Jednego wyeliminowałem, teraz jestem syty... ale tylko po przystawce! Nadszedł czas na na kolejne... i żaden tłuścioch nie będzie odbierał mi mojego posiłku! Widząc, jak maltretuje moje mięsko, nie mogłem pozwolić, aby popsuł mi jego smak. Musiałem szybko zareagować. Kiedy dostrzegłem przerwę w jego działaniach, musiałem pokazać kto jest prawdziwym Królem Dżungli i kto po dzisiejszych łowach wzniesie złoto! W tym celu zakrzyknąłem - Hej! Tłuściochu! - w tym momencie natarłem na niego z pełną prędkością, on odwrócił się w moim kierunku i powaliłem go Lariat'em, który omal nie skrócił go o głowę! Ted zachwiał się i nawet nie zdążył zareagować, gdy Wyatt legł na macie.

Doświadczony siedzą, to bardzo trudny arbiter! - ów słowa ciągle chodziły mi po głowie. Mężczyzna w pasiastej koszuli, albowiem odrzucił moją propozycję finansową. Popełnił tym samym największy błąd w swoim życiu. Odmowa rodzinie DiBiasie jest równoznaczna ze sprzeciwieniem się Bogu. A co za tym idzie? Utrata pracy, a w konsekwencji bankructwo. Ten dziadek sędziujący starcie może się już zacząć pakować, gdyż to jego ostatnia walka w karierze. Może także szukać nowego domu, bowiem jego stare mieszkanie jest już wystawione na aukcji... Nie mogłem jednak ciągle rozmyślać o tym pajacu. Postanowiłem podnieś się na nogi. Zrobiłem to za pomocą barierki oddzielającej widownie od ringu. Otarłszy oczy z potu, wykrzyknąłem w kierunku Brey'a owe słowa:
-Już po tobie!
Po wydobyciu ich z mych ust, ruszyłem w jego stronę.

Polowanie przebiegało fenomenalnie... w krótkim czasie uporałem się z przystawką, teraz czas na dalszą część uczty! Podrażniony widokiem dwóch lezących kundli eksplodowałem! Wydarłem z piersi dziki okrzyk, aby okazać wszystkim swą hegemonię. Natłok myśli skumulował się wokół jednego- MOJEGO ZŁOTA! Upiekę dwie pieczenie na jednym ogniu! Obronię najcenniejsze trofeum w dżungli, jednocześnie zaspokajając wilczy apetyt. Krew krążąca po organizmie obfitowała w testosteron, budzący istną furię.... musiałem pozbyć się intruzów z mojego terytorium! Od samego początku łowów dałem im jasno do zrozumienia, że gdy dobiorę im się do skóry, to rozszarpię ich tętnice! Błyskawiczna eliminacja Okady była jak zastrzyk adrenaliny, potęgowany chórem audytorium wykreował niepowstrzymane Zwierzę! Publika łaknęła mego tryumfu równie mocno jak ja! Zmotywowany, spragniony świeżego mięsa zatopiłem wzrok w Tedzie... był następny w kolejce do pożarcia żywcem!

Ilość słów: 128

Zło przeciwko dobru. Grzech przeciwko nieskazitelności. Łzy przeciwko radości... Batista i Bray stali w środku ringu patrząc sobie w oczy. Ich spojrzenia były zupełnie inne. Bóg chciał uratować posłańca Lucyfera, natomiast Batista pragnął wiecznego potępienia dla Stwórcy. Obaj żądali zupełnie czegoś innego ale nie myśli, a czyny sprawią, że chwała jednego z nich przetrwa wieki. Ted wstał za pomocą barykady jednak nie ingerował w starcie gigantów. Najwyższy rozpoczął szarżę. Najpierw wyprowadził szybki, niespodziewany punch prosto w nos "mistrza", aby zwieńczyć akcję Uppercutem, a na koniec dołożyć dwa bardzo mocne Headbutty. Największy z wybrańców zachwiał się na nogach, po trzecim Headbuttcie natomiast upadł na kolano. Zbawca odbił się wówczas od lin i z zimną krwią wyprowadził Big Boot prosto w czaszkę przyszłego brata jego. Bogacz wszedł wtedy do kwadratowego pierścienia. Pan klęczał już odwrócony w stronę powalonego Batisty. Rozłożył ręce w bok i powiedział... "On już nigdy nie będzie taki sam". Następnie DiBiase próbował wyprowadzić atak. Kopnięcie jednak nie trafiło w cel. Wyatt uniknął ataku upadając brzuchem na matę. Ted wówczas odbił się od lin, a gdy przeskoczył nad ciałem Wszechmogącego, Ten stał już uśmiechnięty na nogach. Kiedy drugi z wybrańców pojawił się blisko Stwórcy, ten skasował go potężnym Clotheslinem From Hell. Bogacz upadł niemal na kark od siły uderzenia. Był nieprzytomny. Władca upadł na klęczki i odwrócił się na nich w stronę wstającego za pomocą lin Batisty. Bóg trafił kopnięciem bowiem w idealny punkt, a siła z jaką to wykonał pozwalała mu na zaatakowanie drugiego z wybrańców. Klęcząc, Pan patrzył się prosto na mistrza. Chciał nadal oczyszczać go z grzechu, którego w jego wnętrzu jest nadmiar.

