Shawn powoli wyszedł na arenę. Ubrany w czerwoną koszulę, niebieskie dżinsy, z zawiązaną na głowie chustką, w dłoni trzymając mikrofon. Powoli przeszedł na jeden koniec rampy, uderzając się zaciśniętą pięścią w pierś i wykrzykując coś do fanów! To samo powtórzył po drugiej stronie, co również zaowocowało sporym cheerem. Ruszył więc powoli w stronę ringu, po drodze jednak przystając i przyklękając. Rozłożył szeroko ręce a za jego plecami wybuchły fajerwerki, po których HBK poderwał się szybko na równe nogi i wybrał się w dalszą drogę do kwadratowego pierścienia. Docierając do niego wszedł na jeden z narożników i uniósł ręce do góry. Po chwili zeskoczył na matę, rozglądając się po publiczności. Pomasował podbródek i uniósł mikrofon do ust.

Shawn Michaels:  Witajcie wszyscy. Jak miło być tu z wami. Nic nigdy nie zastąpi mi tego uczucia, tej radości, którą odczuwam gdy tylko wchodzę na ring. Ba, wystarczy mi wyjść na arenę, a już czuję te motyle w brzuchu. Jestem w tym biznesie od tylu lat, a moje zadowolenie z tego co tu robię, jest niezmienne. Tak samo cieszę się, stojąc tu dzisiaj. Szczęście wymieszane ze smutkiem.

Publiczność zamiera, zaskoczona słowami Shawna. Bo co też on wygaduje? Jaki smutek? Wszyscy ze zniecierpliwieniem wpatrują się w Showstoppera, który gorzko się zaśmiał.

Shawn Michaels:  Zapewne jeszcze nie wiecie o co mi chodzi. Bo też i skąd możecie. Więc może zacznę od początku? Tak, tak... To będzie najlepszy pomysł. Półtora roku temu doznałem ciężkiej kontuzji pleców. Wszystko to za sprawą mojego ukochanego, najlepszego przyjaciela. Tak, o tobie mówię Paul. <Shawn uśmiecha się w stronę kamery> Przepracowałem ostatni rok z nadzieją powrotu na ring. Starałem się, trenowałem, trzymałem odpowiednią dietę, byłem na każdym RAW, nie ważne czy za kulisami czy na trybunach. A jednak z wielkim bólem oglądałem całą akcję ringową. Nie mogąc brać czynnego udziału w tym wszystkim, czułem jakbym stracił cząstkę siebie. A teraz... Boję się, że będzie ponownie...

HBK milknie, nie mogąc wydobyć z siebie słowa. Kamera powoli przejeżdża po trybunach, ukazując fanów WWE, z niedowierzaniem trzymających się za głowy. Na koniec powraca do Shawna, który rozgląda się po WWE Universe ze łzami w oczach.

Shawn Michaels:  Moja kontuzja odnowiła się. Jednak tym razem nie mam szans na powrót do wrestlingu. To mój ostateczny koniec... Po piątkowym Smackdown, gdzie pokonałem w Handicap Matchu Dolpha Zigglera oraz Samiego Zayna, poczułem rwący ból w dolnej części pleców... Diagnoza jest jednoznaczna... Już nigdy nie postawię stopy w tym ringu, nie jako wrestler. Być może pojawię się kiedyś jako Generalny Manager, Gość Specjalny, być może Sędzia Specjalny... Jednak nigdy nie będę już czynnym zawodnikiem. Tylko nie wiem jak to zniosę. Pomyślcie, jak to jest robić coś przez kilkadziesiąt lat - poświęcać temu cały swój czas, zatracać się w tym, w zasadzie kochać to ponad życie - a nagle przez jedną, głupia kontuzję stracić to wszystko?

Publiczność rozpoczyna chantować "HBK! HBK! HBK! HBK!" na co Shawn pozwala im przez kilka chwil, po których gestem prosi o ciszę. Po chwili unosi mikrofon, chcąc kontynuować swój monolog, jednak...



Na arenę wychodzi Triple H, w skórzanej kurtce oraz okularach przeciwsłonecznych, zmierzając wprost na ring. Po drodze wpatrywał się ciągle w Shawna. Wszedł do kwadratowego pierścienia pomiędzy druga a trzecią liną i przystanął, wymieniając z Legendą długie spojrzenie. Fani zgromadzeni na trybunach jak jeden mąż wykrzyknęli "SUCK IT!" a Shawn z Hunterem padli sobie w ramiona! Następnie stając ramię w ramię zrobili to, czego oczekiwała od nich publiczność - wykonali najsławniejszy gest w pro wrestlingu, krzyżując trzykrotnie przedramiona na wysokości krocza, na co publiczność ponownie zareagowała jednogłośnym okrzykiem "SUCK IT!" Przyjaciele ponownie uściskali się, a HHH po chwili uniósł do góry rękę HBK'a, prosząc publiczność o reakcję! Ta wybuchła ogromnym cheerem, jednak zostało to przerwane przez...



Johna Cenę! Największy wróg Shawn w ostatnim czasie, jego zagorzały przeciwnik... Wyszedł do niego, by godnie go pożegnać? Na to wyglądało od momentu, w którym John zasalutował HBK'owi i ruszył biegiem do ringu. Po wśliźnięciu się do kwadratowego pierścienia stanął przed Legendą, wbijając wzrok w podłoże przed nim. Z całą pewnością chciał coś powiedzieć, jednak ich ostatnie wspólne przeżycia z całą pewnością nie należały do najszczęśliwszych. Michaels wyciągnął jednak do niego rękę, rozstrzygając, a w zasadzie kończąc ich spór! John uścisnął więc wyciągniętą do niego dłoń z wielką ulgą, po chwili powtarzając czynność Tryplaka, polegającą na uniesieniu ręki Shawna do góry! Całą akcję przerwał jednak jeszcze odgłos...



