Nie mogłem być zadowolony z mojej dotychczasowej formy, prezentowanej na przestrzeni ostatnich pojedynków. Zwycięstwa przeplatały się z porażkami, przez co tempo kariery znacząco falowało, a moja pozycja federacji była mocno zachwiana. Musiałem szybko coś zmienić, aby skutecznie opuścić tę równię pochyłą. Postanowiłem posłuchać swojego wewnętrznego ja. Odpowiedzieć sobie na nurtujące mnie pytania, przez które koncentracja schodziła na dalszy plan.

Dzięki wewnętrznej spowiedzi odnalazłem właściwą drogę, którą zamierzałem obrać już na najbliższym Friday Night Smackdown. Konfrontacja z prze dziwacznym R-Truthem miała ukazać wiernym fanom, kim tak naprawdę jest CM Punk. Jestem Najlepszym Na Świecie Wrestlerem, ich godnym reprezentantem oraz głosem, albowiem ci są skutecznie ograniczani przez słupy w krawatach. Czas korporacji właśnie się skończył, ponieważ nastał czas ludzi zbuntowanych, czy niepasujących do wyimaginowanych wzorców społeczeństwa...

Już od samego wejścia byłem bardzo skupiony. Moja twarz pozbawiona była jakichkolwiek emocji. Kucając przy jednym z czterech narożników bacznie, przyglądałem się swojemu przeciwnikowi. R-Truth jak zwykle był zakręcony. Tańczył, śmiał się i zachęcał wszystkich do wspólnej zabawy. Ja jednak musiałem być obojętny na jego zaczepki, ponieważ dobre rozpoczęcie pojedynku stanowiło połowę ostatecznego sukcesu. Po chwili rozbrzmiał gong. Momentalnie powstałem i skierowałem się z uniesionymi rękoma do mojego oponenta. Ten, tanecznym krokiem również skierował się na środek ringu. Powoli, bez pośpiechu nasze palce zaczęły się plątać, w konsekwencji doprowadzając do zaciśnięcia dłoni. Wtedy mocno go do siebie przyciągnąłem i zapiąłem Side Headlock. Jak na doświadczonego zawodnika przystało, czarnoskóry mężczyzna złapał mnie za biodra i zmusił do pobiegnięcia w kierunku najbliższych lin. Nasze ciała odbiły się od nich i za sprawą impetu odepchnął mnie. Ja postanowiłem się nie zatrzymać. Ponownie odbiłem się i wracając na środek ringu, powaliłem prostującego się R-Trutha Shoulder Blockiem. Nie zamierzałem tracić wypracowanej lekkiej przewagi. Ustawiłem się bez zbędnych ceregieli przy jego głowie. Złapałem za wspomnianą część ciała i poderwałem go do stójki. Jego makówkę trzymałem pod swoją pachą. Prawą rękę przerzuciłem za swoją szyję i wykonałem efektywny Falcon Arrow. Wróg ponownie upadł na sprężystą matę, lecz tym razem wyturał się poza oficjalne miejsce pojedynku. Nie dziwiło mnie to, gdyż każdy szanujący się pro wrestler uczyniłby tak samo. Ja, niczym jego cień podszedłem do odpowiedniej strony ringu. Złapałem się dłońmi za górną, trzecią linę i wyskoczyłem na zewnątrz. Tak oto fani ujrzeli Slingshot Plancha. W akompaniamencie gromkich braw powstałem i wykrzyczałem I`m the Best In The World, na co licznie zgromadzona publika zareagowała głośnym popem. Taką wersję samego siebie chciałem prezentować. Skoncentrowany, skuteczny i dobitnie charyzmatyczny.

Pisałem sobie i mi się usunęło, więc ehhh XD

Poradek - Taki mały błąd na początku muszę Ci wytknąć, pisałeś tam, że porażki przeplatały się ze zwycięstwami, czyli wykresem Twojej formy powinna być sinusoida, a potem pisałeś, że jesteś na równi pochyłej. Oczywiście nie wiemy jak było do końca, Punkiem grały z 2 osoby przed Tobą, ale po prostu jedynie mogłeś zachować jedno z tych dwóch wyrażeń, bo jakoś mi się gryzą obok siebie ;p Oprócz tego tak naprawdę nie ma się do czego przyczepić, bardzo dobrze ukazany gimmick Punka jako Voice of the Voiceless, podoba mi się też opis zachowania R-Trutha, byłem w stanie sobie to wyobrazić, dobrze zaznaczyłeś również interakcje z fanami. Co do walki, również nie mam się do czego przyczepić. Jedynie nie wiem o co chodzi z tym, że wasze palce zaczęły się plątać. Znaczy wiem o co chodzi, ale uważam, że lepiej brzmiałoby jakbyś napisać, że zaczęły się splatać.

Ryse - hmm no ja nie wiem jak mam ocenić ten post XD Mam z nim duży problem. Wchodząc w Twoje KP w gimmicku mamy tylko zaznaczoną informację, że jest to komediowa wersja gimmicku R-Trutha, ale co konkretnie? Musisz to trochę rozpisać, bo ja np. wrestling oglądam tak sporadycznie, że nie wiem o co chodzi? Ta wstawka o Johnie Cenie jest związana jakoś z tym gimmickiem? Te rasistowskie teksty to też jest gimmick? To o tych dziewczynach to też delikatny cringe mnie złapał, jeszcze jakby to napisał Szaman Seksu (^^) to rozumiem, ale R-Truth? No nie wiem, musisz serio rozpisać gimmick w KP, żebym wiedział w jaki sposób chcesz go przedstawiać, bo takiego prawdziwego Trutha z WWE nie jestem w stanie sobie wyobrazić, że zależy mu na tym by mieć dużą liczbę dziewczyn. No powiedzmy, że mogę to wszystko jakoś zaliczyć, ale i tak brakło mi jakiegoś ciekawszego opisu tego gimmicku. A po za tym kilka błędów rzuciło mi się w oczy: czemu akurat "mityczna żarówka"? Nie ma żadnego mitu o tym, że kiedyś się komuś pojawiła żarówka nad głową, może bardziej powinieneś napisać, że kreskówkowa albo nie wiem, że pojawiła się w Twojej wyobraźni? "Fani zaczęli wrzeć na trybunach, niczym popcorn przy kasach w kinie" Czy popcorn wrze? Nie wydaje mi się, wrzeć to może jakaś ciecz przechodząc w stan gazowy, a popcorn to jednak ciało stałe, a nie jakiś płyn. No i sam opis, dobór słownictwa w tym poście, może brak jakichś ciekawszy ubarwień, brakowało mi takiej płynności podczas czytania tego posta, miałem wrażenie, że jest on mniej poukładany niż post przeciwnika.

Podsumowując, punkt przyznaje Poradkowi.

Mój głos tak jak i poprzednikow leci na konto Punka. Jego post  czytalo mi sie zdecydowanie przyjemniej anizeli Trutha. Do postu Poradka przekonalo mnie bogatsze slownictwo i przede wszystkim ciekawszy pomysl. Ryse gimmickowo nie bylo zle ale jeszcze musisz sie troche wczuc w tego "komediowego" trutha a w niedalekiej przyszlosci na pewno beda tego solidne efekty.

Poradek napisz booking konczacy walke, zakoncz to w jakis czysty sposob lecz bez przesadnej dominacji

Wygrywa Punk