American Bad Ass spojrzał swych chłodnym spojrzeniem na wykrzywioną w grymasie twarz swego znienawidzonego oprawcy. Nie mniej jednak nie miał czasu na wdawanie się w tak zwane gry psychologiczne, bowiem "świeży" mesjasz zaraz po uderzeniu plecami o krzesło zaczął się podnosić do stójki. The Undertaker bazując na swym bogatym doświadczeniu przewidział takową ewentualność, dlatego kiedy Bray począł się odwracać w jego stronę niezwłocznie ruszył do przodu. W ten oto sposób patriota powitał adwersarza dewastującym Running Clotheslinem. Tym razem brat Abigail padł niczym długi na śnieżnobiałą matę ringową. Twardziel wiedział, że musiał kuć żelazo dopóty pozostawało odpowiednio rozgrzane. W tymże celu schylił się po złożone krzesło. Wspomniany przedmiot został przez niego natychmiastowo podniesiony. W końcu taka broń w ręku brutala powinien być na porządku dziennym. Nie ule wątpliwości również to, do czego dawny Mistrz Ciemności wykorzysta ten nietypowy oręż. Tak! Chciał zdzielić nim Wyatta. Bez zbędnych gestykulacji swe plany postanowił przeistoczył w namacalne czyny. Z należytym impetem ze sporej wysokości spadł pierwszy raz na niechronione ciało rywala (Chair Shot x1). Publiczność niezwłocznie zaczęła wtórować niebezpiecznemu harleyowcowi One more time!. Adresat tego postulatu nie omieszkał przeczyć ich prośbę (Chair Shot x1). Niespodziewanie twardziel powoli wykonał dwa kroki w tył. Przez ten proceder nadal trzymał przedmiot służący na co dzień do siedzenia. Wraz z nim ponowi bieg. W odpowiednim momencie wybił się w powietrze i podczas mimowolnego opadania odpowiednio sobie ustawił krzesło pod prawą nogą. W skutek tego manewru Bray zainkasował Jumping Leg Drop z krzesłem.

"Zadarłeś z niewłaściwym człowiekiem. Może i utraciłem mrok, lecz nadal w mych żyłach płynie nieposkromiona potęga. Uważaj, bowiem zemsta dopiero się zaczyna" - wycedził przez zaciśnięte zęby do podtrzymywanej swymi odzianymi w czarne rękawice dłońmi głowy obłudnika. Oczywiście pragnę zaznaczyć, że od ostatniej akcji The Undertaker zdążył uklęknąć w należytym miejscu, by ten proceder był wiarygodny. W celu uwiarogodnienia swych gróźb, twardziel odchylił swoją makówkę do tyłu i z należytym impetem opuścił ją prosto w  głowę Braya (Headbutt). Po tym solidnym ciosie Wyatt odpłyną łodzią prosto do krainy wiecznych ciemności, zaś patriota w akompaniamencie głośnych oklasków poderwał swej muskularne ciało do stójki. Tam rozejrzał się delikatnie po otoczeniu, które na tenże widok jeszcze mocniej poczęło dopingować swego ulubieńca. Atmosfera panująca w tym obiekcie sportowym bardziej przypominała spotkania piłki nożnej aniżeli wrestlingowe gale. W międzyczasie trwania fety, American Bad Ass pochylił się, złapał za mokre kudły rywala i po kilkukrotnych pociągnięciach wymusił jego powstanie. Kiedy kolana kreatora nowego świata się w miarę wyprostowały, Undertaker płynnym ruchem przedostał się za linię obrony (za plecy). W oka mgnieniu zapiął mocny uchwyt w pasie i dorzucił dewastujący German Suplex. Czyżby Suplex City? Zdecydowanie nie, bowiem Suplex City jest niczym wobec czystego mordobicia, z jakiego słynie Harleyowiec. Rywal zanim upadł w okolicach lin przeleciał spory dystans w powietrzu. Wyglądał tak, jakby twardziel rzucił lalką a nie żywym organizmem. Bad Ass dziarskim krokiem dotarł do wroga i w celu odpowiedniego ustawienia go wykonał szybki Low Kick w odsłonięte żebra. Osłabiona makówka ofiary wystawała na tak zwany apron, przez co błyskawicznie zapadła decyzja o przedostaniu się pomiędzy linami na ową krawędź. Gdy to nastąpiło patriotyczny awanturnik ruszył do przodu, w odpowiednim momencie się wybił i wymierzył niczego nieświadomemu adwersarzowi akcje o nazwie Guillotine Leg Drop.

