Na arenie panowała cisza, niekiedy było słychać szepty. Zgromadzeni siedzieli na swoich niewygodnych krzesłach i spoglądali na główną rampę. W pewnej chwili na telebimie rozbrzmiała muzyka wejściowa Bułgarskiego Brutala. Widzowie wstali z swych miejsc i wygwizdali wchodzącego posiadacza czempionatu NXT... Ten nie zwracając uwagi na nich uniósł prawą rękę w górę ukazując swą wielkość. Ani garstka Amerykanów nie dopingowała Ruseva, wręcz nienawidzili Go i to dawało mu siłę.

Rozejrzał się tylko po całej hali, po czym ruszył pewnym krokiem w stronę kwadratowego pierścienia. Renee Young zapowiedziała zawodnika. Zatrzymał się przed ringiem, uniósł głowę do góry, a na jego twarzy zawitał uśmiech. Wszedł na tak zwany apron i pomiędzy linami przedostał się na miejsce walki.

Ubiegły tydzień nie był względem mej persony udany. Przegrana z Curtem Hawkinsem sprawiła, iż pieniądze od mojego ojca przestały wpływać na konto. Mam ich miliardy, jednak każdy nowy banknot powoduje uśmiech na mej pięknej twarzy. Starania w owej walce zostały jednak docenione. Dostałem bowiem niepowtarzalną szansę na przywłaszczenie sobie tytułu mistrzowskiego. Kolejny pas wspaniale będzie prezentował się w mojej gablotce z trofeami. Obecny posiadacz ów czempionatu po gali Summerslame porzucił go. Kreatywni musieli coś z tym zrobić, dlatego też wyznaczyli mnie do walki. Moim przeciwnikiem został Bułgarski Patriota. Jest wielki, muszę to przyznać. Nie posiada on jednak tego, czym dysponuję ja - dolary. Suma posiadanych przeze mnie "zielonych papierków" jest tak ogromna, że mógłbym wykupić dwie takie federacje. Jeden telefon, a za 2 minuty tego budynku już nie będzie. Nie mogłem w nieskończoność rozmyślać, albowiem metaliczny dźwięk tłuczonej stali rozniósł się po arenie. Bacznie obserwując adwersarza, krążyłem wokół ringu niczym karuzela. Wiedziałem, że każdy, chociażby najmniejszy błąd może kosztować mnie utraty, jakże ważnej przewagi w początkowej fazie batalii. Po chwili Rusev spontanicznie ruszył na mnie. Zachowałem jednak zimną krew i sprytnie odskoczyłem w bok. Gdy konkurent odwrócił się w moją stronę zainkasował całą serię potężnych punchów. Wróg był zamroczony, musiałem to wykorzystać. Chwyciwszy za jego dłoń wysłałem w stronę lin, które dodały mu impetu. Po chwili biegnący obcokrajowiec spoczywał na macie, gdyż wyskokiem w górę powaliłem jego cielsko (Irish Whip+Dropkick). Znajdując się w środku kwadratowego pierścienia uniosłem dłonie w górę, gdzie napinając bicepsy zaprezentowałem swoją siłę. W tym momencie głośne buczenie przepełniło arenę. Reakcja publiczności nie była wcale zaskakująca. Nie obchodziło mnie zdanie jakichś biedaków, toteż nie przejmowałem się ich obelgami. Nie mogłem jednak wytrzymać tego, gdy ktoś z publiczności wykrzyknął "DIBIASE SUCKS!'. Dlatego też pokazałem w ich kierunku środkowy palec. Po chwili Bułgar pędził w moją stronę. Chciał wykonać clothesline, jednakże szybka reakcja uchroniła mnie od spotkania się z matą. Nie był to jednak koniec, kiedy adwersarz odwrócił się, wymierzyłem w jego czaszkę Enzuigiri. Rusev niczym kłoda upadł na deski.
-Męczarnie dopiero się zaczną! - wykrzyknąłem.
Odbiwszy się od naprężonego sznura - lin, wyskoczyłem w górę, by całym swoim ciałem opaść na konkurenta (Big Splash). Po tym ciosie rzuciłem się do pinu, mężczyzna w pasiastej koszuli doliczył zaledwie do jednego.

Ostatnio edytowany przez Barni (2015-11-23 16:20:52)

Skorzystam z prawa odwołania się xd

I tak oto cała seria ataków została wykonana poprawnie. Młody miliarder leży całkowicie pozbawiony siły, a Bestia stoi w pełni świadoma swej przewagi oraz potęgi. Ale to nie skończy się tak wcześnie. Mimo, że walka mogłaby być zakończona w ciągu kilka następnych minut to Ted musi wycierpieć to co dopiero nastanie.  Rusev nie przeciągał, uniósł swego adwersarza do góry i wykorzystując chwilę wyskoczył i powalił zawodnika trzeciej generacji swymi kończynami (*Spinning Heel Kick). DiBiase znów zetknął się z twardym podłożem. Nie ma nawet chwili by odetchnąć i odpocząć, wciąż czuje nieustępujący ból... Buldożer wciąż stojący w amoku nie zaprzestał ataku. Oddalił się o kilka kroków i gdy Theodore wstał Patriota rozbiegł się i znów powalił swego rywala za pomocą Running Lariat.

*Umiejętność Atomic Attack

Wszystko idzie jak po maśle. Młody miliarder ciągle atakowany, a Bułgarski Buldożer nie daje ani chwili odpoczynku, ale Theodor wciąż ukazuje wolę walki. Powstał znów na swe kończyny. Spojrzał się na Bestię i zaczął się oddalać. Rusev podążał za nim tak długo do momentu gdy DiBiase trafił w narożnik. Bułgar uderzył kilka razy pięścią w głowę swej ofiary po to by go zamroczyć. Następnie oddalił się po to by wziąć rozbieg i zakończyć serię za pomocą Running hip attack to a cornered opponent. Ted odkleił się od narożnika, lecz jeszcze ustał na nogach. Jednak nie na długo, gdyż Miroslav stał za swym przeciwnikiem. Chwycił go w pasie i wymierzył German Suplex.

I tak oto DiBiase nie wiedział co ze sobą robić. Odczuwał ciągle ból. Nie wykonał w tej jakże jednostronnej potyczce żadnego ruchu, a jedynie co to wstawał a po chwili na nowo upadał. Czy jest jakikolwiek sens kontynuować ową batalię? Rusev prawdopodobnie stwierdził, że nie gdyż zapanowała u niego myśl zapięcia dźwigni. Złapał Teda za kończyny, a następnie wziął na środek kwadratowego pierścienia. Nie czekając dłużej wykonał Fujiwara Armbar.

Tonący brzytwy się chwyta - przysłowie to ciągle krążyło mi po głowie. Miałem niszczyć, dominować, zwyciężać. Niestety, chytry Bułgar sprytnie zaskoczył mnie i w konsekwencji zapiął bolesną dźwignie. Z sekundy na sekundę moja siły spadały, musiałem brać się za wydostanie. Wiedziałem, że nie będzie mi się łatwo uwolnić. Krzyknąłem więc "Ezekiel". Jackson już wiedział o co chodzi, dlatego też wszedł na schodki i zaczął uderzać o metalową kratę, aby odwrócić uwagę sędziego. Kiedy mężczyzna w pasiaku spuścił z nas wzrok, od razu wolną ręką chwyciłem za długie włosy Ruseva, po to, aby z całych sił za nie pociągnąć. Ból był tak ogromny, że adwersarz nie wytrzymał go i puścił dźwignie.

Ostatnio edytowany przez Barni (2015-11-23 20:09:05)