Fighting is pure chaos, and to be a good fighter you simply have to be prepared mentally and physically to handle that chaos.
(B.J. Penn)

Z natury zawsze byłem buntownikiem. Nigdy mi to nie przeszkadzało, a wręcz przeciwnie. Czułem się z tym dobrze. Obrałem sobie jeden cel - mistrz, który zostanie zapamiętany jako ktoś wielki i nieustraszony. Zawodnik wspaniały pod każdym względem, nieważne co zrobi. Przez pewien czas odczuwałem chociaż dwadzieścia procent takiego stanu. Wcześniej widniałem już jako ,,czempion" i byłem ,,na ustach" wielu fanów federacji, w której występuję. Wielu ludzi było ze mną.
Dlatego też po wejściu do pierścienia, na samym środku pokłoniłem się przed nimi, oddając im należyty szacunek. Kiedy zaczęli krzyczeć głośniej i klaskać na moją cześć, poczułem ciepło, które od nich bije. Właśnie po to tu przybyłem - żeby dać im najlepsze widowisko, jakiego jeszcze nigdy nie widzieli. Wzbudzić w nich zachwyt, a to wielka sztuka.
Przyszło mi zmierzyć się z dwoma zawodnikami. Musiałem udowodnić więcej niż wcześniej, ale to tylko powiększyło stopień mojej determinacji, którą zebrałem w sobie na dzisiejszy wieczór. Walka z użyciem krzeseł - wspaniale! Nadeszła pora, aby pokazać, jak brutalnym potrafię być, kiedy walczę o swoje.
Zabrzmiał gong! Niesamowita adrenalina... Czułem ją coraz bardziej; sam nie miałem pomysłu jak rozpocząć walkę, lecz wtem The Rock ruszył na mnie błyskawicznie. Rozpoczął siłowanie, ,,wbijając" mnie szybko w narożnik. Z tyłu jakby niespodziewanie już czaił się Neville, który przeszkodził mojemu oprawcy, uderzając go zza pleców prosto w głowę krzesłem! Cóż za akcja! Nie zamierzałem jednak zawiązywać sojuszy i ruszyłem od razu do ataku, wytrącając krzesło z rąk Adriana. Z całej siły wymierzyłem mocny podbródkowy (European Uppercut), który sprawił mu naprawdę silny ból. Chwilę później chwyciłem wcześniej odrzucone przeze mnie krzesełko i pokarałem oponenta mocnym uderzeniem w dolne kończyny, co sprawiło, że oportunista uklęknął, a następnie położył się z grymasem na twarzy. Kiedy odwróciłem się, zauważyłem stojącego The Rock'a. Chwila szarpania i nie udało mu się odzyskać przedmiotu, został ukarany zupełnie tym samym co poprzedni.

Dwójka moich oponentów nie zwracała na mnie kompletnie żadnej uwagi. Żaden z nich nie poświęcił "mikremu anglikowi" nawet jednego spojrzenia. Zarówno jeden jak i drugi uważali mnie za bonusowy dodatek do tej walki. Brytola który szczęśliwym trafem zdołał pokonać rosyjskiego niedźwiedzia. Briscoe i Rock widzieli we mnie jedynie pętaka którego będzie można w czasie walki w ramach relaksu zdzielić krzesłem przez plecy. Moja wyspiarska duma odezwała się urażona, chciała wykrzyczeć im prosto w twarz że teraz zobaczą co potrafię i że jeszcze dziś upadną przed czerwoną strzałą spadającą z nieba. Uciszyłem ją jednak głosem rozsądku, niech moi koledzy po fachu mnie zignorują, proszę bardzo. Kiedy przekonają się jaka jest prawda będzie już za późno.
Czułem się pewnie wiedziałem że to jest ten dzień kiedy wszystko się zmieni. Wobec mistrza i szalenie popularnego The Rocka nie miałem aż tak silnego wsparcia widowni jak przy innych starciach, jednak znaleźli się tacy którzy zdzierali sobie gardła na moim imieniu  i wznosili w górę transparenty głoszące "God save the Queen". Dodatkową motywacją był ukryty gdzieś na zapleczu Road Dogg, który po swoim ostatnim wystąpieniu z pewnością obserwował moje poczynania.
Po arenie rozniósł się dźwięk trzykrotnego uderzenia w gong. Rock i Briscoe momentalnie rzucili się na siebie i zaczęli okładać pięściami w centrum kwadratowego pierścienia. Tak jak się spodziewałem... nie zwrócili na mnie kompletnie żadnej uwagi. Szybko wyślizgnąłem się z ringu, by po chwili powrócić do niego z krzesłem w rękach.
Moi przeciwnicy nadal dumnie obijali swoje twarze. W kilku krokach znalazłem się za plecami Rocka po czym z całej siły przywaliłem w nie krzesłem. Gwiazdor z Hollywood spiął się cały i padł na kolana. Moim oczom ukazał się zszokowana na widok padającego Rocka i mnie z krzesłem w dłoniach, twarz Jaya. Rzuciłem krzesło w jego stronę a ten automatycznie chwycił je w dłonie. Natychmiast potem wybiłem się powietrze i oboma stopami uderzyłem w krzesło trzymane przez Briscoe - Dropkick- wbijając je w jego twarz.