Mistrz podniósł się na nogi. Publiczność obecna dziś na arenie śpiewała pieśń "He's got whole world in his hands" natomiast Erick oraz Braun podeszli bliżej kwadratowego pierścienia. Widocznie coraz bardziej pragnęli dobra dla największego z wybrańców. Chcieli mieć Dave'a przy sobie. Chcieli, aby wspierał ich tak jak wspiera ich Pan. Chcieli, żeby armię zasilił tej najsilniejszy... aby dobro szerzyło się na cały świat. Bóg podszedł do wybrańca, który odpowiedział atakiem. Mocno punch wyprowadzony w głowę Wyatta sprawił, iż ten zaśmiał się i cofnął się od mistrza. Dla człowieka, który nie był przepełniony wiarą, owe zdarzenie nie miało sensu i wydawało się być wręcz dziwaczne. Bóg jednak cieszył się z faktu, iż Batista nie chce się poddawać. Cały czas walczy z bestiami obecnymi w jego wnętrzu, a Wszechmogący jest przecież od tego, by my pomóc. Zbawca nie czekał więc na kolejny jego ruch. Szybki atak powalił wysłannika diabła. Spear został wykonany idealnie. Batista pod wpływem siły uderzenia, wypadł z ringu. Wyatt natomiast śmiejąc się głośno, wstał na nogi i rozkładając ręce w bok i chodząc wokół ringu, krzyknął - ""Jestem lekarstwem na jad!". DiBiase ledwo przytomny wytoczył się z kwadratowego pierścienia. Momentalnie podbiegła do niego Rosa, która pochyliła się nad bogaczem i pytała z płaczem w głosie czy wszystko z nim w porządku. Powolnym i zarazem strasznym krokiem do dziewczyny Teda i niego samego podeszli Braun oraz Erick w maskach owiec. Gdy byli tuż obok, powiedzieli - "Zostaw go. Będzie tam gdzie nigdy smutek go nie dosięgnie.". Mendes wystraszyła się dwóch rosłych mężczyzn i pobiegła do stolika komentatorskiego gdzie czuła się bezpiecznie wśród trójki komentatorów. Erick oraz Braun usiedli tymczasem obok nieprzytomnego Teda. Wyglądało to doprawdy strasznie. Tymczasem obok ringu, Zbawca całą serią stompów obijał prawą nogę oponenta. Dave krzywił się z bólu ale wiedział, że jest to cierpienie konieczne. Po chwili, Stwórca zaprzestał kopnięć. Złapał wówczas ową nogę w uchwyt i z zimną krwią wykonał brutalne Foot DDT na twardą posadzkę. Coraz bliżej było, aby największy z wybrańców dołączył do świętej armii...

Gdy tylko fałszywy prorok zaprzestał okopywania mojej nogi od razu złapałem wiatr w żagle. Poczułem, że to mój czas, aby wrócić do walki! Poczekałem jeszcze chwilę na dogodną okazję... aż w końcu nadeszła! W momencie, gdy Bray pochwycił mą stopę, ja ze wszystkich sił przyciągnąłem ją do siebie, a Pasterz zbliżył się razem z nią! Zatracił równowagę i oparł się cielskiem o moją nogę... jego twarz była na tyle blisko, iż szybko wykonałem potężny punch prosto w nią! Następnie szybko wyprostowałem podkurczoną wcześniej kończynę, przez co odepchnąłem Wyatta od siebie! Po potężnym uderzeniu, oraz odepchnięciu padł on na podłodze zamroczony, a ja powstałem, aby odzyskać miano szczytowego drapieżnika!

+24, +12

Ostatnio edytowany przez Barni (2015-10-28 20:38:32)