Wbijam (będzie edit)

Arena została otoczona rozmowami oraz krzykami publiczności, która wyczekiwała z niecierpliwością na dalszą część widowiska. Komentatorzy rozmawiali właśnie o czymś mało ważnym, a kamera krążyła po hali, szukając ciekawych rzeczy jak plakatów z ulubionymi zawodnikami lub za przebranymi ludźmi. Momentalnie zrobiło się ciemniej, a co za tym mroczniej, a rampa została oświecona jasnym, połyskującą bielą z reflektorów. Wszystkim się wydawało, że zrobiło się zimniej, jednak to było tylko przewidzenie. Głośniki wydały z siebie dźwięki, które zwiastowały nadejście tego, kto nawróci świat i idzie swoją ścieżką z imieniem Boga na ustach.





Pod ekranem na którym pojawiło się imię i nazwisko zawodnika, wyszedł Mesjasz w własnej osobie. Ubrany był w biały kombinezon z złocistymi linami, dzięki którymi Seth był widoczny nawet dla fanów z najdalszych miejsc. W ręce trzymał bardzo starą księgę, a na biodrach połyskiwał pas Stanów Zjednoczonych. Jego mimika twarzy była spokojna i beznamiętna, a jego spojrzenie mogło zmrozić krew w żyłach. Zawodnik ruszył przed siebie, jednak w sekundę ustał wyprostowany i uklęknął na kolana. Położył księgę przed sobą, ułożył dłonie do modlitwy i chwilę ustał w takiej pozie. Następnie powoli zaczął poruszać prawą ręką tak, że pomodlił się, robiąc tak zwany znak krzyża. Krzyknął na całe gardło "Amen" i pocałował okładkę zapisków na papierze. Powstał na dolne kończyny równocześnie rozstawiając swoje górne kończyny, zostawił tak zwaną "księgę ocalenia" i skierował się w stronę kwadratowego pierścienia.



Nie zwracał uwagi na fanów WWE, którzy chcieli przybić im po prostu "piątkę" lub inne przywitanie. Niektórzy z nich cały czas mieli złożone ręce jakby się modlili. Kiedy znajdywał taką osobę, Rollins przytakiwał tylko głową, próbując uświadomić mu, że robi dobrze i inni powinni go naśladować. Kiedy znalazł się przed miejscem potyczki, skręcił w prawą stronę i zwinnie za pomocą schodków znalazł się na apronie. Tam przejął mikrofon od technicznego i usiadł na narożniku w pozycji jakby prawie na nim klęczał. Publiczność ucichła wraz jego muzyką wejściową. "Architect" oblizał wargi i wypowiedział kilka słów do mikrofonu.

- Boże, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a wyzwolę te dusze spod jarzma Szatana... W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego... Amen!

Zrzucił mikrofon poza ring i zwinnie zszedł z corner'a przy akompaniamencie niektórych z fanów, którzy również z nim powtórzyli ostatnie kilka słów niczym w kościele, kiedy ludzie mówią zaraz po księdzu, to co wymówił. Jego kroki powędrowały na środek miejsca batalii i rozpiął guziki od swojego pasa. Złapał go za tarczę i uniósł go wysoko przy słowach, który mówiła announcer tejże gali.

Currently in the ring from Davenport, Iowa, weighing 217 pounds, "The Messiah" Seth... ROLLINS!

On wsłuchiwał się w słowa osoby, która zapowiedziała jego nadejście. Kiedy skończyła i pozwoliła przejść Rollins'owi do narożnika, który sobie wybrał. Tam podał swój pas technicznemu, a sam oparł się o narożnik. Jego usta poruszały się i niektórzy wiedzieli, że się modli przed walką. Bóg był z nim, jego fani również. Czy znów nawróci następną zagubioną duszę? To się okaże! Aktualnie "The Man" przymknął oczy, opuścił lekko głowę i złożył ręce do modlitwy, cały czas stojąc na dolnych kończynach. Jego usta nie milkły ani na chwilę.

Rafi chce +12

Wreszcie nastał ten moment na, który tak długo czekałem. Trenowałem cały cholerny tydzień tylko po to by udowodnić moją wartość! Deprecjonowano mnie, zdobyłem złoto, a teraz wystawiono mnie na próbę! Zmierzę się z dzisiaj z trzema frajerami, z czego dwóch próbuję zabłysnąć w tej federacji, a Rollins chce wrócić do dawnej formy i przypisać kolejny czempionat do swojego konta, jednakże ja na to nie pozwolę! Tylko jedna osoba jest tutaj niesamowita i tylko jedna osoba wygra ten pojedynek, a tym kimś jestem ja!

