Od początku nie wiodło się dla mnie zbyt dobrze, jednakże z czasem i Sasha zaczęła popełniać błędy. Musiałam to wykorzystać. Widziałam ją biegnącą w mym kierunku, delikatnie przesunęłam się do przodu i w odpowiednim momencie powaliłam rywalkę poprzez Drop Toe Hold.

"I co teraz wywłoko?! Już się nie śmiejesz? NO CO Z TOBĄ?!" Złość, która aż rozsadzała mnie od środka, znalazła ujście w niewybrednych słowach, którymi obarczyłem Natalye. Czułam w sobie gniew. Gniew na samą siebie, bo dałam się podejść jak jakiś sztubak, ale przede wszystkim na nią. Na te wszystkie rywalki, które ośmieliły się wejść ze mną do ringu. Jednak główną sprawczynią całego mego niepokoju, była moja rodaczka. Wstyd mi z tego powodu. Wstydzę się tego, że ktoś taki jak ona, ośmiela się nazywać Kanadyjką. To wszystko zbierało się we mnie od samego początku tego starcia. Nadeszła odpowiednia chwila, by odwrócić losy tego starcia. Koniec z miłą królową. Nadchodzi zimna, wyrachowana suka, nie mająca żadnych skrupułów.

Wzięłam głęboki oddech i poderwałam się z maty. Kątem oka dostrzegłam Nikkie, która znęcała się nad Sashą. Chwilowo one mnie nie obchodziły. Natie wciąż nie doszła do siebie po szybkiej kontrze, którą jej zaserwowałem, toteż postanowiłam to wykorzystać. Nabrałam rozpędu, odbiłam się od lin, wyskoczyłam w powietrze i spadłam na przeciwniczkę wyciągniętymi nogami, aplikując jej perfekcyjny Leg Drop! Na mojej twarzy błyskawicznie pojawił się szeroki uśmiech, który był jednak mylący. Wciąż byłam wściekła, dlatego od razu zasypałam rywalkę gradem silnych punchy w twarz. Wpadłam w histerię. Nie mogłam się uspokoić. Nawałnica ciosów niemal pozbawiła Natalye przytomność. Zerwałam się na nogi i zaczęłam głośno krzyczeć. Nikt nie wiedział, co się ze mną dzieje. Ja sama nie wiedziałam...Ta złość przejmowała nade mną kontrolę. Nie mogłam jej powstrzymać. Nie chciałam...

Nie zważając na nic podbiegłam z powrotem do rodaczki, chwyciłam ją za gęste kudły, które okalały jej głowę i podniosłam do góry. A teraz siostrzyczko, zobaczysz, co potrafi wkurwiona kobieta. Po tych gorzkich słowach, mocno szarpnęłam za włosy, by ostatecznie z całej siły zaciągnąć ją do tyłu i trzepnąć głową rywalki o deski, wykonując bardzo nieprzyjemne Hair Pull Mat Slam. Bez wahania od razu dobiłam ją jeszcze kilkoma mocnymi stompami. Następnie uniosłam jej tułów, sama zaś odbiłam się od lin, by finalnie zmasakrować jej twarz potężnym uderzeniem z kolana ( Running Knee Strike ) Przerażający jęk zawodu ogarnął całą arenę. Moja "siostra" padła krzyżem na matę, a ja nie dając rady wyhamować, padłam obok niej na klęczki. Oddychałam bardzo ciężko, lecz satysfakcja powoli wypełniała moje ciało. Byłam na dobrej drodze...

Musiałam wytrzymać...Musiałam dać radę...Musiałam zmazać plamę z początku starcia. Królowa mogła być tylko jedna. Teraz to wiem. Nikomu nie oddam mojego złota. Choć pełna nerwów i przepełniona gniewem, musiałam wstać i walczyć dalej. Każda chwila wytchnienia to dla rywalek przepustka do raju. Nie mogłam do tego dopuścić. Wzięłam kilka głębokich oddechów, podniosłam się, zarzuciłam swą bujną czupryną i szeroko się uśmiechnęłam. Wabik na facetów zadziałał idealnie. Teraz mogłam z powrotem zająć się Natalyą.

Na początku poczęstowałam ją kilkoma niewdzięcznymi slapami, by potem podnieść się z kolan i zasypać jej tors nawałnicą stompów. Następnie złapałam ją za włosy i walcząc z jej oporem, podciągnęłam ją na krawędź ringu. Potem chwyciłam ją za nogi i wykonałam mocny Catapult Backbreaker! Jej krzyk znowu wypełnił halę, a ja zupełnie niewzruszona zepchnęłam ją z siebie. Znów oparłam się na kolanie i rozmyślałam nad przebiegiem tej walki. Wciąż do końca było daleko, a przecież w zasięgu wzroku znajdowały się jeszcze dwie, potencjalne rywalki. Jednak myśl, że to ja jestem mistrzynią, dawała mi siłę do dalszego działania.

Gdy wstałam, dostrzegłam moją rodaczkę, która z trudem utrzymywała równowagę przy pomocy lin. Ten żałosny widok skwitowałam śmiechem, by następnie wymierzyć jej potężnego liścia w twarz, na którego odgłos, fani zareagowali ponownym jękiem zawodu. ( Queen Slap ) Potem bez wahania chwyciłam ją za rękę i posłałam na przeciwległe gumy mocnym Irish Whipem. Gdy znalazła się ponownie tuż obok mnie, wbiłam się w jej gębę soczystym Big Bootem! "Siostrzyczka" padła krzyżem na deski, a ja zaniosłam się wniebogłosy swoim szalonym śmiechem.

