Theme:
Titantron:


Tak jest....Oto on niesamowity Amerykański Wilk Davey Richards wyszedł z backstage'u i uniósł zaciśniętą pięść do góry.Lewą ręką zdjął kaptur z głowy,po chwili wykonał swój znany gest,po którym to wybuchły fajerwerki.Chwilę porozglądał się po arenie,aby po sekundzie ruszyć pewnym siebie w stronę ringu.Cała sala była wypełniona barwami flagi amerykańskiej.
Justin Roberts:Making His Way To The Ring,From Othello,Washington Weight a 208 lb,, The American Wolf Davey Richards
Po tych słowach Davey wszedł do ringu,usiadł w narożniku i w ciszy czekał na swojego przeciwnika.

Kolejna gala RAW na której mam przyjemność wziąć udział. Dziś walczę z Chrisem Mastersem.
***G0NG***
Zaczynam chodzić, krok po kroku zataczając koła w ringu, a mój dzisiejszy adwersarz niczym lustrzane odbicie powtarza czynność. Z jego oczu można było łatwo wyczytać iż antagonista jest nazbyt pewny siebie, co zdecydowanie zgubi go w tej walce. Me odbicie, którym śmiało można było nazwać przeciwnika zaczęło się do mnie zbliżać, ale to ja wykonałem te pierwsze wolne kroki w stronę wroga. Byliśmy tak blisko siebie, że niemalże czułem jego oddech na mojej klatce piersiowej. Nie chciałem czekać na pierwszy atak wykonany przez oponenta, więc szybko wyprowadziłem Slap okazujący brak szacunku dla mistrza. Wiedziałem, że to go od razu rozwścieczy. Nie chciałem długo zwlekać z zaaplikowaniem kolejnego ciosu, więc Uppercut wylądował idealnie na rywalu. Na lekko oszołomionym przeciwniku, który stał bokiem postanowiłem wykonać ciekawszą akcję. Zablokowałem jego nogi wkładając jedną z moich dolnych kończyn pomiędzy jego nogi, objąłem jego głowę i szybko ściągnąłem do ziemi, a więc podręcznikowy Russian Leg Sweep zgrabnie zwalił z nóg Chrisa. Szybkie i udane przejęcie inicjatywy na początku pojedynku do początek drogi do sukcesu, na który muszę jeszcze zapracować. Jeszcze zaaplikowałem skromny Knee Drop, który wykonałem niczym Randy Orton. Wynoszę przeciwnika, aby go bardziej dobić. Widząc ból w oczach przeciwnika, szybko chwytam go za biodra i wynoszę w górę, nadziewając go na Atomic Drop, który co prawda nie powalił antagonisty, lecz ułatwił mi dalsze działania w walce. Rywal był lekko zamroczony, więc szybko uderzyłem go w głowę, aby po chwili wykonać STO. To był tylko początek walki, a dominacja należała do mniej.  Czas wrócić do rzeczywistości... Przeciwnik popełnił wielki błąd, chciał wstać, lecz w ostatniej chwili to ujrzałem. Jeden mocniejszy Elbow Strike padł na głowę Mastersa. Bez zastanowienia chwyciłem jego rękę i wyrzuciłem go mocno na liny. Jeden głębszy oddech...tylko tyle minęło od powrotu rywala. Jednak byłem gotowy i Snap Scoop Powerslam zostało wykonane. Była to akcja godna byłego mistrza IC Randy'ego Ortona, który może mi zazdrościć lepszego wykonania tej akcji...

1.
2.
3.

Zwycięzca: Davey Richards.