Przegryzłem dolną wargę i uderzyłem się lekko w polik, otrząsnąłem się z zalewającej mnie fali myśli, bowiem muszę skupić się na nadchodzącej potyczce. Na mojej twarzyczce zawitał szczery uśmiech. Seth najwyraźniej to zauważył, bowiem puścił do mnie oczko. On pójdzie na pożarcie na sam początek! Pierwszy krok do mojego zwycięstwa rozpoczął rozkoszny dźwięk hartownej stali. Każdy się chyba dogadał skoro Ethan i Wade padli sobie w ramiona. The Messiah niczym z procy ruszył w moim kierunku, spotkałem się z nim blisko narożnika, obok którego ciągle stałem. Weszliśmy w zwarcie siłowe. Czekałem tylko na odpowiedni moment i gdy już nastał kopnąłem go prosto w kolano! Puścił mnie a sam złapał się za rzepkę, chwyciłem rywala za rękę, zarzuciłem ją za głowę, złapałem go za spodnie i wykonałem idealny Snap Suplex! Tylko gdy ten pajac przywitał się z matą moja piękna blondwłosa Nimfa zaczęła mnie dopingować, wysłałem buziaka w ją stronę i znów wróciłem do walki.
"Ty i twój Bóg jesteście tak samo walnięci!- Wykrzyczałem, co spowodowało padnięcie kretyna w amok. Natychmiastowo powstał, a jego pięść leciała w moją stronę, przewidziałem takie zagranie i zwinnym ruchem się schyliłem, paradoksalnie sam oberwał prosto w mordę! Był omamiony uderzeniem, zapewne widział jak przez kalejdoskop, bo nie mógł się otrząsnąć, ale to jest właśnie kolejny moment, który mogę wykorzystać. Rollins zetknął się z matą inkasując idealnie wykonany Dropkick. " I co teraz cwaniaku?!"- wykrzyczałem co wywołało kakofoniczną salwę gwizdów, a to dopiero początek!

320/320
1/30
Edit: Zapomniałem dopisać ilość słów XD

Ostatnio edytowany przez Sedol (2016-03-01 22:37:26)

Czy Bóg rozgrzeszy tych głupców, którzy chcą odebrać mi klucz do ziemi obiecanej, o której myślę od pierwszych stronic księgi? Zadawałem sobie takie pytania, wciąż nie mogąc uwierzyć jak ludzka chciwość przeradza się w chore żądze. Ówczesny pojedynek zwiastował chłopoty, albowiem wszyscy trzej przeciwnicy skupiali w sobie najgorsze cechy, nie byłem wtedy sam, walczyłem z bożym imieniem na ustach namaszczony jego mocą. Czując w swoim ciele motywujący głos, me serce rozkwitło z radości móc pokazać jak wielki i dobry jest pan. Wszyscy rywale dziś mogą dostąpić oczyszczenia. Nawrócić się na właściwą drogę, muszą tylko okazać skruchę. Największym pyszałkiem był The Miz, jego panowanie rozpoczęło się bardzo wcześnie, został poddany próbie, której nie był w stanie przejść. Stał się ofiarą ludzkiej chciwości, by pokazać jak bardzo zależy mu na własnych potrzebach nie cofnie się przed niczym. To stało się dla niego przekleństwem, które starannie wyplewię dając mu wewnętrzny sposób.
- Panie wybacz mu, gdyż nie wie co czyni...
Wykrzyczałem wniebogłosy, kierując się przy tym w stronę swego przeciwnika. Zrobił on wówczas to samo, jednak będąc tuż koło mnie, wpadł w pułapkę. Wyciągnąłem w jego stronę ręce i przerzuciłem go przez siebie Arm-Dragiem, delikatnie się przy tym uśmiechając nie dawałem poznać po sobie jak naprawdę zależy mi na tym pojedynku. Zdenerwowany Miz ruszył ponownie w mą stronę, jednak spotkało go znów to samo - zaskoczenie. Poniekąd nie byłem pewny czy ponownie sztuczka z Arm-Dragiem się uda, lecz widok Mizzanina na macie upewnił mnie w tym przekonaniu.
- W imię ojca i syna i ducha świętego...
Przerywając modlitwę, zauważyłem biegnącego w mą stronę Miza, że spokojem przybrałem odpowiednią pozycję i powaliłem ruchomego przeciwnika na matę silnym Superkickiem.
- Amen.
Każdy z nas kiedyś odwiedzi Królestwo Boże, stanie wówczas przed Sądem Ostatecznym, który zdecyduje czy nasze winy na ziemi zostaną nam odpuszczone, a my dostąpimy życia wiecznego. Nie pozostało mi nic innego jak tylko paść na kolana i wysłać Mizzanina do krainy wiecznych łowów*.

* - "odesłać do krainy wiecznych łowów." Czyli przypiąć rywala, kończąc tym samym pojedynek i jego panowanie.

