Po walce szybko daję znać time-keeperowi by dał mi mikrofon i mój pas mistrzowski. Energicznie chwytam trofeum a następnie trzymając je wysoko w górze prezentuje licznie zgromadzonej publiczności.


- Tak jest - mówię - to JA jestem wciąż mistrzem stanów zjednoczonych, i mam dla was bardzo dobrą wiadomość. W tą niedzielę- na TLC stanę się jednocześnie najdłużej panującym mistrzem stanów zjednoczonych w historii! Zgadza się, najdłużej panującym mistrzem, ale nie to jest najważniejsze, nie... Najważniejszy  jest prestiż jaki wyrobiłem temu tytułowi, ranga do jakiej go podniosłem. Powiedzmy sobie szczerze pasy tag-team nie znaczą w tej organizacji NIC!  Tytuł interkontynentalny przechodzi z rąk do rąk jak nic niewarty śmieć.. Którym z resztą jest - dodałem lekko chichocząc. - No i przechodzimy do ostatniego "wielkiego trofeum" haha... Pasa mistrzowskiego cruiseweight hahahaha... Pas dla jobberów? pas dla nieudaczników?  Naprawdę nie mogę znaleść innych określeń dla tego nic nie wartego tytułu. Jednak spójrzmy prawdzie w oczy, tyle samo znaczyłby pas mistrzowski stanów zjednoczonych gdyby wciąż był w rękach takich osób jak Curt Hawkins, R-Truth czy ten naćpany nieudacznik - Jeff Hardy... Ostatnio pojawiły się głosy że ten pas mnie zmienił... nie... To ja go zmieniłem, zmieniłem zwykły pas w trofeum symbolizujące umiejętności, charyzmę i pozycję w tym biznesie... dlatego nagrodźcie brawami najlepszego z mistrzów !