Suplex-kontra. Jesteś już w powietrzu.

Postaraj się opisywać kontrę nieco dokładniej. Tutaj np nie napisałeś, jak spadasz na ziemię. W pierwszej chwili myślałem, że upadasz plecami xd powinieneś napisać że po przeniesieniu środka ciężkości, padasz na nogi. To taka uwaga na przyszłość, bo mimo wszystko zaliczę ci tę kontrę. 

Dallas: Leży po kontrze ze strony Richardsa

Richards: Po przejęciu inicjatywy w ringu powoli podnosi się, co przychodzi mu z trudem.

Sheamus: Powoli wchodzi do ringu, gdzie zastaje już niemalże stojącego Richardsa

Kto ładniej piszą Arin i Karol, 400 słów.

Wślizguję się do ringu pod linami, a tutaj znikąd pojawił się ten skurwiel Davey Richards. Wstałem na nogi i wymieniam się spojrzeniem z moim obecnym rywalem. Czuję zwycięstwo w powietrzu, lecz najpierw muszę wyeliminować tego pewniaka, który strasznie mnie drażni swoim wyrazem twarzy. Chwilę pózniej na jego brzydkiej twarzy wylądowały pierwsze uderzenia, które zmieniły sytuację o 180 stopni. Nabrałem małej pewności siebie po tych krótkich akcjach, dlatego też wyprowadziłem krótkie kopnięcie w brzuch Dave'a. To na chwilę zatrzymało pragnienie rywala, który od początku tego ciekawego pojedynku był napalony na miano pretendenta do pasa mistrzowskiego NXT. Odszedłem na chwilę od przeciwnika i otarłem swoją twarz z potu oraz zmęczenia. Popatrzyłem się po publiczności, która brzmiała cheer'em i heath'em na całe te przedstawienie działające w kwadracie. Ruszyłm do ataku i ponownie skupiłem się na Richardsie, który był do tej pory obijany przez mnie i swojego sojusznika. Nie czekając na dalszy rozwój sytuacji, wcisłem serię stompów w ciało. Usłyszałem jęki wydobywające się z ust Dave'a, który dostał bardzo dużo do tej pory. Postanowiłem jednak nie niszczyć szansy na miano pretendenta do walki o pas i pozwoliłem wstać    Richards'owi. Tym czasem ja ustawiłem się pod narożnik i czekając z niecierpliwością na to iż rywal się odwróci w moją stronę.. Słowo stało się prawdą i cała faza przebiegła tak jak sobie ją wyobrażałem. Oponent nie wiedząc co się dzieje wokół niego, podszedł do celtyckiego wojownika i przechwyciłem go na swoje barki. Publicznośc z Calagary w Albercie doczekała się wreszcie ruchu z mojej strony i zaaplikowałem potężny Running Corner Tackle! Rywal został wbity z impetem o narożnik, po czym zacząl po nim spływać. Tym czasem ja nabierając pewności i wiary do zwycięstwa, stanąłem przed zebranymi ludzmi i zatauntowałem jak prawdziwy celtycki wojownik. Widownia odpowiedziała cheer'em, lecz wśród nich znajdowali się hipokryci, którzy byli przeciwni mojej rządzy w ringu. Na mojej twarzy pojawił się uśmiech, który zwiastował tylko jedno.. Podszedłem do narożnika, który był już w takim stanie, że spokojnie podniosłem wysoko nogę przeciwnika jak pod szpagat iiiiii... Single Leg Overhead Slam wykonany pomyślnie za oponencie i jego nodze, która ucierpiała.. Obaj odczuliśmy tą akcję na swojej skórze, lecz bardziej mój rywal, który oddala się od szansy triumfu.. Na koniec tej długiej batalii, podniosłem się z oznakami bólu i zmęcznia, które nawet mnie nie interesowały.