300/300
20/30

No niestety, zgadzam się oczywiście z opinią Remika w części, jednak chciałbym jeszcze opinię kogoś jeszcze - odwołanie.

To był stanowczo dobry start ! Udało mi się zaskoczyć obu moich przeciwników, oraz praktycznie całą widownię święcie wierzącą w mistrza i elektryzującego The Rocka. Ożywiło i zwiększyło się za to grono fanów wspierających w tym meczu moją osobę. Nie miałem jednak czasu na analizowanie reakcji publiki, mimo dobrego startu do lądowania czekał mnie jeszcze długi lot. Jay był przynajmniej na jakiś czas wyłączony z gry po tym jak jego twarz zderzyła się z stalowym krzesełkiem. Przeniosłem więc swoje spojrzenie na skałę, i ten mimo że nadal na kolanach wyraźnie był już gotowy by zaraz wrócić na nogi i kontynuować pojedynek. Zanim jednak gwiazdor zdążył się ruszyć posłałem błyskawicznym kopnięciem twardą podeszwę buta na spotkanie z podbródkiem Rocka. - Low Superkick -  Dwayne jeszcze chwilę trwał na klęczkach po czym poleciał na spotkanie ringowych desek. Przyszedł czas by znowu zająć się aktualnym mistrzem. Briscoe powoli wracał do siebie, koło niego nadal znajdowało się krzesełko. Z racji stypulacji nie miałem wyrzutów sumienia by użyć go po raz kolejny. Uderzyłem jeszcze kilkoma stompami w ciało Jaya coby się za wcześnie nie otrząsnął do końca. Po czym rozłożyłem połowicznie krzesełko i wsunąłem na tors Briscoe tak że ten znajdował się między siedzeniem a oparciem.  Szybko przeniosłem się na drugi koniec ringu by po chwili wślizgiem wjechać  klatkę piersiową mistrza. - Baseball slide dropkick - Ciało Jaya zostało ściśnięte niczym w imadle. Nie byłem zwolennikiem akcji mogących poważnie zranić mojego przeciwnika ale dziś było TLC i dziś mógł spełnić się mój "American dream" . Żaden z naszej trójki nie będzie się dziś wahał w takich sytuacjach.
Rzuciłem okiem na The Rocka, tak jak się domyślałem dla skały było to jeszcze za mało by wyeliminować go z gry i przy pomocy lin podnosił się już w narożniku, do którego dotarł podczas gdy zajmowałem się mistrzem. Błyskawicznie znalazłem się przy Johnsonie i łapiąc się lin dla podpórki skierowałem,okrężnym kopnięciem, moją stopę ku głowię Rocka. - Roundhause Kick - Już drugi raz dzisiaj obijana głowa Rocka stwierdziła wyraźnie że ma dość i wyłączyła resztę gwiazdora pozwalając mu upaść i "rozpłynąć" się w narożniku. Postanowiłem jednak wrócić jeszcze na chwilę do mistrza który nadal znajdował się z objęciach krzesła.
Zignorowali mnie. Nie oni pierwsi i nie jedyni. Może i mieli ku temu powody ale miałem zamiar ich uświadomić w jak wielkim byli błędzie i że rację mieli ci którzy postanowili mnie wesprzeć w świecie USA. Jednak u nas na wyspach też mieliśmy wrestling i też mieliśmy krzesła. A ja nie raz miałem z nimi styczność. Uderzyłem silnym stompem w mechanizm krzesła niszcząc i blokując go, teraz nie dało się go już ani złożyć, ani rozłożyć...