Cielsko Wyatta bezwładnie opadło na twarde podłoże, opuszczając przeto oficjalne miejsce zapaśniczych zmagań. W tej sytuacji zważając na stypulację pojedynku znienawidzonych person nie ma mowy o wyliczeniu poza ringowym, przez co każde miejsce może pełnić funkcję pola walki. The Undertaker jednakże nie zamierzał znacząco się oddalać, gdyż tutaj miał wszystko pod ręką. Nie mniej jednak twardziel chciał jeszcze mocniej wpłynąć na motorykę wroga. Jak się domyślacie nie ma nic lepszego jak dźwignia podduszająca lub wzmagająca dyskomfort w danej części czy też sektorze ciała. American BadAss tym razem wolał skorzystać z pierwszej alternatywy. zaraz po upadku ciała adwersarza sam szybko zszedł na twardy ale i zarazem stabilny grunt. Później bez zbędnych gestów skierował się do rywala. Delikatnie uklęknął, bym mógł lekko unieść i zapiąć szczelny uścisk wokół szyi nemezisa. Później dopiero powstali. Fani WWE ujrzeli Takin' Care of Bussiness.

Undertaker ładnie sobie poczynał. Myślał, że zwykłymi ciosami jest w stanie dotknąć mego wnętrza, które tak naprawdę stanowi o mej potędze. Był  w ogromnym błędzie. Jak ktoś, kto jeszcze w piątek twierdził, iż potrafi dotknąć mistycznego, mrocznego świata teraz mógł wpaść na tak idiotyczny i naiwny pomysł. Zainkasowałem swoje, a teraz jeszcze dzielnie znosiłem zapiętą dźwignię. Nawet nie musiałem za bardzo się męczyć, aby się z niej wydostać. Obie ręce miałem wolne, dlatego też ich użyłem. Prawą kończyną górną wymierzyłem punch prosto w głowę, której spokojnie mogłem dosięgnąć, nawet do jej wierzchołka. Drugie uderzenie z pięści nakierowało mnie na kość jarzmową... wiedziałem, że już jestem blisko prawdziwego celu. Aż w końcu znalazłem! Przy *trzecim ciosie wystawiłem palec wskazujący*, który wbił się bezpośrednio w oko  Dupka! Ten natychmiast puścił uchwyt, nie wytrzymując bólu, a ja spokojnie mogłem wrócić do zadawania mu kolejnych katuszy, gdyż nie był w stanie odpowiednio zareagować!

