Publiczność zapadła w grobowa ciszę, która były czasami przerywana krzykiem lub rozmowami niektórych z osób zebranych na arenie. Widownia nie wiedziała, czego może się spodziewać i jaki będzie dalszy ciąg gali na której się znajdują. Momentalnie reflektory przybrały kolor zbliżony do jasnego odcienia niebieskiego i zaczęły krążyć po rampie oraz stage'u. Muzyka zaczęła grać, a bicie serca obudziło fanów WWE, które z niecierpliwością czekali na pojawienia się tego zawodnika na dzisiejszym show. Po dźwiękach bicia pikawy, piosenka przybrała bardziej rock'owe brzmienie, jakby była wprowadzeniem do czegoś większego. Wielkim odgłos wdechu brany jakby po wytrzymaniu minuty pod wodą. Theme zmienił się, a gdy to się stało pod ekranem na którym pojawiło się imię i nazwisko wrestler'a, stanęła osoba. Była ubrana w skórzaną kurtkę, a z tyłu jej widniał napis "Balor Club". Reszta ubrania nie wyróżniała się niczym szczególnym oprócz wspomnianej górnej części garderoby. Osoba ta była odwrócona i spoglądała na titantron, który zmieniał się co rusz z imienia wrestlera na znany wszystkim napis na wszystkich rzeczach tejże persony, którą są sprzedawane przez federacje. Kiedy piosenka przybierała dźwięki, które przyśpieszały jeszcze bardziej uderzenia serca, Finn odwrócił się do publiczności i rozłożył kurtkę ukazując umięśniony brzuch oraz klatkę piersiową. Widownia wybuchła wielkim aplauzem, jednak niektórzy z młodszych widzów nie zachwalali pojawienia się Balora.



Mściciel postawił kołnierz na kurtce, stawiając go prosto i z beznamiętnym wyrazem twarzy ruszył pewnym oraz luźnym krokiem w stronę kwadratowego pierścienia. Kiedy piosenka przybrała bardziej poważniejszy rytm i zwiastowała coś monumentalnego, Finn wykonał trzy kroki do przodu i uniósł ręce w górę równocześnie rozstawiając je. Fani tego zawodnika postąpili podobnie, a reflektory unosiły się wraz z górnymi kończynami Irlandczyka, kończąc rozświetlać arenę w najwyższym punkcie. Następnie zwinnie odwrócił się do miejsca batalii i powtórzył taunt, co zrobiła ponownie to samo publiczność. Niektórzy z nich byli po prostu pod wrażeniem jakie wejście posiada pochodzący z Bray. Fergal w mgnieniu oka odwrócił się na pięcie w stronę miejsca potyczki i ponownie ruszył w jego stronę.

Making his way to the ring, from Bray, County Wicklow, Ireland, weighing 190 pounds, Finn...Balor!"

Nie kiedy z widzami, którzy byli najbliżej bandy wymieniał szacunek, układając palce w tak zwany "Too sweet", a oni ze szczęściem na ustach odwzajemniali to. Kiedy Devitt miał dwie strony w które mógł podążyć, wybrał prawą i ponawiał powitanie, kiedy jakiś z osób chcieli z nim to wykonać. Kiedy stanął przed schodkami, które były drugimi z kolei, zgiął kolana i oparł się o ogrodzenie fanów od ringu i spoglądając na narożnik, wyczekiwał na odpowiedni moment. Kiedy ponownie theme song przybierał bardziej rytmów jakby coś nadchodziło i każdy z zebranych musiał to uhonorować w jakiś sposób. Finn pomagając sobie rękami, wszedł na apron za pomocą schodków, a tam chwycił się lin i uklęknął, pokazując się fanom WWE. Następnie usadowił się na szczycie narożnika w sposób taki, że miał jedną z nóg pod kością ogonową, a druga zwisała w dół z corner'a. Jego ciało było opuszczone w dół, a kiedy nastała ta chwila, powtórzył swój przeciągły taunt dwukrotnie w momencie, kiedy piosenka oznaczała, że jest na to czas i moment. Publiczność powtórzyła uniesienie rąk, a reflektory postąpiły ponownie jak ostatnio. Kiedy muzyka się uspokoiła się, Prince zszedł z narożnika i złapał pewnie jedną ręką za linę, uklęknął i odchylił się jak najbardziej w tył. Stanął bokiem i ustawił palce w tak zwany pistolet, który skierował go w kierunku publiczności na prawo, nie odwracając swojego tułowia przy okazji pokazując kto jest prawdziwym strzelcem w tej grze. Jego mina przypominała wkurzonego dzieciaka, który wie po co tu jest i umie to robić jak nikt inny. Księga dawała mu wiele, a jego umiejętności przypieczętowały tylko, że pseudonim "Demoniczny Mściciel" nie jest z przypadku. Kiedy rozluźnił ręce, jego dłonie zaczęły powoli ściągać górne nakrycie. Jego ruchy były gwałtowne, a wierzchy kurtki raz odkryły połowę ciała Balora, a za drugim resztę.