Myślisz, że gdy uciekniesz z ringu, to tym samym uciekniesz od mojego gniewu?! NIGDY! Wciąż byłam wściekła. Próbując wyładować swoją złość na rodaczce, nieświadomie pozwoliłem jej czmychnąć poza obręb kwadratowego pierścienia. Zabrakło mi chwilowo sił, by po prostu za nią gonić. Oparłam się o liny i zaczęłam głęboko oddychać, próbując przywrócić normalny rytm swojego serca. Udało mi się to dopiero po dłuższej chwili. Jak miało się okazać, był to tylko przejściowy stan.

Na drugim końcu pola bitwy, Nikkie ogrywała swoją rywalkę, również eliminując ją na chwilę z tego starcia. W tym momencie tylko my dwie liczyłyśmy się w walce o trofeum, które nadal należało do mnie. Ta myśl napełniła mnie optymizmem. Przecież nie może być już gorzej, niż na początku. Musiałam uwierzyć we własne umiejętności. Nie raz udowadniałam na co tak naprawdę mnie stać. Najwidoczniej, trzeba było zrobić to po raz kolejny. Podnosząc się delikatnie, wciąż obserwowałam Bellaskę. Ta wciąż była skupiona na Sashy, co ułatwiło mi zadanie. Gdy w końcu odwróciła się w moją stronę, wystrzeliłam jak z procy i powaliłam ją na deski soczystym Big Bootem! Głośny śmiech, który zamienił się w krzyk był naprawdę przerażający. Sama nie byłam do końca pewna, co się za chwilę stanie. Żądza zwycięstwa dawała mi jednak nadzieję, że opuszczę budynek jako wciąż panująca Królowa...

200/200
12/30

O mój Boże! Co to było?! Obolała przyklękłam, starając się wyrównać oddech. Gdy tyko pomyślałam o doznanych chwilę wcześniej "torturach", panicznie odsunęłam się od ringu, wpadając plecami na usytuowany za mną stół komentatorski. Przerażona kontaktem z twardo stojącym przedmiotem, z krzykiem odskoczyłam od niego, zatrzymując się w połowie drogi do "kwadratowego pierścienia". Gdybym zrobiła dwa kroki więcej, wychylająca się w moją stronę Maryse pochwyciłaby mnie za włosy, kontynuując natarcie. Na szczęście uniknęłam tego. Bałam się jednak powrócić do ringu - utracona dominacja skutecznie podcięła mi skrzydła. Musiałam się jednak przełamać. Jeśli chcę przywrócić Kanadzie chwałę, muszę to zrobić za wszelką cenę!

Po chwili jednak moją uwagę przykuło coś, a w zasadzie ktoś inny - Sasha Banks! Diva stojąca po drugiej stronie ringu również odpoczywała, nie wiedząc co ze sobą począć. Była to moja szansa, by odbudować straconą pozycję. Nim ponownie zaatakuję Maryse, mogę odkuć się na "Szefowej"! Najwidoczniej przeciwniczka również mnie dostrzegła, ponieważ posłyszałam trzy słowa, rozjuszające mnie do granic możliwości.

- Ty! Kanadyjska Dziwko!

Słowa zabolały. Otumaniona żądzą zemsty na gówniarze, ruszyłam żwawym krokiem na spotkanie z przeznaczeniem.

Wróciłam z dalekiej podróży. Jeszcze niedawno stałam na krawędzi własnej kariery, a teraz z powrotem wdrapuje się na szczyt. Krok po kroku. Powoli, bez pochopnych ruchów. Mogłam w końcu pokazać pazur. A moja rywalka, jedna ze słynnych bliźniaczek, wciąż spoczywała na macie. Nie chciałam pozwolić jej odzyskać sił.

Dlatego też szybko odbiłam się od sąsiadujących ze mną lin, wyskoczyłam w powietrze i wbiłam się w jej czaszkę mocnym Knee Smash! Głośny jęk zawodu rozniósł się po trybunach, a na mojej twarzy zawitał szelmowski uśmieszek. Tak. Teraz mogłam zmierzać ku końcowi. Bez zastanowienia chwyciłam Nikkie za włosy, ustawiłam ją do pionu, by za chwilę ponownie posłać ją na matę, tym razem aplikując jej ładne Forward Russian Legsweep. Korzystając z faktu, że znajdowałyśmy się na środku ringu, zadziałałam instynktownie. Usiadłam na niej i zaciągnęłam do tyłu, zapinając tym samym moją koronną dźwignię! ( French Pain ) Czyżby to był koniec?

Moja pozycja z sekundy na sekundę stawała się coraz gorsza, Maryse skutecznie dominowała nad mą postacią. Jednakże byłam pewna, iż w końcu przyjdzie okazja w której będę mogła się na niej odegrać. Maryse na środku ringu zapięła na mnie swą ulubioną dźwignię, dobrze wiedziałam, że to może być mój koniec lecz nie zamierzałam się tak łatwo poddać. Dodatkowo swym tyłkiem siedziała jeszcze na mych plecach przez co ból był jeszcze mocniejszy, musiałam szybko działać. Zmagając się z strasznym bólem podparłam swe całe ciało na obu łokciach i właśnie przy ich pomocy zaczęłam unosić się delikatnie ku górze. Po chwili takiego wysiłku znalazłam się na pozycji "na czworaka" skąd już miałam otwartą drogę by uwolnić się z ów chwytu. Podciągając kolana bliżej swej górnej części ciała po czym odepchnąwszy się rękoma z wielkim ciężarem ciążącym na mych plecach wstałam do stójki, cały czas trzymając na plecach uwieszoną przeciwniczkę. Włosy Maryse były w zasięgu mych rąk dlatego też pochwyciłam właśnie za nie i przerzuciłam rywalkę przed siebie.

+12 jbc..