringu co daje mi możliwość do zapięcia Cloverleaf

Znów jestem w tej nieprzyjemnej dźwigni. Pamiętam jak miesiąc temu Christian zapiął dokładnie ten sam uchwyt. Wystarczy tylko że wykorzystam doświadczenie zgromadzone przed miesiącem. Mam zamiar z tego wyjść tak samo. Pierwsze co robię to podpieram się na dłoniach i przeczołguję się w przód, powodując tym że rywal nie męczy już moich pleców. Pierwszy etap za mną. Teraz, opieram się na prawym ramieniu tak żeby przeciwnik powoli tracił kontrolę. Wiedziałem że sprawa jest już wygrana. Z całej siły  pociągnąłem się na bok co spowodowało że jestem już na plecach. Z całej siły odpycham Christiana i przeczołguję się do lin aby zaznać trochę spokoju...

Jestem już w dużo lepszej pozycji, a wręcz doskonałej. Teraz tyko przyciągam nogi do siebie i wypycham do działa jak strzał z armaty. Christian upadł a ja przeczołgałem się do lin aby złapać trochę oddechu.

Dlaczego jeszcze sie nie poddał? Dlaczego chce walczyć i cierpieć? Justin już powinien był odklepać i dać mi wygraną. Lecz ten odepchnął mnie mocno co zaowocowało moim upadkiem. Uderzyłem głową w mate co nie było zbyt przyjemne.Zamroczony i z bólem głowy zastanawiałem się co mogę zrobić w mojej (teraz już kiepskiej) sytuacji - Justin dał rade wyjść a teraz był w korzystniejszej sytuacji do ataku. Jakoś doczołgałem się do lin i przy ich pomocy zacząłem podnosić się z maty. Rozmazany obraz i ból nie działały na moją korzyść, nie mogłem tak walczyć dlatego postanowiłem po omacku dojść do narożnika gdzie mógłbym zregenerować siły. Udało mi się dojść do bezpiecznego miejsca lecz ból był ogromny i nie ustawał. Powiedziałem do siebie - "Dasz radę Jason, zaciśnij zęby i walcz." Podjąłem decyzje.... będę walczył, za wszelką cenę muszę wygrać tą walkę. Do tej pory tylko bawiłem się z moim rywalem, teraz czas pokazać mu kto tak naprawdę jest Królem Ringu. Spojrzałem na Justina, na jego twarzy gościł szelmowski uśmiech, który miał na celu bluźnić ze mnie. Od tego widoku zrobiło mi się niedobrze, aż chciało się wymiotować, ale nie okazywałem tego- twardo niczym wojownik spartański stałem w narożniku i pokazałem rękoma, aby opponent podszedł do mnie co wyraźnie go rozzłościło. Wściekłość i chęć zemsty mogą go źle poprowadzić. Rywal biegł w moją stronę, lecz nie zdawał sobie sprawy z zagrożenia jakie na niego czyha. Moje doświadczenie i umiejętności pozwoliły mi na uniknięcie ataku. Karty się odwróciły, teraz to ja byłem w o wiele korzystniejszej sytuacji i grzechem by było jej nie wykorzystać. Lapię rywala i wynoszę go na plecy co pozwala mi na wykonanie Fireman's Carry Gutbuster. Justin aż krzyknął z bólu, dostaje to na co zasługuje. Podbudowany obrotem spraw, nabuzowany adrenaliną oraz chętny do dalszej walki szarpię za włosy rywala, podnosząc go w ten sposób. Na twarzy mam wypisaną minę którą Justin powinien odbierać jako "Tylko na tyle Cie stać, gnido?" Justin mruknął pod nosem coś nie zrozumiałego dla mnie ale nadal się nie poddawał. Muszę go do tego zmusić. Łapię Justina za głowę i intensywnie obijam ją o narożnik, kilkanaście uderzeń później Justin wyglądał na wycieńczonego. Wystarczyło że puściłem jego głowę a ten osunął się i upadł. Miałem teraz chwilę czasu, zebrałem ręką ślinę która spływała mi z ust. Poświęciłem moment na odsapnięcie, regeneracje utraconych w walce sił. To mogłoby trwać dłużej lecz Justin nie dawał na wygraną i chwilę po zadanych przeze mnie ciosach próbował podnieść się z maty. "Nie dasz rady Gabriel" powiedziałem do rywala po czym soczystym kopnięciem w brzuch wystudziłem jego zapał. Ale wiedziałem że muszę jeszcze coś zrobić aby powstrzymać go przed próbą przejęcia inicjatywy. Szybko wdrapałem się na narożnik, przy którym akcja rozgrywała się kilka minut temu. Przygotowałem się starannie do skoku, nie mogę sobie pozwolić na nawet najmniejszy błąd ale postanowiłem zaryzykować i Justin oberwał Diving Headbutt

Ehhh... w obu postach dużo, ale to dużo powtórzeń. Mym zdaniem opisy lepiej wam wyszły, ale no cóż...  Spajk ciągle pisał ''Justin, Justin, Justin i Justin'' - to trochę wkurzało ;/ U Abuka za to było trochę chaotycznie z ruchami. Dużo ataków nawaliłeś i chaotycznie to wyszło.

Dalej jedzie Christian