Ruszył w stronę rogu kwadratowego pierścienia, oddał kurtkę technicznemu i oparł się o narożnik. Przymknął oczy i wsłuchiwał się w rady jakie Ras ma dla niego przed pojedynkiem, który niebawem się rozpocznie. Demon cały tkwił w jego ciele i wyczekiwał na odpowiedni moment, żeby pomóc swojemu "pojemnikowi". Niebezpieczeństwo mogło nadejść zewsząd, dlatego istota ochraniała plecy Balor'owi, gdy ten był skupiony na uspokojeniu bijącego serca i wzięciu kilka głębszych oddechów przed tym wyzwaniem jakim jest dzisiejszy pojedynek.

--
Sorry ale dopiero w sobote dowiedziałem się ze jest karta, a dopiero dziś mam swego lapka. Dajmy więc inicjatywę grandowi w ramach rekompensaty.

Czekałem i czekałem - miałem tego dość. Ta łachudra marnowała mój jakże cenny czas. To nie miało tak wyglądać... miałem wejść, pozamiatać Finnem i wyjść, ciesząc się z kolejnego zwycięstwa. Wybiła godzina. Godzina, w której Balor będzie musiał pogodzić się z moim gniewem, jaki we mnie wzbudził swym leniwym podejściem. Irlandczyk cieszył się, aczkolwiek nie spodziewał się ataku z mojej strony. Nie zważałem na to czy gong wybił, czy nie, tylko po prostu wystartowałem i z zaskoczenia powaliłem Finna uderzeniem z podeszwy swego obuwia, które kompletnie go znokautowało. (Big Boot) Ogłuszony Irlandczyk plątał mi się pod nogami, co jedynie podsycało moją złość. Arbiter starał się mnie powstrzymać. Ale czy to możliwe? Gdzie tam... Złapałem delikwenta za fraki i podrzuciłem nim tak, że znalazł się w powietrzu, a wtedy przejąłem go, aby z impetem wbić jego plecy w deski maty ringowej! (Snap Powerbomb) Ogłuszający dźwięk przedarł się przez każdego widza zasiadającego w pierwszych rzędach, wywołując u nich ciarki. Wziąłem głęboki oddech. Finn zakręcił się i przystanął na kolanach, co zadziałało na mnie niczym mityczna czerwona płachta na byka, dzięki czemu raz jeszcze skarciłem swojego oponenta. Wziąłem rozbieg i wbiłem podeszwę swego obuwia w jego szczękę! (Super Kick) Sędzia odprowadził mnie do narożnika i nakazał w nim zaczekać, aby po chwili rozpocząć walkę.. legalnie!

Finn Balor niesamowicie podniósł mi ciśnienie swoim wymigiwaniem się od walki, czego dowodem było jego przeciągające się wejście do ringu. Puściły mi nerwy i dałem mu niezapomnianą lekcję, która będzie przykładem dla każdego zawodnika tej federacji. Spojrzałem na zbezczeszczone ciało Irlandzkiego zawodnika, konającego na moich oczach. Z zblazowanym wyrazem twarzy podszedłem do niego i położyłem swoją stopę na jego głowie, dociskając ją do maty.

- I co cwaniaczku? Było warto uciekać?! Zrozum, że to mi się wszystko należy!

