Czy ten frajer od początku starcia starał się podważyć mój autorytet? Naprawdę kroki zarządu były dla mnie coraz bardziej niezrozumiałe - głupotą jest wstawianie debiutanta wraz z moją osobą w tym samym narożniku. Jestem najlepszy na Świecie i właśnie w tej chwili miałem zamiar to ukazać. W momencie, gdy „partner” zbierał oklep zdołał zbliżyć się do mnie na odległość pozwalającą mi wtargnąć do ringu. Klepniecie w plecy oznaczało jedno, tak jest - Punk w ringu! Stojąc na apronie zauważyłem powoli dobiegającą do mnie czarną masę - coś w kształcie kuli. Śmiech na twarzy nie znał granic, lecz nareszcie wyskoczyłem na najwyższą linę, tym samym poszybowałem prosto w kierunku Marka. Będąc w locie z moich ust wydobyły się słowa, które mogły być uznane za akt zniewagi lub po prostu zwykłe żarty - „I'm flying!” I w taki oto sposób adwersarz został rozłożony na łopatki po tym, jak moja ręka wkręciła się z podwójną mocą w jego zagubiona szyję - jednak czy On w ogóle posiadał szyję? (Springboard Clothesline) Człowiek pogrążony w swoich nałogach sprawił, iż musiałem tłumic w sobie odruch obrzydzenia, skręcało mnie w środku!

Tak jak zakładałem, moje wejście do pola walki oznaczało koniec tej śmiesznej zabawy. Rzeczywiste starcie rozpętało się właśnie teraz. U moich nóg leżał powalony ponad stu pięćdziesięciu kilowy potwór, który zaledwie po jednym ciosie mógłby już po prostu odpuścić - czuł już w powietrzu to jakże dla niego ważne żarcie. Nareszcie moje nogi podjęły działanie, które miały na celu przebudzić czarną machinę - w jednej chwili kopnięcia na jego brzuch zaczęły wprowadzać go w stan zdenerwowania. Wściekłość w oczach malowała się w Marku coraz bardziej, w końcu nie wytrzymał napięcia i wygramolił się na kolana - o tak, przynęta zadziałała! Energicznym manewrem wyłapałem jego wielką głowę, ażeby ostatecznie wbić ją ponownie w matę ringową (DDT). Doskonałe poczynania sprawiły, iż z czystym sumieniem mogłem rozłożyć ręce i popatrzyć prosto w oczy Stylesowi, który lekko poddenerwowany stał w narożniku. Moja gestykulacja była na tyle arogancka, że Mark dosłownie trzasnął dłonią o grunt i nabuzowany poderwał się do pionu, wówczas w tym momencie jego pomyłka została skarcona butem prosto w policzek (Step-Up Enzuigiri). O dziwo „grubas” nie przewrócił się po siłą rażenia mojego ciosu, wobec tego z pełną parą począłem wbijać moje pięści w jego twarz - w rezultacie wskoczyłem na apron ringu, aby zasięgnąć po „coś” co mogło powalić Henrego. Bezapelacyjnie wskoczyłem na trzecią linę, a w locie ściąłem z nóg adwersarza butami (Springboard Missile Dropkick).

Mój plan działania był dopracowany z kosmiczną precyzją. A następne posunięcie opierało się na tym, iż wybiłem się ponad ofiarę trafiając w jego czoło nogami. Każda kolejna dawka bólu przybliżała mnie do upragnionego zwycięstwa (Leg Drop). Czarnoskóry zawodnik zdołał już przekonać się o sile rażenia mojego chaosu. Nie nadążał moim krokom i leżał bezwładny, wyłożony do spania na środku ringu ciężko dysząc. Nie zwlekając już ani chwili dłużej przewróciłem go w taki sposób, aby leżał na brzuchu, zaś wtedy zablokowałem jego nogę - ostatecznie zrobiłem mostek a moje dłonie zapięły uchwyt na jego szyi (Muta Lock). Ja już wyczuwałem nadchodzący koniec, a mój partner dopatrywał się w poczynania kolejnego rywala - pilnował, ażeby nie miał zamiaru czasem zaingerować w moje poczynania.

