Takie szarpnięcie na wygiętym przy dźwigni nadgarstku mogłoby się zakończyć źle dla Ciebie. Dlatego też próbuj dalej, 2 szanse. Jedna ręka uwolniona, uchwyt poluźniony.

Opisuj dalej, zostały Ci 2 szanse. Uchwyt mocno poluzowany, plecy rywala czerwone od maczug, które je zasypywały.

Udane, trudy pojedynku są dużo. Obaj znajdujecie się w pozycji pół siedzącej i mamy kto ładniej- krótkie, bo na 200słówek. Byle na temat szło.

Hordy nieczyste, które niegdyś czekały na ogłoszenie nowego mistrza Stanów Zjednoczonych, bardzo się zawiodły, kiedy to ja, jako ich największy przeciwnik, uwolniłem się z uchwytu Samiego, będąc gotowy na dalszą do potyczkę. Znajdując się w jednym ze stalowych narożników, rozglądałem się po widzach, zatrzymując się na obecnym tu ignorancie. Powoli wstając z ringowych desek, lekko się uśmiechnąłem w kierunku rywala, przy okazji wsłuchując się w żałosne jęki publiki...
- Silence! Stanowczo, krzyknąłem ku widowni, nie dając wyprowadzić siebie z równowagi... Natomiast w odpowiedzi, otrzymałem jeszcze większy lament...

Nie zwlekając z atakiem, odważnie wyszedłem z narożnika, kierując się ku personie antagonisty. W pewnym momencie, przyspieszyłem swoje tempo, wściekle rzucając na Zayna, który raz po raz otrzymywał silne ciosy w jego pusty czerep... Wykorzystując obezwładnienie rudzielca, wskoczyłem w powietrze, zwinnie powalając go Dropkickiem! Z powodzeniem, stanąłem na swych kończynach, szeroko rozkładając swe ręce, które w zwyczaju znaczyły mą hegemonię. Buczenie ze strony widzów, wciąż nie ustawało, na darmo grozili mi i życzyli druzgoczącej porażki w obronie MOJEGO złota! W zamian za takie bezczelnie, zachowanie tylko im pomachałem palcem, dając mi do zrozumienia, że źle robią.  Entuzjazm wciąż pozostawał na swoim miejscu, znajdując się nad zwłokami rywala, zakręciłem swym łokciem, zasypując jego klatkę piersiową szarżą uderzeń z owej części ciała (Multiple Elbow Drops). Ów szarża, doprowadziła nas wymierzenia tejże przepięknej akcji, zwanej Cubito Aequet! Nie czekając na zbawienie, spróbowałem przypiąć Samiego...

Ręce szeroko rozłożone, znaczyły me królowanie w kwadratowym pierścieniu... Z szeroki uśmiechem na twarzy, zaszedłem rywala od tyłu, aby przechwycić go pod swoją akcje koronną. Obezwładniony Sami, powoli wstawał z desek, nie spodziewając się, że jego kończyny, szybko zostały obezwładnione. Z dziecinną łatwością, wyniosłem rywala, aby chwilę potem z impetem wbić go w deski swym You're Welcome! Publika, momentalnie ryknęła lamentem to był koniec, wszystkie marzenia Samiego pękły niczym mydlana bańka. Jednakże, zamiast przypinać oponenta, siłą sprowadziłem go do pionu, po czym ponownie złapałem jego korpus, który chwilę potem znów trzepnął o ringowe deski (The Silencer)! Druga finiszer mego wykonania, ujrzał światło dzienne! To BYŁ koniec! Nie zwlekając, rzuciłem się na zamroczonego oponenta, przypinając go do trzech: 1.. 2.. 3!