Wykrzyczałem najmocniej jak tylko potrafiłem, by dotarło to nie tylko do Księcia, ale i również publiczności. Fani WWE nie byli zadowoleni, co skwitowali bluzgami i nieprzyjemnymi gwizdami. Szczerze? Miałem to wszystko gdzieś. Dla mnie liczyło się tylko kolejne zwycięstwo, a stawką tego pojedynku było znaczne przybliżenie się do tytułu mistrzowskiego. Pas będzie mój i nie ma innej opcji! Dokonałem symulacji zakładania trofeum na swoich biodrach, co spotkało się z falą krytyki widowni. Zszedłem i odkopnąłem twarz Balora, który będzie moim kolejnym celem do wejścia na szczyt. Rozejrzałem się dookoła i z rozrysowanym nonszalanckim uśmiechem odbiłem się od lin, a gdy powróciłem nie było nikomu do śmiechu - wyskoczyłem i brutalnie potraktowałem twarz swojego oponenta. (Curb Stomp) Balor bezwładnie padł na matę, dysząc bardzo głośno. Rozłożyłem bezradnie ramiona na boki, szczycąc się swoim osiągnięciem. Publiczność karmiła mnie swoją nienawiścią, bijącą do mnie z każdej strony. Byłem syty - to oznaczało wzmożoną pracę w ringu, by dojść do celu. Zaszedłem rywala od tyłu i chwyciłem go za garść włosów, przyciągając go do swojej klatki piersiowej. Sędzia zaczął zwracać mi uwagę, ale ile były warte jego słowa? Tyle co jedna kostka masła. Przechwyciłem Finna w pasie, by następnie z impetem wyrwać go do góry. (Release German Suplex) Przypięcie, które towarzyszy tejże akcji zakończyło się fiaskiem. Ze złością uderzyłem pięścią w matę, pobudzając się.  Cyniczny uśmiech zagościł na mojej twarzy, a poniewierany w ringu Irlandczyk pewnie modlił się i błagał o litość, lecz czy ktoś taki jak ja zna litość? Nie. Jedyne co znam doskonale, to zadawanie bólu - i jak wejść na sam szczyt góry lodowej, co w tym przypadku jest zdobycie tytułu mistrzowskiego.

320/320
29/30

Pisz dalej Grand.

Grand (Kevin Owens) - 2 pkt // Obrażenia - BRAK [0] // Zmęczenie - brak
Rafi (Finn Balor) - 0 pkt // Obrażenia - [5] MINIMALNE (głowa - 3, korpus - 2) // Zmęczenie - zadyszka

Finn Balor był niczym płotka, pływająca w morzu piranii. Czy miał jakiekolwiek szanse? Nikłe, bardzo nikłe. Tygrys, gdy chapnie swoją zdobycz, to wtedy za żadne skarby świata nie pozwoli swej ofierze uciec, tylko zadaje cios ostateczny, by wpisać na swoją listę kolejne trofeum. Pierwszy krok ku zwycięstwu został postawiony, teraz liczyło się tylko zadanie ciosu ostatecznego - koniec był bliski. Balor podniósł się do stójki, aczkolwiek długo się w niej nie znalazł, albowiem doskoczyłem i zaskoczyłem go potężnym uderzeniem w szczękę. (Stunner) Finn mimowolnie odbił się ode mnie, a następnie od lin, by powrócić do mnie, na co byłem w zupełności gotowy. Wyniosłem go i powaliłem na deski maty ringowej, wieńcząc swe dzieło. (Samoan Drop) Miałem niesamowitą okazję - środek ringu, zamroczony rywal - to musiało się udać. Leżałem, więc szybko przystąpiłem do zaklinowania ręki rywala w taki sposób, że jedynym mocniejszym ruchem mogłem ją złamać. (Cross Armbreaker)

Zapięte, 2 szanse z uwagi na nieodpisanie 2 razy.

Grand (Kevin Owens) - 2 pkt // Obrażenia - BRAK [0] // Zmęczenie - brak (męczy się utrzymaniem dźwigni)
Rafi (Finn Balor) - 0 pkt // Obrażenia - [8] ŚREDNIE (głowa - 4, korpus - 3, ręce - 1) // Zmęczenie - zadyszka