Wchodzę.

A więc rozpoczynamy wielki rewanż o pas interkontynentalny! Pokażcie emocje związane z TLC i dzisiejszym spotkaniem. Opis sytuacji na 300 słów.

+24h + 12

Ostatnio edytowany przez Ahmed (2016-08-11 04:13:00)

Wkroczyłem do ringu przepełniony złością i goryczą porażki. To świecidełko powinno być MOJE! Jak taki chłystek mógł przezwyciężyć tak niechlubne monstrum jakim jestem?! Czy może to ... moja wina? Spojrzałem Christianowi głęboko w oczy i zauważyłem w nich znajomą cząstkę. Mrok odcisnął na nim swoje piętno, mój rywal wyszedł silniejszy z próby, przed jaką go postawiłem. Jednak pierwotny mrok drzemie we mnie, a nie w tym niczego niewartym śmiertelniku! Piana poczęła ściekać z mojego wybrkowanego pyska, na którym furia była wymalowana aż nader dokładnie. Wszystkie zwycięstwa miały nic nie znaczyć właśnie teraz? W tym momencie, kiedy powinienem siadać na należnym mi tronie spadam z ostatniego stopnia w drodze ku glorii?

Gong rozbrzmiał po całej arenie, a jego echo jeszcze długo gościło w mych uszach. Nie mogę popełnić błędu tej nocy. Być, albo nie być mroku było teraz w moich wielkich łapskach. Rozpocząłem mozolną wędrówke po centrze kwadratowego pierścienia, co chwila prychając w stronę Christiana. Myśl, że ponownie muszę stawać z nim w szranki, aby odebrać co moje nie dawała mi spokoju. To ten nędzny robak powinien korzyć się przed potworem, który nie miał sobie równych. Kapitan Charyzma z szerokim uśmiechem na ustach napawał się krzykami publiczności, która dawała mu siłę. Moje buzujące w niecierpliwości cielsko nie pozwalało mi na oczekiwanie. Potężny Uppercut znalazł swoje miejsce na podbródku rywala, co zaowocowało tym, iż Christian znalazł się na nieskalanej jeszcze macie ringowej. Nachyliłem się nad wyraźnie zaskoczonym rywalem i wysyczałem :

"W tej walce nie wystarczy jedynie wspiąć się na drabinkę. Teraz jestem tylko ja i Ty, nikt Cie nie obroni, nikt mi nie przeszkodzi. Radzę Ci zejść mi z drogi, to może zlituje się nad Twoim nędznym żywotem."

Po tych słowach splunąłem flegmą na Christiana. Publiczność zalała mnie heelem, co jedynie wyostrzyło płomień agresji w moich ślepiach. Liczy się tylko zwycięstwo, za wszelką cenę.

Teraz, gdy nikt nie stoi mi na przeszkodzie hierarchia wraca do porządku, stawiając potwora na samym czele łancucha pokarmowego. Wiedziałem już, że nie mogę pozostawić Christianowi ani trochę pola do popisu, także błyskawicznie poderwałem go za rękę do pionu i posłałem Irish Whipem na narożnik. Nie dając mu ani chwili wytchnienia dosłownie od razu pobiegłem w jego kierunku miażdżąc go Stinger Splashem. Christian miał już runąć na matę ringową, jednak ja nie miałem tego w planach. Ponownie energicznie złapałem za jego dłoń i wysłałem Irish Whipem do przeciwległego narożnika. Kapitan Charyzma był teraz niczym słomiana kukła, którą mogę pomiatać jak tylko zechcę. Niczym rozjuszony byk zaryłem buciskiem o matę i ponownie rozpędziłem się w stronę rywala. Zdezorientowany oponent w ostatniej chwili odzyskał świadomość, jednak było już za późno - Corner Splash wbił go w narożnik, po czym Christian plackiem wylądował na deskach ringu. Czas kary właśnie nadszedł, a Boogeyman wymierza ją bezlitośnie.

Niczym jaskiniowiec ciągnący swoją zdobycz, zaciągnąłem Christiana ku górze za włosy. Nie zamierzałem ani trochę litować się nad tą żałosną kreaturą, która śmiała aż tak zlekceważyć syna pierwotnego mroku. Ten pas już tydzień powinien wisieć na moich biodrach, a ten śmiertelnik nie wiedzieć czemu odwleka tą nieuniknioną chwilę. Poprowadziłem Kapitana Charyzmę, który nie był w stanie mi się teraz przeciwstawić w dogodne dla mnie miejsce. Dla całkowitej pewności ogłuszyłem delikwenta precyzyjnym Headbuttem, po czym od razu wykonałem efektywne Russian Legsweep. Przy tej akcji to jednak Christian bardziej ucierpiał przy lądowaniu, a ja dalej prowadziłem swój plan destrukcji oponenta. Z gniewem wymalowanym na twarzy podszedłem w stronę lin oddzielających nas od publiki :

- "Niedługo to mnie będziecie czcili, nie tą niczego nie wartą karykaturze mistrza!"

Wykrzyczałem do buczącej widowni, po czym jak gdyby fala heelu spływała po mnie jak po kaczce wybiłem się z lin. Springboard Crossbody zmiażdżyło mojego przeciwnika, który z każdą akcją zdawał się być coraz mniej odporny na wykonywane przeze mnie przedstawienie. Może zdawać mu się, że nie podda się chorej grze bestii, jednak nie z takimi jak on radziłem sobie bez większych problemów.

Adrenalina i wizja rychłego zwycięstwa wypełniała mnie całkowicie. To wręcz niemożliwe, że w walce na TLC zostałem odstawiony na drugi plan, gdy teraz dominacja nad tym mazgajem przychodzi mi z dziecinną wręcz łatwością. Diaboliczny taniec począł władać moim ciałem, a Christian kątem oka zauważył co się ze mną dzieje. Ze strachem w oczach starał się doczołgać do lin i podnieść, jednak ja byłem szybszy. Złapałem Kapitana Charyzmę za głowę i ścisnąłem ją mocno, kierując pytanie :

- "Chciałbyś może wstać? Pozwól, że zmotywuję Cię do tego!"

Fala punchów(+UM Fury) zalała twarz Christiana. Ten zachowywał się, jak gdyby ulewa siekała prosto w jego twarz, a jego ręce próbowały odgonić krople. Wreszcie rywal chwiejnie stanął na nogi, jednakże ten stan nie miał trwać zbyt długo - błyskawiczny Dropkick sprawił, iż poleciał na liny będące tuż za jego plecami. Niczym dobry bumerang Christian wrócił w moje łapska, a ja doskonale wiedziałem ja się nim zająć. Spike DDT w mgnieniu oka wskazało mu drogę ku deskom kwadratowego pierścienia. Kukła zwana Kapitanem Charyzmą ponownie wróciła we władanie mistrza marionetek, który bardzo nie lubi, gdy jego twory są mu nieposłuszne.