Tłuczonego Szkła! Generalny Manager RAW, Stone Cold Steve Austin również przybył pożegnać odchodzącego na emeryturę zawodnika! Sprężystym krokiem dotarł do ringu, gdzie uściskał serdecznie zawodnika, zamieniając z nim kilka zdań, których nie pochwyciły uszy kamer. Uśmiechając się przez łzy, Shawn podał mikrofon SCSA, który uniósł go do ust.

Stone Cold:  Nie wiem jak tam Regal i jego Smackdown, ale ja jestem zdania, iż odejście takiej gwiazdy, ze świata pro wrestlingu, musi być godne. Dlatego też zapraszam tutaj cały roster RAW! Wszyscy mają pojawić się w ringu, a jak nie, to wiecie co was czeka!

Zawodnicy wyszli na rampę, zwartą grupą docierając do ringu. W nim, jeden po drugim pożegnali się z Shawnem, ściskając go serdecznie. Publiczność zaczęła chantować "HBK! HBK! HBK! HBK!" jednak SCSA przerwał im swoimi słowami.

Stone Cold:  WHAT?! <WHAT?!> WHAT?! <WHAT?!> Gdzie jest kurwa ten wielki dureń?! Big Show, masz 3 sekundy na pojawienie się na arenie, albo wylecisz z pracy z wielkim hukiem!

Big Show pojawił się więc na arenie, zmuszony do tego przez swojego szefa. Wchodząc jednak do ringu nie zaszczycił Shawna choćby spojrzeniem, mówiąc coś do Stone Colda. Ten niezrażony poprosił o trzy piwa, które już po chwili trzymał w rękach. Podał jedno Shawnowi oraz jedno Big Showowi, ostatnie pozostawiając sobie. Gestem zaprosił panów do wypicia. Show niechętnie łyknął browarka, tylko po to, by otrzymać Sweet Chin Music wyrzucający go poza ring! SCSA i HBK stuknęli się puszkami, upijając jeszcze po łyku trunku. W tym momencie jednak rozbrzmiał kolejny, tym razem bardziej spodziewany theme song niż poprzednika!



Prezes WWE wyszedł na rampę, sprężystym krokiem zmierzając do ringu. Gdy do niego dotarł, wpadł w ramiona Shawna, żegnając go czule. Panowie stali tak przez dłuższą chwilę, zamieniając kilka słów. Po tym Vince odebrał mikrofon od Stone Colda.

Vince McMahon:  Shawn, to ciężki dzień dla federacji. WWE traci tak świetnego zawodnika... Ale mam nadzieję, iż nie pracownika! Chcecie by Shawn Michaels zagościł jeszcze kiedyś w tym ringu?! <Ogromny Cheer> Jeśli ktoś myśli inaczej, to mam dla niego jedno zdanie - There Are No Chance in Hell!

Nagle na arenie gaśnie światło, nikt nie wie co się dzieje! Aż tu nagle!



CHRIS JERICHO! CHRIS JERICHO! Y2J wyszedł na rampę, w swojej skórzanej kurtce z lampkami, uśmiechając się arogancko. Powoli przeszedł do ringu, wprawiając wszystkich fanów w osłupienie. Widać było iż nic on sobie z tego nie robi, a wręcz przeciwnie, cieszy się z tego, co ukazał stając z Michaelsem oko w oko. Wyciągnął do HBK'a dłoń, a gdy ten chciał ją uścisnąć szybko się odsunął, po chwili wyciągając lewą dłoń. Tym razem Shawn zrozumiał intencję swojego "towarzysza", podając mu do ręki mikrofon. Zadowolony Y2J uniósł go do ust i po chwili zastanowienia zaczął mówić.

Chris Jericho:  Chris Jericho... The Undertaker... Shawn Michaels... Gwiazdy największego formatu, najlepsi z najlepszych. A teraz pozostały po nich puste miejsce, których nie da się zapełnić podrzędnymi zawodnikami. To koniec świata jaki znacie. Może być gorzej, może być lepiej... Jednak jedno jest pewne - WWE won't be the same! EEEEEEEEEVER AGAIN! EEEEEEEEEVER AGAIN! EEEEEEEEEVER AGAIN!

Kończąc swoją krótką przemowę, Y2J podszedł do Shawna i przytulił go po przyjacielsku. Każda z osób obecnych w ringu zrobiła to jeszcze po razie, oczywiście oprócz umierającego gdzieś w oddali Big Showa, po czym każdy powoli udał się na Backstage. Zostając na arenie w pojedynkę, Shawn wskoczył po raz ostatni na narożnik i uniósł do góry dłonie, po czym ukłonił się pięknie w stronę publiczności i ruszył na rampę, by zejść na backstage. Gdy jednak był w połowie drogi musiał przystanąć, ponieważ światła zgasły ponownie! A wszystko to za sprawą...



Phenom?! Shawn równie zdezorientowany jak wszyscy fani zgromadzeni na trybnuach, stał w miejscu, z szeroko otworzoną paszczą. W tym czasie Undertaker wyszedł na rampę, wpatrując się - na ten swój dziwny sposób - w oczy HBK'a. Powoli podszedł do niego i stając w miejscu wywrócił oczy tak, by ukazać ich białka. Po tym pokazie zbliżył się do Shawna i rozłożył ramiona, przytulając odchodzącego zawodnika. Grabarz odprowadził więc Michaelsa w ostatnią podróż po WWE, kończąc tym samym RAW!