*Specjalna Zdolność KO*

Zemsta będzie słodka! Hahahahaha! Spostrzegłem w jak bardzo złej sytuacji znalazł się Dupek. Widziałem, że kawałek za jego plecami stoi ring... musiałem to wykorzystać! Momentalnie ruszyłem z miejsca, aby dopaść swoją ofiarą i dać jej prawdziwą lekcję koegzystencji w moim stadzie! Rzuciłem się na niego wykonując Spear, który zyskał dodatkowe wzmocnienie! Biedak upadając zahaczył głową o twardą krawędź ringu, co wyrządziło mu niemałe obrażenia. Publika nie mogła w to uwierzyć... niektórzy już nawet płakali, inni jeszcze krzyczeli, zaś jeszcze inni usiedli tracąc wszelką nadzieję. To takie piękne pozbawić śmiertelników wiary i odebrać im wszelką wolę życia. Miałem ich wszystkich na wyciągnięcie ręki... lecz najpierw musiałem skarcić pewną owieczkę, którą wciąż nie mogła się pozbierać po ostatnim ciosie. Tym razem to ja zajrzałem pod ring i zainteresowały mnie tam aż dwie rzeczy. Długa jarzeniówka, oraz woreczek z pineskami! Drugi przedmiot odłożyłem na podłogę, jednak świetlówkę dobyłem oburącz i postanowiłem dobrze wykorzystać... kopnąłem truchło Phenoma, aby przeturlało się plecami do góry i to właśnie je obrałem sobie za cel! Układ oddechowy dostał już bardzo mocno w kość, teraz czas zniszczyć całą podporę jego ciała! Zamaszystym ruchem wymierzyłem potężny cios żarówką w jego lędźwie! Już nie miał szans się po tym dźwignąć. Przed rozlewem krwi uratowała go tylko i wyłącznie koszulka... którą będzie niczym przy tym, co dla niego szykuję! W końcu złapałem za woreczek z pineskami, który rozerwałem i rozsypałem je na podłodze, skoncentrowane na małej powierzchni. Następnie dźwignąłem obolałego Umarlaka z posadzki, ustawiłem plecami do pinesek i złapałem go za szyję. Szepnąłem do ucha, że już niedługo będzie po wszystkim, aby go uspokoić- nie chciałem, aby próbował stawiać większy opór. Następnie w jednej chwili wykonałem Uranage wgniatający cielsko adwersarza w podłogę, a jego plecy w rozsypane pineski! Teraz nic nie mogło mu pomóc... ulubieniec trybun krwawił z ran, które powstały przy wbijaniu się metalowych igiełek w jego ciało! Był już zupełnie bezbronny, wiedziałem że mogę zabrać się za ostateczną destrukcję jego duszy!

Bray Wyatt słynący z nieczystych zagrań ponownie ukazał obserwatorom swa niecną naturę, bowiem za sprawą haniebnego czynu zakończył dobrze zapowiadającą się ofensywę twardziela. Niestety ulubieniec publiczności został brutalnie potraktowany żarówką. Na dodatek szykowane były dla niego pineski. Dźwięk upadających ostrych, biurowych przedmiotów pobudził świadomość The Undertakera, bowiem każda forma agresji działała na niego niczym kofeina na półprzytomnego pracownika jakieś pieprzonej firmy. Gdy tylko jego ręka została odpowiednio przerzucona (podczas Uranage wykonujący przerzuca sobie rękę adwersarza. Filmik ułożenia ciała KLIK), natychmiastowo została podjęta stosowna decyzja. Niczym nieskrępowany łokieć kilkukrotnie zdzielił nieosłonione ucho rywala (*Elbow Strike ). Uchwyt za każdym razem stawał się luźniejszy.

* Um = KO (1/2)

