Kontra przed Michinoku Driver ...

Myślę, że kontra możliwa, toteż mamy Kto Ładniej na max 500 słów.

Miałem chwile słabość, ale udało mi się wyjść z niej obronną ręką. Zawsze mówiłem nie poddawaj się, ale jeszcze kilka sekund temu o mało co nie złamałem własnej zasady. Przez myśl przeleciały mi wszystkie wspomnienia, w których wymawiałem ten sławny cytaty i wiedziałem, że to właśnie takim decyzją stoję na samym szczycie, a już za tydzień zmierzę się z najlepsza personą obecnych czasów. Dam z siebie więcej niż sto procent. Lecz najpierw trzeba wygrać to starcie. Z trudem powstałem. Nadal odczuwałem skutki zainkasowania lotniczej akcji - 450 Splashu. Przed moją twarzą, wyrośl mi z pod nóg Gabriel, jego fryzura owiała moją głowę i ułożyła się w nad wyraz dziwny sposób tworząc kokon modny 4 wieki temu. Uśmiech pojawił się na mojej twarzy, a wraz ze mną było słychać szepty i chiche chichotanie publiki. Nie ma co ośmieszać zawodnika, pora go czegoś nauczyć. Objąłem go swoją ręką i przycisnąłem do klatki piersiowej. Gabriel zaczął po cichu pomrugiwać oraz wbijać swoje szpony w moją górną kończynę. Nagły przerzut i oboje ląduje na macie. Przeciwnik zajęczał z bólu. A ja coraz mocniej dociskałem jego głowę do mojej piersi. Powoli zacząłem wstawać nie odejmując go ode mnie, niczym dziecko ssące mleko z piersi matki. Kiedy stanęliśmy w pionie, momentalnie zachciałem zaparzyć mu troszkę goryczy wciskając pieść w podbrzusze pustelnika. Zgiął się w pół tak dynamicznie, że o mało co nie natrafił ma mój brzuch. Sam wykopałbym sobie grób. Tak jednak się nie stało, a w mojej głowie powoli układał się misterny plan, który za chwilę miał spełnić swoje powinność. Oplotłem jego głowę moją ręką. Krtań, zahaczyła o mój bark, a Afrykańczyk, zaczął po woli kasłać. Dusił się. Ruszyłem do przodu lekki truchtem, ugiąłem kolana lekko wyskoczyłem do góry i upadłem pupę. Oponent wraz ze mną zahaczył o bark i jak z procy wyleciał do tyłu finalnie zaliczając nieprzyjemny upadek. Running Stunner wchodzi w życie. A ja mogę powoli brać się za ostatni akcent tej walki, który będzie nosił tytuł: "Złoty koncert". Nie dając mu chwili wytchnienia objąłem jego gęstą fryzurę z nutką zazdrości iż ja takiej nie mogę posiadać i ustawiłem na nogi. Objąłem go niczym żona swojego męża, zablokowałem nogę, lekkie odchylenie do tyłu i nagły upadek. Czaszka przeciwnika po raz kolejny przezywa kryzys, a za chwilę kompletnie straci świadomość bytu. [*SM*Goldon Age]  Publika powstała z miejsc oklaskując mój wyczyn, każdy wiedział, że koniec jest bliski, a najpewniejszy tego byłem ja. Czułem jak ciarki przechodzą po moich plecach, a nogi drętwieją jak dwa słupy. Skupiłem się do granic możliwości by w tym kulminacyjnym momencie nie popełnić najdrobniejszego błędu i wziąłem się do roboty. Zaplotłem na jego głowie moją górną kończynę. Jego rękę zarzuciłem na bark niczym starą, zużytą szmatę, chwyciłem jego slipek i napajając wszystkie mięśnie z dziecinną łatwością wyniosłem go do góry, nagły obrót i trach! Oboje upadamy, a *F*Final Cut spełniło swoje zadanie. Ułożyłem się na jego ciele, a sędzia jak szalony rzucił się do odliczania, jednego byłem pewny. Druga walka tego wieczoru wygrana.


ilosc słów: 493, unikalnych: 335

24 h dla Gabriela więc to Goldust wykonuje Final Cut i wygrywa to stracie.