Nie ma chuja. Siedziałeś wczoraj w ch*j czasu, dziś też trochę. Aktualnie jesteś na gg, więc odpisać możesz. 15:40 widzę post albo stracisz ini.

Czuję przypływająca energię, świadomość tego, że tytuł mistrzowski jest tak blisko sprawia, że całe moje ciało dygocze. Nie czekając aż przeciwnik wstanie podbiegam do niego i zaczynam wściekle atakować go pięściami. Ten desperacko się broni, sędzia mnie odciąga. Ja gestem rąk pokazuje, że wszystko ok po czym gdy sędzia odejdzie kopię w twarz podnoszącego się Rocka. Następnie zachodzę za jego plecy, chwytam go w headlock i podnoszę do góry. Gdy ten znajdzie się na górze i posyłam go Irish Whipp'em na liny, odbija się a gdy nadciąga w moją stronę wykonuję Spinning Sidewalk Slam . Rock momentalnie wstaję, a wtedy ja dokładam jeszcze Neckbreaker. Po czym odsuwam się na bezpieczną odległość, czekam aż wstanie a gdy to się dzieję wykonuję Reality Check.

Jest źle, jest bardzo źle. Za chwilę mogę stracić pas, ale wiem, co zrobić, aby to się nie stało! The Miz trzyma mnie w Full Nelson Locku, stojąc za mną. Szybko więc środek ciężkości górnej strony ciała (od pasa w górę) przekładam na prawo, jednocześnie kuląc się i obracając w tą samą stronę, przez co prawa część uchwytu Mike'a została zerwana. Teraz będąc na poziomie pasa Mr Awesome'a, automatycznie wynoszę go na barki. (*KLYK*) Bez żadnych ceregieli rzucam nim o matę Samoan Dropem! Liny są blisko, toteż próbuję się o nich podnieść.

PS. Kontra została wzięta z tego filmiku -> *KLYK*. Jeżeli Punk tak łatwo zerwał uchwyt, to i The Rock może to zrobić.

Czy to naprawdę się stało, czy mój plan legł w gruzach? (1) To wszystko wydarzyło się tak szybko, pamiętam jak próbowałem zakończyć walkę moją koronną akcję a nagle wydarzyło się coś czego tak naprawdę zupełnie nie pamiętam, nie wiedziałem jak to się stało, że upadłem na matę z ogromnym bólem pleców. (2) Tak naprawdę to wtedy nie myślałem o bólu który przeszył moje ciało, martwiłem się o tytuł mistrzowski który jest tak blisko mnie, a jednocześnie tak bardzo daleko, obawiałem się, że właśnie straciłem swoją szansę na zwycięstwo. (3) Delikatnie przechylam głowę w lewą stronę i otwieram swe zmęczone oczy, widzę leżącego obok mnie The Rocka, czy to sen? (4) Mój przeciwnik wygląda jeszcze gorzej ode mnie, a więc to jeszcze nie jest mój koniec, wciąż mam szansę aby zwyciężyć to starcie! (5) Wystarczy tylko, że zbiorę w sobie resztki siły, wyzwolę ostatki ukrytej energii, wykonam ostateczną szarżę która doprowadzi mnie do upragnionego zwycięstwa. (6) Biorę potężny łyk powietrza, liczę, że w jakiś sposób ten postawi mnie na nogi doda mi jakiejś niesamowitej mocy i w ten sposób będę mógł dźwignąć swe obolałe ciało. (7) Powoli unoszę wszystkie członki swego ciała, staram się obrócić tak by znaleźć plecami do góry, wtedy będę mógł podnieść się. (8) Publiczność widząc jak powoli unoszę się do góry reaguje dwojako, niektórzy dość głośno buczą, inni zaś wspierają mnie swoim dopingiem, jednak dla mnie nie ma żadnego znaczenia, nienawidzę ich, tak bez powodu, zresztą tak jak wiele innych osób. (9) Nie mam żadnych powodów by lubić te marne istoty które oglądają te show tylko po to by poczuć magię wrestlingu chodź odrobinkę, a to dlatego, że są zbyt słabe i głupie by być w tym miejscu gdzie ja, w miejscu gdzie to ja jestem królem. (10) Gdy tylko podstawiam zgiętą nogę pod moje ciało na mej twarzy pojawia się delikatny uśmiech, z nieznanych mi powodów przestaję czuć ból, wręcz przeciwnie czuję ulgę, być może to dlatego, że jestem tak blisko spełnienia swego największego marzenia, marzenia które zostało wywalczone ciężką pracą. (11) Zniosłem tak wiele porażek, tak wiele niepowodzeń po to by ostatecznie znaleźć się w tym miejscu, miejscu którego tak bardzo nienawidzę, a jednocześnie tak bardzo kocham. (12) Nigdy nikt mnie nie wspierał wszystko co osiągnąłem zawdzięczam tylko sobie i teraz mam szansę by zdobyć wszystko czego pragnę, tylko kilka kropel potu więcej, napinam mięśnie i powoli podnoszę swoje ciało, czuję gwałtowny przypływ energii, czuję jakby coś we mnie wstąpiło. (13) Cofam się kilka kroków do tyłu, mój przeciwnik także powoli wstaje, jednak to ja podniosłem się pierwszy i to ja jestem w lepszej sytuacji, podnosi się.... to ten moment! (14) To moment mojej zemsty, czas dopiąć ostatni guzik, aby to osiągnąć muszę chwycić byka za rogi, nie mogę byś słaby, nie mogę się litować, muszę go zniszczyć! (15) Naładowany zarówno pozytywną jak i negatywną energią dopadam do The Rocka, wykonuję kopnięcie w jego prawe udo, ten się schyla więc od razu uderzam go podbródkowym po czym dokładam Reality Check. (16) Po wykonaniu akcji leżę tuż za głową mojego przeciwnika, uśmiech na mej twarzy przejawia się w niemal szaleńczy i to wcale nie są pozory, to wszystko tak bardzo naparło na mą psychikę, że po prostu przestałem sobie radzić z tym obciążeniem, to było najlepsze co mogłem teraz zrobić, po prostu delikatnie oszaleć. (17) Powoli unoszę swe ciało do góry z pogardą patrząc na obecnego mistrza WWE, pochylam się do przodu niczym narciarz co zwiastuje zbliżającą się moją akcje kończącą. (18) "People's Champ" podnosi i.... Skull-Crushing Finale! (19) Po czym od razu przystępuję do pinu. (20)

Oba posty bardzo dobre i na wyrównany poziomie. Przeczytałem je kilka razy i oceniałem je pod względem  :
- płynniejszego postu
- oddaniu emocji
- wczuwaniu się w postać
- czy nie nawalacie bez sensu akcjami uni
- pomysłowością
- i ostatni punkt, czyli który post jest lepszy według mnie

I dzięki tym punktom zdecydowałem, że ...

1...
2...
3...
WYGRYWA ...






































































THE MIZ !

Gratuluje wam obu naprawdę dobrej walki, ale Axron napisał lepiej.