Nagle na arenie zapadł mrok, przerażający dźwięk dzwonów słyszalny był nawet w najmniejszych szczelinach koloseum. Zza szarego dymu wyłoniła się postać dobrze zbudowanego mężczyzny, który wolnym krokiem zmierzał w stronę ringu. W jednej ręce trzymał mikrofon, zaś w drugiej długi kawałek kija z wystającymi gwoździami - Janice. Gdy Syn Szatana stanął już na samym środku oktagonu, przyklęknął na jedno z kolan, przyłożył mikrofon do ust i czekał. Muzyka ucichła, lecz Abyss wciąż milczał. Po kilku minutach grobowej ciszy, wolno i wyraźnie wypowiedział te słowa


- Panie, oto jestem...


Wtem ogromny, srebrzysty piorun przedzielił arenę na pół - był to znak Szatana. Syn jego Abyss, klęczał jeszcze rzez chwilę po czym wstał i odłożył swą przyjaciółkę (Janice) na stole komentatorskim. Zdjąwszy swą marynarkę udał się do oktagonu gdzie czekał na pierwszą ofiarę...