Zaraz po tym, jak dotąd silny uchwyt przestał istnieć na trybunach zapanowała istna feta na cześć powrotu do walki twardziela. Mężczyzna nie miał czasu rozejrzeć się na boki, bowiem musiał szybko skarcić swego adwersarza. Jak głosi pewne przysłowie; "kto mieczem wojuje ten od miecza ginie". Jak zapewne się domyślacie patriota w odzieniu harleyowca zamierzał posłużyć się dokładnie rozsypanymi pineskami. Cóż takiego działo się z głową szalonej rodziny? Otóż stał lekko pochylony do przodu, a prawą dłonią sprawdzał odruchowo stan swojego zaatakowanego ucha. To była doskonała okazja do ponowienia ofensywy. W końcu stojący plecami Bray był bezbronny i niczego nieświadomy. American Bad Ass musiał tylko wykroczyć do przodu by znaleźć się tuż za jego linią obrony. Gdy to nastąpiło bez ceregieli złapał za jego mokre kudły i pociągniętą głowę usadowił sobie pod pachą, zapinając przeto stosowny chwyt. Następnie cofnął się do tyłu, by znaleźć się za linią pinesek, a dobrze usadowić tuż przednimi grube cielsko wroga numer jeden. W akompaniamencie wrzawy najbliżej zasiadających fanów mordobicia, The Undertaker osunął się do tyłu (Reverse DDT na pineski). "Mówiłem Ci Wyatt. Nie pogrywaj sobie ze mną, bowiem nie jestem chłopcem do bicia". - wykrzyczał powstały już twardziel w kierunku krzywiącego się nemezisa. Nie ma jednak co się dziwić mesjaszowi. Sam bym pewnie tak zareagował, gdyby dziesiątki setek raczyły moje plecy. Harleyowiec jednak nie zamierzał dawać za wygraną. Zdecydowanym ruchem swej dłoni podniósł ringową narzutę, by pewnym ruchem wyciągnąć spod kwadratowego pierścienia Kij do kendo. The Undertaker rytmicznie obracając sobie wspomniany przedmiot zataczał w powietrzu niewidzialne okręgi. Końcówka kija świstała w powietrzu. Bray nie mógł uniknąć tego, co planował dla niego dupek. Bez jakiegokolwiek ostrzeżenia pierwszy cios padł na plecy (Kendo Stick Attack x1). The Undertaker zachowywał się tak, jakby uderzeniem chciał dobić do skóry wystające przedmioty biurowe. Wyatt ku uciesze publiczności ryknął głośno z bólu, zaś sędzia tejże rzezi bezradnie rozłożył ręce, bowiem taka forma agresji zważając na dzisiejszą stypulację była jak najbardziej respektowana. Twardziel lekko zmienił swoją pozycję, po czym ponownie zaatakował lecz tym razem cała serią Kento Stick Attack). Kiedy nawałnica się zakończyła? Odpowiedź jest dziecinie prosta. Gdy przedmiot uległ rozwarstwieniu, a co za tym idzie i całemu zniszczeniu. Brat Abigail padł twarzą na chłodna i zarazem twardą posadzkę. Jego dotąd obłędne spojrzenie wydawało się być nieobecne. W tym czasie Bad Ass zdecydowanym kopniakiem spowodował odczepienie od siebie schodów. Górną warstwę ustawił sobie zaraz przy swoich nogach. Po chwili ponownie podszedł do kreatora rzeczywistości. Łapiąc i ciągnąc go za włosy wymusił jego powstanie, a gdy do nastąpiło wyniósł go i ze skrętem wykonał Spinebuster na schody.

Inicjatywa przechodziła z rąk do rąk, a publiczność zmieniała swe reakcje z minuty na minutę. Wszystko przez starcie dwóch potężnych gigantów, z których ciężko było wytypować zwycięzcę... ale czy na pewno? Czy nie była to zaledwie gra jednego z nich, który wciąż ukrywał asa w rękawie? Wszystko na to wskazywało, gdyż doskonale wiedziałem co robić, kiedy Undertaker wyniósł mnie w powietrze! Obie kończyny miałem wolne, dlatego też z łatwością mogłem dosięgnąć jego głowy. Wyczekałem na odpowiedni moment, kiedy się odwrócił i pochwyciłem jego głowę, oplatając ją swym ramieniem. Byłem zbyt przebiegły, aby z nim walczyć! Mając jego głowę pod pachą wykorzystałem impet jego ciosu, oraz swojej masy wbijając jego paskudną mordę w metalowe schodki! (DDT) Nie upadłem bezpośrednio na plecy, cały impet uderzenia przyjęła facjata adwersarza, dlatego też odpłynął i nie był zdolny choćby drgnąć. Teraz mogłem kontynuować dążenia do absolutnej destrukcji duszy Umarlaka!