Mój powrót na razie nie wyglądał zbyt okazale lecz już z nie takich opresji wychodziłem. Póki co Cm Punk górował nade mną lecz już zaraz to na pewno się zmieni. Leżałem na brzuchu a rywal szykował się do zapięcia dźwigni. Jednakże zapomniał o pewnym szczególe, a mianowicie o tym, że mam zdecydowanie więcej sił niż on. Gdy ten próbował zablokować moje nogi postanowiłem mu to uniemożliwić wierzgając na wszystkie możliwe strony. Moje poczynania sprawiały, iż rywal bardzo się denerwował. Więc gdy nadarzyła się chwilka, natychmiastowo odwróciłem się na plecy i podnosząc delikatnie ciało do góry zacząłem atakować rywala atakami pięścią w głowę. Rywal oszołomiony odsunął się kawałek a ja mogłem dokonać zmiany. W tym celu wstałem na nogi i dość ociężale podszedłem do Stylesa i uderzyłem go w klatkę piersiową.

Zasady, którymi kierowałem się od początku istnienia sprawiły, że stałem się Bogiem tego sportu. Wszechmogącym, który właściwie w danej chwili dał upust swym emocją. Wprowadziło mnie to w niewłaściwą ścieżkę, a jeszcze przed chwilą interpretowałem swoją pozycję w tym starciu jako najwyższą. No ale jednak nie oszukujmy się - tak jest, lecz przez chwile można było to podważać. Brutalne ciosy pełne nienawiści sprawiły, iż moje nogi momentalnie się lekko ugięły, a wtedy otumaniony przyklęknąłem na jednym kolanie - kakofonia wywodząca się z ust ludzi w jednej chwili zaprzestała docierać do mojego umysłu. Jedynym dźwiękiem, jaki zdołałem usłyszeć było bicie mojego serca, a także każdy kolejny haust powietrza. Przeczuwałem, iż Miecz Damoklesa zawisł już nad moją głową, a sępy zachciały wykorzystać chwilę niedyspozycji. Zdałem sobie z tego sprawę, gdy zarejestrowałem wizerunek pretendenta wyłaniającego się z rozlanego obrazu. Połączenie lęku i obawy przed upadkiem nadało impuls do mojej głowy, a wtedy ze wściekłością uderzyłem pięścią w grunt i energicznym ruchem poderwałem się do pionu. Allen migiem zmienił się z pewnej siebie osoby do przestraszonego dziecka, które omal powtórnie nie wrócił do narożnika na mój widok - schłodził swoje zamiary, acz wtedy okazało się, iż było już na to za późno, gdyż błyskawicznie powaliłem jego ciało za pomocą dłoni, która wwierciła się w jego szyję (Clothesline). Idealny akt agresji sprawił, iż dumnie rozłożyłem ręce na boki prężąc swoje mięśnie.

No to tak panowie... Norbert, Twój post wedle mojej opinii jest serio bardzo dobry. Fajnie mi się go czytało. Nie było większych błędów, gimmick ukazany, oraz bogate słownictwo również wystąpiło. Serio, mega spodobał mi się ten post i mam trudną walkę na PPV, oj trudną (ale i tak wygram ). Co do Ciebie Luqi to nie było już tak kolorowo. W sumie nie było źle, ale te os mnie nie porwało. Gimmick niby jako taki był, ale nie był idealnie przedstawiony. Błędów nie zauważyłem. Jeśli chodzi o treść, płynność oraz gimmick to tutaj wygrywa Norbert. Nie mam chęci ani sił by oceniać dalej. Oczywiście masz prawo się odwołać.
CM Punk może dalej atakować.

No to będziemy oceniać na bieżąco, czytając posty.