Inicjatywa przeszła na moją stronę i dlatego mogę śmiało atakować Dave'a, który stracił tą pewność siebie. Opierając się o liny, ocieram swoją twarz z potu, który towarzyszy każdej osobie i podszedłem do Richardsa zaczynając mu obijać stompami korpus. Wiem że to nie wystarcza aby przypiąć lub poddać przeciwnika, dlatego też przerywam stompowanie i daję wstać przeciwnikowi. Tak się stało przeciwnik zdołał wstać na mate i nie wiedząc co się dzieje znienacka trafiam w jego twarzyczkę potężnym ale jakże nokautującym Big Boot'em! Richards padł na mate, teraz tylko patrzeć jak jego twarz cierpi od mojej akcji.. Stojąc nad rywalem, w geście zwycięstwa tauntuję w stronę widowni, która zareagowała mieszanie. Słychać było cheer ludzi, którzy mnie uwielbiają oraz heath od hipokrytów, którzy nie tak sobie wyobrażali ten pojedynek. Wróciłem z powrotem do atakowania Richardsa, ale przed tym wykonałem serię stompów na Dallasie, tak że powinien wylecieć z ringu na twardą mate. Richards zdołał wstać na nogi ale był odwrócony plecami do mnie, dlatego też biorę rozbieg i trafiam błyskawicznym ale jakże potężnym Spear'em!! Ta znakomita akcja zwaliła Richardsa z nóg, więc ja będąc też na macie podnoszę nogę przeciwnika na znak przypięcia..

1..


2..


3. NIE!

Niemożliwe, oponent zdołał odpiąć pin po tylu akcjach jakie mu zaserwowałem i to jeszcze zainkasował od swojego sojusznika, który gdzieś tam leży na macie ledwo przytomny. Widownia szalała z powodu emocji jakie naszły hale podczas wykonania tej przepięknej akcji.. Kleczę na macie i oddycham szybkim tempem z powodu emocji, które wzrosły w ostatnich minutach i czuję też serce bijące jak dzwon. Wstałem z maty i się otrzepałem, patrząc w tą i tamtą. Rywal leżał nieprzytomny na macie, więc ja dorzuciłem kolejne stompy w korpus, który jest już osłabione, lecz to jeszcze nie czas.. Oponent ledwo co kontaktuję, więc pomagam mu wstać na nogi i wymierzam mocne Headbutt'y, które powinny zamroczyć jeszcze bardziej rywala.. Tak też poczyniłem, przeciwnik zamroczony został posłany na liny i wrócił jak bumerang w moją stronę. Wtedy też zwinnie go przechwyciłem i mamy Tilt-A-Whirl Backbraker!!! Niesamowitaa akcja od celtyckiego wojownika, została zaaplikowana i to jeszcze na tych plecach, które dużo przeżyły..

Coraz bliżej jestem szansy na wygraną miana pretendenta do pasa NXT. Po ostatniej akcji, wszyscy znajdują się w różnych położeniach na ringu. Jako jedyny stoję na macie z szerokim uśmiechem na twarzy, spoglądając w różne strony. Moją uwagę bardziej przykuł Dallas, który wstał blisko apronu. Wiedząc co robić, odbiłem się od lin i wbiłem się Baseball Slid'em prosto w twarz. To na chwilę zaspokoiło nadzieje rywala, więc wyszedłem z ringu pod linami. Podniosłem Dallasa i posłałem go Irish Weap'em w barierki oddzielające widownie od ringu. Wziąłem krótki rozbieg i wykonałem clothesline, który sprowadził rywala do publiczności. Widownia ma się czym zając, widać była ucieszona obecnością zawodnika z walki. W międzyczasie wślizgnąłem się pod linami i powróciłem do kolejnego przeciwnika jakim jest Davey. Wykonałem kilka mocnych stompów, które jednak przerwałem z tego powodu iż nie skończę tak walki. Chwila, rywal leży na macie i jeszcze jeden za ringiem nieprzytomny. Byliśmy na środku ringu, rywal odwrócił się na brzuch. Wiem, że to jest odpowiednia chwila siadam na plecach i zapinam Camel Clutch !!! Teraz tylko czekać na poddanie rywala..

P.S: Dallas leży za ringiem, więc się nie powinien wtrącić.

Wkurzony zrywam się z maty i wyskakuję z ringu,gdzie chwytam krzesło.Wskakuję do ringu i powalam Sheamusa krzesłem i po chwili zapinam [F]Sharpshooter.