EDIT : Brak spacji i jedna literówka Edit2 literówka czy jak to tam raczej nie ort w każdym razie xd

Ostatnio edytowany przez Emiel Regis (2017-03-11 23:35:03)

Wśród fanów moich przeciwników trwała masowa dezercja na rzecz wojsk Wielkiej Brytanii. Wszystko szło niespotykanie dobrze, kontrolowałem przebieg walki a to nie zdarzało się zbyt często od początku mojej kariery w WWE.
Mistrza miałem przynajmniej na jakiś czas z głowy wróciłem więc do The Rocka. Skała zdołał wrócić do pionu, opierał się jednak o narożnik i nie sprawiał w tej chwili wrażenia szczególnie elektryzującego. Po raz wtóry więc wyślizgnąłem się z kwadratowego pierścienia po to by chwycić kolejne krzesło. Rocky w tym czasie dochodził do siebie i zarejestrował już "ubranego" i leżącego na deskach mistrza. Jednak zanim zdążył zastanowić się nad tym gdzie ja mogę znajdować wskoczyłem na krawędź ringu z niej będąc praktycznie za plecami Dwayna uderzyłem krzesłem w tył jego głowy! Potężny aktor ponownie zwalił się na ziemię. Wróciłem szybko do ringu i obracając Rocka na plecy wcisnąłem w jego nieprzytomne ręce metalowe krzesełko. Po czym stanąłem nad Rockym i wybiłem się w powietrze by po serii akrobacji upaść całą siłą czerwonej strzały na Johnsona, wbijając w niego krzesełko. - Standing Red Arrow - Siła uderzenia aż odbiła mnie od gwiazdora, i mimo że sam nieco ucierpiałem to natychmiast wróciłem na nogi. Pierwszy czerwony pocisk trafił w cel, co zresztą radośnie podkreśliła widownia dodając mi już nawet nie skrzydeł a silników odrzutowych. Obróciłem się w stronę aktualnego mistrza NXT, który dawał w tej chwili popis swojej wytrzymałości i na klęczkach próbował złapać normalny oddech.  Nie miałem jednak zamiaru dać mu nawet częściowo wrócić do siebie. I posłałem kopnięcie w jego plecy. Uderzenie wzmocnione znajdującym się na nich krzesełkiem wyraźnie zabolało Jaya gdyż spiął się cały i powrócił do pozycji horyzontalnej. Chwyciłem więc nogę mistrza i przeciągnąłem go na środek ringu. Odwróciłem się teraz do Dwayna, który również pokazał że już nie takie ciosy przyjmował i już nie leżał a znajdował się na czworakach.  Podciągnąłem gwiazdora do góry tak że wrócił na nogi ale nadal był pochylony, po czym umieściłem jego głowę pomiędzy swoimi nogami. Zebrałem całe swoje siły po czym przetransportowałem Rocka na swoje ramiona i jednym płynnym ruchem obróciłem się w stronę Jaya po czym zrzuciłem ciało na skały na plecy mistrza opatulone stalową kamizelką. Siłę uderzenia wzmocniłem siadając przy zrzucania z barków aktora. - Sitout Powerbomb -  Siedząc koło dwóch zmasakrowanych olbrzymów mruknąłem pod nosem ~ "Mikry Anglik ta?"~
Podniosłem się szybko i postanowiłem wykorzystać niesamowitą wręcz sytuację. Przez sytuację miałem na myśli leżącego przede mną przekładańca: Krzesło, wrestler, krzesło i wrestler. Ponownie zdecydowałem się na skok z  miejsca i całą siłą nóg wystrzeliłem w górę by po salcie spaść na przeciwników i sprasować tą kanapkę. - Standing Shooting Star Press - Sturlałem się na deski z tej teraz jęczącej niezorganizowanie kupy mięśni i stali.

EDIT : Zapomniałem o trzecim ciosie xd nie wiem czy taki edit przechodzi :<

Ostatnio edytowany przez Emiel Regis (2017-03-12 21:18:39)

+12