Głupcy, tylko dzięki miłości najwyższego będziecie w stanie przezwyciężyć strach i sięgnąć po to co jest już tylko na wyciągnięciu ręki. Moim przeznaczeniem jest zmazać grzech z tego świata, wysłać wszystkich złych ludzi przed obliczę sądu ostatecznego. Wstając z kolan rozejrzałem się po ringu, Wade rozpracowywał swego przeciwnika uśmiechnąłem się widząc jego determinację jednak musiał wiedzieć iż prędzej czy później nasze drogi się zejdą. Wtedy będzie miał wybór, być ze mną lub przeciwko mnie. Obecnie panujący mistrz powoli dochodził do siebie po brutalnym i jednostronnym uderzeniu, uderzenie w takiej sytuacji powaliłoby byka więc wielu z zebranych na arenie ludzi było pod wrażeniem zaangażowania Miza. Wiedziałem że muszę się postarać i raz a dobrze wyeliminować go z tego spotkania. Wtedy chwyciłem go za głowę, przysunąłem do siebie po czym utrzymując w dogodnej pozycji wykonałem Backbreaker ft Belly To Back Suplex ft Somersault Senton. Przepiękna kombinacja przywitana owacją na stojąco bardzo mi schlebiała. Kucnąłem nad leżącym przeciwnikiem, wyprowadzając przy tym silne uderzenie z zaciśniętej pięści prosto w twarz. Powtórzyłem uderzenie ponownie, po czym dodałem jeszcze jedno i jeszcze jedno.
-Podążaj za głosem serca, wykrzyczałem kierując się w stronę narożnika. Mijając przeciwnika patrzyłem na jego poczynania. Wnet zauważyłem iż me prowokacje przynoszą skutek, pełzając w mą stronę Miz stanął sam na sam z obliczem pana. Sprowadziwszy przeciwnika do pozycji klęczącej, nie miałem skrupułów by wbić jego twarz w ochronkę narożnika wykonując przy tym Turnbuckle Reverse STO. Jeśli jesteś inny mało kto Cię akceptuje. Nieważne czy się tym przejmujesz czy nie, wszystkim nie dogodzisz, dlatego postanowiłem zając się tym co nieuniknione. Złapałem The Miza w tułowiu, podniosłem go i ustawiłem siedząco na narożniku z twarzą zwróconą ku ludziom, by patrzyli. By on widział powagę sytuacji w oczach tych wszystkich ludzi. Gdy siedząc na górze, najpewniej zauważył strach, zakłopotanie, poczuł presje na swych plecach. Próbując coś z tym zrobić zaczął panikować, była to najgorsza rzecz, którą mógł zrobić. Widząc co się dzieje, wyprowadziłem potężnego puncha w kręgosłup rywala, drugiego wycelowałem wprost w nerki. Stając na pierwszej linie wycelowałem solidnego łokcia w głowę oponenta. Ten zamroczony poddał się bez wahania moim kolejnym poczynaniom, skierowałem swe ręce na barki rywala, jednym pociągnięciem ustawiłem go w pozycji leżącej. Wyprowadziłem jeszcze kopnięcie w brzuch, po którym rywal próbował się podnieść i wrócić do pozycji siedzącej, jednak tylko na próbach się zakończyło. Wchodząc na narożnik wiedziałem co się zaraz stanie, wbije w klatkę piersiową Miza swe buty wykonując Tree of Woe Double Foot Stomp. Odsyłając przeciwnika do krainy miodem i mlekiem płynącej skierowałem się w stronę Wade'a...

12+ powrót z wyjazdu jednak wyrobiłem się przed czasem

To nieprawdopodobne jak zlekceważenie przeciwnika może negatywnie wpłynąć na przebieg starcia. Barrett kompletnie zawładnął nad moim ciałem, ale ja nie jestem zwykłym chłopcem do bicia i nie złożyłem jeszcze broni przed "królem". Moja ambicja do zostania mistrzem była wyższa od ciosów Wade'a i dlatego mówię dosyć! Anglik o potężnych gabarytach wepchnął mnie w narożnik, po czym zechciał spróbować wbić mnie w niego jak małego, niedoświadczonego dzieciaka. Na całe szczęście przewidziałem jego zamiary i w ostatniej chwili uwolniłem się z jego szponów odskakując na bok. Skutek mojego "ruchu" był przeogromny, albowiem rywal przywitał się twarzą z narożnikiem. "To jest moja szansa" - powtarzałem sobie w myślach. Spojrzałem jeszcze w stronę Rollinsa oraz Miza, aby upewnić się że nie ma żadnego zagrożenia z ich strony. Ci dwaj Panowie byli niezmiernie sobą zachwyceni, gdyż walczyli ze sobą niczym dwa wygłodniałe lwy, a więc nie zwracali uwagi na mnie oraz Barretta. Był to więc odpowiedni moment, aby ukąsić przeciwnika. W pewnej chwili, gdy Wade odwrócił się w moją stronę zainkasował potężny Bicycle Kick, który odesłał go do krainy snów*

* - powalił na matę.

Ostatnio edytowany przez Loniu (2016-03-05 19:27:43)