Norbert - już pierwsze zdanie bym lekko zmienił, bo odbiór go byłby łatwiejszy. Zamiast że, trzeba było napisać, że stworzyły z Ciebie boga wrestlingu. Następne zdanie - emocjom, nie emocją. emocją jest złość, a dajesz się ponosić emocjom. "No ale jednak nie oszukujmy się - tak jest, lecz przez chwile można było to podważać." to zdanie wygląda jakby było bezsensownym przedłużeniem tekstu, bo zabrakło ci słówek do limitu. Bez większego ładu. " Allen migiem zmienił się z pewnej siebie osoby do przestraszonego dziecka, które omal powtórnie nie wrócił do narożnika na mój widok" W PRZESTRASZONE DZIECKO. i dalej, KTÓRE OMAL POWTÓRNIE NIE POWRÓCIŁO. małe błędy, ale są. mnie osobiście odrzuca ten zwrot "acz". jest taki na siłę jakby, wciśnięty bo chciałeś upiększyć. i na koniec mały szczegół - jak juz to przy clotheslinie używasz ręki, przegubu, a nie dłoni. Gimmickowo było dobrze, podobał mi się post, chociaż mało było tego najlepszego w tej drugiej części. tylko ta pierwsza opisująca uczucia go zawierała w zasadzie. I za często stawiasz przecinki, nie raz i nie dwa w miejscach, w których nie powinno ich być.

LUqi - "Sędzia zasygnalizował mi, że moja zmiana z moim partnerem w dzisiejszym dniu doszła do skutku." moja mama oddała mojej babci moją grę. prościej i lepiej byłoby "sędzia zasygnalizował, że zmiana z moim dzisiejszym partnerem doszła do skutku". i dalej, dopiero drugie zdanie, a ty już 4 raz używasz słowa "moje". Możesz to określać w inny sposób, jakby bardziej bez osobowo, bez ciągłego kładzenia nacisku na słowo "moje". A ugrzęznąć oznacza bardziej sytuację w której nie możesz się poruszyć, a nie sytuację w której po prostu na czymś/gdzieś stajesz. I kurdebele, przestań pisać naprawdę w tych postach jakby sędzia miał się okazać debilem. "do mojej krwi w zyłach" albo do żył, albo do krwi. przecież każdy wie, że standardowo krew płynie w żyłach, chyba że coś jest nie tak. W ogóle twoje posty, to jakby taka stopniowo rosnąca forma. na początku jest w zasadzie tragedia, a z każdym następnym zdanie jest coraz lepiej. Gimmicku było tu malutko, oj malutko. Więcej w zasadzie skupiłeś się na Punku, niż na sobie. I upraszam jeszcze raz - nie pisz ciągle "moja", "mój", "moje...

Także moim skromnym zdaniem, to wygląda to jakoś tak Punk >= Styles. Norberta post był lepszy, tylko ze względu na większy nacisk na gimmick. Żaden post dupy nie urwał, nie wiem gdzie Sedol zobaczył  super post u Norbiego, ja go nie dojrzałem. Ale ja tam surowy jestem, nie za wiele mnie zachwyca totalnie. Posty były solidne ogólnie. Poskupiajcie się więcej nad tym co i jak piszecie.

Dalej Punk.

zmiana! CM Punk po jednym ataku wymierzonym w głowę przeciwnika zmienił się z partnerem, umożliwiając mu włączenie się do akcji i odegranie się za poprzednią zniewagę!

LUqi = AJ Styles / 2 pkt / Obrażenia - [1] Minimalne [Głowa - 1] / Zmęczenie - Brak
Nole = Mark Henry / 0 pkt / Obrażenia - [5] Głowa - 4 Klatka piersiowa - 1[Brak] / Zmęczenie - Brak

Drużyna 2:

TEA =  Nathan Taylor IV / 0 pkt / Obrażenia - [5] Minimalne [ Głowa - 5] / Zmęczenie - Brak
Norbert = CM Punk / 1 pkt / Obrażenia - [0] Brak [Brak] / Zmęczenie - Brak