Wejście segmentowe w drugim temacie. Odnośnik tutaj.

Ostatnio edytowany przez krizzy (2016-11-10 21:21:10)

Wchodzę.

Moi dzisiejsi rywale mieli odwagę wyjść do ringu i stanąć ze mną do walki o miano pretendenta do pasa mistrza Stanów Zjednoczonych. Zaraz po moim przemówieniu, na arenie pojawił się James Storm, który tak chętnie kroczył po rampie, jak w ostatnim tygodniu niechętnie toczył swoją walkę. Im dłużej go obserwowałem, tym większego widziałem w nim błazna, o którym wspominałem kilka minut temu. Pozostało mi tylko pokazać, gdzie jest miejsce takiego dziwaka, a kolejną puszką, którą otworzy, będzie Puszka Pandory, a jej zawartością będzie królewski łomot.

Drugi zawodnik nie spieszył się z wejściem do ringu. Może chciał zbudować napięcie, a może bał się stanąć do walki z jego Królewską Mością. Nie interesowało mnie to w ogóle. Kiedy z zaplecza wyszedł niejaki AJ Styles, automatyczny odruch wykrzywił mi twarz. Muszę przyznać, że byłem trochę przejęty. Szybko się ocknąłem z fałszywego wrażenia i zapomniałem o tym, co potrafi i co osiągnął wcześniej. To się już nie liczyło. Miał czelność przybyć do mojego Królestwa i rywalizować o jedno z kilku trofeów, które jest przeznaczone jedynie dla mnie. Pokaże mu, że przeszłość nic nie znaczy, a to, co dzieje się teraz, to Historia Króla Cedrica!

Wszyscy staliśmy w ringu. Każdy zajął jeden z narożników i czekał na sygnał do startu. Zakończyłem rozgrzewkę i oceniającym wzrokiem zmierzyłem obu rywali, żeby zdecydować jak rozpocząć potyczkę. Doszedłem do wniosku, że na pierwszy ogień pójdzie nowy nabytek RAW. Ruszyłem z miejsca i rozpędzony wpadłem podeszwą buta w Styles'a, który po Single Leg Dropkick'u wpadł z dużym impetem w narożnik. Wróciłem na nogi i zwróciłem się w stronę Storm'a, na którego niezwłocznie popędziłem, przebiegając obok niego i wskakując na środkową linę. Wybiłem się z niej i w locie rozłożyłem ramię, powalając, odwracającego się do mnie, James'a Springboard Clothesline'em. Od razu wróciłem na nogi i szeroko rozłożyłem ramiona.

"Czcijcie Króla Cedrica!"

275+25

Debiut w nowym miejscu nigdy nie jest łatwy. Trzeba się wykazać niebywałymi umiejętnościami oraz trzeźwością umysłu zwłaszcza, kiedy znajdziesz się w pojedynku o pretendenta do pasa. Publiczność próbowała podgrzać atmosferę swoimi okrzykami, jednak najgłośniej było słychać moich fanów - pół-bogów. James'a pamiętałem za czasów bycia w innej federacji i wiedziałem, że posiada jakieś umiejętności, a drugiego ani trochę nie kojarzyłem, co utrudniało zadanie, ponieważ nie wiedziałem na co stać tego młodziaka. Byłem pewien, że muszę zacząć fenomenalnie tą batalię, dlatego ustałem w lekkim rozkroku i wymierzyłem dwoma pistoletami stworzonymi z dłoni w stronę tutejszych przeciwników.
- Zostaniecie odstrzeleni, bo nigdy nie pudłuje...
Moje słowa dotarły do uszu mych rywali. Storm nie miał zamiaru coś z tym fantem zrobić, jednak Cedric natychmiast ruszył w mym kierunku. Jego porywczość oraz chęć wywalczenia przewagi zostały momentalnie ugaszone przez Superkick'a wprost w twarz czarnoskórego zawodnika.
- It's too sweet for you kid...
Uśmiech na ustach kowboja uzmysłowił mi, że nie mogę mu pozwolić, żeby sobie tak bezczynnie stał. Z prędkością najwyższą na jaką pozwalało mi ciało doskoczyłem do niego i wymierzyłem kilka sierpowych na jego brodatą facjatę. Byłem w stanie pozwolić sobie na coś silniejszego, dlatego podskoczyłem i wyprowadziłem piękne kopnięcie. Jumping Enzuigiri wywołał upadek Storm'a na deski kwadratowego pierścienia. Tą osobą nie musiałem się na razie przejmować, jednak Alexander chciał spróbować szczęścia i zaatakować mnie od tyłu. Moja wściekłość była widoczna na mej twarzy, ponieważ nie miał pojęcia, że to nie honorowe i głupie z jego strony. Zawsze jestem gotów na każdą okoliczność, dlatego moich fanów nie zaskoczył Dragon Screw w narożnik, który nadział go jak patyczki szaszłyka. Moi rywale byli przejściowo przyklejeni do śnieżnobiałej maty, dlatego ku uciesze moich pół-bogów wykonałem przeciągły taunt w ich stronę. Z półuśmieszkiem spoglądałem na ciała leżących współzawodniczących wrestlerów.

Byłem pewien, że przewaga, którą wywalczyłem kierowała mnie ku zwycięstwu. Moje ciało po długiej przerwie bez walk było nieziemsko wypoczęte i gotowe na dalsze trudy batalii. Mój cios zrobił duże wrażenie na Stormie, bo nie miał zamiaru podnieść się w przeciwieństwie do Cedrica, który był prawie już na nogach. Musiałem zrobić coś, co utrzyma moje dowodzenie oraz pokaże kto rozdaje karty w tej walce. Moje ciało wygięło się, a moja noga powędrowała w stronę twarzy rywala. Alexander został potraktowany przepięknym Roundhouse Kick, który oszołomił go do tego stopnia, że ledwo ustał na miękkich już dolnych kończynach. Moja ofensywa nie mogła poprzestać na tym, dlatego chwyciłem jego rękę i silnym szarpnięciem wysłałem go w stronę innego narożnika. Podążałem tuż za nami, a kiedy Cedric wbił się w kąt kwadratowego pierścienia. Step up Enzuigiri został wyprowadzony, a mój oponent po uderzeniu odszedł i miał zamiar upaść, jednak nie pozwoliłem mu na to. Momentalnie chwyciłem łeb wroga w dzisiejszym pojedynku i wykończyłem afro Amerykanina fenomenalnym Running swinging neckbreaker’em, który dokończył i zaznaczył dużą kreską moją dominację w ringu.

+24h na jutro. Wracam po 17 to będę pod wieczór w stanie odpisać.

Udane! I lecisz dalej.

LUqi / 2 punkty / Obrażenia - [1] Minimalny [Korpus - 1] / Zmęczenie - brak
Krizzy / 0 punktów / Obrażenia - [4] Minimalny [Głowa - 3,  korpus - 1] / Zmęczenie - brak
Nole / 0 punktów (jeszcze raz nie odpiszesz i finito) / Obrażenia - [1] Minimalny [Głowa - 1] / Zmęczenie - brak